Þjóðviljinn - 08.08.1970, Blaðsíða 3

Þjóðviljinn - 08.08.1970, Blaðsíða 3
Laiuigardiaigur 8. áigúsit 1970 — ÞJÓÐVLLiJ'IiNiN — SIÖA J // B]arni Bjarnason skólastjóri Minningar mætar... Sáttmáli Sovétríkjanna og V-Þýzkalands Þeir Walter Scheel (t.'h.) og Audrei Gromiko unnu sleitulaust í ellefu daga að sáttmálanum. Framhald af 1. síðu. ar. Stjórn Vestur-Þýzkiailainds kiem- ur saman til fundar á morgum till þesis að hlusta á ffcarlega skýrslu Scheells um viðræðumar í Mostovu. Brandt, kamslari Vest- ur-Þýzkiaiandis, kemur tíl Bonn frá sumarieyfi sínu í Noregi til að vera viðstaddur fundinn. Sátt- málinn er ekki fullgilduir fyrr en þdng beglgtja landia hafa samlþyklkt samningsuppkastið. Fréttamaður Brezka útvamsins í Bonn teilur aö margiir þeir, siem verið hafa andstæðir siamningaumlleitunum við Sovétrfkin, muni nú hugsa sdg uim tvisviar áður en þieir greiði atkvæði gegn samnimgnum á þdngii vegna þess hve ýmiis á- kvæði hans eru Vestur-Þjéðverj - um í hag. Talsmaður brezku stjómarinmar ? sa'göi að sameingurinn væri xnijöig ; mikilvægt slkref tíl að bæta sam- komullag austurs og vesturs, og hægt væri að líta á hann sem fjrrsta skref í átt til þess að leysa ýmds heiztu vandamálirL, siem kiljjúfa Evrópu. Enn einum sendi- ráðsmanni rænt miuni þieir sJiíta stjómmiálsam- Það er allþjóð kunnugt, hve margþætt ævistarf Bjama Bjarnasonar á Lauigarvatni vár, hann var féiagsmalafrömuður, stjómmádamaður, bóndi, bæði að Straumi við Hafnarfjörð og að Laugarvatni, hann var sér- memmtaður í íþróttum og í- þróttamaður mdkill. Mun það og skörungsskapur hans hafa miiklu um valdið, er hann var skipaður yíirmaðux hins gjörvi- lega og glæsilega búna lög- negluliðs á aliþdngishátíðinni á Þingvöllum 1930. En yfir allt annað rís Ihið þróttmikia starf hans sam sklólaistjóri héraðs- skólans að Laugarvaitni, fyrir forgöngu hans og atfylgi var stofnaður hver skólinn á fætur öðrum undir væng héraðsskól- ans. Sú saga hefiur að nokkru verið rakin í riti, hversu stóran þátt Bjami átti að þvi, að koma ■upp menntaskóla Laugarvatns, þótti mörgum það framlag hans til æðri mennta með slíkum ágætum, að verðugt hefði verið að skipa hann fyrsta skóla- meistara men nitaskól a ns, þó að ekkd væri hann háskólamennt- aður. Hefði Bjarni áreiðanlega ekki látið við það sitja að vera heiðursdoktor, heldur rnarkað stefnu skóians, og ekki sízt skólalheimilisins, svo að lengi hefðd verið að því búið. — Bjarni taidi það meðal höfuð- kosta skólastjóra og kennara við heimavistarskóla, að þeir hefðu ánægju af fólkd, væru hugkvæmir og sívakandi í því að gera íheimilisbrag skóla sem menningarlegastan og halda meiriki gieðinnar í mannlegum samskiptum hátt á Mt. Þá hafði Bjami þann mifcla kost aesikulýðsforingja til að bera, að snyrtimennska hans var til sannrar fyrirmyndar. Mannblendni Bjamá og sam- starfi8vsHoi>! klom glöggt flram á því sviði, er mörgum hættir til einangrunar, í fræðiiðkunum sínum og ritstörifium var hann síleitandi fróöleiks til annarra og hafði mikia samvinnu við þá, sem hann áleit að væru sér fróðari og gerði þeirra Ihlut sem beztan eins og ritverk hans: Laugarvatn og Suðri, og