Þjóðviljinn - 03.03.1968, Qupperneq 7

SuiSMHÍagMr 3. marz 1968 — ÞJÓÐVHLJINN — StBA
Svona mál eru
afgreidd með
fimm skotum
eitt spark (tveir menn, eitt
spark) meðan á stóð samúðar-
krö£u@ön©u, sem íbúar Bilibao
skipulögðu í þájgu hóps verka-
mainina a£ Baskakyini.
Fyrir rúm.um þrem > árum sat
ég í Carabanohek-faingieilsi
í Madrid og beið eftir því, að
mér væri steifnt fyrir . herdóm-
stól sem dæma skyldi miig, i
aninað sinn, ákærðan. fyrir að
hafa sefct fram opinþeirtega
gagnrýni á ednræði Francos. Sú
baráfcta mór til stuðningis sem
þá var hnúndið af sitað í rnörg-
um löndum hindraði stjómiina
í að nota mig sem dæmi til
enn einnar staðflestinigar á harð-
vítugri stefnu sinni í sffloum
máluim. Þessi þarátta neyddi
dómstóliinn til að vdlja mér
minnstu refsingu sem löigfræði-
maskínan ieyfði — þófct hún
nægði að vísu ékki til að hann
játaði ednnæðistega afstöðu
sína.
Það er sannfærinigmín, byiggð
á eigin reynslu, að það sémjög
þyðíhgármikið fyrir famgelsaða
lýðræðissinna að innain Spánar
og utan. séu sfciþuilögð nnófcmæli
í hvert skipti sem kúgunanað-
ferðunum er heitt. Að fram
komi andúð sem stunduim hef-
ur neytt dómstóla stjómairinnar
til að éta allt ofan í sig. Því
sný ég mér til yðar til a.ð bið ja
um að þið, sem einstaklitnigar
eða í samtökum, mótmæli nýrri
tifraun Francastjómiarinnar til
að svala hefndarþorsta sínum á
tveim ágæfcum mönnum.
Tveir bræður, Agustín og
José Maria Ibarrola hafa nú
setið í famgelsi í borginni Viz-
caya í Baskahéraðinu í næst-
um því heilit ái*. Hinar opinlberu
ásaikanir' gegn þeim mundu
vekja bros, ef ekfai kæmi til sú
fréfct að hinn. opinberi ákær-
andi sjötta herstjónnaírumdæm-
isins muni leggja tifL við her-
dómstólimn, að bræðumir tveir
verði í marzmániuði dæmdir í
tólf ára fanigelsi.' Samkvæmt
hinni opinberu ákæru er giæp-
ur þeirra fóiginn í því, að hafa
greitt. vopnuðum lögtreiglumanni
E
n
n raunveiruleikánin er ailiiur
aniniar, ástæðumar^ fýrir
hamdtökunni eru sem hér segir:
Áruim sarnan hafa þeir Aug-
ustín og José Maria Ibamola
barizt fyrir endurredsn lýðræðis
á Spáni. Augustín er ednn af
fremsbu miálurum Spánar í dag.
hefur baldiið rnargar vel heppn-
aðair sýnimgar eriendis og hlot-
ið mörg verðlaun og marglhátt-
aða viðurkennimgu í höfuðhorg-
um Evrópu. Hann hefur ekki
látið sér nægja að láta í ljós
með pensium sínum, þann mót-
stöðukraflt og siterka vilja sem
einkeninir aindlitsmyndir gerð-
ar af styrkri hendi hans; sem
borgari lands sem hann unnir
hefur hann ávallt sett samvizku'
sína ofar lisfcnænu stairfi oghún
býður honum að segja með ó-
tvíræðum hætti skoðun sína á
órétfciæti sem framið er og
skrifa undir mótmæli gegn of-
belldi hvenær sem hann verður
yitnd að svo þjóðlegum tfðind-
um.
