Þjóðviljinn - 01.05.1970, Blaðsíða 8

g SÍÐA — ÞJÖÐVILJINJM — FöstudagMr 1. maí 1970.
Tæltifæri til sóknar
AKUREYRI
É- > %
Þögn er einnig svar
L þessu kosningaivori. sem nú fer í hönd, eru fpamundan stór-
felld átök í kjaramálum. Öll verkalýðsfélög eru þegar með
lausa samninga og búaist nú til atlögu. Það er kunnaira en frá
þúrfj að segja, að á síðustu árum hefur verð'bólga magnazt
miklu örar en dæmj eru um áður. Hefur hver dýrtíðarholskefl-
an af annarri riðið yfi,r með alkunnum afleiðingum. etórfelldum
kjaraskerðingum og hraðversnandi lífskjörum alls þorra laun-
þega. Meira að segja landsfeðumir viðurkenna, að nokkrar kjara-
bætur séu réttmaetar og jafnvel óhjákvæmilegar, og eiga nú
verkalýðsfélögin leikinn að setja fram sínar kröfur og fylgja
þeim fast eftir. >ess er sízt að vænta, að launþegar sætti sig
við álika hungurlús og þau 5,2%, sem stjórnairvöldum þótti
sæma að rétta að öldrnðu fólki og öryrkjum og kalla það kjara-
bætur eftir alla þá skriðu verðhækkana, sem dunið hefur yfir
í seinni tíð.
T ljósi þessara aðstæðna ættu menn að hugleiða það. að það
stoðar lítt til lsnrirama hótt verkalýðsfélögin kynnu að ná
fram sæmileiga bagsfæðum
samningum, ef fólk kýs svo
jafnframt yfir sig þau stjórn-
vald, sem hika ekki við
að rifta jafnharðan gerð-
um samningum og gera
þannig umsamdar kjaraþætur
að engu með einu pennastriki.
Þessi skollalei'kur befur lengi
viðgengizt og honum mun
varða áfram haldið svo lengi
sem Launþegar ljá fylgi sitt
þeim öflum, sem eru svo auig-
Ijóslega í andstöðu við haigs-
muni vinnustéttanna. Menn
verða að gera sér ljóst, hve
hin almenna pólitíska þýðing
þessara kosninga er viðtæk. í
þeseum kosningum er tækifær-
ið til þess að hnekkja þeiirri
stefnu stöðnunar og afturhalds.
sem ráðið hefur ferðinni í
okkar þjóðfélagi undangengin
ár. I/aunþegar hata nú á síð-
airi árum fengið að íúpa seyð-
ið af afleiðingum þeirrar
stefnu, og verður naumaist annað sagt en að þeir hafi sýnt af
sér töluvert langlundargeð.
Soffía Guðmundsdóttir
■pf vinnustéttunum í landinu á að takiast að rétta hlut sinn í
bráð og lengd, nægir ekkert minna en að knýja fram breytta
stjómarhætti, sem horfa til heilla fyrir landsmenn ( heild. Það
væri vissulega upphaf að heillavænlegri þróun þjóðmála, ef það
fólk, sem veitt hefur stjórnarflokkunum fylgi sitt fram að þessu,
færi nú í ríkiari mæli en verið hefur. að skoða hug sinn og
endurmeta afstöðu sína gagnvart þeim ráðandi öflum, sem ein-
lægt vinna gegn lífsibagsmunum alls þorra manna.
jlTenn skyldu sízt af öllu líta á bæjar- ög sveitarstjómarkosn-
ingar sem algerlega einangrað, staðbundið mál, slitið úr
öllu samhengi við almenna framvindu mála á landsmælikvarða.
Það er hin ríkjandi stjórnarstefna í landinu sem heild, sem er
alls ráðandi, t.d. um þróun aitvinnumála á bverjum stað og ræð-
uir einnig úrslitum um atvinnuöryggi og alla lífsafkomu manna.
Það mun skipta sköpum fyrir stjórnmálaþróuninia á næstu árum,
hvort Alþýðubandalaginu tekst, að komia sterkt útúr þessum
kosningum. Sú spuming hvemig því muni reiða af. virðist einn-
ig vera ofarlega í bugum rnanna og heyrist oft um þessar
mundir.
¥»vi er mjög á loft haldið af hálfu andsitæðinga, að Alþýðu-
■"■ bandalagið sé sundrað og vanmegna. Ekki skulu bornar á það
brigðuT. i að klofninguir í stjómmálasamtö'kum er alvarlegt mál,
og hver sá flokkur, sem á slik átök að baki, á við m>argþættan
vanda að etja. Hitt mættu menn gjaman huigleiða, að brotin sem
haf'a kvarnazt til hægiri og vinstri frá meginfylkingunni, Alþýðu-
bandalaginu, eru einungis til þess fallin að dreifa kröftunum í
stað þess að sameina þá til samstilltra átaka. Fylgd við þessi
flokksbrot þjónar engum nema afturhaldinu. svo sem bezt má
sjá af því, að framboðum þeirra hefur verið tekið með hlakk-
andi fögnuði í málgögnum íhaldsáns.
