Þjóðviljinn - 18.11.1971, Side 11

Fimimrtiudagur 18. mióveimlber 1971 — í'JÓÐVTLJINN — SlÐA J J
Það ar Ragnlhildiir sem svarar
og honum er ljóst að við hana
mun lokabaráttan standa.
— Ójá, en það er langt um
liðið.
— En nú orðið? Er Anti á-
nœgður með það hverndg öllu
er stjórnað? Hefur bann ekiki
nedtt við það að attouga? Skrifar
hann aldrei kærubréf?
— Ánægður? Anti hreytir orð-
inu út úr sér. — Ekkert er eins
og það áður var. Enginn tekur
eftir því sem er að gerast. Áð-
ur en nokikur veit er búið að
gerbreyta bænum, afmá hann.
Ojú, ég skrifa oft kærubréf.' En
ég sendd þau ekki. Hún Eva
Mari stríddi mér oft með því.
— Þú dreifir um þig kærubréf-
um, sagði hún, — en þú vilt eikki
standa við þau. En hún skildi
þetta ekki. Það þýðir ekki fyxir
gamlan mann að kvarta. Einhver
ungur ætti að undirrita kæru-
bréfin, þá kæmi anmað hljóð
í strokkinn. En unga fólkið hugs-
ar ekki eins og við. Ekki gerði
Eva Mari það. Ekki gerir Hákon
það. Ellegar þessi freki strák-
gepdll með passíuhárið. Sami
rassinn undir þeim ölilum saman.
Þau ættu að fara burt úr bæn-
um, þau eiga eikki heima hér.
— Stilltu þig, Anti, segir Bagn-
hildur. — Logregluforinginn er
áreiðanlega ekki kominn hingað
tii að hlusta á þig gagnrýna
stjórnina á bænum.
— Nei. viðurkennir Christer.
— Erindd mitt er að kornast að
því hvers vegna kærubréf um
diskótók og nokkur nafnlaus bréf
og símtöl enduðu með morði.
— Kærubréf ... um diskótek?
— Já, frú Antonsson. Kæru-
bréí, sem var í rauninni ósvikið.
Það var hins vegar grátt og sví-
virðilegt gaman þegar einhver
undirritaði það með nafni Evu
Mari Hessers. Bréfin og upp-
hringingarnar til Sylviu Mark
voru ennþá svívirðilegri og gerðu
meiri skaða, vegna þess að hvort
tveggja eyðilagði taugar hennar
en broddinum var aldrei beint
gegn henni, heldur gegn Evu
Mari.
•— /Etli hún hafi ekki þolað
það sem hún fékk.
— Bétt er það. Hún þoldi
kalt stál á* ;állt annan hátt en
Sylvia. Og þess vegna var þessi
nafnlausa herferð hættulegri
þeim sem henni beitti um leið
og hótununum var bednt að
Evu Mari sjálíri.
Anti Amtonsson dottar í stóln-
um sínum og hvorugt þeiiTa veit
hvort hann er að hlusta eða
hvort hann hefur hörfað inn
í sinn eigin heim drauma og
minninga.
— Föstudaginn sjötta febrúar,
segir CJhrlster og hækkar róm-
inn — fékk Eva Mari fyrsta
samtal sitt í búðinni. Hún sagði
undir eins, að ef þetta endurtæki
sig. myndi hún fara til lögregl-
unnar. En hún fékk ekki tæki-
færi til þess, því næsta
samtal kom á föstudagskvöldi,
og þá vildi svo til að það var
Hákon sem svaraði. Það var
undarlegt samtal að því leyti,
að sá sem hringdi mælti ekki
orð... Daginn eftir...
Hann þagnar, ákveður að
minnast ekki á þessar fjörutíu
mínútur sem Hákon hefur ekki
gert grein fyrir, áður en hann
lagði af stað í Sálenferðina, og
segir í staðinn:
— Daginn eftir var hún myrt.
En fyrst skrifaði einhver bréf
og lagði í póstkassa hennar um
háiffjögurleytið. Það var ógeðs-
legt bréf sem gaf í skyn að hún
stæði enn í sambandi við Gillis
Nilson. Það var Berit Edman
sem hafði komið þedm sögusögn-
um af stað og sama daginn
sagði hún Bvu Mari frá falsaða
kærubréfinu.
— Sagðd Berit... ?
— Hver annar? Hún er alveg
dæmigerð blaðurskjóða. Eva
Mari brá við skjótt. Hún laug
til sagðist hafa öðrum hnöpp-
um að hreppa og stuggaði Berit
bókstaflega út.
— En hún var vant við látin!
