Þjóðviljinn - 13.10.1970, Síða 10

|Q SÍÐA — ÞJÓÐVTLJINN — Mðjudagur 13. október 1970.
40
— Jaeja, þá kem ég út eftir til
yðar. Og ég ráðlegg yður og
herra Leeson að hafa gætur hvor
á öðrum þangað til ég kem.
— Við hvað eigið þér með því?
Er þetta aðvörun eða hvað?
spurði ég stutfcur í spuna, en
Concannon var búinn að leggja
tólið á.
Flurry var að steikja svínssíðu
og egg fi-ammi í eldhúsinu.
— Hverju hefur hann Con-
cannon okkar nú fundið upp á?
— Hann spurði hvenær ég
hefði séð þig síðast og ég sagði
honurn að þú lægir hrjótandi
uppi á lofti, alveg í rusli eftir
áfengisþamb og geðshræringu.
Flurry virtist líða ágaefclega. —
Það virtist koma honum alveg
úr jafnvægi. Og hvað sagði hann
við þig?
— Hann bað mdg að hafa efit-
irlit með þér — hann kemwr
hingað ef'tir bádegið.
— Erfcu tryggður, Dominic?
— Áttu við Mf mitt eða lausa
au-ra?
Hann hló hátt edns og hon-
um fyndist þetta ofuirfyndið.
Hann var orðinn næstum þvá
eins og hiann var áður. — Þú
ert galgopi, sagði hann hásum
rómi og hló svo mdkið að
minnsfcu mranaði að honum
sívelgdist á. — Það gæti nú ver-
ið leifct fyrir þig að missa eitt
og annað.
v — Ég var ekki með margt
verðmætt í kofanum. Fáeinatr
bækur og fötin mín. Já, og sjón-
aukann minn. Það er versit með
ritvélina, en mér tókst þó að
bjarga handiritunum mínum.
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
-.augav. 188 IH. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslfu- og snyrtistofa
Gahðasfcræti 21 SÍMI 33-9-68.
— Og það skiptir mesfcu máli
fyrir þig. sagði hann og augna-
ráð hans var næstum vandræða-
legt.
— Líkast til. En ég er farinn
að halda að þettia verði ósköp
léleg saiga hjá mér.
— Skítt með það, þú átt aila
ævima framundan. Komdu nú
og fáðu þér eitthvað í svanginn.
Ef þú getur baldið fyrstu
munnfyliinnd niðri, þá kemiur
maitarlystm af sjálfu sór.
Hann fékk mér kaffibolla með
vænnj whiskýlögg í. — Þetfca
ætti að hiressa þig. Með illiu
skál illt buirt reka, eins og
sagt er. Hann leit útum glugig-
ann. — Það kemur víst helli-
rigning áður en kvöld er kom-
ið. Þá getum við fairið að veiða
á morgun, ef guð lofar.
Eftiir morgunmatin n fór ég í
gönguferð um landiareignina og
mér leið ögn betur, þótit enn
væri dálítil barsmi’ð í höfðinu
á mér og þirumuveður virtist í
aðsigi. Þung dökkfjólublá ský
giúfðu yfir fjöllunum innar í
landinu. Fætumir báru mig eins
og þeir væru fjarstýrðir niður
að grösuga oddianum við Liss-
awnfljótið. í þessu dimmviðri
var svo drungalegt og dimmt
þar, að mér fiannst einhvemig
sem andj Harrietar værj þar ó
sveimi í hvítum náttkjól.
Það var ekki sérlega mikið
yatn { ánni og straumiðan var
iíka óhtignanleg þegar bún skiall
á stórgrýtinu, sem minnti mig
á legsiteinana í kirkjuigarðinum.
Fluirry hafði sagt mér að lög-
regluþjónar í klofstígvélum
hefðu kannað þennan hluta ár-
innar daginn effci.r lát Harriet-
ar. í þá daga voru ekki til
firoskmenn eða málmleitartæki
— ekki í Vestur-íriandi að
minnsta kosti. Og áin var býsna
djúp þarna á swæði. þar sem
bann var oft vanur að veiða.
E£ hnífurinn lægi þar, yirði ekki
auðvelt að íinna hiann og til
þessa hafði lögreglan ekki fund-
ið neinn hníf.
Ég heyrði bíl koma akandi
upp trjágöngin og ekki ledð á
löngu áður en ég gait séð hver
þar var á ferð. Ég hljóp í skyndi
í áttina að bílnum tdl að stöðva
hanrn og kom að honum um leið
og Kevin steig út. Hann sneri
sér við og þar stóð ég. Ég hafði
vonað a’ð hin óvænta koma mín
yrði til þess að hiann kæmi upp
um siig á einhvem háitt, en því
var ekki að heilsa. Hann föln-
aði ekki af hmæðslu, né heldur
reyndi hann að hörfa burt frá
mér.
