Þjóðviljinn - 14.02.1969, Blaðsíða 7

FTöstoudagur 14. febrúar 1969 — ÞJÓÐVELJXN'N — SlÐA J
Um meðferð mjólkur
FramJiana af 4. 'síðu.
í mjólkina, svo og rottum og
músarm eftir fönigum.
6. Áriðarwii er að mj altastóll-
i’nn sé hneinn, því að handsnert-
ing við hann er tíð, þegar á
mjöltum s'tendur (handmjaltir).
7. Aldrei skal bafa hænsni í
fjósum né aðra alifugla og ekki
skai hafa þar svín. ' *
8. Varast ber að hella sam-
an við sölumjólk mjólk úr kúm
fyrstou 5 daga eftir burð.
9. Varast ber að hella siamian
við sölumiólk mjólk úr kúm.
sem erU að verða geldar og eiga
það skammt til burðar. að
mjólkin hefur fengið anmarlegt
braffð. enáa miólki þaer minna
en 1 lítra á dag. i\
10. Varast ber að hella sam-
an við sölumiólk miól/k úr kúm,
sem eru haldmar eða grunaðar
um að vera halönar siúkdóm-
um, er snillt f?eta miólkinnd.
svo sem júroirbólpu. Ljóst' er
að enigin leið er að útrýma lé-
legri mjólk meðan júgurbólga
reynist eins mikil í kúm og raun
ber vitoni. Er bví áríðandi að
hefia sem fyrst allsiheri arher-
ferð gegn smifandi iúpurból«ii í
kúm um land allt. f bessari her-
ferð baTÍ að skoða bverja kú
í öllum fjósum landsins og
lækna bær, er reynast. veitoar.
, Þeim toúm. sem eru með ólækn-
andi siútodómn eða talizt peta
bættulesir smitberar. verður
.tafarlaust að farga. JJókkuð ber
á því, að miólkurframleiðendur
dæli sdálfir í miól’kurkvr nen-
ieilini við iúgu-rbólgu eða öðr-
um skyldúm lyfium. Sú ráð-
stöfun 'verður að teliast var-
hugaverð. þirí sð stundum er
það gert í óhófi. Aflei ði'n pin
getour orðið sú, að kýroar verða
ónæmar fvrir lvfinu, þegar mest.
á riður. Oflmotokun þessa lyfs og
skyldra lvfja. er mjöo- varhuga-
verð. enda ættou miólkuirfram-
ledðendur ektoi að nota þau
nerraa í samráði við dýralæfcna
eða aðra kurmátt.umenn. Þó er
æskilegaist, að láta dýralaetonia
atnnaist slítoar laetoningar, sem
og aðrar dýralækninipiar.
11. Varast ber að hella sam-
atn við sölumjólk mjólk úr þeim
kúm, • sem fengið hafa lyf, er
borizt geta í miólkina, svo sem
júgurbólgulyf. Fyrstu 3—4 sól-
arhrimga eftir notkun slíkra
lyfja, stoal ekki blanda saman
við sölumjólk nyt kúa þeirra.
er til læknimga voiru.
12. Nauðsynlegt er að sótt-,
hreimsa fjósin öðru bverju og
alltaf eftir sjúkdóma. Bezt er
að láta sótthreinsun arefni ð í
dælu og úða síðan allt fjósið,
loft. veggi, bása, flór og gólf.
13. Mikilvæig ráðstöfun til
þess að varna gerlum að kom-
ast í mjólkina, er að klippa
júgur, kvið og læri. Bezt er að
gera það storak, þegar kýrnar
eru teknar inn í hús að baust-
laigi. Löng hár vilja kleprasit
mykju og öðrUm óhreinindum
og gera miklu erfiðara fyrir um
að halda kúnum hreinum. Rarnn-
sóknarstofa ein erlendis hefur
komizt að þeirri niðurstöðu, að
svo sem ein fingurbjörg af
mykjuskán beirri, sem sezt á
lærin á illa þrifnum kúm, inni-
haldi um 4.000 miljónir gerla.
