Þjóðviljinn - 25.06.1969, Blaðsíða 10

10 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN — Miðvikudagiir 25. júni 1989.
ROTTU-
KÓNGURINN
EFTIR
JAMES
CLAVELL:
Peter Marlowe lá ó rakri dý.n-
unni og þráöi s.vein. En hugs-
anir hans snerust stjórnlaust uim
sklelfingar fortíöarinnar og ó-
vissu framtíöarinnar. Og minn-
inguim stoaut nipp sem beti'a var
aö gleyma. Minningum um hana.
í»að var farið að birta af degi
þegar hann féll loks í órólegt
mók.
Eitt kvöldið fór klóingurinn í
sjúkrahús búðanna til að heim-
sœkja Masters. Hann fann hann
í rúmi í einum tíragganum, hólf-
meðvitundarlausan með starandi
augu.
— Daginn, Masters, sagði kóng-
urinn þegar hann hafði gengið
úr stougga um að emginn væri að
hlusta. — Hvernig líður yður?
— Líður? Það leið heil minúta
svo tautaði hann: — Bölvanllega.
Dálítil sleía rann niður hökuna
á honum.
• Kóngurinm fyllti tóma tóbaks-
punginn sem lá á borðinu hjá.
rúminu.
— Masters, sagði kóngurinn.
— Þakka yður fyrir að gefa mér
þessa vísbendingu.
— Vísbendinigu?
— Af því að þér sögðuð mér
hvað þér hefðuð lesið á spóssi-
unni á daigblaðasnifsinu. Ég ætl-
aði bara að þaiktoa yður fyrir og
gefa yður ögn af tóbatoi.
Masters varð að hafa sig allan
við til að reyna að muna.
— Það er ekki rétt að njósna
um félaigia. Það er óþókkaskap-
-ur, sagði hann. Svo féU hann í
mtók og skömmu seinna dó hann.
Kennedy læknir kom og dró
iakið upp fyrir andilit hans. —
Var hann vinur yðar? spurði
hann.
. — Að vissu leyti, herra ofursti.
— Hann er heppinn, sagði
læknirinn. — Nú finnur hann
etoki lenigur tii.
— Það er. noktouð til í því,
herra ofursti, sagði kóngurinn
kurteislega. Hann setti tóbakið
aftur í simn eiigin pung; Masters
hefði eikki not fyrir' það fram-
ar. — Úr hverju dó hann?
— Úr moagnleysi. Læknirimn
bæildi niður geyspa.
| — Egiið þér við að hann hafi
I etoki haft vilja til að lifa?
— Það má segja. Læknirinn
, gaut augunum á kónginn. — Þér
; myinduð vís.t aldrei deyja úr því
sama, eða hvað?
— Nei, fari það kolað, herra
ofursti.
! — Hvað er það sem gerir yð-
ur svona ósigrandi? spurði
Kennedy læknir og íamn til hat-
14
fEFNI
SMÁVÖRUR
TÍZKUHNAPPAR
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31. Sími 42240.
Hárgreiðsia. Snyrtmgar.
Snyrtivörur.
Fegrurarsérfræðingur é
staðnum.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 18. III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
Perma
Hárgreíðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21 SÍMI 33-968
urs á þeissum stóra líkama seim
. var svo þrunginn af hreysti og
krafti.
— Ég sikil yður víst etokí al-
mencnilega, hen-a ofursti.
— Af hverju eruð þér ofaná »g
ekki allir hinir?
— Ég er trúlega bara svona
heppinn, sagði kóngurinn og
bjóst til að faja. En læknirinn
hélt í hann.
— Það getur ekki verið ein-
tóm heppni. Kannsfci eiruð bér
djöfull sem er sendur til að
kvelja okkur en,n meir. Þér eruð
blóðsuga og svindllari og þjóf-
ur . . .
— Nei, heyrið mig nú. Ég hef
aldrei á ævinni stolið eða svindl-
að og ég Xíð engum að tala svona
við mig.
— En setgið mér hver-nig þér
fai’ið að. Annað fer ég ekki
fi'aim á. Skiljiið þér það ekiki?
