Þjóðviljinn - 12.02.1972, Qupperneq 11

LaugairdBigiír 12. flábi'óaí' 1972 — Þ(JÖÐVTL>JTNTSI — SÍÐA J J
steiSdina þína, élskain. Hún kóiln-
ax.
ösjállÆrátt stakk jhainin uipp í
sig kijötbita, farans.t hann á
bragðið eins og gúmrni, spýtti
honium á gaÉEalinn og ýtti
diskinium frá sér. í>jónninin var
samstundis kominn að hlið hans.
Eitthvað að kjötinu, herra minn?
— Nei, nei- Ég hef bara enga
matarlyst. Það er — haeðin, héld
ég. Svimi. Hann leit útum
gluggamn, sá flutnimgaskip leggja
frá bryggju. Hvert skyldi ferð
þess vara heitið: London, Hong
Kong Tristan da Cumha? Ef hann
ætti flanseðil, stseöi honum á
saima hvert leiðdm lægi. — Ég
er vamur kjallarakrám.
Þjónninn Mó kurteislegia, tók
diskinn burt, og Savamna tók
vínglasið sitt og kyngdi sopa.
Heiga saigði: Vín er ekkd gott
við sivima, eilskan. Þú mátt ó-
möglulega halda að óg sé slaem.
He£ ég nokkum tima reynt að
kúga fé út úr þér?
Hamm hló og hann var ringl-
aðri en hann haflði nokkruin
tíma verið af lofthræðslu. —
Þú hefur verið að sóa tímanum.
Þedr heimila ekki yflrdrátt vegna
fjárkúgiumar.
— Blskan, það var ekki aðeins
vegna þess að þú áttir eniga
pendnga, Mér geðjast vel að þér
— nei, mér er alvaxa, En hanm!
Þú héfur sjálfur siaigt mér hivi-
líkur eritíþrjótur hann er. Hann
er samvi2kulaus — þú hefur oft
og iðulega sagt þaö við mig.
Hver er munurinn á því að kúga
fé út úr manni eða pretta
hann í viðskiptum.? Enginm að
minu viti.
— Það er dálitúl rnunur, síð-
ferðislegur. En þú ert sjóndöpur
þegar siðferði er annans vegar,
er ekki svo?
— Vertu ekki nagLaleigur, lieb-
ling. Hún heekkaði ekkl rödd
taá né varð óðamála; en hamn
var sérfræðingur á raddir og
hamn greindi hörfcuna sem kom-
tn vax í hana. — Ég er efcki
viss um að konam þín gæfi mik-
ið fyrir siðferðið þitt.
— Ertu lífca að hugsa um aö
fara tíl hennar?
i — BvL skyldi ég gera það?
Ég býst við að hún oé enn
auralausari en þú- Og ég fteri
ekki til hennar af edntómri iE-
girni. Hvað sem annars má um
mig segja, þá er ég ekki ill-
gdöm,
— Nei, viðuhkenndS hann. —
Að mtomsta kosti hefiurðu ekki
verið það hingað til. En þú
ert ágjöim og það er ég hræddur
við. Ef þú gierir þig ekki ánægða
með það sem hann lætur þig fá?
Brtu viss uim að þú fiarir ekki
JON CLEARY:
VEFUR
HELGU
tU ihans aftiur eftir hálft ár,
heilt ár, og heimtir meira?
— Ég verð eikki héma eftir
hálfit ár. Ég verö komim til Bvr-
ópu aftur. Ég er hvorkl heimsk,
elskan, né fífldjörf. Ef hann læt-
ur oikkur fá penángana, og ef
hann er edns gaJlharður og þú
segir, þá myndi hann vilja hafa
gaetur á mér allan timann.
31
Hann getur haft eftirlit með
þér og þú götur ekkert gert
við því. Nema þú æmlr til
Evrópu með mór?
— Það var ekká nægilieg
hrifning í röddinnd þegar þú
sagðir þetta.
Hún lagði höndina aftur á
hönd hans. — Ned, liebling. Ég
held það væri þezt, þegar við
erum búin að fá peningana, að
við sæjumst ekki framar. Ég
kærj mig eklci um að vera í
nánd við hann vim okkar. þeg-
ar við erum búin að — hm —
semja við hann. Og ég fer aftur
tíl Bvrópu.
— Til Þýzkalands?