José Maria er mákils metinn
leiðtogi samtaka verkamanna
og hefur helgað líf sitt þjón-
usti) við sftéttarbræður þei'rra í
baráttu þeirra fyrir þeim
réfctindum sem mannréttinda-
yfirlýsing sú, sem Spámn hefur
skrdfað undir, telur eign hvers
manrts. Páfabréfið Pacem in
terris (Friður á jörðu) sem hefur
mjög miifeil áhróf í rómönskum
löndum, hvefcuir menn einnigtil
að berjast fyrir þessum mann-
réttindum, sem á Spánd eru enin
aðeins óskadraumiur.
Þetta er ekki í fyrsta skipti
að stjórndn ræðst gegn bræðr-
ut-um Ibairroia. I júní 1962 voru
þedir handteknir undiir svipuðu
yfirskini og nú er Auigustín
var másþyrmí svo heiftairiega
í fangaklefum Biibao að hann
var að þvi kominn að brotna
saman andlega. I október sama
ár voru þeir dæmdir tilmargra
ára fangelisiisvistar a£ illla
ræmdium hendómsibóli í Oallle
dei Reloj í Madrid, og skyidi
sá dómur afplánaður í,Burgos-
fangeisi
n
Sparkið sem bræðirunum. er
tii skrifað er ekkihánraun-
veruiega ástæða fyrir því að
hiinin opintoeri saksóknari krefst
tólf ára fan gelsisvistar yf ir
toræðrunum Ibarroiia. Það (eða
þau) var greitt í sjálfsvörn í
árás lögregdumnar, sem meðan
stóð á aimeonri kröfuigönigu
notaði sér tækifærið til að ráð-
ast með grimrnd á þá bræður,
sem voru reyndar elfeki við-
staddir kröfugöniguna sjálfa að
þvi er viitnd hafa gert tilraun
til að skýra fró.
Hin raumverulega ástæða er
afHleysi ofsóknastjómarinnar
gagnvairt sívaxandi andstoðu
lýðræðissinna — sem kemur
reyndar vel fram í atviki í
, réttarsalnum, þegar lögregln-
fuilltrúi í viðurvist dómara dró
upþ skammbyssu sína sem svar
við kröfu bræðramma um rétt-
láta mólsmeðferð og sagði:
„Svona mál afgreiðum við héma
með fimm skotum“. Og ástæð-
an er fólgSn í því hatri sem
fasískir leigumorðingjar bera
til þeirra, sem hafa getað varð-
veitt mannieg og pólitísk við-
horf sín án þess að þoka um
fet, hún er fóltgim í þeiirri ósk
að héfna sín á þeim sem hafa
með fordæmi sínu tekið að sér
að vera fulltrúar þjóðar sem
ber vrrðinigu fyrk sjáifri sér.
En þið, vimir ofekar, getið
komáð í veg fyrir að bræðum-
ir Ibarrola verði lokaðir inni.
Þið getið komið í veg fyrir að
þeir verði daemdir yfirieifct,
eins og þið við önnur tæfeifæri
hafið giert með þvC að láfca í
ljös redði og móbmælli stöðvað
hefndarfcilraunir spænskra
hasgriafla.
Um leið og ég sný mér til
ykkar, minnugU'r þess sem þið
gerðuð fyrir mig fýrir stutfcu,
bið ég um að á hinurn opinbera
ákæranda (VI Regíón Militar,
Burgos, Espana) verði l^tin
Framtoaid á 9. síðu.
Úr bandarískum auglýsingaheimi
Hvað skal gert e!
þínir menn tapa?
henni fyrir í línuim — é papp-
íAium. Og gáðu aé því að nota
Hammermill Bond, þékktusitu
bréfsefni í hekni. Hinar stiinnu
skjannaihvitu síður gera boð-
skap þinn. þýðinganmeiiri en
ella í au gum viðtakandans —
hverjar svo sem skoðanir þón-
ar eru.