14. Þót.t notaðar séu möalta-
vélair, er enigiu að síður nauð-
synlegt að þrífa kýrnar, því að
mj altoavélin vinnur eins og ryk-
.suiga. Hún sogar allt rVk. sem
fyri-r er, og önnur1 óhreinindd.
15. Mikilvæigt atriði er að þvo
spena og júgirið og í krimgum
það, rétto áður en mjólkað er,
þessi ráðstöfun kemur etoki eim-
ungis að haldd gagnvart gerl-
um, heldur er hún hreinn tíma-
sparnaður við mjaltir. Vitað er. .
að ekkert örvar kýr eins mikið
til þess að selja og ef júgrið er
þvegið úr volgu vatni. Ágaett
er að láta í vatnið lítið eitt af
gerlaeyðandi efni.
16. Víðast bvar er mjólkin sí-
uð á framleiðsilustað til þess að
skilj-a úr storá og önnur sýnileg
óhireindndi, en gerlar eru svo
smáir, að J>eLr fara í gegn um
hvaða mjólkursúu sem er. Höf-
um því ávallt í huga, að ógæfan
er víis um leið og óhreinindi,
komasit í mjólkina. Þótot unnt sé
að sía £rá hin grófari óhrein-
indi. verður það þó ekki gerto
fynr en nokkuð af þeim hefur
leystst upp og blandizt mjólk-
inni.
17. Sprumgur og rifin sam-
skeyti í mjólkurfötum, • mjólk-
urbrúsum, gium og öðrum
mjólkurílátum eru ákjósanleg-
ar vistarverur hvers komar
gerlum. Þar una þeir hag sin-
um, autoast og margfaldast, af
því að ekki er hægt að ná til
þeirra.
18. Sintohúðuð ílát skal aldrei
nota t.d. venjulegar vatonsfötur.
því að sink leysist upp í mjólk
og myndar í henni sölt, sem eru
skaðleg heilsu manna. Ennfrem-
ur er erfitt mjög að þrífa slík
ílát, því að yfirborð þeiirra er
svo óslétt. Sömuleiðis sfcal aidr-
ei notoa gleruð (emailleruð) ílát.
þvi að glerhúðin vill brotona og
fara í mjóltoina. Berf er að nota
ílát úr ryðfríu stáli.
19. Aldirei stoal nota léreft né
aðrar tusk-ur í síur, en nota í
þess sitað baðmullairflótoa (vatot-
plötour). Vara-st skal að sía
mitola mjólk í gegmum sama
baðmuHarflókantn, þvi að eftir
því sem meiri óhreinindi safn-
ast fyrir í flókanum og meiri
mjólk streymir í gegnum banrt.
leysist meira upp af óhreinind-
um, er beriast í mjólkinia. Bezt
er að skipta um baðmullarflófea
sem oftaist, meðan á mjöltun
stendur. En höfum ávaHt i huiga,
að hireiin miólto er betri em
hireinsuð mjólk (siuð miólto).
20. Öhrein miólkurílát eru
eim aðalorsök mjólkursikemmda. ‘
Þetta er svo mikilvæ-gt atriði.
að fýHilega er þess vert að evða
nokkru rúmd í að ræða bað‘nán-
ar.
21. Við bréinsun miólkur-
ílátoa er áríðandi mjög að hafa
gott mjólkurhús. Varast ber að
hafa hað í beinu sambandi við
f jósið, þvi að tryggia verður ör-
u-gglega, að fjósabefnr berist
ekki- inn í það. í miólkurhúsi
barf að vera útbúnaður til
þvotta á á mijóiltourilátoum, hand-
lauig, haindþurrkur, burstoar oe
þvototaefni, ennfremur girind til
að hvolfa ílátum á eftir hreins-
un, þó ér betra áð hengia þáu
á vegg. Þar þarf einndig að vera
góð fcasiilþró.
