Þjóðviljinn - 22.05.1968, Blaðsíða 4

4 SifeA — ÞJÖÐVTLJlKCN — Miðwifcudagui‘ 22. otniai 1068.
Otgefandi: Sameiningarflokkur alþýðu — Sósialistaflokkurinn.
Ritstjórar: ívar H. Jónsson. (áb.). Magnús Kjartansson.
Sigurðux Guðmundsson.
Fréttaritstjóri: Sigurður V. Friðþjófsson.
Auglýsingastj.: Sigurður T. Sigurðsson
Framkvstj.: Eiður Bergmann.
Ritstjórn. afgreiðsla. auglýsíngar prentsmiðja: Skólavörðustíg 19.
Sími 17500 (5 línur). — Áskriftarverð kr. 120.00 á mánuði. —
Lausasöluverð krónur 7,00.
Innlent afturhald og erlent
;JJefur Vinnuveitendasambandið svonefnda nokk-
urn tíma verið orðað við nokkurt þjóðþrifamál
eða framfarir? Hefur ekki allt þess starf verið
neikvætt, allur tilgangur þess neikvæður? Starf
þess hefur í nær öllum greinum beinzt að einu:
Að halda niðri launum alþýðufólks á íslandi, og
skerða þau hvenær sem þess hefur verið nokkur
kostur. Náið samspil hefur jafnan verið milli þess-
ara samtaka og Sjálfstæðisflokksins, varla nokkr-
ir aðrir en íhaldsmenn eru þar kosnir til .trúnað-
arstarfa.
Jþessi samfylking óttast aðeins eift: Hún óttas't
vaxandi afl verkalýðshreyfingarinnar íslenzku,
aukinn þjóðfélagsskilning alþýðu. Því er nú
sem ákafast og blygðunarlaust leitað erlendra
bandamanna og ekki hikað við að ofurselja auð-
lindir landsins og vinnuafl núlifandi og komandi
kynslóða Íslendinga, svo sem gert var með alúm-
ínsamningunum. Þegar þeir samningar voru sam-
þykktir með sáralitlum meirihluta á Alþingi, var
stranglega varað við því að hleypa inn í landið
erlendu auðfélagi með fjárfestingu sem ekki er í
neinu samræmi við fjárfestingu íslendinga sjálfra
og fá því hér margs konar fríðindi, og bent á þá
hættu að erlendir f jármagnseigendúr tækju smám
saman að kaupa flest það sem falt væri í hinu litla
þjóðfélagi íslendinga, kaupa sér þæga leppa, kaupa
sér völd og áhrif. Fiðringurinn í ráðamönnum og
„fjármálamönnum“ íhaldsins fór ekki dult. Hann
varð reyndar svo augljós að samstarfsflokki Sjálf-
stæðisflokksins varð ekki rótt. Alúmínsamning-
amir, hinir auðmýkjandi og hættulegu samning-
ar við erlent auðfélag, hefðu ekki verið samþykkt-
ir nema með atkvæðum þingmanna Alþýðuflokks-
ins, allir þingmenn Alþýðubandalagsins voru á
móti og langflestir þingmenn Framsóknarflokks-
ins. Og Alþýðuflokkurinn lýsti yfir að hann hefði
sett það „skilyrði11 að angi hins erlenda auðfé-
lags á íslandi skyldi ekki mega vera aðili að
Vinnuveitendasambandi íslands svo sem fyrirhug-
að var, fjárfúlgur úr sjóðum hins erlenda auðfé-
lags mættu ekki renna þannig í Vinnuveitenda-
sambandið, í herkostnað þess gegn alþýðusamtök-
unum íslenzku.
JJn gull hins erlenda auðfélags fann sér annan
farveg til Vinnuveitendasambandsins, með fyr-
irheitum um stanzlausan straum þess í framtíð-
inni. Angi hins erlenda auðfélags varð ekki aðili
að samtökunum, en mun hafa samið .um margvís-
lega „fyrirgreiðslu11 og þjónustu Vinnuveitenda-
sambandsins, svo sennilega verður það meir en
skaðlaust, og eru þó aðildargjöld furðu há þar í
sveit. Væri þess ekki full þörf, að verkalýðshreyf-
ingin tæki það mál til nákvæmrar athugunar?
Allur f járaustur hins erlenda auðfélags til Vinnu-
veitendasambandsins, undir hvaða yfirskini sem
hann er framkvæmdur, er brot gegn þeim yfirlýs-
ingum sem annar stjómarflokkurinn, Alþýðu-
flokkuripn, taldi forsendu fylgis síns við alúmín-
samningana. — s.
• ■'/1í yi ■ v// ■'”'/////{%

Gísli Sigurbjörnsson I einu gróóurhúsi Áss.
Axel Magnússon, forstöðumaður rannsóknardeildarinnar.