Hún ætlaði að leggja á borð
handa sér og þessium þarna...
þessum herra Nilson.
Bagnhildur roðnar í vöngum
af hneykslun.
— Nei, frú Antonsson, það er
ekki rétt. Ekki þá.
— En... en hvað hljóp þá
í hana?
— Ég get aðeins gizkað á.
Að hún hafi gizkað á hver stóð
á bakvið þetta allt ... hótanirnar
um að hún ætti að fara burt
úr bænum ... hinar svívirðilegu
ásakanir... og ekki sízt um
kærubréfið um diskótekið. Hún
vissi hver það var sem dreifði
um sig kæruibréfum ...
— Nei! Breiðleitt andlitið á
Bagnhildi er orðdð fölt. — Nei.
Það getur elcki verið... getur
ekki verið.
En úr hægindastolnum heyrð-
ist umlað lágt:
— Galdranom! Það var það
sem hún var. Falleg og hættuleg
galdranom.
Áður var Ghrister búinn að
45
hækka róminn, nú eykur hann
líka hraðann.
— Hún hlýtur að hafá hringt
í þann sem hún grunaði. Milli
klukilcan hálfátta og tuttugiu mín-
útur fyrir níu fékk hún síðan
heimsókn. Eftir það hringdi hún
í Gillis Nilson og þá sagði hún
honum að hún væri „hræðilega
reið og miður sín“. En ég held
að við getum gengið að því vísu,
að gestur hennar hafi verið enn
reiðari og miður sín. Eva Mari
hefur trúlegá hótað honum að
láta hart mæta hörðu; strax og
Hákon væri kominn heim og hún
gæti rætt málið við hann, ætlaði
hún að kæra til lögreglunnar.
Og þá fengi allur bærinn að vita
það sem gerzt haföi — Það yrði
hneyksli. Hneyksli og réttarhöld.
Ef til vill fangelsi.
— Eíkki fangelsi, segir Anti
næstum biðjandi. — Það á
ekki... það á ekki að loka
neinn innd i klefa í fangelsi.
Loftlausum. Og ...
— AHt hitt vitið þið. segir
Ohrishtor Wijk og andvarpar. —
Meðan Hornið hans Hyiands stóð
yfSir, kom gesturinn, aftur í
Blikksmiðsgötu — og sikeytU þá
eklci um að læðast sérlega var-
lega í miarrandi stiganum; þess
vegna held ég ekki að morðið
hafi verið undirbúið fyrirfram.
En til allrar éhamingju var
snæri og nýkeyptir plastpokar í
eldhúsinu og hjá þeim aðvörun
á rauðum seðli, þar sem minnzt
var á köfnunadhættu. Við það
losnaði um eitthvað hjá þeim
sem allt kvöldið hafði verið í
uppnámi af hatri og hræðslu.
Og eftir ódæðið... þá var allt
í einu nauðsynegt að læöast, svo
að Lotten Svenson gat elcki
heyrt að neinn færi út.
— Það er ekki satt, hvíslar
Hagnhildur. — Það er eikki satt!
En athugasemdir Antis eru
ævmlega dáiítið út í hött.
— Þessar hyasintur þínar. Ég
fæ höfuðverk af lyktinni af þeim.
— Anti kom í búðina til Sylviu
næsturr. daglega, var það ekki?
Til að mynda á þriðjudaginn
þegar ég kom þangað og fór
að spyrja ixana um samskipti
hennar við Evu Mari?
— Já. Vatnsblá augun eru
þrjózkuleg en það bólar ekki
á geðshræringu í þeim.
— Það kvöld var aftur hringt
í Sylviu. Þá var henni skipað
að „halda kjafti“. Og í gær, á
laugardag, vorum við í búðinni,
Anti og ég og Berit Edman.
Þá töluðum við um hættuleg
málefni, þvottasnúrur og rusla-
poka úr plasti og innganginn
í íbúð Sylviu. Auk þess glopraði
Berit því út úr sér að leiöin væri
greið gegnum íbúð Öla Bodés,
þar sem hann ætlaði að borða
kvöldverð á hóteliniu kLukikan
níu. Það kvöld átti Sylvia að j
deyja úr köfnun — meöan verið j
var að sýna Homið hans Hy-
lands í sjónvarpinu.
— En, segir Bagnhildur, —
við tvö... Anti og ég... Við
sátum héma. Aniti ... hann dott-
ar aiuðvitað öðnu hverju... en
ég... ég get svarið það fyrir
rétti, að hann fór ekki út úr
þessari stofú.
Það veröur rafmögnuð þögn.
