Þjóðviljinn - 10.11.1970, Blaðsíða 10

10 SlBA — ÞJÓÐVTLJlNTí — Þnðjudagur 10. nóvamlber 1970.
Harper Lee:
Að granda
söngfugli
13
blettinum hennar, borðað vínber-
in hennar, ef við klifruðum ekki
upp stuðningsgrindumar, og látið
edns og við vildum í bakgarðin-
um — og allt var þetta svo hag-
stætt og þægilegt að það kom
varla fyrir að við töluðum orð
við hana, svo áköf vorum við 1
að halda réttu jafnvægi. En nú
ráku Jemmi og Dill mig í fangið
á henni.
Maudie hataði húsið siftt: Það
var einfaldlega sóun á tíma að
dveljast innan dyra. Hún var
ekkja, undarleg kona með kamel-
ljónseiginleika sem var sífellt
að nostra í blómabeðunum sínum
klædd samfestingi og með gaml-
an stráhatt, en eítir baðið kluikk-
an fimm á daginn birtist hún á
veröndinni og setti svip sinn á
götuna með fegurð og myndug-
leik.
Hún elskaði allt sem spratt og
greri í guðs góðu mold, jafnvel
arfann. En þó var ein undan-
tekning: ef hún fann aðeins
minnsta vísi af jarðhnetuplöntu,
fiylgdd því atriði sem minnti á
orustuna við Mame; hún kast-
aði sér yfir óvdninn, vopnuð
jámröri sem hún rak niður í
HARGREIÐSLAN
Bárgreiðslu. og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav. 188 HI. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðastræti 21. SÍMI 33-9-68
moldina undir plöntunni og fyllti
með eitri sem hún sagði að væri
nógu sterkt til að bana okkur
öllum ef við héldum okkur ekki
í hæfilegri fjarlægð
— Af hverju rífurðu hana
bara ekki upp? spurði ég eftir
að hafa horft á langvarandi
hernaðaraðgerðir gegn smáspíru
sem naumast var tíu sentimetrar.
— Ríf hana burt, elsku barn?
Ríf hana burt? Hún dró við-
kvæma plöntuna varlega upp úr
moldinni og kreisti hana milli
þumals og vísifinguirs. Aragrúi
af örsmáum fræjum kom í ljós.
— Hamingjan góða, ein einasta
jarðhnetuplanta getur eyðilagt
heila landareign. Sjáðu nú til:
þegar haustið kemur þoma fræin
og golan feykir þeim yfir alla
Maycomþ-sýslu
Bftir andlitssvipnum á Maudie
að dæma var það ólán sem jafn-
aðist á við plágumar í Bgypta-
landi.
Máifar hennar var mjög snyrti-
legt á Maycombvísu. Hún kall-
aði okkur ævinlega öllum okkar
nöfnum, og þegar hún brosti til
okkar gátum við séð tvo mjóa
gullþræði á auigntönnum hennar.
Þegar ég lét eitt sinn í ljós að-
dáun mína á þessu fyrirbrigði og
sagði að svona ætlaði ég ein-
hvern tíma að fá mér, þá svaraði
hún aðeins: — Líttu nú á, vina
mín — og með því að hreyfa
tunguna lítið eitt ýttd hún brúnni
fram milli varanna, og þetta varð
til þess að styrkja vináttu okkar
og~ gera hana órjúfandi.
Hlýlegt viðmót Maudie náði
einnig til Jemma og Dills, og
þegar þeir höfðu ekki öðrum
hnöppum að hneppa, nutum við
öll þrjú góðs af hæfileikum sem
Maudie hafði til þessa haldið
leyndum fyrir okkur: Hún bak-
aði beztu kökur í öllu hverfinu.
Þegar hún hafði fyrir alvöru
öðlazt trúnað okkar, fór hún í
hvert skipti sem hún hitaði ofn-
inn að baka eina stóra köku og
þrjár litlar, og svo kallaði hún
þvert yfir götuna: Jem Fineh,
Jean Louise Fineh, Ðharles
Baker Harris — komið hingað!
Við tókum ævinlega á rás og
launin létu ekki á sór standa.
UN6LMAR OSKAST
til sendiferða hálfan eða allan daginn.
Þurfa að hafa hjól.
Vofkswageneigendur
Höfum fyrirliggjandi BRETTI — HURÐIR — VÉLAIOK
og GEYMSLULOK á Volkswagen i allflestum litum. —
Skiptum á eimim degi með dagsfiyaárwaira fjrár átoveðið
verð. — REYNIÐ VIÐSKIPTIN.
Bílasprautun Garðars Siginundssonar,
Skipholti 25 — Sími 19099 og 20988.
