Þjóðviljinn - 13.03.1971, Blaðsíða 10

10 &ÍÐA — ÞJÓBVIEJIÍOT — LaugaaxIagBr £3. mæa BOOSL
Frederik Hetmann
*
OÐUR
TIL
ARA 25
hefði farið þangað með ólögleg-
um hætti. Það myndi gera ledt-
ina erfiðari, en áður en hálft
ár væri liðið fengi hann áreið-
anlega örugga vitneskju um það.
Aulk þess fékk hann heimilis-
fang eins af samföngum föður-
ins, manns sem hét Dottore
Vittorio Schraponelli. Talið var,
að hann byggi í ednu ^f út-
hverfum Rómar. Ari skrifaði
til Rómaborgar. Bréfið var end-
ursent vegna þess að viðtakandi
fannst ekki. Þetta gerðist i maí.
— Ég fer sjálfur til Róma-
borgar, sagði Ari festuiega.
— Bíddu þangað til þú færð
nánari fréttir, sagði Wacki sef-
andi.
— Ég hef enga þolinmæði til
þess. Ég er búinn að bíða nógu
lengi.
— En farðu ekki alf stað með
leynd í þetta skipti. Þolinmæði
föður Jólhannesar eru líka tak-
mörk sett,
Hann hefði enda ekiki getað
það, vegna þess að harm þurfti
að fá ítalska vegabréfsáritun og
hann lagði ekki í það öðru
sinni að reyna að komast yfir
landamærin á ólöglegan hátt.
Faðir Jóhannes útvegaði hon-
um áritunina en hann var and-
vígur þeirri hugmynd hans að
fara fótgangandi til Rómar;
hann mælti svo fyrir að hann
fseri tii'eð lest.
— Það er svo mikii penina-
sóun, sagði Ari gremjuiega. —
Hugrið )jHklkur allt það sem hægt
er að fá fyrir þá peninga...
fjóra matarpakka til Berlínar.
— Hugsaðu ekki um hjálpar-
starfið núna.
— Ég get ekki annað. Og ég
veit ekki hvemig það fer —
hvort pakkamir vérða sendir á
réttum tíma og allt verður í
iagi.
— Enginn er ómissandi, sagði
Wacki. — Pierre er hér eftir j
og mér datt í hug að leggja j
fram tiliögu um það á skóáaþing-
inu að Gabriela tæki að sér
störf þín meðan þú ert í burtu.
— Það lízt mér vel á, sagði
Ari feginsamlega. — Ég er viss
um að hún myndi rækja þau
með prýði.
Hann átti langt samtal við
BÁRGREIÐSLAN
Hárgrei&slu. og snyrtlstota
Steinu og Dódó
Langav 18 íll hæð (lyfta)
Simi 24-6-16
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SlMl 33-9-68
Gabrielu. Hún vildi fara með
honum til Rómaborgar að leita
að foreldrum sínum. Ari var
á móti því. En hún sagði að
hann ætti að minnsta kosti að
skilja hana; hann hefði sjálfur
farið burt úr skólanum í sama
tilgangi.
En hún yrði að skilja, sagði
hann, að eins og ástandið var
í Evrópu um þessar mundir,
væri svona ferðalag miklu
hættulegra fyrir stúlku en fyrir
strák. Og hann lofaði að reyna
allt sem hann gæti til að fá
upplýsingar um foreldra henn-
ar. — Ég fer í þinn stað, sagði
hann hvað eftir annað, En það
sem réð úrslitum var það að
Ari sagði, að ein'hver yrði að
taka við störfum hans meðan
hann væri fjarverandi og eng-
inn gæti það betur en hún.
Wacki fylgdi honum á stöð-
ina. Pyrst átti hann að fara tii
Luzem, en þaðan gilti farmið-
inn sem faðir Jóhannes hafði
keypt handa honum. Pierre og
Gabriela komu Mka með og þeg-
ar litli hópurinn stóð á braut-
arpallinum og beið eftir lest-
inni, hvanf Ari frá þeim sem
snöggvast. Hann kom til baka
sigri hrósandi á svip. Hann
fókk Wacki umslag og sagði eins
og í framhjáhlaupi:
— Það er dálítið af pening-
um í því. Notaðu þá til hjálpar-
starfsins. Ég skilaði aftur far-.
miðanum til Rómaborgar. Ég
kemst þangað aMavega.
Wacki varð öldungis dolfall-
inn og vissi naumast hvort hann
átti að hlæja eða feiðast.
— Við förum líklega ekki
að pexa um peninga, sagði Ari.