fjöldi greina hans ber vitni um. Bæt- ist hér við ævistarf Bjama þáttur, er ég nefndi efcki i upp- harfS máls míns. Bjami lagði mikla stund á fræðimennsku hin síðari ár og hugði á fram- hald af safnriti sínu, Suðra, er út kom fyrir áttræðisiafimeeli hans. Vorið 1939 hófust kynni okk- ar Bjama, ég kom þá eftir langa spítalavist að Laugar- vatni til að njóta fegurðar og heilnæmis staðarins, átti ég þessa ánægilegu vordvöl Bjama að þakka. Húsmæðranámskeið stóð yfir og var ég kostgangari þess, mér var vísað til sætis við skáldaborð, en þar vom fyrir Halldór Laxness og Ölaf- ur Jöhann Sigurðsson. Upp úr húsmæðranámskeiðum héraðs- skólans, sem fóm fram að vor- inu, þróaðist húsmæðradeild skólans í Lind, húsmæðraskóli Suðurlands hólf starfsemi sína í þessum húsakynnum héraðs- skólans og átti frá upphafi hauk í horni, þar sem Bjarni var. Sú sæmd og vinátta, sem Bjarni sýndi listamönnum, er hann veitti þeim aðstöðu til að sinna verkefnum sínum í fögm og friðsælu umhverfi, „komast í jarðsamband“ eins og sagt er á Laugarvatni, hefur sannanlega borið ávexti. Mörg listaverk skólans minna á dvöl þessa fóUfcs.- En rithöfundar hafa lítið auðgað bókasafn skól- ans, þeir tóku ekki á sig krók pegnum skólabókasafn, heldur létu bækur sánar beint í hend- ur Bjama og annarra vina, er þeir eignuðust á Laugarvatni. Sjmarhótel. sem varð með hverju árinu vinsælla, var starfrækt á Laugarvatni frá 1933. Bjarni stóð ekki sjállfur fyrir hótelrekstri en dró mjög að fðlk, hann gekk um staðinn með landsföðurlegri reisn og mildi. Á hótelinu var jafnan hvert rúm skipað, og vom sörnu fjölskyldumar í sörnu herbergjunum sumar eftir sum- ar og þéttsetinn borðsalurinn á Laugarvatni. Hverfandi lítið var um einkabíla móti því, sem nú er, hópferðir til út- landa naumiast byrjaðar, utan- landsfierðir yfirleitt sjaldgæfari en nú, tflólk hélt því kyrm fyrir, þar sem það undi sér vel, mangir tóku tryiggð við þann unaðsreit, sem Laugarvatn er, auk miMllar náttúmfegurðar er þar mangt til hidllustu og yndis, gufubað, sundíauig, fallegar göngiuleiðir umihverfis vatnið, út á Lyngdalslheiðina og inn dallinn. ÖHum divalangestum þótti sjálfsagt að komia við hjá trúlofunarhríslunni, ef til vill hefur nafnigiftin hafit við eitt- hvað að styðjast. Mér þótti mikill höfðinigs- bragur á Bjarna, strax við fyrstu kynni, maðurinn var glæsilegur í sjón og allri fram- göngu. Fyrri kona hans, Þar- björgu Þorkelsdóttur, þekkti ég frá starfi hennar í lækninga- stofu Jóns Kristjánssonar í Reykjavík. Hún var göfiug gerðarkona og sýndi mór frá- bæra aðlúð, er ég hitti hana aftur sem skóiastjórafrú á Laugarvatni, geislandi birta Þorbjargar endurspeglaðist hjá bömum þeirra Bjama og henn- ar, Védísi og Þorkeli. Þegar ég kynntist Lauigvetn- ingum fyrst bjuiggu allir í héraðsskólanum, en undir ör- uggri og farsælli stjórn Bjama var hvert húsið af öðm byggt yfir kennara og nemendur, skólarnir urðu með tímanum fimm, og fengu sitt eigið hús- næði. Ég undi mér svo vel á Laug- airvatni vorið 1939, að ég kom mér fyrir í herbergi með öðr- um seint á hóteltímabilinu sam,a árið, ég vann að skéldsögu minni: Draumur