Þjóðviljinn - 23.08.1970, Síða 10

I 0 — ÞJÓBVTLJINN — Sunnudagur 23. ágúst 1970
JULIUS BARK:
SEM
LINDIN
TÆR...
— Já, eJcki skaltu blanda þeim
saman, Lísbetu og Sif, sagði
Strömpóli og hló við. — Það
getur orðið hættulegt. Jæja, svo
að Lísbet kom hingað?
— Nei, það var víst eikiki það
kvöld, sagði Peter. En nú erum
við víst komnir frá efninu.
— Satt er það, sagdi Strömpóli
og hallaði sér aftur á bak.
Óli andaði léttar og Peter
yppti öxlunum lítillega til að
afsaka sig. Óli drap tittlinga
foraman í hann. Strömpóli varð
ekki var við það; hann var
niðursokkinn í frásögnina.
— Sem sagt, sagði Strömpóli.
— Klingfelt uppgötvaði að önnur
morðtilraunin mistókst líka. Hann
varð að finna upp á einhverju
nýju.
— Ég gerði hann vitaskuld
enn hræddari þegar hann ók
mér af stöðinni til Lísbetar,
sagði Óli.
— En hvað sem því leið, sagði
Strömpóli, — þá gekk Óli í
gildru Klingfelts og það var þá
sem Bernhárdsson fékk hug-
myndina. Hann grunaði Kling-
felt um græstou og tók smá
áhættu. Hann hringdi sem sé í
Klingfelt og sagði að Óli Lándeíl
væri dáinn. Og nú þyrfti hann
að fá upplýsingar um Lindell,
sagði hann. Og hann sneri sér
til Klingfelt, vegna þess að hann
hefði verið kunnugur hinum
látna. Og hann skýrði ennfremur
frá því að lík Óla hefði verið
flutt á sjúkrahúsið og banamein-
ið hefði verið klóramíneitrun.
— Framhaldið skilurðu, sagði
Óli. — Adrian vildi fjarlægja
sönnunargögnin t>g skauzt hingað
til að sækja hylkið.
— Alveg eins og við höfðum
gert ráð fyrir, sagði Strömpóli.
Hann sýndist ánægður og góð-
látlegur á svip. Það var Peter
einn sem varð þess var að hann
ætlaði sér heiðurinn. Bernhards-
son og hann, það vorum við, sér
"í lagi hann sjálfur.
Strömpóli lyfti glasinu sínu.
— Það er varla fleira sem
herra Ullman hefur áhuga á,
sagði hann.
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav 18? ÍIl. Haeð (lyfta)
Sími 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðastræti 21 SÍMi 33-9-68
— Aðeins smáatriði, sagði Pet-
er. — Farmiðamir til Parísar.
Og blaðið sem herra Ström fann
í skúffunni hans Öla.
— Hvað blaðið snertir, þá var
það brennt til ösku þarna, sagði
Strömpóli og þenti á opnu eld-
stóna. — Þegar Óli var búinn
að ná sér, sagði hann mér frá
ráðagerðum sínum um skriftirn-
ar og mér varð ljóst að þetta
blað stóð ekki í neinu sambandi
við morðið. Befnhardsson fékk
aldrei að vita um það. Við
fleygðum því í eldinn og brennd-
um það upp til agna.
— Og það fékkst aldrei neinn
botn í þetta með farmiðana til
Parísar, sagði Óli. Það leyndar-
mál tók Caasar með sér í gröf-
ina.
— Það var og, sagði Ström-
póli og leit á klukfcuna.
Hann tæmdi gjlasið sitt, síðan
reis hann á fætur og þakkaði
fyrir sig. Hann hefði þegar setið
alltaf lengi, nú yrði hann að
fara. Peter og Óli fylgdu honum
út. Hann þakkaði nokkrum sinn-
um enn fyrir áritunina á bæk-
urnar, síðan lagði hann af stað
á reiðhjóli sínu. Peter og Óli
stóðu stundarkom og horfðu á
eftir honum. Brátt hvarf ljós-
díllinn inn á milli trjánna.
— Ég hef mínar hugmyndir
um þessa farmiða, sagði Óli. —
Það er auðvitað ekki annað en
ágizkun. Ég held hann hafi ætlað
að reyna að fá Sif þangað með
sér.
— En hún hafði andstyggð á
honum.
— Cæsar var í hjarta sfnu
óhamingjusamur maður. Ef til
vill hefur hann gert sér vonir
um að geta keypt ást hennar á
þann hátt, þegar þvingunin hafði
mistekizt. Á fai-miðunum stóð
herra Borg og frú.