Lestin rann inn á stöðina og i
bað var enginn tími til að ræða
betta frekar.
— Þú sendir ökkur kort frá
Róm, sagði Gabriela kvíðafull.
— Ég fer í þinn stað. Gleymdu
bví ekki, kallaði hann út um
oninn gluggann.
Lestin rann af stað með
hnykkjum og smellum. Reyk-
mekkir stigu upp með vögnun-
um og huldu hiæjandi andlitið
á Ara.
ATTUNDI KAFII
Ari fékk far til St. Moritz
með bandarískum hjónum sem
voru á ferðalagi. Gamla konan
var mjög alúðleg og með uglu-
andlit, og hún fékk hann til
að dveljast með þeim á lúxus-
hóteli í tvo sólarhringa. Þeim
var mjög skemmt að sjá hneyksl-
unarsvipinn á starfsfóiki hótels-
ins. Ari fylgdist af nokkrum á-
huga með ríiku slæpingjunum.
En hann sá enga ástæðu til að
fyrirlíta þá. Hvernig hefði hann
sjáifúr verið, ef faðdr hans hefði
verið miljónamæringur; það gat
hann ekki vitað.
Bandarísku hjónin vildu að
hann kæmi með þeim til Aust-
urríkis, en það hefði verið allt-
df milkill krókur.
Og hann gekk leiðar sinnar.
Hann getok framhjá vötnum um-
kringdum fjöllum. Uppi á fiöll-
unum uxu ljós lerkitré og vatn-
ið var spegilslétt, tært og gagn-
sætt.
Hann var í heyvhmn Í tro
daiga. Það var skemmtilegt starf.
Hann varð brúnn og útitekinn
í sólinm. Alls staðar var ilm-
ur af fjallaiavendli. Fóllkið fékk
pottabrauð og ost og drakk mjólk
ög rauóvín með dálitlu þráa-
bragði. Þau fóru á fætur kiukk-
an fimm og ferðin upp á engið
tók þrjá stundarfjórðunga. Þau
gengu um dökkvott grasið, morg-
unmdstrið leystist smám sarnan
upp fyrir fyrstu sólargeislunum.
Hann hefði gjaman viljað vera
lengur þarna, en hann vissi að
tíminn var naumur.
Næsti áfangastaður hans var
Colico. Hann kom þangað eftir
erfiðan dag. 1 sjö stundir hafði
hann stikað áfram í úrhallis-
rigningu. Það stytti ekki upp
fyrr en kilukkan fimm um dag-
inn. Hann varð með einhverju
móti að þurrka fötin sín. Hann
fann sér skjól við Comi-vatnið
rétt hjá stórum hríshaug. Hann
kveikti stórt bál, færði sig úr
vosklæðunum og hengdi þau á
snúru hjá eldinum til þess að
þau þomuðu. Hann synti næst-
um heila klukkustund í tæru
vatninu. Þegar hann klæddi sig
aftur, voru fötin næstum orðin
þurr.
í litla bænum rakst hann á
matvörubúð sem virtist vera
opin hálfa nóttina. Þar keypti
hann brauð, ost, rauðvín og
pylsubita. Svo beið hann í þrjá
tíma eftir bílfari á gatnamótum
undir götuljósi. Vörubílil sem
flutti mjölsekki til Bologna tók
hann loks upp í. Hann stein-
svaf á hörðum bílpallinum. Þeg-
ar hann var vakinn á viðkomu-
stað, var klufckan orðin hálf-
níu og kominn hálbjartur dag-
ur. Þá voru þeir komnir yfir
fljótið Pó.
Hann fór með mönnunum inn
i lítinn bórujámsbragga við veg-
brúnina. Stólarnir stóðu enn
upp á borðunum. Skerandi
bandarísk dansmúsik hljómaði
frá útvarpinu. Veggimir voru
skreyttir kappakstursplakötum
og myndum af frægum hjól-
reiðamönnum.
Kafifið hressti hann og einnig
rauðguli, ramd drykkurinn sem
mennimir skenktu honum Mka.
Það var af honum appelsínu og
möndlubragð. Mennimir tveir
voru háværir og hnipptu hraust-
lega í hann og leyfðu honum
að sitja inni í stýrishúsinu næsta
spölinn.
Það varð skelfilega heitt. Sól-
in var eins og hvítglóandi diill
sem brenndi augun og olli stöð-
ugum verk í hnaikkanum. Han-n
fékk sand upp í sig þegar hann
andaði að sér rykugu loftinu.