Sannleikurinn er sá, að menn verða að horfaist í augu við þá
staðreynd, hvort sem þeim líkar betur eða verr, að Al-
þýðubandalagið er sá stjárnmálaflokkur, sem einn hefur mögu-
leikia á því að verða meginaflið í andstöðunni við þá afturhalds-
stefnu, sem ríkt hefur undanfarið og getur þannig náð að verða
ráðandi afl í íslenzkum stjómmálum. Um Alþýðubandialagið verða
allir þeir að fylkja sér, sem vilja knýja fram varanlegar kjara-
bætur sér til banda, batnandi lífsikjör og alhliða þróun í átt til
efnahagslegra og menningarlegra framfiara. Fyrir þeirri þjóð-
hagslegu nauðsyn verða smærri ágreiningsiatriði að vikjia.
Soffía Guðmundsdóttir.
Þeirri sxjurningu var varpað
fram i Akureyrarsíðu Þjóðvilj-
ans fyrir nokkru, hvort Bragi
Sigurjónsson hafi haldið óskert-
um bankastjórallaunum þau ár,
sem hann hefur setið á þingi
fyrir kjördæmið. Sú staðreynd,
að enginn starfsmaður bankans
hefur verið settur bardoastjóri í
fjarveru hans, hefúr vaikið þaer
grunsemdir, sem spumingin
gaf til kynna.
Nú er liðinn nokkur tímá síð-
an sipumingu þessari varvarp-
að fram, án þess að nokkurt
svar hafi borizt frá Braga eða
mélgagmi hans, og mun það
verða að teljast jafngilda stað-
Allt snýst við
Fyrir nokikru skrifaði ég smá-
girein í Akureyrarsíðu Þjóðvilj-
ans um atvinnulýðræði. Og
fólst í þeirri grein svar til
Bjöms Jónssonar vegma árás-
arskrifa um mig persónulega í
leiðara „Verkamannsins“ 13.
miarz s.l. I þeim leiðara talar
Bjöm um það, að ég berjist
gegn atvinnulýðræði og sé orð-
inn góður stuðningsimiaður
svartasta íhaildsins og S.I.S., og
mörg fleiri sáarfsheiti velur
hann mér og. virðist eifcki spar
á. í svargrein mánni í Þjóð-
viljanum ræddi ég um atvinnu-
lýðræði það, sem virtist vera
aðalástæðan fyrir því að Björn
sfcrifaði umræddan leiðara, og
færði rök fyrir að Bjöm Jóns-
son fór þar með staðáausa stafi.
I þessari sömu grein minntist
ég á samsitarf þeirra Bjöms
Jónssonar og Björgvins Sig-
urð'ssonar, framkvæmdastjóra
Vinnuveitendasambainds Is-
lands, í Kjararannsóknamefnd,
og var það í beánu sambandi við
bær upplognu ásalkanir, er
hann hafði gert í mánn garð, og
nefndi það sem dasmi um gott
atvinnulýðræðá hjá þeám að
skiptast á um að vera fonmenn
festingu á grunsemdunum,
Þaöersérlega aerrilleg frammi-
staða ag ölílo svo kotahraustum
manni og Braigi var, meðan
hann ritstýrði Alþýðumannin-
um, að láta ékkert í sér heyra
varðandi mál, sem gengúr svo
nærri æru hans (oig yfirstjómar
bankans).
Hvað finnst launafódki um
réttlæti það, sem hér birtist? Er
nokkur ástæða til að efast um
heilindi slíkra framámanna,
þegar þeir ræða um nauðsyn
þese að allir hjálpist nú að við
að axla byTði hinna erfiðu ára?
Hvað finnst öryrkjum, sem svo
Framhald á 13. síðu.
nú hjá Birni
í nefndinni. Ennfremur gat ég
þess hvað Kjararannsóiknar-
nefnd hefði af fé til ráðstöfun-
ar, eina og hálfa máljón króna
o.s.frv.
Þetta fór hprfilega í tauigam-
ar á Birni Jónssyni. Sannleik-
anum verður hver sórreiðasitur,
— og skiriflar hann nú langa
greán í „Verkamanninn“ 17.
apríl um Kjanarannsókmamefnd
og mág og sparar þar eikki per-
sónuníð og dylgjur í minn garð
frekar en fýrri daginn.