— Hvemig ldður yður? sagði
hiamn og tók innilega í hönd mér.
VolkswageneigeHdur
Höfum fyririiggjandi BRETTI —■ HURÐIR — VÉLALOK
og GETMSLULOK á Voikswagen í allflestum litum. —
Skiptuim á einum degi með dagsfyrirvara fyrir ákveðið
verð. — REYNIÐ VIÐSKBPTIN,
Bílasprautun Garðars Sigmundssonar.
Skipholti 25. — Sími 19099 og 20988.
— Þár emð ekkert niðurdreg-
inn yfir því að ég skuii vera á
lífí?
— Það var óttalegt að þetta
skyldi koma fyrir. Vi'ð getum
verið forsjóninni þatoklátir fyr-
ir að þér skylduð ekki sofa þaæ
í nótt.
— Jæja, þér hafið þá heyrt
um brunann?
— Keefe sagðj mór frá hon-
um — slökkviliðsstjórinn, Þess
vegna ók ég framhjá staðnum
á leiðinnj hingað úteftir. Kof-
inn hefur brunnig til kaldra
kola. Þar stendur ekki steinn
yfir steini.
— Er Keefe búinn að kom-
ast fyrfcr eldsupptökin?
— Hann er að rannsatoa mál-
ið. Hann verður líka að ná í
sérfræðinga tryggingafélagsins.
En ég hef miklu meiri áhyggj-
ur af yður. Þér hafið trúlega
misisfc allt sem þér áttuð. Ef ég
get hjálpað yður am eittbyiað,
megið þér til með að snúa yð-
ur til mín. — Ég verð að
minnsta kosti að útvega yðuir
nýja ritvél.
— Það er mjög vingjiamlegt
af yður.
Kevin ók imér affcur heim í
Liissawn Houise. Flurry safc í
veiðistofu sinni og hnýtti flug-
ur. — Sæll, Kevin, saigði hann
4n þess að líta upp. — Svo að
þú etrfc farinn að brenna þína
eigin kofia. Mér fjnnsrt nú að
þú hefðir áfct að gera okkur
aðvart áður.
— Þú getur sparað þér þessa
ósmekMegu fyndni. Gerirðu þér
ekki ljóst að Dominic hefði get-
að —
— or’ðið eins og ristuð fransk-
brauðsneið? Jú, ég sfcil vel að
þér skuli finnast þefcta við-
kvæmt mál eins og leikkonain
sagði við biskupinn.
— Mér finnst þetta ekki xétti
tíminn til að segja tvíræðar sög-
ur, Flurry. Ég —
— Nú, til hvers ertu þá kom-
inn?
— Til að vjta hvemig Dom-
inic líðu.r. Þetta hlýfcur að hafa
verið skelfilegt áfall fyrir hann.
— Þar hittirðu naiglann á höf-
uðið, Kevin. Hva’ð kemur til að
þú ert búinn að snúa við blað-
inu?
, —. Ég. skil ekki hyiað þú átt
við.
— Fyrst þú hefur svona mikl-
ar áhyggjuir af velferð hans, af
hverju léztu þá setja hann í
viðskiptabann?
— Það er haugalygi, hrópaði
Kevin. — Ég vair ekki einu sinni
í bænum þegar — Gættu tungu
þinmar. Hann veifc sjálfur hvers
vegnia.
Flurry lagði frá sér veiðar-
faarin og fór að telja á fingrum
sér aðilana að banninu. — Brig-
id, Sean, Haggerty, Brian í búð-
inni — þú hefur þau öll í vas-
anum.
— Þú getur ekki hugsað þér
að fólkið í bænum hefði góð-
ar og gildar ástæður til að sýna
herna Eyre andúð?
— Þetfca var þá aðejns til-
viljiun?
— Rétt eims og kofabruninn
var einskær tilviljun, sagði ég
ögrandi.
— Eigum við ekki heldur að
tala opinskátt, hvæsti Kevin
reiðilega. — Hver einasti ma<ð-
ur í Charlottestown vissj um
Hanriet og herra Eyre — allir
nema þú að því er virðist. Þeir
höfðu góðar og gildar ástæður
tilað griuna hann um að bafa
myrt bana. Ég held það ekki
isgiáMur. en —
— En þú hefur ekkert á móti
því að allir aðrir faaldi það.
Nei, hætfcu nú þessu. Hvað er
það eiginlega sem an.grar þig,
Kevin? Þú mimnir mest á ref
sem gjammandi hundahópur hef-
Vir flæmpt upp í tré.
Þetta var alveg rétt. Á hon-
um var einhver vandræðasvip-
ur og hann var ekki nándar
nærri eins or'ðhvatur og harð-
snúinn og hann var vanur að
vera. Mór fannst einhvem veg-
inn sem taugar hans væm í
uppnámi af einhvers konar
hræðslu.