— Ég held það. Þýzkaland er
á uppleið aftur —• þar em dýr-
legir möguleikar til fjárfestingar
— fóilk leiggur hart að sér —
Skjáflaðist honum eða varð
glettan
— Við skulum bara sýna páfanuim hvar við stöndum Við skulum
ganga héðan út og verða ófrísk!
rödd henmar í rauninmi kverk-
mæitari, þýzkari? Þeir glata
aldrei stoltinu vegna föðuriLands-
ins, hugsaði hann gLata aldrei
þýzka eölinu; svo velti hann
fyrir sér, hvers vegna honum
þætti það gailii. Þeir höfðu
dæmala.ust lag á að loka auigun-
um fyrir eigin göllum, en hið
sama mátti segja um fjölmarg-
ar aðrax þjéðir; fyrsta þjóðln
sem horfðlst í augu vlð sann-
leikanm um sjálfa sig, yrði
fyrsta þjóð dýrlinga og nágrann-
arnir myndu óðar hefja varnar-
stríð, af ótta við áð sjúkdómur-
inm breiddist út. Helga hafði
iðulega (og iLlgirnisLaust það
varð hann að játa) bent homum
á galla á Ástrailíuibúum, sem
hann haföi ekki hirt um að
fcryfja til mergjar. En aUt í einu
og upp úr þurru fór hiann að
hata þetta þýzka yftrlæti, sem
hann þóttist verða var við hjá
henmi.
— Hvenær ætlarðu aftur tál
Hamtoorgar?
Hún hristi höfuðið. — Mún-
tíhen- Þar er fölkdð fcátara eink-
um karLmennimir. Ég kem aur-
urnuim mínum vel fyrjr, næ triér
í hentugan, rikan eiginmann og
sezt í heilgam stein.
— Hvermig ætlaröu að út-
skýra fyxir honum geirvörtum-
ar á bossanum?
Það fcom hörkusvipur um
rniiunn henjiar.iiugun urðu svip-
laius. Hann hafði aildrei fyrr séð
slíkam hörku- og fculdasvip á and-
liti; hún varð gráföl af hatri
og reiði. — Hirtu ekkl um aö
tala við mág þínn. Hún neflndi
ekki Gibson, en samt var eims
og henni stæði nú á sama, hver
heyrði nafrnið é fómariamlúí
þeirra. Eða öllu heldur: fómar-
lambi hennar. Savamna hafði
verið máður burt úr áætlun-
inni: — Ég fer þamgað sjálf.
Gerðu þér erigar ábyggjur af
honum. Þú getur byrjað að
nostra aftur við þessa skítugu
samvizku þína.
— Eins og \þér sýnlst. Hornuim
létti, það var eins og hún hefði
hætt að miða á hamm hlaðinni
byssu. .— En gerðu mér greiða.
Segðu honum ekki hvaðan þú
hefur upplýsingarnar. Ég verð að
lifa áfram í nábýli við hann.
Hún var að taka upp hanzkana
sína og töskuna. — Jú ég segi
honum það, elskan. Þú verður
að fá eitthvað fyrir móðganim-
ar.
— Þú ert illgjöm, sagði harnn
og fylltist skyndilegri amdstyggð.
■— Aðeinis þegar aðrir eru
það. Hún leit upp um leið og
þjónninn nálgaðist þau: atvinnu-
ástmærin brosti fyrirbafnarlaust:
— Við verðum að flýta okkur,
elskan. Annars komum við of
setnt á sýninguna.
Þau voru komin hálfa leið út
úr veitimgasalnum, þegar Sav-
anna sá Silver koma út úr
lyftunni, Hann hægði á sér viissi
eklki hvað hann gat af sér gert,
en kærði sig ekki um að hitta
Silver eiinmitt nú; en Helga var
komin að lyftunni og sneri sér
við til að bíða hams. Hamn gekk
unp þrepim að forsálnum reymdi
eftir megni sð korna gieðisvip
á amdlitið.
— Hæ Silver! Hamimgian
góða, huesaði hann, ég er lík-
astur Kúrekanum elnmama.