Dvalar og elliheimilið Ás í Hveragerði:
Er í 21 húsi og keyptar hafa verið
um 40 byggingarló&ir til viibótar
■ Starfsemi dvalarheimilisins Áss í Hveragerði hófst
fyrir 16 árum og byrjaði í tveimur húsum. Nú á stofnun-
in 21 hús þar í bænum og voru nýlega keyptar 40 lóðir
í viðbót þar sem fyrirhugað ér að reisa Kús fyrir fleiri
dvalargesti.
1 s.l. viku bsuð Gísli Sdgur-
bjömsson forstjóri Elli- og
hjiólcruinaiíheiimáilisins Grundar
fréttaimönnuim að skoða Ás í
Hveragerði. Þar er annars veg-
ar rekið dvalarheimili ^ fyrir
fullorðið flóflk og eins fóik sem
er að jafna sig efitár sjúkdóons-
legu, hinsvegar starfraefct ali-
mörg gróðurhús og ranmsóton-
arstöð í sambandd við bau.
Er gengið var um gróðurfiús-
in í góða veðrinu gat Gísli á-
stæðunnar fyrir Iwi að hamn
boðaði til þessa blaðamanna-
fundar. Húm var sú að hamm
var orðimn leiður á daglegum
hafísfréttum blaðanma og vildi
gera sitt til að breytimig yrði
bar á. Og vissulega Var hafís-
inm fjarri huigium manma þegar
gengið var á milii appelsínu-
og kaffitrjáa.
epli. Einmig er þar mikál
blómarsefct og jafmvel kaffitré
sjást þar.
Athyglisverðar tilraunir hafa
verið gerðar við raefctun 'tóm-
atanna; þeir eru ræfctaðir í
plastrenmum. Er þetta f fyrsta
skipti sem þessi tilraum er gerð
hér á landi og þykir hún gefa
góða raun m.a. þurfa tómatarn-
ir mum minna rýlmi en eila.
•
AMmargt vistenanna í Ási er
Iasburða fódik sem dveiur þar
sér til heilsuibótair. Samtals
eru vistimenm. í Ási 79. Er vist-
gjaidið 215 fcr. á dag og 378
kr. fyrir þá sem lasburða eru.
Við stofnuin dvalarheimdlisins
lagði Ámessýsla fram 2 hús-
eignir og síðar aðrar 2 ogeitt
1 þessu húsnæði er dagstofan tfl húsa. Hún er þegar of lítil.
gróðuirfiús. Síðan hafa 17 hús-
eigniir bætzt við og noktour
gróðurhús. Styrtour til starf-
semlinnar frá rfkissjóðd er $0.000
kr. á ári, en Elli- og hjúkrun-
arhedirmilið Grumd sér um ailla
starfeemd og ber fjárfiagsleiga
ábyrgð á rekstrinum.
Porstöðukona heimilisims er
Líney Kristimsdóttir og heim-
ilisllækmir er Maignús Ágústssom,
Framhald á 7. síðu.
1 Hveragerðd eru nú 30—40 j>-
garðyrkjusitöðvar, yfir 40.000
ferm. undir gleri og Garðyrkju-
skóli ríkisins er þar einnig. Á
veguim divailarfheimállisims er
rekin ranmisóknaretafa eims og
fyrr seigir. Forstöðumaður henm-
ar er Axel Magnússon, róðu-
nautur hjá Búnaðarfélagi ís-
lands. í ranmsóknarstotfunmi er
gróðuiimold rann.sökuð og gerð-
ar tilraumiir mieð hana. Fær
stofan jarðvegssýnishorn víða
að af landimu og er umndð úr
þeim þar: þau eru þurrkuð og
greimd og siðan rammsafcað imni-
hald þeirra.
1 gróðurfiúsuim fyrirtækisims,
6em eru nýstárfeg að gerð, eru
ræfctaðir tómatar, agúrfcur, ban-
anar í smiáum sitfl og fleirf á-
vextir sivo sem appelsínur og
Kortsjnoj eykur
enn forskot sitt
Sjöttu sibákinni í edmvigi því
sem þeir Kortsjnoj frá Sovét-
ríkjumum og Bandaríkj amaður-
inm Reshevsky heyja um áfamiga
á leið til heimsmeistaratigmar
l’cUik með sigri Rússans. Hefur
hamm þá 4y2 vdmmdmg gegn 1 Vz
vinninigi Reshievskyis og þarf
ekki að vinna nema eina skák
í viðbót til að hatfa tryggt sér
sigur.
Kaupið
Minningarkort
Slysavamafélags
íslands
Það þirti samnarlega til á
Suðumesjum ■ mánudagskvöld-
ið 13. maí. Sörbgkóraimir —
Karliakórine og Kvenniakórinn
— sihn í hvpru lagi og báðir
sameigihlega sunigu undir
stjóm Þóris Baldurssonar burt
hina landsírægu nesjamenmstou
og lögðu trausta steiea í hina
amnars lágreistu mennimgar-
vörðu Suðumesja.