Síðan segir Christer Wijk í-
hugandi:
útvarpið
Fimmtudagur J8. nóvember.
7,00 Morgunútvarp. — Veöur-
freginir kl. 7,00, 8,15 og 10,10.
Fréttir kl. 7,30, 8,15 (og fbr-
ustuigr. dagbl.), 9,00 og 10,00.
Margunibæn kl. 7,45. Morgiun-
leáikfimi ki. 7,50. Morgun-
stund bamamna kl. 9,15: Her-
dís Egilsdáttir les áframhald
sögu sinnar „Draugurinn
Drilli“ (4).
Tilicysnindngar ki- 9,30. Þing-
fréttir kl. 9,45. Létt lög malli
liða. Húsmœðraþáttur kl.
10,25 (endurt. frá -s.l. þriðju-
degi D.K.). — Fréttir ki. 11,00
— Hijómplötusafndð (endiurt.
þáttur G.G.).
12,00 Dagsíkráin. Tóinleikar. Til-
kynningar. —
12,25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13,00 Á frívialktinni. Eydás Ey-
þórsdlóttir kyinnir óskiailög sjó-
manna.
14,30 Flækingur eða skáld, inema
hvorttveggja sé. Guðmundur
Sæmundsson fllytur síðara er-
indd sdtt um Aksel Sande-
mose.
15,00 Fréttir. — Tilkymindngar.
15,15 Miðdegistónleikar: Tón-
list eftir Schubert. Trieste-
trióið leikur Pianótríó í B-
dúr op. 99. Fílhanmoníusveit
3 í D-dúr; Lorin Maazefl stj.
16,15 Veðurfregnir. Á bókar
markaðinium. Amdrés Bjöms-
son útvarpssitjóri sér um
lestur úr nýjum bókum. Sól-
veig Ólafsdóttir hynndr.
17,00 Fréttir. Tónledkar.
17,10 Beykjavíkurpistiil. — Páil
Heiðar Jónsson flytur.
17,40 Tónlistartími bamanma.—
( J'ótti Stefánsson sér um tím-
ann.
18,00 Létt lög. Tillcynningar. —
18,45 Veðurfregindr. — Dagskrá
kvöldsins.
19,00 Fréttir. Tiikynningar.
19,30 Einleiikuir í útvarpssial;
Philip Jenikiins píanódeikari á
Akureyri leikur: a) Sóniötunr.
23 í F-diúr eftdr Haydn. og
b) Sónötu í e-moil op. 90e£t-
ir Beethoven.
19,55 Leikrit: „Hinir hjálpsömu“
eftir Bengt Bratt Þýðandier
Ingibjorg Jónsdóttár. Leikstj.;
Gísli AJfreðssan.
21,00 TÓnleikar Sdmfióníuhljóimr
sveitar Islands í Háskóilalbíói.
Hljómsveitarstjóri: George
Cleve frá Bandaríkjunum:
a) Concerto grosso efitLr Arch-
angelo CoreQJi.
b) Sinfónía í d-moll nr. 101
„Klukhuhljámkiviðan“ efitir
Joseph Haydn.
21,45 Eskimóailjóð. Ási í Bæ fer
mieð eigSn þýðingar.
22,00 Fréttir.
22,15 Veðunfiregnir. Bamnstólknir
og fræði: Ján Hmefill Aðal-
steinsson fil. kand. ræðir við
Sigiurjón Bjömssan sálfr.
22,50 Létt músík á síðkvöldi. —
Sven Bertil Taiube, Birigitt
Grknstad, Ingvar Wixedi og
Nana Mouskauri flytja.
23,35 Fréttir í stutfcu máM. —
Dagskránldk. —
KULDAJAKKAR
úr uil með loðkraga
LITLI-SKÓGUR
á horni Hverfisgötu og
Snorrabrautar.
bomnir aftur.
Jólavörurnar komnar
Mikiö úrval fallegra og listrænna
muna, tilvaldra til jólagjafa.
Einnig reykelsi og reykelsisker.
Kjörnar jólagjafir í JASMIN
Snorrabraut 22.
BerMnar leilcur Simfióníu nr.
/
Skólaúlpur — Skólabuxur — Skóla-
skyrtur — og margt fleira fyrir skóla-
æskuna. — Póstsendum.
Sú saga gengur nú fjöll-
um hærra, að Lin Píaó bafi
gieirt misheppnaða uppredsn
gegn Maó formanni, reynit að
komast undan í fliugvél til
Mosfcvu, en verið skotinn nið-
ur yfir hálendi Mongólíu.