— En hvernig hefði Sif getað
farið? Og skilið afbrýðisama
skólastjórann eftir heima?
— Cæsar hefur kannski von-
að að hún gæti fundið einhver
úrræði. Maður sem er einmana
Dg vansæM er ef til vill elcki
sériega skarpskyggn. Þegar von
eða grunur hefur fest rætur, er
erfitt að uppræta hann.
Peter horfði hugsandi á hann.
Kvöldið var heiðskírt og svalt.
Himinninn var st.jömubj'artur,
stjömuskinið titraði.
— Já, þegar von eða grunur
hefur fest rætur er erfitt að
uppræta hann, endurtók Peter
lágum rómi.
— Hvað áttu við?
— Bkki neitt. Ég var bara að
hugsa upphátt. Hvernig gengur
núna með Rolf og Sif?
— Eins, og vanalega.
— Og Lísbet?
— Hún er búin að fá vinnu
í borginni. Móðirin liggur á
sjú'krahúsi núna. Ætlunin er að
þær reyni að selja húsið f vor.
— Trúlofunin?
— Or sögunni, sagði Óli stutt-
ur í spuna.
Peter vildi ékki angra hann
frekar.
— Jæja, eigum við þá ekki að
koma inn aftur, sagði bann og
lét Óla ganga á undan
20.
— Ertu þreyttur? spurði Óli.
— Ekkj sérlega, sagði Peter. —
Við getum setið uppi stundar-
korn enn.
— Viltu meira að drakka?
— Nei, þökk fyrir.
Peter settist í stólinn og Óli
lét fallast niður í sófann beint
á móti hDnum.
— Það var og, sagði Óli. —
Nú veiztu allt. Adrian fékk sex
ár.
— Já, sagði Peter. Ég sá það
í blöðunum.
Hann sat og fitlaði við penn-
ann sem hann hafði notað til
að árita bækur Strömpóla.
— Óli, bélt hann áfram. —
Það er eitt sem ...
— Já?
Það varð kynleg þögn. Það
var eins og Peter kæmi ekki
orðum að því sem hann ætlaði
að segja. Hann sat og horfði
hugsandi út um gluggann. Nótt-
in var kolsvört og lagðist að
rúðunni.
— Ég vildi etoki segja neitt
meðan Strömpóli var héma, Óli.
— Var það eitthvað sem kom
lögreglunni við?
Peter mætti augnaráði hans.
— Við emm vinir, Óli.
Óli kinkaði kolli.
— Já, mér líkar það ekki, hélt
Peter áfram, — en það er ekki
alltaf hægt að ráða við hugs-
anir sínar.
— Við hvað áttu? Er eitthvað
í sambandi við Strömpóla sem
þú ...
Óli sat og sneri úrinu á grönn-
um úlnliðnum.
— Ekki beinlínis Strömpóla,
sagði Peter.
Óli kæfði geispa.
— Það er orðið áliðið.
— Ég ,verð að tala við þig
um þetta fyrst.
Óli rak upp hlátar.
— Það virðist eitthvað alvar-
legt. Þú minndr næstum á Bem-
hardsson þegar þú setur upp
þennan svip.
Peter festi kúlupennann i
brjóstvasann og stóð upp, gekk
að glugganum Dg stóð stundar-
korn og horfði út. í fjarlægð
glitti í Ijtjsker gegnum gat á
hlöðuvegg. Óli horfði á baíisvip
Peters.
— Það er bezt að korna beint
að/ efninu, Óli. Peter sneri sér
við. — Ég verð að tala um þetta.
Þú skilur víst hvað það er.
— Nei. Óli h'ló. — Skil ekki
bofs.
Peter gekk til baka og settist,
hlammaðist þyngslalega niður í
stólinn. Skörungurinn var innan
seilingar og hann tók hann og
potaði í tilgangsleysi í öskuna frá
kvöldinu áður. .
—■ Viltu að við kveikjum upp?
Óli gerði sig líklegan til að
rísa á fætur.
— Nei, nei, sittu kyrr. Við
losnum ekki við þetta. Hvorugur
okkar.
— Þú gerir mig reglulega for-
vitinn. En væri efcki samt gott
að fá sér sjúss?
Óli þreifaði eftir flöskunni sem
stóð á gólfinu undir bDrðinu.
Hann skrúfaði tappann af og
hellti svo sem sentimetra í glas
Peters.
— Þetta kemur ekki að sök.
Maður sefur betur á eiftir.
— Þökik fyrir, sagðj Peter við-
utan.
Óli hellti í glas handa sjáilfum
sér, kolsýran frussaði upp úr
glasinu.