um ljósaland, og þótti gott að hreiðra um mig í ríki Bjama, þó að oft væri meira um sikemmtun en næði í yfiirfullu hóteli. í lok hóteiltímans var norrænt kenn- aranámskeið á Laugarvatni. Þá urðu þáttaskil í sögu Laugar- vatns, hið fyrra hótelhald þar með sundkennara, píanóleikara, til að spila undir söng og fyrir dansi, leiið undir lok með heimsfriðnum. En enn var allt með gleði- og glæsibrag, kenn- aramir beittu sér fyrir dansi og öðrum skemmfcunum meðan mót þeirra stóð, mikið var um hringdansa, ein starfsstúlka hótelsins, Anna að nafni, kall- aði allan þennan dans einu nafni „falleringu“ og var það dregið af viðlagi í ýmsum lögum, er sungin voru, en höfðaði einnig til orðalagsdns í nýútkominni sfcáldsögu eftir Halldór Lax- ness. Síðan hefur mér fundizt, að ég hafi rétt aðeins náð í „faílleringuna“ á Laugarvatni. Næstu sumur starfrækiti Rauði krossinn heimili fyrir mœður og börn að Laiuigairvatni. Hótel- ið var á leiðinni með að fær- ast í sitt fyrra horf, þegar héraðsskólinn brann 17. ágúst 1947. Bjami hefur látið svo um mælt, að það hafi verið mikil sorigarstund fyrir þá, er beitt höfðu sér fyrir vexti Og við- gangi skólans, að sjá bruna- rústimar, „sem virtust stara út í bláinn eins og lík með opin auigiu.“ Bjami færðist £ aulkana við skólahald, þó að aðstæð- ur væm hinar erfiðustu, öll skólastarfsemi varð að fara fnaxn undir bráðabir,gðaþaki, en eigi að síður bætti Bjami lær- dómsdeild við skólann, og nófndi Skólholtsdeild, hún var upphaf mennrbaskóla á Laugar- vatni. Bjarni var hættur skólia- stjórastörfiuim og bjó í Garði með seinni konu sinni, Önnu Jónsdóttur, er fyrsta orlof reykvískra húsmæðra var starf- rætot á Laugarvatni fyrir tíu árum, firú Herdís Ásgeirsdóttir, formaður orlofisnefndar mark- aði þá með mannkærleika siín- um og menmniganáhúiga þær línur, sem síðan hefiur verið að miklu leyti fylgt. Bjama þótti þetta nýmæli góðra gjalda vert og dáðist mjög að þeirri gleði og fjöl- breytnd, sem níkti á kvöldvök- unum. Þau hjónin, Bjarni og Anna, buðu öllum orlofskonum til veizlu í Garði, dregin varu saman í hnotskum og flutt í Garði þau skommtiátriði. er mestan svip hölfðu sett á kvöld- vökur orloÆstovenna. Þetta var hin glæsilegaista veizla. Bjarnia bar hátt þetta kvöld, hann var sem þjóðhöfðingi heim að seekja og hin firíða og elsku- lega kona hians lét ekki sinn hluit eftir liggja. Braigur, einfaldur með léttu lagi, hafði verið ortur um allt, er við bar í orlofinu. Hann var sunginn í heild í Garði og bætt við einu erindi: „1 konungsgarð, £ konungsgarð vér komum til að gleðjast, og Bjarna og önnu óskum vér, allra gæða á jörðu hér. . . “ Með þessa vormxnningu í huga frá fögru heimili önnu og Bjarna þakka ég þeim béðum löng og góð kynni. Frú önnu, Védísi, Þorkeli og öðrum vandamönnum votta ég innilega samúð. Bjarna bið ég blessunar á för hans um nýja stigu til- verunnar. Reykjavík, 6, ágúst 1970 Þórunn Elfa. Vopnahlé FramhaJd af 1. síðu. loftvarnarvirki mcðfram skurðin- um. 0 Þan.t, framikvæmdastjóiri Sameinuðu þjóðanma, tídikynnti það í kvöld að samningamaður samtakanna í hfinum niálægu Ausiturlöndum, Gunnar Jairring, muni