Bandarískar auglýsingar eru
gagnmcrkar bókmenntir eins og
margir hafa oflaust komið auga
á, enda kærkomið rannsóknar-
efnj félagsfræftingum og mörg-'®*
um mönnum öðrum. Hér fer á
eftir eitt skemmtilegt sýms-
horn:
Hvað skai taka til bragðs ef
að framfojóðandinn sera. þú
studdár eklki vinnur?
Haltu skoðiun þinni lifa»di.
Skriflaðu' siguirvegaranum og
segðu honum á hwað þú trúir.
Þegar öllu er á botnimn hvolft
verður kjörinn fuiItnM aimenn-
ings að horfa til hægri og
vinstri og" í miðjuna ef hann
vill verða fuMibrúi alto-a kjós-
etnda. /
Það sem máli skiptir or, að
verið gieifcur að skoðun þín sé
meira sannfærandi en þú heid-
ur — ef þú gefur þér tima tál
að skrifa. Og Iwer veit? Hinum
kjörma émitoættismianni, sem þú
studdir ekki, gæiti ef til vill
dofctið i hug að styðja þína
skoðun.
Haiibu^þvi skoðun þánini eikki
fyrir sjálfian þig eánan. Komdu
Hammermxll Paper Company
býr til Hammermill Bond og
32 aðrar tegumdir af pappír.
Pyrir hvað sem þú þarft áð
prenita eða sksrifa.
Pappírsþumm rödd er máttugt
áhrifavaíld!
Norsk umsögn
Ijóð Jóhannesar
Eftirfarandi rjtdómur birtist
nýlega í norska blaðinn Frihet-
en um Ijóðasafn Jóhannesar úr
Kötlum sem komið er út á
norsku undir nafninu SJU-
D0GRA.
Fremsta núlilfiandi skáld. Is-
londs er komið á þanm virðu-
lega aidiur sem 69 ár eru, og
rnjög fáa Norðmenn grumarhve
ágæbt skáld hin íslenzka toræðra-
sxTiMnssrtT-
Lítill sermón um Olympíuleika
Það er mdfcið sknifað um 61-
ympkáeika í blöð umþess-
ar miundir og kemur ekiti
til af góð'U. Alþjóðlegá ólympíu-
nefndin. hefur ákveðið að teyfa
Suður-Afriku þátttöku í leik-
uinum vegna þess að stjómar-
völd þar- í landi höfðu af fláitt-
sfeap sínum ákveðið að sieppa
kymþáttapölitík sánni í íþróttuni
þær tvær vikur sem tei'kamir
standa og mæta með blamdað
lið hvítra og þoldökkra. Þettat
hefur leitt til mikilia mótmæla- .
aðgerða ’— 37 Afrfkuríki hafa
ákveðið að aflýsa þáfcttöku
sinnd t og ef fcil vill eru fleiri
á l'edðinni — cf Asíurlki ýims
! þætast við, vei’ður sósíalískum
■ ríkjum harla erfitt áð mseta til
ledks. Og einnig á Norðurlönd-
um em uppi 'háværar radd.ir
um að Olympíutneflndir þessara
landa beiti sér fyrir enduirskoð-
un ákvörðunarininar um þátt-
töku Suður-Afríku eða aflýsi
þátttöku ella.
Hór við bætist að margir þd-
dökkir íþrótfcamenn Bandarí'kj-
anna vilja eklki heldur til Mex-
íkó í sumur — bæði vegna
Suður-Afríku og í mótmæia-
skyni við ýmislegt mdsrétti
heima fyrir.
n
Kannski -verða einhverjár til
að hanma það að pc/l'itisk
foaráttumái valdi slfkum trufl-
unum á mestu íþróttahátíð
heims. En saifct að segja er all-
ur glæsitoragur löngu farinin af
þeirri stórhátíð — með eðr. án
Suður-Afríku — sem og öðnum
meiriháttar móitum fþrófcta-
manna. Svo mikið er víst, að
gömul og góð virðing fyrir i-
þrófctum íþrótfcanna vegna er
löngu rokin út í veður og vind
af þeim vefctvangi. Allir vita að
menn ná ekki árangri á .jheims-
mælikvarða" nema þeir sóu í
raun réttri atvinnumenn. Meiri-
hátfcar íþróttaveldi ausitan tjalds
og vesfcan kunna ótal ráð til
að fela þessa atvinnumennsku.