Sönigkvöldið hófst með því,
að karl'akórsmenn hótfu upp
raddír sín-ar og sungu átta ís-
lenzk lög. Raddir kórsins eru
að mínu viti ágaetar, þótt svo
að fyrsti tenór væri ef til vill
fullsterkur í fyrstu lögunuin,
en þess gætti þó minnia er á
leið sönigskrána.
Einsönigvarar voru þeir
Haufcur Þórðarsom, Sveinn
Pálssom, Ólafur R. Guðmunds-
son og Jón Kristinsson og skil-
uðu þeir allir ágætlega af sér
því sem þeiin var ætlað. Þó vil
ég sérstaklega tilnefna Jón
Kristimsson, sem mér fannst
hafa betri og þróttmeiri söng-
rödd en margir þeir, sem meira
flíka annars ágætum röddum
opinberlega í tíma og ótíma.
Karlakómum stjómaði hinn
fjölhæfi tónlistarmaður Þórir
Baldurssom, en hann stjórnaði
éinniig Kvenmakómuim, sanat hóf
sömig sinn strax að lokmum. söng
karlahmia. Hötfðu komumar á
sönigskmá simmi 5 lög etftir m.a.
Schubert, Donizetti og Pál fs-
ólfssom.
Fyrsta lag kórsins gaf því
miður ekki góðar vornir, en eft-
ir að konuinn/ar höfðu sumgið
úr sér hroll og óstyrk kom
hvert lagið öðru betra og hef
ég sjaldan fynr heyrt jafn sam-
stilltar og hljómþýðar kvenna-
raddir.
Kvennakór KefLavikur er
fyrsta flokks' kvenmiakór.
Með kómum söng einsöng
Snæbjörg Snœbjamar. Það
leikur ekki á tveim tungum,
að Smæbjörg Snæbjamar er
góð sönigkoma, og ætti stjóm-
andi kórsáms að hafa þá
reymslu, sem af þessu má
draiga, sér að leiðarljósi, því
vonamdi eiga eftir að heyrast
mörg kórlög umdir stjóm Þóris.
Fyrir átta árum, að mig
mimmir, voru haldnir nemenda-
tónleikar í Nýja bíói í Kefla-
vík á vegum Tónlistarskólams.
Meðal annars lék þair ungur,
efnilegur tómlistairmaður, sem
nú er sönigkenmari. á píamó.
Verkið sem !hamm flutti vair- að
því leyti sérkenmilegt, að í því
voru margair og lamgar þagn-
ir. Undir lok verksins var ein
þögn venjufremur lönig. Tóku
þá áheyrendur að klappa í gríð
og erg. Þetta setti að vomum
tónlistarmamminm nokkuð út af
laginu. Það sama skeði nú. Fólk
tók til að klappa áður en
flutminigi eins verksins var að
fullu lokið. Það er ágæt regla
að byirja ekki að láta ámæigju
sína í Ijós — í hvaða tilefni
sem er — fyirr en fullvíst er
að ánæigjuvafcinn er allur. Það
skemniir ekkert þótt fiagnaðar-
lætin dragist á lamginm, en ó-
tímabær ' fögnuður getur
skemmt fyrir.
Eftúr • hlé surngu kóraimir
sameiginlega og enn umddr
stjórm Þóris Baldurssonar. Það
er eims með kórama og stig-
breytimgu lýsingarorðsins góð-
ur, þ.e.a.s. góður var Karla-
kórimn, betri var Kvennakór-
inm en beztir voru þeir samedm-
aðir. Mætti þar enm hafa sann-
azt grumdvallarkenning sósíal-
iskra fræða, að sameinað átak
er ætíð mest, þótt hdn séu í
enigu ómýt.
Sömgskrá samkórsins var
mjög fiörleg og lífleg, öll
lögim erfend, flest við íslenzka
texta og sum hver raddsett og
útsett af söngstjóranum. Einu
tók ég sérstaklega eftir. sem
mér fannst einkennamdi fyrir
kórama, en það var léttleiki.
Það er ekki oft sem maður sér
íslenzka listamenn brosandi og
káta, nema þá trúða og hermi-
krákur, en það sást nú. Trúi
ég, að þar gæti áhrifa frá
stjómanda og mættu aðrir kór-
stjómendur taka sér þetta til
fyriirmyndar. Undirleik annað-
ist Carl' Billic’n.
Ég vil svo að endimgu þakka
kórumum fyrir gott framlaig til
betra mammlífs. góðan. sömg,
og góða skemmtun. sem emg-
inm Suðumesjamaður má láta
fram hjá sér fara.
Úlfar Þormóðsson.