HREINSUN
MJÓLKURÍLÁTA:
1. Þegar eftir mjaltir skai
skola öll m,iólkurilát með köldn
vatni til þess að skola burt
m,jólkurleifar. Hver mínúta sem
mjólk fær að þoma í ílátunum,
bakar óþarfa fyrirhöfn. sem
eyðir tima ng orku. Miólk er
vökvi en hefur þó föst efni að
geyma, og þessi efni mynda^
þétta skán, og þorni þau al-
veg, mynda þau miólkurstein.
2. flátin skulu síðan þvegin
úr heitu vatni. Ágætt er að
nota sápulaust þvottaefni, svo
sem þvot.tasóda, eða önnur
skyld efni. Sápa hreinsar ekki
eins vel og þvæst ekki heldur
vel af. Hún skilur ávallt eftir
þunna húð cða himnu, og mil.i-
ónir ger’a geta þrifizt í þeirri
himnu. Öll ílát skal þrífa með
bnrsta, en ekki fusku. Nauð-
synlegt er að s.ióða burstann
eftir hver.ja notkun.
3. Síðan skal skola flátln með
sjóðandi vatni. Það hefur
tvenns konar áhrif. f fyrsta lagi
skolar bað hurt síðustu leifum
af mjólkurskán og þvottalegi,
og ennfremur hitar það flátin
svo. að þau þorna miklu fyrr.
4. Því næst skal hvolfa ílát-
unnm á hreina grind eða hengja
á vegg. Varast skal að þurrka
ílátin með klút eða tusku. Þau
eiga að þorna af sjálfu sér.
5. Áður en mjaltir hefjast
næst skal skola flátin með
gerlaeyðandi efni.
6. Um hreinsun á hinum nýjn
pínukerfum í fjósum gilda að
sjálfsögðu sérreglur. Leiðarvís-
ir fylgir slíkum mialtakerfum
og her að sjálfsögðu að fara
eftir þeim leiðbeiningum.
Að stöðva vöxt og viðgang
gerla, sem komizt hafa í mjólk,
er í því fólgið að kæla mjólii-
ina vel, því að tímgun gerla
er mjög ör, eins og fyrr segir, í
volgri mjólk.
Þar eð spenvolg mjólk drekk-
ur í sig hverskoniar lytot eða
daun, er áriðandi mjög að kaela
mjólkinia etotoi í fjósiniu, heldur
i sérstoöfcu mjólfcurihúsd. Ágæto.t
er að toæla mjólkinia í sÍTenn-
andi vatoni. þegar að mjöltum
1-oiknum eða góðum kælitætoj-
um, og nauðsynlegt er að hitoa-
stiig kælivatonsins sé undir 10
gráðum C. Þess ber að gætoa,
að yfirborð vatnsins sé hærra
en mjólkurinnar, og einndg að
þéttlotoa etoki ílátuniuim meðan
toældng fer fram.
Kæling mjóltour í snjó á vetr-
um er ófullnægjandi, þvi að
brúsinn bræðir frá sér snjóinn
og myndast þá um hann laig af
toyrru lofti, en það leiðir mjög
illa hitoa. Slík kælinig or alltof
seinivirk.
Ennfmnur er loftkælinig
mjólkur ófullniægjandi, jiafnvel
bótt hitasiig kæliloftsin® sé við
frostmark.
Eftirf-arandi tafla sýnir glöggt
hve áríðandi er að kæla mjólik-
inia vel storax eftir mjaltir, ef
kom-a á í veg fyrir að gerl-a-
fjöldi n-ái að að aukast í mjólk-
inni:
1. Sé mjólk kæld niður í 5
gráður C helzt gerlafjöldinn
nokkurn veginn hinn sami
fyrstu 12 klst.
2. í 10 stiga beitri mjólk fimm-
faldast gerlaf.iöldínn á fyrr-
greindnm tíma.
3. f 15 stiga heitri mjólk 15-
faldast gerlafjöldinn á sama
tíma.
4. í 20 stiga heitri mjólk 700-
faldast gerlafjöldinn á sama
tíma.
5. f 25 stiga heitri mjólk 3000-
faldast gerlafjöldinn á sama
tíma.
