Þjóðviljinn - 06.08.1970, Page 5

Fimmtudagur 6. á®úst 1970 — 1>JÓÐVILJ1NN — SÍÐA j
OREST
VEREISKÍJ
Sovézkj myndlistamaðurinn
Orest Veseiskíj er mörgum ís-
léndingum að góðu kunnur, en
hann hefur tvívagis dvaiizt á
íslandi, í síðara skiptið fyrir
um 3 árum. Vereiskíj ferðaðist
þá víða um land og eftir
heimkomun.a frá íslandi hélt
hánn sýningu á teiknin.gum sín-
um og vatnslitamyndum hér í
Moskvu.
Vereiskíj er féiagi í sovézku
listaakiademíunni og á sér lang-
an listamannsferil að b'aki.
Hann fæddist rið 1915 í litlu
þorpi í Smolenskí-héraðinu, en
ólst upp í Pétuirsborg. Faðir
hans, Georgí Semjonovitsj, var
þekktur listmálari þar í borg
á þessum tíma og vedtti for-
Stöðu gTafikdeildinni í Ermiit-
age-safninu. Vereisikíj var si-
teiknandi alla tíð frá barnæsku
og fyrstu teikningair bans tóku
Frá vinstri: Ásta Kristjánsdóttir Vladimir Jakúb,
ekkja Aieksejs Tolstojs, frú Lúisa Vereiskij, Irina
Jakúb og Orest Vereiskíj.
Teikning úr íslandsför.
fl
r '
Tillaga U Þants:
Alþjóilegar sveitir sjálf-
boðaliöa í þróunarlöndum
Sjálfboðaliðar, sem eru orðnir
21 árs og vilja leggja fram
brafta sína í „fremstu víglinu"
efnahags og félagsmálaþróunar-
innar í vanþróuðu löndumum,
ættu að eiga þess kost að starfa
á vegum alheimssamfélagsins,
segir Ú Þant framkvæmdastjóri
í skýrslu til Elfnahags- og fé-
lagsmálaráðs Sameinuðu þjóð-
anna. I skýrslunni, sem á ensku
nefnist The Feasebility of Creat-
ing an Intcmational Corps of
Volunteers for Development,
heldur framikvæmdastjórinn því
fram, að fært sé að koma á
fót sveitum sjálfboðaliða til
starfa í vaniþróuðu löndunum
á vegum Sameinuðu þjóðanna.
1300 sjálfboðaliðar 1971?
Fulltrúar Þróunaráætluna:
Sameinuðu þjóðanaa (UNDP) '
ýmsum löndum hafa svara'
umburðarbréf og látið uppi, ai
á miðju ári 1971 muni þegar
verða þörf fyrir 1300 sjáMboða-
liða í vánþróuðu löndunum
I Skýrslu Ú Þants er einnig
vikið að því, hvemig fjármagna
skuli þessa starfsemi — árlegur
kostnaður við hvem sjálfboða-
liða er áætlaður milli 1500 og
3000 dollarar. Hann huigsar sér
m.a. samvinnu rikisstjóma og
ýmissa stofnana í heimalöndum
sjálfboðaliðanna annars vegar
og móttökulandanna hins veg-
ar. Auík þess er ætlunin að
setja upp framikvæmdasjóð
með frjálsum fjárframlögum til
að tryggja, að sjálfboðaliðar frá
bæði iðnaðarlöndum og va*
þróuðum löndum geti tekið ]
í fyrirtækinu.
Hvað er „sjálfboðai'C
Ú Þant skilgreinir sjálf'
liða með þeim orðum. að !
sé maður, „sem ósk hans '
betri heim feli einnig í sér v
til að vinna að hcnum“. Einr
megi lýsa honum svo. að hr:
sé „maður, sem býður fran
þjónustu sína án tillits til efna
légs ávinnings. í þvi skyni af
stuðla að þróuninni í landinu,
þar sem hann ætlar að starfa“.
Ú Þant leggur áherzlu á, að
safna beri sjálfboðaliðum frá
sem allra flestum löndum og
láta þá vinna í hópum sem
séu skipaðir mönnum af marg-
víslegu þjóðemi. Auk þess eigi
sjálfboðaliðarnir að fyXla í eyð-
ur annarra sjálfboðaverkefna,
en eklki keppa við innlenda
menn á vinnumarkaði móttöku-
'nndsins eða við aðra sjálfiboða-
'!ða.
'nn til þróunarstarfa.