nú hefja stairf sitt að nýju með það raarkmið fyrir augum að reyna að koma á firiði. I skýrslu, sem Ú Þant sendi Ör- yggisráðin j, saigði hann að bann áliti að nú væri góður girurnd- vöilur tíl að hefja samningavið- ræðuir að nýj-u. Lengi hefur verið beðið eftir þessari skýrslu frá Ú Þant en hann hefur ekki MONTE'VIDEO 7/8 — Enn einium erlendum sendiiriáðsstairfsmanni var nænt af stoænuJiðum í Uru- guay í daig oig er þetifca þriðji sendiráðsmaðurinn, sem rænt er á örfénm dögum. SJcætruIiðamir halfa hótað þvtf að tatoa þeissa þrjá men.n af Iffi ef stjómin lof- aði þvi eikiki fyrir miðnætti i nótt að allir þólitískir flangar í Unuguay yrðu létn-ir laiusdr. Sá sendiráðsstairfismaður, sem rænt var í dag, var landbúnaðar- ráðunaubur bandanistoa sendiráðs- ins, Claude CJive að nafini, en áðu-r höfiðu sfcæruliðtar rasnt edn- um- af öryggisvörðuim baradaríska sandináðsdns sem er sérþjélfiaður í að vemda menn giegn rnann- nánuim og starfflsmainni við bras- fflska sendiráðið. LögregJunni var tilkynnt um fömgum yrði ekki sJeppt. Hingiað til heiflur Pacheco Areco forsieti lendsins neitað þvi aíligerlega að semja við skæruliða og ganga að sk'ilmálum þeirna. MitoiII ótti nfkir niú í Urugiuay um viðbrögð stjóma Brasi-líu og FraimhaJd afi 1. síðiu. 2. Fjöldi fólks er í vinnu er- lendis til lengri eða sJcemmri tírna. Ömiögulegt er að gizka á þá tölu að gagni, en hún er aldrei undir þúsundi. 3. Núna standa sumiarleyfi sem hæst og vinnuafil SkólaföJJcs var áður notað til þess að -fýlöa upp í eyður sumarleyfanna — nú fylla atvi nnut eysingj ar eyður sumar- leyfanna. 3. -Af ýmsum ástæðum eru fnanfkviæmidSr við xmargvísleg m-annvirki í mesitum gangi yfir sumartímann hér á landx. Áður för skólliaifóJkið' í vinnu yfir sum- arið til þess að miæta aukinni þörf á vinnuafli ytfir sumartílm- ann. Núria fer sJoóJafóllIrið í vinnu í útlöndum genguæ aitvinnuliaust, og nokkrir heppnir fé vinnu hér á landi, en aívinnuleysingjamir fá vinnu yfifi sumax-ið frekar en elia. Þetfca eru ástæðumar fyrir því að atvinnuleysið er mdnna en en það er | jafn stór glæpur gagnvart þeim manneskjum, sem fyrir aitvinnu- llieiysinu verða. að. BrasiMumienn, sem hafa orðið að leysa fjölda stjóimmólalegra famga úr hialdi tl þess að bjarga lífli erlendra sendiráðsmanna á síðusifcu tólf ménuðuim, halfa eJdki saigt nedtt um miáJið, en óstað- festar fréttir hemma að verði siendiróðsmainninum elkki bjaxigað, AMMAN 7/8 — Stoæruliðasveitir PaJjesifcínubúa stóðu vönð í beeki- í þessairi viíku mdli sQcæruIiðai- sveita, siem eru andvígar þeirri á'kivörðun Nassars að faJlast á tíi- lögiur Bandaríkjamanna um frið miMi Egypta og Israelsimannai, og skæruliðasvedta, sem eru sam- þykkar ákvörðun forsetans. Miðstjóm sJrœruJiðahneyffiing- arinnar, som eJlefiu siveitdr standa að, hefur sett á fót sérstatoa Það er athygUsvert aö aitihuga að atvinniuleysið er tiíLtöIuIiega mest á norðvestuirihluita iamdsins, tfirá Drangsnesi tíl Siglufjarðar. Ef aithuigað er atvinnuleysi á ednum staðanna á þessu sviæði, SJcaigaströnd, síðustu mánuðina kemur eftirfarandi í Ijós: 31. 3. 1969: 72 30. 4. 1969: 38 31. 5. 