Eins og aðrar áreiðanlegar
heimildir um Kína, er þessi
saga komin frá ferðamönnum
á Formósu eða i Honn’voiu'.
og Stanglmenn höfðu ekkert
við hana að athuga, fyrr en
þeir fengu fyrstir alira frétta-
manna að heýra sannleikann
um þetta mál. Það rak nefni-
lega bappagrip á fjörur þeirra
í gær, stálheiðarlegan vestur-
lenzkian fréttamann, nýkom-
inn frá Jemen. Saga hans var
á þessa leið:
Ég og mín bláhærð ektafrú
vorum á vappi um götumar
í höfuðborg Jemen, þegar við
heyrðum sæta hörpuhijóma
og trumbuslátt koma fró
hvítri marmíarahöll. um-
kringdri fögrum trjágarði.
Þar sem við töldum að þama
væri um ,að ræða skemmtun
fyrir ferðamenn, runnum við
á hijóðið og gengum í höll-
ina, inn í dáindisfagran sal.
Z7
SannSeikurónn
um Lin Píaó
Þar var vítt til veggja og hátt
til lofts, en í miðjum saln-
um sat skjálgeygur gulingi á
silkihægindi, skælbrosti og
smeiiti demantsskreyttum
fingrum í takt við trumbu-
slátt varaþykkra blámanna,
sem ranghvolfdn í sér aug-
unum. Arabískar magadans-
meyjar dönsuðu kring um
hægindið og sveifluðu lend-
unum eggjiandi framan í gul-
ingjann, sem kættist við, og
tísiti af ánægju. Okkiur brá
svo við þessa siðlausu sjón,
að við máttum okkur ékki
hræra. Allt í' einu kom dólg-
urinn auga á okkur og benti
okkur að korna til sdn.
Er við gengum nær, sá ég
mér til ólýsamlegrar skélf-
ingar að þetta var enginn
annar en Lin Píaó, sá guð-
lausi ofbeldismaður og komrn-
únisti. Hann hóf þegar upp
rauist sína og mælti:
„Vesturheimski ferðaimaður,
þú ert kjörinn til að segja
veröldinni sögu mína. Það er
rétt sem Mogginn segir, ég
gerði uppreisn gegn Maó for-
mianni, ég réðst meira að
segj® á bann eina nóttina og
skar af bonum hausinn! En
mér til undrunar sá ég vír-
biita lafa úr strjúpanum, og
kornst þá að raun um, að
þessi gamli baráttufélagi minn
var aðeins vélbrúða. smíðuð
af sérvitrum rafvirkja í
Sjanghæ, fyrir á að gizkia
fjörutíu árum, greinilega all-
snjöllum hugvitsmanni Sem
ég stóð þama og krufckaði í
maskíneríið, bom miðstjóm
kommúnistaflokksins að mér
og stóð mig að verki, ég
fiúði, stal flugvél, en var
skotinn niður yfir Mongólíu.
Ég slapp þó ómeiddur, og
svo lánlega vildi til að ég
rakst á persneska konsúlinn
á staðnum. Hann sá aumur á
mér og léði mér vængjað
fjóreyki sem Sjainn hafði
eitt sinn keypt á uppboði hjá
traustu fyrirtæki í París. Síð-
an reið ég í loftinu hingað til
Jemen, og hér ætla ég að
dveljast í góðum fagnaði hjá
vinum mínum þar til yfir
lýkur.“
Graeðgisglampi kom 1 augu
Lin Píaó er hann hafði mælt
þessi orð. Hann þreif konu
mdna og sagðist ætla að bæta
henni í kvennabúr sitt, að
að hætti þarlendra. en vopn-
aðir verðir gripu mig og
tróðu mér nauðu,gum viljug-
um upp í farþegaflugvél Pan
American. Hún flaug beint
til fslands, og hér sit ég nið-
urbrotinn maður og konu-
laus.
— Þetta er sannleikurinn
um Lin Píaó
óx.
Laugavegi 71 — Sími 20141
Volkswageneigendur
Höfum fyrirliggjandi BRETTl — HURÐIR — VÉLALOK
og GEYMSLULOK á Volkswagen 1 allflestum litum.
Skiptum á einum degi með dagsfyrirvara fyrir ákveðið
verð. — REYNIÐ VIÐSKIPTIN.
Bílasprautun Garðars Siernundssonar,
Skipholti 25. — Simi 19099 og 20988.
BÍIASKQÐUN & STILUNG
Skút.agö'u 32
MOTORSTILLINGAR
íSTIl'ti’JCAi LJCSASTILLINGAO
Latiö stilla i tima. ;
Fliát og örugg þjónusta.
13-10 0