Á sumrin voru rökfcurstund-
irnar langar og friðsælar. Það
kom oft fyrir að við Maudie
sátum þögular á veröndinni
hennar og sáum litinn á himnin-
um breytast úr gulu yfir í gló-
andi rautt meðan sólin hneig til
viðar og hópar af svölum flögr-
uðu yfir garðana eða hurfú bak
við bakið á skólahúsinu.
— Ungfrú Maude, sagði ég
eitt kvöldið: — Heldurðu að
Boo Radley sé ennþá lifandi?
— Hann heitir Arthur og auð-
vitað er hann lifandi, sagði hún;
hún var að rugga sér fram og
aftur í stóra, gamla eikarstóln-
um — Finnurðu ilminn af mí-
mósunni minni? Hann er eins
og andblær frá englum i kvöld.
— Já, ungfrú Maudie. En
hvernig veiztu bað?
— Hvernig veit ég hvað, telpa
mín?
— Að B .. . herra Arthur sé
ennþá lifandi?
— Þetta var furðuleg spurning.
En tilefnið er svo sem furðulegt
lika. Sjáðu til, Jean Louise litla,
ég veit að hann er lifandi. því að
ég hef ekki séð hann borinn
burt.
— En kannski er bann dauð-
ur og þau hafa troðið honuan
upp í strompinn?
— Hvaðan í ósköpunum hefi-
urðu fengið þá hugmynd?
— Jemmi sagðist kannsld
halda þetta.
— Hamingjan sanna! þessi
drengur verður lfkari Jack
Finch með hverjum degi sem
líður. «
Maudie hafði þekkt Jack Finch
frænda, bróður Atticusar, síðan
þau voru börn. Þau voru næst-
wn jafnaldrar og höfðu alizt
upp saman á Finchs Landing.
Maudie var dóttir nágranna sem
hét Frank Buford læknir. Bu,-
ford var læknir að atvinnu, en
gróður jaröar var aðalóhugamál
hans, Og því var það að hann
var alla sína ævi fátætour mað-
ur. Áhugi Jaoks frænda á gróðri
jarðar náði ekki út fyrir svala-
kassana hans í Nashville, oghann
varð ríkur Við sáum Jack
frænda á hverjum jólum, og á
hverjum. jólum æpti hann þvert
yfir götuna til ungfrú Maudie að
hún ætti að skella sér í það að
giftast honum. Og þá kallaði
Maudie á móti: Kallaðu ögn
hærra, Jaok Finch, svo að þeir
heyri til þín á pósthúsinu — ég
er að minnsta kosti ekki enn
farin að heyra hvað þú segir!
Okkur, Jemma fannst þetta nú
undarleg aðferð við að biðla til
konu, en Jack frændi var auð-
vitað eikki eins og fólk flest.
Hann sagðist í fjörtíu ár hafa
reynt árangurslaust að stríða
Maudie svo að hún umihverfðist
alveg; að Maudie myndi etoki
gifitast honum þótt hann væri
eini karlmaðurinn i heiminum,
en á hinn bóginn væri hann sá
sem hún fyndi fyrst upp á að
stríða, og eina vörnin gegn
henni væri skelegg árás, og auð-
viitað skildum við það öli fuil-
komilega.
— Arfihur Radley heldur sig
einfaldlega innan dyra og það
er ekki meira um það að tala,
sagði Maudie. — Mynduð þið
ekki gera sMkt hið sama ef
ykkiur langaði ekkert til að fara
út?
— Jú, tmgfirú Maudie — en
oktour langar til að fara út. Af
hverju langair hann ekki til þess?
Maudie kipraði aftur augun
þegar hún sagði:
— Þú þekikir þá sögu alveg
eins vei og ég.
— Já, en ég veit ekki hvers
vegna, það hefur aidrei neinn
sagt mér hvers vegna.
Maudie hagræddi brúnni betur
uppi í sér
— Sjáðu nú tii, gamli herra
Radley var ednn af fótaþvottar
endurstoírendum ...
— En það ert þú líka, er það
ekki?
— Svp einbeitt er ég ekki
telpa mín Ég er svo sem bara
endurskirandi í allri hógværð.
— Trúirðu þó ek'ki ó fóta-
þvott?
— Jú, svo sannarlega — þeg-
ar hann er framkvæmdur heima
í eigin baðkeri. Fótaþvottar-
mennirnir ólíta hins vegar að
sérhver gleði á þessari jörð sé
syndsamleg. Veiztu það að
nokkrir þeirra komu röltandi
hingað tiil mín á laugardegi og
sögðu að bæði ég og blómin
mín myndu enda í helvíti
— Blórnin þín líka?
— Já, telpa mín. Þau átfcu
að stikna þar niðri ásamt mér.