Skulu því a’llir mjóltourfram-
léiðendur hvatotdr til þess að
kæla mjólkina vel og gæta þess
séirstaklega, að sól nái etoki að
sfcín.a á mjólfcina. hvorkd heima
á blaði. úti við þjóðveg né á
ffluitninipatækjum.
Framleiðum eingöngu 1.
flokks miólk, framleiðendum
og neytendum til sameiginlegra
hagsbóta,
Árið 1958 fór ég víða um
Bandarífciii til að kynnasto nýj-
uingum í mjól'kurmálum. Það
nýjastoa og helzta, sem þar
mátti sjá. var nýtt mjialtoatoerft'
(píputoerfi), mjólkurkælar úr
ryðfriu stáli og tamfcbílar, er
sáu um mjóltourfflutoninigia frá
bændabýlum til mjóltoursamliaiga
eða m.iólkurstöðva. Þetta kerfl
var nýjung þá og er ennþá.
Hvar eru miljarðarnir?
Eyjólfur
Framhald a£ 5. síðu.
ar atohuigumar og gagnrýni ein-
mitt frá vinstri hlið. Ýmisleg
spilling, pólitísk og öunur, er
tenigd við þessi retostonarform
í vitund fjöldamiargra, eins og
allir vdtoa. Til að þessá refcstrar-
forrn verði sú staðreynd, sem
veití stuðning félagslegum við-
horfum, sósíölsku mati, þarf
að autoa þau nýjú lifi. f þessu
sambandi má benda á þörf á
vi-rku, félagslegu eftirliti stoarfs-
fóltos og ailmennings með sam-
vinnu- og rítoisfyrirtætojum. Og
þá einnig það. að bæði tætoni-
legir og féliagslegir möguleik-
ar á slíku eftirliti, slíku „frum-
kvæði að neðan“ eru nálægri
en oft áður. Vísum bæði til
framfara í stjómunairtætoni og
þess sem nytsamlegt befur finam
komið í toappræðu róttætora
affla Evrópu um atovinnulýðræði,
lýðræði á vinnustöðum. Ef
hvortotveggja væri haignýtt vœri
allgóð von um þá þróun, að
,,ríkisfyrirtæki“ breyttusit í
„ototoar fyrirtæki“ í vitound fó-Iks.
Og um ýmislegt fleira sem hjart-
fól-gnu eintoaframtatoi Eykons
kæmd etoki sérlega vel.
Eyiólfur Konráð segir. edns
og áður getur, að harla fáir séu
þeir einstiaklingar sem ráði við
þau verkefni sem við blasa.
Það liggur beinast við að sýma
miannúð á þessari girimmu öld:
leysa veslinigs mennima undan
þessu fargi. — brg.
FnaímlhaHd a£ 1. síðu.
að ráðstafanir verði gerðar til
þess, að þeir, sem ætla sér að
knýja fram gengislækkun til þess
að græða á henni, fái að borga
sinn brúsa fyllilega.“
Þetota sagði forsætisráðherra
fyrlr rúmum tveimUr árum hér
á Alþingi. Eftoir þessd ummæli er
búið að framkvæma tvær geng-
islætotoanir, sem hafa hæktoað
verðl'ag á erlemdum gj-aldeyri um
"'meira en 100%. En ég hef ekki
orðið var við þær ráðstoafanir.
sem forsæti'sráðheTra boðaði, til
þess að þeir, sem græða á gen-gis-
lætokun, fenygju að borga sinn
brúsa fyllilega. Emgin slík frum-
vörp hafa verið lögð fyrir Al-
þingd, engar slífcar ráðstafanir
hafa verið gerðar. ptotoert slíkt
fylgdi genigislæktouninni 1967 og
etokert sldfct hefur séð dagsin-s
Ijós í sambandi við þá gerngis-
læktoun. sem nú er nýbúið að
fnamkvæmia. Samt fannst mér
þessi ummæli forsætisráðherra.
sem ég vitnaði til áðan. hafa ver-
ið mælt með þeirri skapþykkju,
sem stoundum fylgir ummælum
ráðherrans. Maður hefði mátt
vænta þess, að hann lét.i atbafnir
fylgja eftir slíkum orðum.