En þaö vekur furðu, að Bjöm
minnist nú ekki einu orði á at-
vinnulýðræði það, er hann
hafði áður skrifað um af tál-
finningahita. I þess stað skrif-
ar hainn í landsföðuriegum tón
um Kjararannsöknamefnd og
segir þair allllt í lagi oig mesta
bróðemi. Hver efast um annað’
Ekki er það eftir mér haft, að
þar sé uim neina óreiðu að ræða
í fjármálum, eða einn eða ann
ar dragi sér óheiðairleiga fé, eins
og Bjöm vill eágna mér í grein
sánni. Mér var það áður full-
kunnuigt, að alla reikninga
nefndarinnar þarf forsætisráð-
herra að samlþykkja, Bjami
Framlhalld á 12. síðu.
Stefna Albýðubandalagsins
í bæjarmáíum Akureyrar:
Um frœðslu-
mál §g fíeira

Frá Akureyri.
Alþýðubandalagið lítur svo á,
að eitt meginskilyrði fyrir vexti
og viðgangi Akureyrar sé, að
þar verði öll skólastarfsemi
stóreffld. Stefnt verði að því að
koma upp ffleiri menntastofn-
unum og sérskólum á ýmsum
sviðum, og sömuleiðis verði
bætt starfsskilyrði þeirra, se"’-
fýrir eru
Alþýðubandalagið vill eniK
um benda á eftirfarandi atriðii'
Tryggja verður skólimum nægi-
legt húsrými, þannig að tví- og
þrísetning hverfi úr sögunni, en
möguleikar skapist á því, að
nómiið fari að mestu leyti fram
í skólunum sjálfum, undir
handleiðslu leiðbeinenda.
Slfkt fyrirkomulag myndi
nýta betur tíma nemenda og
gera menntunaraðstöðu þeirra
jafnari með tilliti til óP.tfkra að-
stæðna heima fyrir. Tryggja
verður hagfa starfs'krafta og búa
í hvívetna þannig aö staríi
þeirrn, að kennarastarfið verðí
°ftirsóknarvert.
Kemur þar mairgt til greina.
svo sem betri launakjör og
minnkað starfsóílaig, ennfremur
að fækkað veröi í bekkjardeild-
um, en stærð þeirra, eins og nú
er hóttað, hefiur som kunnugt
er valdið örðugleikum, sem
birtast bæði í agavandamólum
og aðlögunarvandkvæðum ým-
is konar, svo og lakari náms-
árangri en eðlilegt og sann-
gjamt væri að gera ráð fyrir
að gæti náðst.
Þeim nemendum, sem af ein
hverjum ástæðum ná ekki tök
uim á námá og dragast aftur úi
ber að tryggja mögulleika á sér
kennsllu og hvers kyns aðstoð
sem máðist við það að geiv
hverjum og ednum kleifft a<'
finna sér verkefrú og framtí:1
arstarfsvið í samiræmi við get'
og áhuga.
Engin aðgreáning eftir kynj-
um má fyrirfinnast í nómsefn-
skólanna, hvorki bóklegu ne
verklegu, heldur ber að efla og
glæða aila hæifini, bæðd með
stúlfcum og piltuim á hvaða
sviði sem hún karin að birfast
Ahenstu ber að leggja á
aukna starfsfræðslu gagnvart
sem aálra fflestum grainum a1
vinnulíSsins,
Alþýðubandalagið álítur, að
bygging nýs gagnfræðaskióla á
ókureyri hafi dreigázt úr öllu
hófi fram og ekki verði lengiu'
undan því vikirf að hefja fram
kvæmdir.
Bæði er það, að gera verðui
ráð fyrir vaxandi nemienda
fjölda vegna fólksfjölgumar
baanum og svo blasiir sú stað
reynd við, að GagnfræðaskióJi
Akureyrar hetfur fyrir löngu
farið fram úr þeirri skólastærð,
sem teilja verður heppilega á
bessu sitáigi náms.
Alþýðubandalagið vill benda
á það, að sérslkóila hinna ýmisu
greina ber aö efla svo sem
framiast er kiostur.
Svo dæmi sé niefnt mun
Fónlistairskóli Akureyrar hurf.-
i auknum fjárstuðningi s •
haida, ef hann á að geta r~
út kvíarnar og aukið r: ' ~
í starfi sfnu.
Jafnhliða því að tryggja skól
anúm eðlileg vaxtarskilyrði ber
ævinlega að leitast við að siálla
skólagjöldum nemenda i hóf
eins og frekasf er úrmt.
Binnig verður að Huga að þnd
mikilvæga verkefni áð efla alla
starfsemi áhugafólks á sviði
tónlistar, enda er þar um að
ræða veigamdkinn þátt í því að
hér nái að þróast tónílistarlff
að nóklkru marki.
Alþýðubandalagið’ telur rétt,
ð bæjarstjóm Akureyrar beiti
hrifum sínum til þess, að inn-
n vébanda Menntáskólans ó
\kureyri verði starfrækt taakni-
deild sem framhald þeirrar
undiúbúningsdeilda-rí Tæikni-
skóla íslands sem rekin er á
Fraimlhald á 13. síðu