— Ef til vill er ég eins og
Bernhardsson, sagði Peter. — Ef
til vill er ýmislegt líkt með
lögreglumannj og glæpasöguhöf-
undi; við reynum að sjá það sem
gerist í raun og vem bak við
það sem virðist gerast
Óli hagræddi sér í sótfahom-
inu og saup á glasinu með sýni-
legri velþóknun.
— Heldurðu að þú getir ekld
notfært þér söguna? spurði hann.
— Ég reyndi að vanda mig við
frásögnina.
— Jú, ég get notað hana ef
ég vil.
— Ef þú vilt?
Augu þeirra mættust yfir borð-
ið.
— En þá segi ég ekki söguna
á réttan hátt.
—Ekki það?
— Nei. Það var ýmislegt smá-
vegis...
— Auðvitað man ég ekki eftir
hverju einasta smáatriði.
Óli hallaði sér brosandi upp
að sófabakinu, teygði makinda-
lega úr sér.
Peter stóð upp og nam staðar
fyrir framan bókaskáp Óla.
Hann tók út bðk og fletti henni
viðuitan. Síðan setti hann hana
aftur á sinn stað ög sneri sér
að sófanum. Svipur hans var
einbeittur, eins og hann hefði
tekið ákvörðun gegn vilja sínum.
— Elskaðirðu Mimi svonaheitt,
Óli?
— Mimi?
Óli rak upp hlátur.
— Jé, Óli, Mimi Klingfelt.
Óla virtist skemmt og hann
lyfti glasinu móti vini sínum.
— Slrál, Peter. En ef þú ætlar
að skriifa söguna, þá verðurðu að
halda þér við staðreyndir. Það
dugar ekki að gefa ímyndunar-
aflinu lausan tauminn. Við Mimi
vorum góðir kunningjar, en það-
an er stórt stökk yfir i ást.
Hann hló og saup á. Peter stóð
þögull og virti hann fyrir sér.
— Þú hlærð, Óli, sagði hann
loks. — Það er ágætt. En nú er
ég byrjaður og ég verð að halda
áfram.
— Gerðu það, ságði Óli og
hnipraði sig saraan í sófanum.
— Hefur glæpasöguhöfundurinn
Peter Ullman sínar eigin hug-
myndir um málið?
e BRIDGESTONE
HJÓLBARÐAVIÐGERÐIR
Opið alla daga írá
kl. 8—22, einnig um helgar
GÚMMÍVINNUSTOFAN HF.
SKIPHOLTI 35 REYKJAVÍK
HINIR
VIÐURKENNDU
JAPÖNSKU
HJÓLBARÐAR
FÁST HJÁ
OKKUR
SÍMI 31055
SIx4ltPIC er ilmandl efni sem lireinsar
Húsráðendur!
Geri við heita og kalda krana, WC og WC-kassa,
leka á ofnum og hitaveituleiðslum.
STILLI HITAVEITUKERFI
HILMAR J. H LÚTHERSSON
pípulagningameistari.
Sími 17041 — til kl. 22 e.h.
iíiiiiiíilíiiiiiiííiiiiiijíiiiiiíiíliilijjiiiijljiiliíiíiíiiilíiiiiíiliííiiiilílilíiíiilililraliiiiiiniijíiililiiíiiiííiiiiiiliiliiiiílllíii
m
HEFUR TEPPIN SEM
HENTA YÐUR
TEPPAHUSIÐ
*■
SUÐURLANDS-
BRAUT 10
*
SÍMI 83570
*
nmnimimimifflmmimtmmmtimtmimmiHminiitimmmminHmtmmiitilililitiiilmltiitlillltlllili
BÍLASKOÐUN & STILLING
Skúlagötu 32
MOTORSTILLINGAR
HJÖLASTILLINGAR LJÖSASTILLINGAR
Látið stilla i fíma.
Fljót og örugg þjónusto.
13-100
Dömusíðbuxur — Ferða-
og sportbuxur karlmanna
Drengja- og unglingabuxur
— Laugavegi 71 — sími 20141.

íiílii íi líii i if&dÉÍ li iiil ii lJ
Frá Raznoexport, U.S.S.R.
Aog B gæðaflokkar Laugaveg 103 ^
sími 1 73 73
Volkswageneigendur
Höfum fyrlrllggjandí BKETTl - HURÐIR - VÉLALOR
og GEYMSLIJLOK á Voikswagen i allflestum litum —
Skiptum á einum deg| með dagsfyrirvara fyrir ákveðiö
verð - REYNIÐ VIBSKIPTIN
Bílasprautun Garðars Sigmundssonar,
Skipholti 25 - Sími 19099 og 20988
salernisskálina og drepur sýkla
Auglýsingasími Þjóðviljans er 17500