— Mig langar til að tala við
þig í einrúmi, Flurry.
— Nei. Dominic verður hér.
Tvenn eyru heyra betur en ein
þegar þmmuveður er.
Það varð lömg þöign. — Mig
langar til að biðja ykkur báða
afsökunar á því sem ég sagði
áðan. Ég er í slæmri klípu. Þdð
trúið því sjálfsagt varla, en
Concannon er allt a® því bú-
inn að ákæra mig — fyrir morð-
ið. Hann er enn búinn að spyrja
mig í þaula um ökuferðina heim
frá Galway, rétt eins og ég gæti
munað eftix hverjum steini á
veginum og gert grein fyrir
hverri einustu mínútu þetfca
kvöld. Það er hairt til þess að
vita, þegar ég hef í svo mörgiu
öðru a'ð stríða.
— í hverju öðru hefurðu að
sfcríða? spurði Flurry og horfði
hvasst á hiann.
— Jú, viðskiptamáliuim, sagði
Kevin óþolinmóðlega — og már
fannst hann fara undan í flæm-
ingi. — Maire hefur lítoa verið
að angira mig.
— Jæja. eimmiitt það?
— Hún heldur að ég — hún
er afbrýðisöm — hún hefur
fengið þá fráleifcu huigmynd að
ég hafi verið — ju, d-álítið skot-
inn í Harriet. Hún gaf það fylli-
lega í skyn um daginn. Ég veit
varla mifct rjúkandj ráð.
— Og þú hefur auðvitað ekki
verið að stíga í vænginn við
konuna mína?
— Ef þú heldiur svona áfram,
verðurðu sjálfur að tatoa af-
leiðingunum.
Skyndileg þruma varð til
þess að Kevin hioppaði upp í
stólnum. Þær komu ekki fleiri,
en meðan á s'amtaiinu stóð
heyrði ég fjarlæg.ar d-runur frá
fjöllunum í austri. Flurry var
enn £arinn að binda flugu. Hann
var ótrúlega fingrafimur vfð
það. Án þess að lífca upp sagði
hann:
— Það hlýtur að vera eitt-
hvað annað sem að þér amar,
Kevin litli. B£ til vill ertu önn-
um kafinn stórmógull hér í Cbar-
lottestown, en þú ert ekkj enn
orðinn Guð almóttugur. Hvað
hefurðu látið flækja þér í?
Hann sagði þetta mildium
róm-i, næstum eins og faðir sem
talar við son sinn. En þótt
viprur færu um munninn á Kevin
og gæfu til kynna að h-ann væri
að því kominn aS leysa frá
skjóðunni, lét hann það ógert.
SINNUM
LENGRI LÝSING
neOex
2500 klukkustunda lýsing
við eðlilegar aðstæður
(Elnu venjulegu perurnar
framleiddar fyrir svo
langan lýsingartíma)
NORSK ÚRVALS
HÖNNUN
Heildsala Smásala
Einar Farestveit & Co Hf
Bergstaðastr. 10A Sími 16995
CHERRY BLOSSOM-skóáburöur:
Glansar betur? endist betur
Frá Raznoexport, U.S.S.R.
. „ MarsTradingCompanylif
AogBgæöaflokkar Laugaveg 103 3 - 1
sími 1 73 73
Hver býður betur?
Það er hjá okkur sem þið getið fengið
AXMINSTER feppi með aðeins 10%
útborgun.
AXMINSTER — annað ekkL
AXMINSTER
ANNAÐ EKKI
Grensásvegi 8 — sími 30676.
Laugavegi 45 B — sími 26280.
Húsruðendur!
Geri við heita og kalda krana, WC og WC-kassa,
leka á ofnum og hitaveituleiðslum.
STILLI HITAVEITUKERFI.
HILMAR J. H. LÚTHERSSON
pípulagningameistari
Sími 17041 — til kl. 22 e.h.
I H L4 á f'tk w>
BÍLASKOÐUN & STILLING
Skúlagötu 32
MÓTORSTILLINGAR
HJÓLASTIlLINGflR LJÓSflSTILLINGflR Simi
Látið stilla í tíma.
Fljót og örugg þjónusta.
13-10 0
!j;iilll!lljjji|j|iiiiliiiiiiiiiiiiiijiii!iiiíiiiiiiij)iiiiiiiiisiiin!iiijjíiiiiimsiiiiigiiijii!iiji!mni!mnmiiii!ii!inii
HEFUR TEPPIN SEM
HENTA YÐUR
TEPPAHUSIÐ
*
SUÐURLANDS-
BRAUT 10
*■
SÍMI 83570

Auglýsingasími Þjóðviljans er 17500