Þessir náungar líta svo á að ég
verji of miklu af tíma mínum
undir berum himni Drottins og
alltof litlum innan dyra við að
lesa biblíuna
Traust mitt á það, sem predikað
var úr stólnum mdnnkaði dólít-
ið við tilhugsunina um að Maud-
ie ætti um alla eilífð að stikna
í helvítiseldi hinna ýmsu mót-
mælendatrúfélaga. Að vísu var
hún dálítið tanrthvöss og hún
var ekki á eilífum flækingi um
nágrennið að gera góðverk eins
og ungfrú Stefanía Crawford, en
þótt enginn maður með fullu
viti treysti ungfrú Stefaníu, þá
bárum við Jemmi fyllsta traust
til Maudie. Hún klagaði okkur
aldnei, hafði aldrei leikið sér að
Okkur eins og köttur að mús,
og hafði engan óhuga á einka-
lffi ok'kar Hún var einfaldlega
vinkona okkar og það var ofar
mínum skilningi að svo skyn-
söm manneskja skyldi eiga það
á hættu að verða ofurseld eilíf-
um kvölum.
— En það er ekkert vit í
þessu, Maudie, þú ert bezta kon-
an sam ég bekki.
Maudie brosti dálítið þurrlega
og sagði:
— Þakka þér fyrir hólið, telpa
mín. En sjáðu til, sannleikurinn
er sá að þessir fótaþvottarmenn
eru þeiirar skoðunar að konan
sé fædd syndug. Þeir taka bibl-
íuna alltof bókstafilega.
— Er bað þess vegna sem
herra Arthur heldur sig innan
dyra — til að forðast okkur
kvenfólkið, á ég við?
— Það hef ég enga huigmynd
um
— Ég botna ekkert í þessu.
Ég hefði haldið að ef herra
Arthur þráir himnaríki svona
óskaplega, þá myndi hann að
minnsta kosti koma út og tylla
sér á veröndina. Attious segir
að Guð elski mennina eins og
mennimir sjálfir elska ...
Ruggustóllinn hennar Maudie
hætti snögglega að rugga og
rödd hennar varð hvassari.
2500 klukkustunda lýsing
við eðlilegar aðstæður
(Einu venjulegu perurnar
framleiddar fyrir svo
langan lýsingartíma)
NORSK ÚRVALS
HÖNNUN
Heildsala Smásala
Einar Farestveít & Co Hf
Bergstaðastr. 10A Sími 16995
Indversk
undraveröld
Frá Austurlöndum fjær, úrval h'and-
unninna skrautmuna úr margvísieg-
um efnivið m.a. útskorin borð, flóka-
teppi, heklaðir dúkar, kamfóruviðar-
kistur, uppstoppaðir villikettir, Bali-
styttur, kertastjakar, ávaxta- og kon-
fektsikálar, blómavasar, könnur, ösku-
bakkar, borðbjöllur, vindla- og sígar-
ettukassar, ódýrir, indverskir skart-
gripir og margt fleira.
Einnig margar tegundir af reykelsi.
Fallegar og sérkennilegar gjafir, sem
veita varanlega ánæg'ju, fáið þér á
SNORRABRAUT 22.

Tilkynnlng
til eigenda íasteigna í Hafnarfirði og
Gullbringu- og Kjósarsýslu.
Með tilvísun til laga nr. 49/1951 u'm sölu lögveða.
er hér með skorað á alla þá er skulda álögð og
gjaldfallin skipulagsgjöld sbr. 35. gr. 1. nr. 19/1964.
að greiða gjöld þessi hið fyrsta, eða 1 síðasta lagi
10. desember n.k.
Hafi gjöldin eigi verið greidd fyrir þann tíma verð-
ur án tafar óskað uppþoðs á eignunum.
Hafnarfirði, 9.11. 1970.
Bæjarfógetinn i Hafnarfirði.
Sýslumaðurinn í Gullbringu-
og Kjósarsýslu.
EINAR INGIMUNDARSON.
Fundur ábyrgðurmunnu
Sparisjóðs alþýðu verður haldinn í Félagsbeimili
múrara og rafvirkja að Freyjugötu 27 fimmtudag-
inn 12. nóvember n.k. kl. 8,30 e.h.
FUNDAREFNI:
Tillaga stjómar sparis'jóðsins um stofnun
Alþýðubankans h.f.
Stjómin.
FYRIR SKÓLAFÓLKIÐ:
Buxur, skyrtur peysur, úlpur nærföt sokkaT og
margt fleira — Fjölbreytt og fallegt úrval.
PÓSTSENDUM.
*
— Laugavegi 71 — sími 20141
Tökum að okkur
breytingar, viðgerðir og húsbyggingar.
ROBINSON'S ORANGE SQIJASH
má blanda 7 sfnnum með vatnf
Vönduð vinnu
Upplýsingar í síma 18892.