Þér eruð svarið. Annaðhvort eruð
þér góður eða illur. Ég vil vita
hvað þér eruð.
— Þér eruð ekki með réttu
ráði, saigði kóngurinn og dró að
sér handlegginn.
— Þér getið hjálpað okkur . . .
— Hjálpið ykkur sjál|ir. Það
geri ég. Héma, sagði hamn og
rétti honum afganginn af sígar-
ettupakkanum. — Fáið yðu,r síg-
aréfttu. Það róar taugaimar, herra
ofursti. Hann reis upp og fór og
það. fór uim hann hrollur. Hann
hataði sjúkrahús. Hann hataði o-
þefinn og sjúkdórmana og van-
mátt Tæknanna. Heimuriinn var
frumsikógur, þar sem himir sterku
lifðu og hinir veikburða hlutu
að deyja.
Kennedy læknir starði á sígar-
ettunnar og blessaði heppni sina.
Hann kveifcti á eiinni og allur
líkami hans dratok í sig sætt
nikótínið. Svo fór hann inn á
deildina og gekk til Johnny Car-
stairs höfuðsmanns sem var að
berja nestið.
— Héma, sagði hann og fétok
honum sfganettuna.
— Bn hvað uim yður, Kennedy
læknir?
— Ég reytoi etaki, hef aldrei
reytot.
— Þér eruð heippinn. Johnny
hóstaði þegar hann, sogaði að sér
reytoinn og það kom dálítið blóð
upp úr homum með slfmdnu,
— Lætonir, sagði Johnny. —
Viiljið þér etoki færa mig í stíg-
velin mín? Ég verð að i'ara á
fætur.
Læknirinn sat á rúmstokfcnum
og leit nærsýnislega í kringum
sig. — Þau oi'u etoki hér, sagði
hann. ^
— Jæja, þá er ekikert við því
að gera. Johmny var með tárin í
■lugunum. — Ég var búinn að
gæta þessara stígvðla svo vel.
Þa,u vorií það eina sem ég átti
eftir.
Kennedy læknir andvarpaði, fór
úr stígvélunuim sínum og færði
Johnny í þau.
— Ég famn annaö par, laug
hann þar seim hann stóð berfætt-
ur og fæi'ðí Johnny í þau.
Johnny hreyfði tæmar og nauit
þess að fimma snertinguna við
gróft leðrið. Hann reyndi aðhorfa
á 'þau en áreynslan varð honum
um megn.
— Ég held óg sé að deyja, sagði
hann. — Dálítið tilgan.gslaust,
fimnst yður ekki. Tuttugu og
tveggja á-ra og allt saman eintóm
vitlevja. Þakka yður fyrir að lána
mér stígvélin, læknir. Maður
verður að reyna að hafa eitthvað
á fætu-rnB.
Rétt á eftir dó hann.
Kennedv Bætonir fór aftur4 í
stígvéli-n sín. — Hæ, hjúkrunar-
maður, kalllaði hánn til eins sem
hann sá á veröndinni.
— Já, herra ofursti, sagði Stev-
en og kom tiil hans mieð fötu í
hendi.
— Látið líkmennina sækja
hann þai'na. Og þér getið lí'ka
búið urn rúm Masters handa ein-
hverjum öðrum.
Ég kemst bókstaiflega ekki yfir
þetta allt sam-an, h.erra ofursti,
Scagði Steven og setti frá sér föt-
una. Hann setti fötuna frá sér.
— Eikkert nema dauðsföll —
— Það tilheyrir starfinu, Stev-
en. Það minnsta sem við getuim
gei-t er að gra-fa þá. Og því fyir
því betra.
— Já, vesalingarnir. Steven
andvarpaði og þerraði svitainn af
enninu m'eð hreimuim vasaiklút,
svo stakk hann homum í vasan-n
á hvita saimifestingnum, táto föt-
una sína og gekk út.