1969: 0 31. 8. 1969: 47 30. 9. 1969: 0 31. 10. 1969: 59 30. 11. 1969: 55 31. 12. 1969: 56 31. 1. 1970: 84 28. 2. 1970: 86 31. 3. 1970 : 77 Þessar tödur giefa nokfcuð tíl kynna hversu alvarlegt ástandið hefur verið á þessum stað um langan tíma. VafaJaust er það sarna fólkið sem iðulega hefur lent í atvinnuleysinu, Þær tölur, sem hér hafia verið birtar staðfesta að aJlt tal um bandi við Uruiguay, krefjast þess að aðalstöðvar frív-erzlunarbanda- laigs rómönsJm Ameríku verði flutfcar fró Montefvideo og beita ýtmsum öðrum refilsiaðgerðum. Saint í kvöld var sJaýrt frá þvi í Monbevidieo að stofhandi og leiðtogi Tupamarias-sikæruliða- hreyffingarinnar í Uruguaiy, Raul Sendic, hefði verið handteldnn í einu afi úthivertfium Montevidteo i dag. Senddc stafinaði Tupajmaros- hreytfiiniguina árið 1963, og er talið að hann sé aðallmaðurinn sem stjómað hafii hdnni mikta starf- seml skæruldðanna síðustíx ér. nefind tE þess aö Ífcainnai foariíaig- ana, sem hóðir voru á þriðjiudiag og miðivijfcuriaig. ÁieJcsifcnaimir urðu miffi. Þjóð- frelsisfiylfcingar BaQiestínuimanina, sem hefiur gagrirýinit Nasser for- seta mdJsið og tveggja annanra skæruliðasveita, sem vöröu aifi- stöðu hans. Einh maður beið bana og mangir særðusit Þedr, sem styðja Nasser flarsefca hatfa ásakað hdna um að halfia náiðfiart) é sdg. Fréttamienn í Almmani teJja að þessi klofninigiur innan skæru- Ifiðanna rnuni mjög veikja sfcyrik þedrra og því dragia úr áhriifium þeinra á gang miála í þeim mikÆl- vægu samndngaiumleitíinuimi sem nú eru firamundam. Fréttamenn- irnir sögðu ednmig að óvist væri um afetöðu Jórdaníumanna til ísraels etftír að vopnahlé mUIi ísraeQs og Egypfca vætri halfið. Þó er talið sennilegt að her Jéirdiaitíu muni ekld gera skothríð á stöðv- ar í Israel etftir aö vopnalhléið er gengið í gdldi. Síðustu fréttir EUefu aðalskæruliðasamböndin lýstu því yfir í kvöld að þau myndu ekki fallasfc á vopnahlés- samningana milli israels og Egypta og auka hernaðaraðgerðir sínar gegn israel. Talsmaður miðstjómar hinna ellefu skæruliðasambanda lýsti ! þvi yfir að þau myndu ekki | beygja sig nndir vopnafaléið og I sagði að þessi ákvörðun væri í ? samræmi við yfirlýsingar sem ■ þau hefðu gefið i síðasta mánuði. , Svar skæruliðanna við vopna- J. hléssanmingnum yrði auknar hernaðaraðgerðir þangað til því \ gert neinar ráðstafanir fyrr en nú, vegna þess að hann beið eft- |áður síðustu misseri, ir opinfoerri staðfestingu frá ísraeJsmönnum á því að þeir féjiust á friðartillögurniar. horffið atvinnuileysi er út í hött: | marki hefði verið náð að frolsa Það er enn vágestur á hundruð- ‘ Palestínu frá Jórdaná til Mið- um íslenzkra heimála. — sv. I jaröarhafeins. ránið í silmtali, og örstuttu síðar I stöðvum sínuim í Amman í diag var, stjóminni tifkynnt að þessár I etftír hina blóðugu áreksifcra fyrr menn yrðu líffláfcnir, etf pálitóslkuim Bandarífcjaninia ef sendiraðsmönn- umum þreimiur verður elkiki bjarg- 400 atvinnuleysingjar Ýmlsir leáðtagar hreyfingaríninar vora 'handteknir ásamt honulmi. --------------------------- i.'.v. meðal Palestínuaraba

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.