FJÁRMUNIR FLUTTIR TIL
Það vdta allir, að genigislækk-
andr eru átoaflega áhrifarík að-
ferð til að færa til fjármuni í
bjóðfélaeimn. Og það eru tfl að-
ilar í þjóðfélaginu, sem hagnast
mjög verulega á genigislætokun,
einndg aðilar sem etotoi er ætol-
un löggiafans að aðstoða Hér er
hópur af mönnum, sem karni afi
hagnast sérstaV-leva á veröbólvu-
þróun, og aðferð heirra hefur
verið m.iög rík.iandi einkenni á
efnahaesþróuninni á í'slandi á
undanförmim árum. Gildi ren-
iniganna hefur ekki verið mifcils
metið af sfcilianlegum ástæðum
og því hafa menn fcenpzt við að
reyna að fcom«ist yfir fiármuni
í bönfcum. fcomast yfir lánsfé og
festa það í fastei-gnum. alvee án
tillits til þess oft og einatot. hvort
þessar fast.eienir hafa verið sfcvn-
samlegair eða efcfci. Þessír aðilar
baf.a haft haig af því að maena
verðbólgunia og þeir hafa unnið
að því vitándi vits. Ef verfcafólfc
hefur samið um toauphæfcfcun,
hefur henni jafnharðan verið velt
út í verðlafrið og síðan h-afa úto-
fflutonin’gsatovinnuvegiroir eftir til-
tetoinn tíma fcomizt á ' þrot oe
rítoisstjórodn talið si’g verða að
„bj’arga" með enn einn; genigis-
læfcfcun.
Hversu stoórfelld tilfærsla fólg-
in er í genigislækkun, má m-artoa
af því, að á síðastn, ári munu
hefldarlaun greidd á fslandi, Iaun
og hlutur sjómanna og aðrar
hliðstæðar greiðslur, hafa numið
J.5-20 miljölrðum króna. Talið
er, að gengislækkun sú, sem nú
var framkvæmd síðast, muni
hækka verðlag um 20%, og það
er ætlun stjórnarvalda, að fyrir
það komi engar bætur, sem sé,
að raunverulegt kaup verði
skert um 20%. Þetta jafngildir
hvorki meira né minna en 3-4
mfljörðum króna, sem eru fluttir
frá launafólki til atvinnurek-
enda, sem sumir þurfa vafalaust
var talinn vera rítoasti miaður
lanidsins og hefur síðan gengið
undir því nafni. Það var alfcunnia,
að Eimar h-afði átt i miklum
vanda með sinn atvinnurefcstour.
Það kom víst út á bótohaldi ár
eftir ár, að það var halli á fyr-
irtækjunum. En-gu að síður hafði
verðbólguþróunin gert það að
verkum, að þær eignir, sem bann
hafði komizt yfir, voru orðnar
svon.a verðmiklar, að hann var
talinn vera ríkasti m-aður lands-
ins.
Eignaiautonángin í höndum öllu
óviðfeldnari fjármálamianna en
Einars Sigurðssonax hefur verið
ákaflega stórfelld, ekki sízt t.d.
hér í miðborg Reykjavítour, þar
sem smálóðahlettir hafia marg-
faldazt í verði ár eftir ór. Við
sáum dæmið nú seinast um litoLu
lóðrna undir Sjálfstæðis’húisdnu,
sem er seld á 16 miljónir króna.
Á þessu sviði er um að ræða
eigniaauitoningu, sem numið hefur
hundruðum og aftur hundruðum
miljón-a toróna f nototorum árum.
Þaima eru aðiíar, sem eitga að
borga brúsann í samhandi við
genigislætotoanir, eins og forsæt-
isráðheira komst að orði. En
þeir eru ekki látnir borga brús-
amn.