Kemnedy læknir i'yririeit hann,
fyrírreit olaugíljáandi svart hérið
og rakaðar holhendurnar. Og bó
gat hann ekkei-t láð honum. Kyn-
villa var ein aðferðin til að halda
lífi. Mennirir sllógust um Steven,
gáfxi honum af matarskammiti
sínum, gáifu hon-uim sígarettur.
Steven kom með líkmennina.
Líkið var lagt á börur og flu-tt
burt. Steven skipti um ulltarteppi.
og komið var með nýjan sjúk-
Ixn-g í rúmiið.
Kennedy læknir þreifaði vélænt
á úlnlið hans.
— Hitin-n verður horfinn á
morgun, sagði ha-nn. — Þetta er
bara mailaría.
— Já, hierra læknir. Á ég að
gefa honuim kínín!
— Auðvitað eigið þér að, gefa
honum kímín!
— Fyrirgefið, herra öfursti,
sagði Steven og hnykikti til höfð-
inu. — Ég spufði bara. Það eru
aðeins læknarnir sem mega gefa
fyrirmæli uim það.
— Jæja, gefið honum þá kínín
og í hamingju bænum, Steve
verið ekki með ti'lgerð eins og
stelpukrakki.
Um leið kom Prudihómime
læknir aðvífandi.
— Gott kvöld, afursti.
— Gott kvölld. Er allt í lagi?
— Já. Má ég tala við yður and-
artak.
—■ AuðvitaxS.
Röcki Prudhomimes var djúp og
þægileg. — Það eru tveir botn-
langasjúklingflir fyrir morgúndag-
inn. Annar var métt að koma.
— Ágætt. Bg stoail líta á þá áð-
ur en ég fer.
— Viljið þér stoei'a? Prud-
homme leit yfir í hinn enda
sjúkrastofunnar, þar sam Steven
hélt á skál fyrir sjúkling sem
var að kasta upp.
— Já, látið mig enddilega fá j
eitthvað að gera, sagði Keinnedy.
Hann leit líka yfir í hitt hornið.
Steven famm augu þeirra hvill-a
á sóx-, leit upp og brosti. — Gott
kvöid, Prud'homme læknir.
— Gofct kvöld, Steven, sagði
Prudhomime vingjarmlega.
Ke-nnedy lætonir tók' eftir því
sér til gi-emju að Prudhctmme
eánblíndi enn á Stvein.
Munið að synda
200 metrana
Tökum að okkur
viðgerðir, breytingar, viðbyggingar, gler-
ísetningu og mótauppslátt. Útvegum einn-
ig menn til flísalagnmga og veggfóðrunar.
Athugið: Tcikum einnig að okkur verk upp
til sveita. — Vönduð vinn tmeð fullri
ábyrgð. — Sími 18892.
FáitS þér fslenzk gélftappi frái
TEPPIif
liltima
nppAflúsig
Ennfremur ódýr EVLAN teppí.
SpadíS tíma og fyrirhöfn, og verztlð ó einum stað.
ISUÐURLANDSBRAUT10. REYKJAViK PBOX1311
MAIVSIO^í-rósabón gefur þægclegan ilm í stofnna
I Isabeila-Stereo
Frá Raznoexport, U.S.S.R.
i III l I í
ANNAÐ i EKKI
HUSAÞJÓNUSTAN s.f.
IJIÁLNINGARVINNA
ÚTl — I N N I
Hreingerningar, lagfærum ým-
islegt s.s. gólfdúka, flísalögn,
mósaik, brotnar rúður o- fl.
Þéttum steinsteypt þök. —
Bindandi tilboð ef óskað er
SÍMAR: 4025 8 - 833 27
SÓLÓ-eldavélar
Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum stærðum og
gerðum. — Einkum hagkvæmar fyrir sveitabæi
sumarbústaði oe báta
Varahlutaþjónusta.
Viljum sérstaklega benda á nyja gerð einhólfa eida
véla fyrir smærri báta og litla sumarbustaði
ELDAVÉLAVERKSTÆÐl
JÓHANNS FR
KRISTJANSSONAR h.f.
Kleppsvegi 62 — Sími 33069