Þjóðviljinn - 24.04.1969, Blaðsíða 1

AUKABLAÐ
Fimmtudagur 24. aprill 1969 — 34. árgangur — 90. tölublaO.
HRAUN OG FJARA
Á ti'mu-m sætmdráttar oíg
atvinnulleysis hugsar venjulegt
fólk sig uim tvisvar áður en
það veitir ser skemimtanir sem
áður þóttu nærtæilíar. Furðu
ma.rgir finna sér ekkert til og
hvíldardagarnir líða í girámóðu,
sumruudagar í engu frábruigðn-
ir mánudögium, og menn horfa
með söknuði aftur til gðmlu.
góðu aukavinnudaganma.
En hvort gengur íisikur í
sundin og vitja akki' ka-rlarn-
ir um grásleppunetin siín? Æð-
urin hópar sig fyrir landi
— og bráðum hefst Varpið' í
nesjum og hiólmum. Báran
gjálpar við ströndina sam áð-
ur — og flóð teikur við af
fjöru.
Þegar við vorum börn fór-
um við í lítil ferðallög, t.d. út
í örfirisey aö tína skelljar.
Skeljarnar siípuðum við eða
máluðum í allskonar litum og
höfðum fyrir iömb, kiindur,
kýr og hesta. — Við veiddum
homsíli í Tjörninni, gengum
fjörur inn fyrir Laugames-
tanga til þess að leita að
mislitum steinuim eða ein-
hverju merkiílegu. Þessir dag-
ar urðu að ævintýri og dauð-
þreytt, en haminigjusöm, sofn-
uðum við að kvöldá.
□
Það er sfceimmtun að ganga
um Vesturbæinn í Hafnainfirði
á góðum degi. Þótt bæjar-
stæði Hafnarfjarðar sé óneit-
anlega svipminna heldur en
höfuðborgarinnar, eiu svo ó-
endanlega miargir unaðsireitir
þarna syðra, faigrir hriaiun-
drangar og -bóllar, ogí Garða-
hverfinu eru tjarnir og sjáv-
arlón og yndisleg fjara, aim.k.
væri hún hreinni en raun ber
vitni uim. Og þar komuim við
að hlut sem snýr að hinum
ýmsu sveitarfélögum í Reykja-
nessttjördæimi. Fyrir sunnan
Hafnarfjörð eru (eða a. m. k.
, voru áður . en hyigging álvers-
ins hófst) ösfcuhaugar við sjó-
inn, á , Seltjamarnesi einnig
til skamms tíma og víða á
Reykjanesskaiganum. Á einum
feglursta blettinum þair syðra,
undir Reykjanesvita. er drasti
ekið í sijóinn til mikillar ó-
prýði. Sveitarstjórnirnar virð-
asit lifa eftir orðtaskinu: Lenigi
tekur sjórinn við. GaRinn er
aðeins sá, að sjórinn tékur
alls ekikd við þessu sorpi, held-
ur ber allt sem flýtur, og
dreifir um fjörur víttog breitt,
allt frá Reykjanesii till Akra-
ness. Mengun sjávar hlýtur
að verða eitt stærsta mál nátt-
úruvemdar á Islandi í fram-
tíðinni.
Á vorin leggur svo sykur-
sætan iiim af skreiðarhjöllun-
um, sem öðru fremur ein-
kenna Fjörðinn og Garða-
hraun veitir skjól fyrir norð-
anáttinni, /nda er fólkiið sem
Jiarna býr frægt fyrir sinn
suimiarbrúna höruudsilit.
Á Herjólfsgötu, náilœgt
sundihölllinni er gaimailll maður
að hreinsa þara úr rauðmiaiga-
netum, uppúr trillu, sem stend-
ur í flæðarmálimu. Þrír táp-
mikllir drengir hjáilpa honuim
með auðsærri ánægju. Afliinn
var lítilil í þetta. sinn, fjlólrir
rauðmaigar og lítil hnísa, sem
festst hafði í netunum.
Þar sem gatan beygir upp
í hraunið, förum við útaf
henrni og höilduim út fjöiruna.
Víða eru trilHiur í uppsátruim
á fjörukambinum og í ednni
þeirra kúrir brömdóttur kött-
uir og annar vappar í kring
með breiða kampa og nedst
stýri. Rétt neðan vdð Baila.
þar sem reiðskóli er starfandi.
er svoiítið viki við sjóinm, líkt
og hdaðdð af heijarbjömgum
með hraunbreiskiju ofan á.
A túnuimi og hraumskvompum
millli bæjanna eru hross á
beit, eitt og tvö á stanglli og
fé í hlópum. Hér vestuiraf svo
langt sem við sjáum er slótt
malarfjara. Við göngum ekiki
að sinmii lengra en á mióits við
Garðaikirkju. Hverndg skyfldi
trúræfcini varai f þessari sókn?
Ungmenni frá ófltunnum lönd-
um endurbyggðu og fegiruðu
jjessa kiikju, sem nú er hið
fegursta hús, en túnið neðám
hennar er notað siem bíla-
kirk'jugarður. Heimreiðin og
námasta umlhverfi er heildur
eflíiki með snyrtibrag. Annars
er í einu orði sagt hræðilegt
hvernig farið er með hraunið
Jjarna, sérstaflilliega þegar nær
dregiur Haflniarfirði; hver boilíli
er Mkastuir öskuhaug. Samt
er vel þ>ess virði að ganga
þarna um og margt að sjá
og skoða. A einum stað er
nótabátur af gamalli gerð að
fúna niður í hraumið. Hvað
skyldu margir silfkir hafa
- varðveitzt frá gllötun? — J.E.

1