Eina fróunin var að rétta hand-
legginn út um gluggann í gol-
una.
Landslagið var ryðrautt og
saurguit. Þorpin og smábæimir
voru steypt í sama mótinu, ó-
hreAn smáhýsi, maonawtt terg,
rykugar götur, fáem limgetrði
fraroajiivið ríkmannlegri hús,
tveir eða þrír kiukkutumar, sex
eða sjö kettir.
I Bologna ráfaði hann um í
viku. Hann vissi ekki sjálfur
hvers vegna hann var að hanga
þar ... Hann lifði á melónum og
vínberjum, átti heima í asna-
stalli og skrifaði Gabrielu lanigt
bróf. Um Bólogna skrifaði hann:
— Þessi bong er edns og steik-
arpanna á asnabaki. Hana
þyrfti að þvo eins og affla aðra
staði á þessum slóðum.
Hann fór ekki frá BolOgna
fyrr en brófinu var lokið. Þeg-
ar Gabriéla var búin að lesa
það, dreymdi hana Italíu marg-
ar nætur í röð. Hún lýsti ná-
kvæmlega fyrir Nínu og Pierre
hvemig bærinn leit út sem hún
hafði átt heima í, sagði þeim
frá bömum sem hún hefði leik-
ið sér við og lýsti skreyting-
unni á kirkjunni. Nína varð á-
hyggjufull, þvf að um leið og
þessar minningar gerðu vart við
sig, varð Gabriela aftur fáskipt-
in og ómannblendin.
Síðan hélt hann fótgangandi
yfir Apennínafjöllin. Stöíku sinn-
um fékk hann að sitja í hest-
vagni. Hann kom til Flórens.
Honum leizt ekki á þá borg;
honum fannst hún næsitum
átakanleg með öll þessi risa-
vöxnu minnismerki sín. Hann
vildi komast lengra suður á
bóginn, í átt til Rómaborgar,
en það gekk ekki vel. Göngu-
ferðin yfir fjöllin hafði reynt
á feaftana. Hann var með blöðr-
ur og skartgripir
KORNEIIUS
JÚNSSON
skátavöráustig 8
Prentmyndastofa
BÍLASKOÐUN & STILLING
Skúlagbto 32.
MÓTORSTILLINGAR
HJÓL ASTILLINGAR LJÓSASTILL'NGAR
Látið stilla i tima.
Fljót og örugq bionusta
13-10 0
GLERTÆKNI H.F.
Ingólfsstræti 4
Framleiðum tvöfalt emangrunargler og sjáum um
ísetningu á öllu gleri.
Höfum einnig allar þykktir af gleri. — LEITIÐ
TILBOÐA.
Símar: 26395 og 38569 h.
KARPEX hreinsar gólfteppin á angabragði
Indversk undraveröld
Nýjar vörur komnar, m.a. gólfvasar,
altariskertastjakar, útskorin borð og
margt fleira til tœkifcerisgjafa. Einnig
úrval af reykelsi og reykelsiskerjum.
Tasmin, Snorrabraut 22
FÉLAG ÍSLEH HLJÓ1I8IAHA1A
útvegar yður hljóðfceraleikara
og hljómsveitir við hverskonar tœkifæri
Vinsamlcgast hringið í ZÖ2SS inilli kl. 14-17
Takiö eftir!
Takið eftir!
Höfum opnað verzlun á Klapparstíg 29 undir
nafninu HÚSMUNASKÁLINN. — Tilgangur verzl-
unarinnar er að kaupa og selja ný og notuð hús-
gögn og húsmuni.
Þið sem þurfið að kaupa eða selja, hvar sem þið
eruð á landinu, komið eða hringið. Hjá okkur fáið
þið þá þeztu þjónustu sem völ er á.
Kaupum: — Buffet-skápa • Fataskápa • Bóka-
skápa og hillur • Skatthol • Gömul málverk og
myndir • Klukkur • Spegla • Rokka • Minh!is--',‘
peninga og margt fleira.
Við borgum út munina. — Hringið; við komiun
strax. — Peningamir á borðið.
HÚSMUNASKÁLINN
Klapparstíg 29. — Sími 10099.
Terylenebuxur
á börn, unglinga og fullorðna.
Gæði • Úrval • Athugið yerðið.
Laugavegi 71. Sími 20141.
NÝ SÍMANÚMER:
24240 íslenzkar bækur
24241 Erlendar bækur
24242 Ritföng
24243 Skrifstofa
t
Bókabúð Máls og menningar
LAUGAVEGI 18.