Honum hafði fiumdizt þetta við
eigandi mafn hamda hemmi, þeg-
«r hamn hevrði bað fiyrst, en nú
vpr bamm nlð'urdreKimn og vand-
ræðalegur eins og skólastrák-
ur og nafniið hafði orðið hlægi-
legt í munni hans. Haran eLsk-
aði hama enm og efckert, efckert
í öllum hetminum gæti nokfcru
simni breytt þvi. — Þetta er umig-
frú Brand. Prú — Hanm hifcaði
aftur og mámmið svedk hanm. Það
var hlægilegt að hanrn skyldi
ekki geta mumað hjónabands-
nafn fyrri kanu simnar. en það
var alltaf hið sama. Það var
rétt eins og hugur hans neitaði
að viöurkenma þá staðreynd að
hún væri nú eiginkona ammars
imamns. — Frú — Carson.
— SæLL, Jack, Hún leit snöggt
é Helgu, augnaráð hennar var
ekki móðgandi, en ekkert fór
fnam hjá því. Hann var feginm
því að Heilga kom vel fyrir; að
hann vax efckl svo djúpt sokfcinn
að vera í fylgd með dræsum. —
Þú ert dálítið þneytulegur. Hef-
urðu haft mikið að gera?
— Aldrei meira, sagði hanm og
famin sjáLfur hve holur hLjómur-
jmm var. — Verðurðu hórna Lengi?
— Ég kom bara tU að sækja
þörnim í skólanm áðux em leyfið
heflst. Og verzla dálítið fyrir jóL-
ln.
Hanm heyrði sjálfam sig segja:
— Við gætum ef tíl vUl femgiiö
ofckur jódadrykk samam áður en
þú ferð?
SiLver leit á Helgu sem brosti.
— Það er aUt í lagi, frú Carson.
Viö herra Savanma vtonium
stundum saman. Ég er ekki
kærastan hans eða neitt slíkt.
Silver brosti á móti ern Sav-
anna gat ekikcrt lesáö úr
þrosiinu. Hún left aftur til
hans og sagði: — Ég bý á
Wentworth, Jatík. Hringdu tiL
mín.
Síðan gefck hún tll tveggja
kvemna sem biðu eftir hennd
við borð dnnst í saLnuim og
Savamma gefck á eftjr Helgu
inn í lyftuma. Það var sjádf-
vjik lyíta og þau vonu einu
farþegamir. Hér var óhætt að
tala saman: um fjárfcúgun, um
fyrrverandd eiginkonur.
,,, -..-^ideaK
krossgátan
Lárétt: 1 íhuga, 5 hreiinn, 7 hæð,
9 lengja, 11 dvaldi, 13 hjai, 14
gerlegt, 16 mynni, 17 geislabaug-
ur, 19 eggjar. — Lóðrétt: 2 öf-
ug röð, 3 kemst, 4 ófús, 6 íláft,
8 frægt ker, 10 formaður, 12
spræfour, 15 dyigg, 18 úttekt.
Lausn á síðustu kross,eátu:
Lárétt: 2 bLósa, 6 róð, 7 stóð,
9 km 10 tak, 11 sia, 12 ið,
13 háU, 14 fól, 15 njáia. — Lóð-
rétt: 1 bústimn, 2 brók. 3 Láð,
4 áð, 5 asnaLeg, 8 tað, 9 knl,
11 sála, 13 hóL, 14 fá-
sjónvarpið
Laugardagur 12. febrúar.
16.30 Iþróttir. Vetrar-Olympíu-
leifcaranir. M.a. myndir frá
stórsvigi og 1500 metra
skautahl. kvenna í Olymp-
íuleikjunum í Sapporo í
Japan. Leikur á miUi Birm-
ingham og Ipswich.
Myndir frá listhlaupi á skaut-
um og stórsvigi karia í
Sapporo. Umsjónarmaður
Ómar Ragnarsson. (Evrovis-
ion).
HLé
20.00 Fréttir.
20.20 Veður og auglýsiingar.
20.25 Skýjum ofar. Brezkur
gamanmyndaflokikur. Sprengj-
an. Þýðandi Kristrún Þórðar-
dóttir.
20.50 Vitið þér enn? Spum-
ingaþáttur. Stjómandi Barði
Friðrifcsson. Keppendiur að
þessu sirani eru frú Guðrún
Sigurðardóttir og séra Ágúst
Sigurðsson, en þau skilctu
útvarpið
Laugardagur 12. febrúar:
9,00 Morgunútvairp. Veðunfr. fcl.
7,00, 8,15 og 10,10- Fréttir kl.