' hví er varðar tilganginn
■ ’ á 1 fboðasveitum Samein -
' ’óðanna, bendir Ú Þant
að stjórnmólamenn op
-‘tismenn hafi fengið ,
iri =huga á að færa út kvíar
'”narstarfsins og velja tii
-ss menn af víðari vettvangi
'nfr°-mur hafi Efna.hags- og fé-
--"'málaráðið viðurkennt hlut-
=°i=kii1vðsins í þróunarvið-
Framhald á 7. siðu.
að biirtasit í blö'ðum, þegar
hann var 16 ára gamaill. Að
loknu námi í lisitahásikólia hóf
hann srbarf sem teiknairi við
vígvalXablaðið Frontovaja Gas-
eta. E.inna rpesit hefuir Verei-
skíj unnið við að myndskreyta
bækiuir, hnnn hefiur t.d. gert
teiikningar við filest verk vinar
síns, skáld'SÍn'S Tvardovskís,
myndskreytti meðal annars
ljóðahálkinn um Vasieii Terkin,
Hús við veginn, bækur Niteu-
lins, skáldsögu Fadeéfs Ósiigur-
inn, bækur Sjolokoffs Lyign
streymir Don. Nýja jörð, Örlög
manns, og svo mætti lengi
teija. Vereiskíj er sérlega hug-
stætt að myndskreyta verk
Tvardovskís, vegna þess að
þeir unnu samian á vígstöðv-
unum, og Vereiskij varð þá
sjónarvottur að svo mörgum
atburðum ,sem síðar meir urðu
Tvardovskíj að yrteisefni. Þá
hefiur Vereiiskiíj gert um 80
myndsfcreytingar í bó'k, sem
fjallar um líf Leníns og kemur
á mairteaðinn á næstunni, og
margar myndlir hans eiru í
T refj akoff-Elafn i n u í Moskvu
og Rússneska safninu.
Vereiskíj hiefuæ ferðazt víða
um lönd, ýmist í sendinefindum
listamanna eða haldið sýning-
ar á verkum sínum, og ævin-
lega hefjr hann hafit heim
með sér teikningar frá óteunn-^
um slóðum. Hann var í Kína
fynir allmörgum árum, ferðað-
ist um Austurlönd, var á ítaJ-
íu, hélt sýningu í Júgósiavíu
og í Þýzkalandi, og tvívegis
dvaldisit bann í Bandiaríkjun-
um. Ein af myndum bans, sem
var á málverkasýningu í Bandiá-
ríkjunum, er nú í minninga-
safni um John F. Kennedy,
forseta þar vestra.
Það var mér mikið ánægju-
efni, að heimsækja Vereiskíj
og konu hans, Luísu, í sum-
arbúsrtað þeirra úti í rithöf-
unöaþorpinu Krasnaja Patehra,
en þangað fór ég sL vor ásamt
íslandsvininum Vladimír Jak-
úb og fjölskyldu hans.
Fleiri ferða-
oer.n * úr
A sjö fyrstu mánuðum þes:
i's kom hingað tii lands 31.97 ’
riendur ferðamaður og erú þó
'kki allir meðtalddx þeir sem
bingáð bafia komið með er-
lendum skemmtiferðaskipum og
haft hér skamma viðdvöl. Hér
er um að ræða mikla aukn-
ingu frá i fyrra en þá komu
Framhald á 7. síðu.
Á gönguferðum sínum um skóginn finnur Vereiskíj iðulega
trjábúta og rótarhnyðjur sem hann tálgar ofurlítið til. Það er
Julia Jakúb sem heldur á einum slíkum tálguhlutnum.
Krasnaja Pakihra stendur við
árbaikka inni í birkisikógunum
sunnan Moskvuborgar. Vere-
iskíj kvaðst búa þarna iðulega
allan ársins hring og á kyrrð-
in og skógarloftið sinn þátt í
því, vinnusfcilyrðin eru hin
allra ákjósanlegustu. Á 2. hæð
húss síns hefur hann stóra og
bjarta vinnustofu; þar hanga
málverk hans og þar er einn-
ig mikið af tréskurðaTmyndum.
Eftir fyrxi dvöl sína á ís-
landi gaf Vereiskíj út bók með
teiteningum sínum þaðan og
hann hefur í huga að gefia út
samskonar bók efitir seirmi
dvöiina.
Guðrún Kristjánsdóttir.
Tvícggjúð þing
Sjónvarpi’ er iært að sýna
sannleik og firra banni,
göfuga garpa lofa,
góðfúsa’ í skiptum þjóða;
fræða og fólkið leiða,
fegurra lífs á vegum,
æsku á þegnskaps þroska
þannig — til félags manna.
Sjonvairp hér fara að sýna
seinheppnir smiðir meina,
andlitla æsku binda
ötuðum tízkufjötri;
glápandi’ á hverskyns glæpi
gleypir hún flesta sneypu,
lærandi ljótt að gera
— leti af glápi og setum.
GUÐMUNDUR ÞORSTEINSSON
FRÁ LUNDI.