HVAR ERU MILJARÐ-
ARNIR?
sögu. Hvað skyldi mikHum ftján-
munumn hafla verið toomid til út-
landa á þessu toímabiM, þeigar
.fref.sið" heflur verið ókaiSlega
mikið og lítið eftirlit með því,
hverndg farið var með gjaidieyri
okltoar og hvernig viðskiptoasam-
böndum otokar við önnur lönd
var háttað? —
í þessu sambandi er raunar
fróðlegt að mdnnast þess, að áð-
ur en kom til giengSsllætotounar-
inmar sáðustou, liranti etoki yfirlýs-
ingum frá ráðherrum mónuðum.
áður, mörgum mánuðum áður,
uk að gengislæikltoun væri yfir-
vofandi. Vissir aðiliar í þjóðfólag-
inu fengu býsna Bamigan umlþótot-
unartíma, og bamm hefúr vafa-
laust verið notoaður mjög vel.
Ég tel, að þetta sé áfcaiffle©a
veigami'toið atriði í tJóðmálaum-
ræðunuim eins og þœr eru nú.
Þjóðin á heimtingu á að fá að
vita, hvar miljarðar þeir, sem
streymt hafa um þjóðfélagið að
umdanfömu, eru niður fcomnir.
Það er alveg af og frá að þess
sé nokfcur fcostour að talla um það
við verkaifóílik, sem er með 10
þús. tor. mómaðariaum, að það
ei'gi að gefa eftir fimmtoa hllu,ta
af þessu kaupi, ón þess að áður
hafi verið^ framlkvæmt undan-
braigðalaus eigmalkönnun. For-
senda þess, að bægt sé að æfflast
til þess, að launafólk taki á sig
byrðar, er, að það viti, að það
hafi verið lagðar rétofflátar þyrð-
ar á þá, sem hafa þreiðust böfc.
Þess vegtna höfum við fflutot þessa
þingsálylktoumartillögiu og ég vil
vænta þess, að stjómairfflotoitoaimir
Þeir erfiðleitoar, sem nú dynja
yfir á fsl'andi, korna ofan í mjög
mikið góðæri, sem stóð árum ^ hennij á jótovædall
á slíkum fjármunum að bald-a.
en aðrir alls ekki.
Og á siama hátt er gienigislætok-
um tilfærsla á siparifé þjóðarimm-
ar. Hún skerðir sparifj áreign
lamdsm-amm.a, þessar lifflu eiigmir,
sem halda hér uppi bönkum og
spárisjóðum á íslandi. En að
sama stoapi hæfctoa þær fasteign-
ir, sem eign-amemn hafa komizt
yfir með aðstooð þessa sparifjár.
Krónurmiar, sem eignameemdrmir
hafa femgið að láni til þess að
koma sér upp hvers kyns fast-
ei'gmum, halda áfram að minmkia.
Þeir borga sfculdir símiar með sí-
mimmkamdi krónum, en ágóðimm
verður eftir í fasteigmiinni.
Þefcta er þróum, sem afiir
þetokj a, og sfcumdum verða af
þessu dálítið eimtoemmiliegir ait-
burðir, eins og hér fyrir rúmum
ámatug, þegar laigður var á stór-
eigmaska'ttur og í ljós kom, að
Einiar Sigurðsson útgerðarmaður
sam-am. Þetta góðæri stoafaði m.a.
af því, að verðið fyrir útofluton-
ingsafurðir otokar hæktoaði mjög
mifcið Hætotounin á útflufcnimigs-
tekjum varð svo stórfelld. að á
nokkrum árum ásfcotnuðust okk-
ur nærri 20 miljarðar króm-a á
núvemamdd genefi umfram þa-ð,
sem orðið hefði í meðalári. —
Tuttugu miljarðar toróma, það er
engin smáupphæð. Það eru 100
þúsumd krónur á hvert mamms-
barn í landinu. Það er hálf mili-
ón á hverja fimm manna fjöl-
skyldu ofam á þær tekjur, sem
voru, áðu-r en þetta góðæri kom.
Auk þess var á bessu tímabili
bætt stórlega við eriendar stould-
ir. Við tótoum ’að láni erlemdis
miljarða og fluttum inm í lamd-
ið, svo að skuldir ototoar nú»a eru
meiri en nokkru sinmi fynr.