Um tíma áfctu t.d. „slökkvifciðs-
menn“ í Oautaborg öll heims-
met í langhlaupum, Algemgast
er þó að kalla íþróttamenn
sfcúdenta jafnlengi og þeir geta
eitthiváð (sem fó þá fyrirhafn-
ariaust beztu1 námsstyrki sem
völ er á og meira til), það er
lifea mjög auðvelfc að dutotoa
sundgarpa eða stökkvara til
majors í hennum. Hér við bæt-
asit svo án onda teiðimdamál,
fáránleg og viðtojóðsleg, vqgna
■■■■■■•■■■■■■•i

neyzlu örvaindi lyfja vegma tvf-
kytnja íþrófctakvenna, vegna ó-
hemjuiegrar þjóðrembu sem
flæðár yfir alla bakka í sam-
bandi 'við mediriháifctar kappmót
eiins og EMiðaámar hér á dög-
unum.
Islenzk ítorótt.alireyfing er að
sjálfsogðu ekki sfceikfcur engill,
en í samantourði við þessi ó-
sköp er hún íífeasit tiJ sfcáihedð-
arleg. Og þegar á /Jllt er litið
væri það ofekur mikil biessun
að hætta þátfctöku í Ottympíu-
leikjum. Hún er fáránleg vegna
þess að hún getur ekki — sem
betunfer — orðið á sama grund-
velld og þófctfcaka anparra þjóða.
(Fyrir vefcrarleifeana í Grenoble
lyftn franska skíðaliðið ekki
mimnsba fingri í átta máiraði
siaimfleytt til annairs eri sfcunda
aaffingar undir leiðsögn hersing-
ar a£ þjálfflurum, nudduiruni og
læfenumi). 'Og þar að aufei er
hún okfcur aiiibaf tál sfcórra
vontori'gða, eáns og ailir vifca.
Hér við bæfcist, að aílfltaf er
nóg annað hægt að gera við
það fé sem urant er að kría út
úr landsmönnum til .líkam-
legrar hressdngar. Við eigum
að láta okkiur skiljasit, að þótt
við komumst hvergi á toiað á
Olympíuleikjum þá erum við
mikiu ágæfcari íþrótfcaþjóð fyrir
sakir aJmehmrar sundkunnáittu
en tál að mynda Frakkar, sem
hfluitu fjórar gullmedalíur i
Grenoble og eyddu í það ævin-
týri meira fé en veifct hefflur
verið til framskra íþróttamála í
tíu ár — rneðan yfirgnæfandi
meirihluiiá franskra skóiatoama
hefiur aldrei séð fimleifeasal,
hvað þá sunditaug. — A,B.
Jóhanncs úr Kötlum
þjóð hefur alið þar sem Jó-
hannes er og hve mdikið upp-
eldisstarf í ísienzkri alþýður
hreyfimigu þetta sfcónskáld hefflur
unnið í starfi og baráttu. Sú
dáð gæti hafa haft og getur
enm haft mifela þýðingu eiinnig
fyrir okfear land og ofekar þjóð.
Nú þegar tungumdlahindrunum
hefiur verið lótt af hlufca kvæða
hans og við gefcum tekið þátt
í þeim, hljótum við að fagma
þessum tíðindum sem ávimnimgi
fyrir menningarlíf okkar. Það
Framhaid á 9. , sáðd.
Opið bréf frá spænska rithöfundinum Carlos Alvarez
i