Þjóðviljinn - 09.10.1970, Blaðsíða 5

Þjóðviljinn - 09.10.1970, Blaðsíða 5
Flöstudasuír 9. október 1970 — ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA J INýafstaðnar kosningar > | • Chile hafa beint athygli > manna að kröppum kjörum albýöu í þessu langa og mjóa landi. Nýlega tóku 600 heim- ilislausar fjölskyldur sig til og settust að á auðu svæði við borgina Concepcion, og byggðu sér þar heimili af þeim föng- um sem ráð var á. Lögreglan gerði hvað eftir annað hríð að þessu fólki, en því tókst samt að koma sér upp einhverju húsaskjóli og nutu til þess að- stoðar stúdenta. Þetta sérkenni- lega þorp er kallað „Campa- mcnto Lenin“. Það er fólk sem þctta, sem bindur mestar vonir við sigur sósíalistans Allende í forsetakosningunum. 2 0 Frá Perú, Ecuador, •“()• Bolivíu, berast alltaf öðru hvoru fréttir um stjórn- byltingar, um að herforingjar velti forsetum, um að þjóðern- issinnaðir herforingjar velli vonlausum kanaleppum o. s. frv. En flestar þessar sviptingar hafa til þessa haft lítil áhrif á líf og kjör frumbyggja landa þessara, Indjánanna, sem um aldir hafa verið kúgaðir herfi- lega af spænskættaðri yfirstétt. En í þessum löndum eru Indj- ánar það stór hluti íbúanna, að einungis þar gæti orðið sú vakning sem Iyfti þeim til full- gilds menningarlífs; því verður einkar fróðlegt að fylgjast með því, hvernig róttækum hreyf- ingum álfunnar gengur að komast í samband við þetta fólk. Myndimar eru frá Indj- ánaþorpi í Ecuador. 4f Kúba heldur áfram að • “ vera helgur staður rót- tækum Ameríkubúum: það mun reyndar vera eina sósíal- iska ríkið i heiminum sem menn sjá ástæðu til að ferðast til td að hjálpa við uppbygg- inguna, og reyndar eina landið sem tekur við slíkum sjálfboða- liðum. Ekki alls fyrir löngu kom þriðji stóri hópurinn af sjálfboðaliðum, sem kalla sig Venceremos (Við munum sigra) til Kúbu. Vom í honum 405 Bandaríkjamenn, Puertorikanar og Chicanos (bandarískir Mexí- kanar). Verða þeir nokkrar vik- ur við störf á ávaxtaekrum Fumeyjar. Myndimar sýna sjálfboðaliðana skömmu eftir kcmuna tifl Havana og við störf á Isla do Pincs. (Texti A. B. — myndir: Prensa Latina). Bergþór ívarsson Minning Mig langair til að minnast rnieð nokkrum fátækleguim orð- um míns imæta frænda og vin- ar Berigíþórs fvarssonar. Harnn hefði orðið áttræður í dag, hefði hann lifað, fæddiur 9. október árið 1890, í Kiirkjuhvammi á Rauðasandi, sonur hjónanna Rósu Benjaimansdóttur og Ivars Maignússonar. Þau eignuðust hóp barna, en 7 þeima náðu flulll- orðinsaldri, Magnfríður, Halldór, Rósinkrans, Ivar, Bergur, Krist- ín og Jóna. Þau em nú ekiki talin í róttri aidursröð hjá mór, en nú eni þau öll látin, nema Jóna og ívar, sem búa í Kirkju- hvaimlmd. Um fyrstu æviár Bergis veit ég lítið, en heyrt hef ég að fátaeiktin hafi verið mikil í bá daga, og erfitt að verða sór úti um filest, svo sem daglegt brauð, að miaður tali nú ekki um mienntun. En systkinin í Kirkju- hvamimd vora gáfiuð og firóð- ledksÆús, og þó ekki færi rndkið fyrir stoódagöngu, þá var þekto- ing þeirra ótrúleg á fjöímörg- um sviðum. Hrædd er ég um að frændi minn yrði liítt hrifinn afi þvi að ég viðhefiði hrósyrði um enn,, en, hann var svo góður per- siótnuleiki, að ég kemst hneint ekki hjá því að miinnast á surnia toositi hans, en þedr voru margir. Stoap- gerð hans var ednstöík. Ljúfur i lund, tryggiur og trúr vinur og afibraigðs fléiagd. Ektoi sitoortihann toíminigátEuna og situndum var hann heilmdkiU háðfugl, en það gerði hann bara skemmtilegri. En áikveðinn var hann og fiast- ur fyrir, þegar því var aðskiipta, ekki sízt þegar rædd voru þjóðmálin í heild. Þá gat nú hitnað í kolunum, En hainn var mesti firiðsemidarmaður, þótt hann léti í fljlóls skoðanir sínar. Við toönnumst við hógværð hans og háttvísi, sem umigengulmst hann xnikið. Mér er hann mdnnisstæðastur, þegar við fierðuðumst um land- ið okkar, en hann gerði töluvert af þvi, þegar heilsan var farin. Það var sama hversu stutt við fórum, hann gerð: hverja ferð að ævintýri. Hann sagði okkur sögu staðanna, hedtd fijallajina, s-ýndi oktour blómin, villtu ís- lenzku jurtimar í staákkunar- glerinu sínu, sem hann hafði ætíð meðfierðis. Hann vissinöfn filestra blóima og grasa og viar óvenjufiróður í þedm etfinum aí leilkmainni: að vera. Hann kvæntist 1938, Þórdísi Guðlmundsdóttur ættaðri úr Borgarfirði. Hann missti hana efitir 7 ára samlbúð. Dísa var af- bragðs kona, gestrisin og gjöf- ul, etoki sa'zt við otokur, sem voru börn þá. Bengur var ein- stakur heimdfldsfiaðir fyn- og síð- ar, en fóstursystir Dísu, Guð- ríður Heflgadóbtir, tók við heim- ilinu eftir hennar dag, og bjó með Bengi cg fcstra sínum, þa.r til hann lézt, árið 1948. Guðríð- ur annaðist þá vel, oe nussadi Framhald á 9. síðu. 1 1 j i j

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.