Og manni er eðlilega spuro:
Hvar eru allir þessir miljarðar,
sem okkur áskotnuðust vesma
bættra viðskiptakjara og við böf-
um tekið að láni erlendis? Hvar
hafa beir oiKflvazt e.ftir allt þetta
veltutímabil?
Ekki eru þeir í nýjum toigiur-
um, eins og mienm vita. Eklki eiru
þeir í bátum, sem stunda bol-
fislkveiðar. Etóki eru þedr í þjóð,-
bókasafmi eða. lisfcasaflnd, svo að
ég nefni notokur dæmi. Hluti
þeirra hefur vissuliega stöðvazt
í gagnlegum aitvinmutæltojum og í
nýjum íbúðum, innamstookksmun-
um, í heimilistækjum, eintoabil-
um. Nototour hlutí laumafédks áttí
um stoeið kcst á að njófca betri
lífstojara en hann hafði áður með
því að leggja á sfig óhemjulega
vimmu.
En þótt 'þeifcta aHllit væri tíiundað
a£ stoaikri máfcvæmmi, væri þar að-
eins að finma hluta af mfiljörð-
um þeim, sem streymit hafa um
þjóðfélagið á um/damfömum árum.
Verulegur hluti hefur lent ann-
ars staðar, hjá forréttindaaðilum
í þjóðfélaginu, sem hafa getað
hagnazt á þessu ástandi og safn-
að auði fyrir sig. Slfik dætmi
þektoja memn alllt rtoringium sig,
t.d. hér í Reyfcjavfifc, hvernig
verzlumammusterim hafa breytt
Reykjaiviík í eina allsherjarkaup-
Sýsliumiðstöð, hvemdg svolítill
hópur manna hefur getað ástund-
að hér Wiðstætt lúxuslíf og tíðk-
ast í auðugustu þjóðfélögum,
hvepnig rífcis'bamkar og einka-
banfcar hafa á nökfcrum áirum
fjárfesit upphæð, sem nemur hátt
’í einn miljarð tomóma.
7
Eignakönnun óhjákvæmileg
Samt held ég, að við þelkkj-
um ekká meana hliutoa af þessari
hátot, etoki sízt forsætisráðherra
eftir þau umimæli. sem hamn
viðhafði fyrir tveiimiur árrnm og
ég fór hér með í upphafi máls
míns.
Kröfuganga
Framhald af 10. síðu.
Helgason imsipetotor scholale í
Menntaskölanum við Læfcjar-
götu, en ræðúmenm verða fjórir
einn frá hverjum sfcólla. Hösk-
uitíur Þráinsson frá Stúdemtoaráði
Hl, Stefán Umnstoeinsson, Mennifca-
skólanum í Hamrahlíð, Jaitoob
Smóri, Menntaskólamum við
Lætojargötu og Bengstoeimm Auð-
umsson, Kennaradklótlainuim.
Þessi toröfuganga á laugardag-
imm er fyrst og freffriKt hugsuð
sem upphaf aðgerða til þess að
vetoja atohyglli á kröfúm flramv
haldsskólanemenda. Verður hald-
inn á Hóteíl Sögu á mónudags-
fcvöld sameiginilegur fmndur þess-
ara skóla. Er menntamólairáð-
herra, fjármiálaráðherra, nefind-
armönnum í menintoaimiálanefnd-
um begigja deilda aflþingfis og
fjárveitingamefndar boðið á
fundinn og verður ón efa fróð-
legt að heyra hverju fúlllltrúar
stjómarvallda avara til um það
eymdarástoamd sem ríkir í sltoóla-
og menmingammálum þjóðarinniar
eftir langa ráðherratoíð Gyifia Þ.
Gíslasonar.
SKEMMTI
^&STAÐUR
mAc>S>
TOLKSIIUS
SKAFTAHLÍÐ 24.
Diskótek í kvöld.
Pétur Steingrímsson stj.
Opið frá kl. 8 til 1,
aðgamgiur tor. 60,00.
AldurstakmaTk 16 ár.
Munið nafnskirteinin.
V □ CR'V
RHRKf