7.30, 8.15 (og floiusitugr. dag-
blaðamna), 9.00 og 10.00. —
Morgumtoæm kL. 7,45. Mongun-
leiikifimii kiL 7.50. Morgun-
stund bamanna kl. 9.15: Jóna
Rúma GuðmumdBdöttir les
Sögur Úr siafni Vilbergs Júlí-
ussoraar „ÓsifcastumdinniM (3).
Tilkynningar kL, 9,30. Létt lög
leikin miUd atriða. I viiku-
lokin kl. 10,25: Þáittur með
dagsfcrárkyrmingu, hlustenda-
brélfiuim, símaiviðtölum, veðr-
áttuspjalli og tómledkum. Um-
sjónarmaður: Jón B. Guran-
laugsson.
12,00 Dagskráim. Tónleikar. Til-
kynniragar. —
12,25 Fréttir og veöufr. Til-
kynningar. ‘—
13,00 OskaLög sjúkUnga. Kristíh
Sveinbjömsdóttir kynnir,
14,30 Víðsjá. Haraldur Ólafs-
son dagsfcrárstj'óri fllytur
þáttinn.
15,00 Fréttír-
15.15 Stanz. Jóm Gauti og Ámi
Ólafur Lárusson stjómaiþœtti
um umferðarmiál cg kymna
létt lög.
15,56 Islenzkt mál. Bndurtekimn
þáttur cbr. Jákobs Bemedikts-
somar frá sl. miáraudegi.
16.15 Veðurfregnir. Framhalds-
leikrit barna og unglinga: —
„Leyndördlóimur é haflsbotni",
eftir Indriða Úlfsson. Leikstj.
Þórhildur Þorieifsdóttir. Per-
sóraur og leifcemdur 1 6. þætti
sem nefnist: — „í greipum
Mamga“. Broddi: Páll Kristj-
ánsson. Daði: Amar Jónsson.
MangS: Gestur Jómassom, RÆfci
betlarinm: Þráinn Karisson.
Jói skófóbur: Aðalsteimn Berg-
dal. Sýslumiaiður: Guðmund-
ur Gummarssom. Guðmiumdur:
jöfn í síöasta þaotti og keppa
nú til únsLita.
21.20 Nýjasta tækni og vísindi.
Frönsk fræðsliumynidasyrpa,
M.a. um formar ledfar mamraa,
jarðeðlisfræði hafabotnsins,
gervihné, háspemniukerfi og
lifnaðarhætti engilsprettma.
Umsjónarmaður OrmóLfux
Thorlæíus.
21.50 AmaLia (AméLie ou Le
teomps d‘aimer). Frönsk bíó-
myrnd frá árirau 1945, byggð
á sfcáldsögu eftir MichéLe
Arngot. Leikstjóri Michel
Dratíh. AðaihJuitverffc: Marie
José Nait, Jeam Sorel og
Clotilde Joama. Þýðandi Dóra
Haflsteimsdóttir. Hirr umga og
fagra Amalía eilskar fræruda
sinn, Alain, og hamm virðist
endurgjalda tíJfúnmimgar
heraraar, þar tíl ömniux stúlka
kemur tíl sögummar, lei-kkon-
am EmmanueKe, létflynd og
gíaasáleg.
23.30 DagsJaráriote.
Einar HaraJússam. SvBwa: iÞðr-
ey AðaLsteinsdióttir. Aðrir
leikendiur: Jóhann ögmuinids-
son, Mairinó Þorsteinssom,
Jónsteinm Aðalsteinssom, Guð-
mundur Karlsson.
16.40 Bamnalög, sumgin og ileik-
Ííl«
17,00 Fróttir. — Á nótum assk-
uranar. Pétur Steinigrimsson
og Andrea Jiónsdóttlr kynma
mýjustu dæguriögin.
17.40 Úr myndabók náttúrunn-
ar. Imigtmar Ósikarssom nátt-
úrufræðingur talar um viUi-
svin.
18,00 Sömgvar í íléttum ttótn. —
Norsk-damska sönglfconam
Birgitte Grtmstad symgiur. —
18.25 Tilkynningar. — •
18.45 Veðurfiregnir. — Dagskrá
kvöldsims.
19,00 Fréttir. Tilifcynjnimgar.
19.30 Opið hýs. Gestgjafi; Jöifc-
ull Jalkobsson.
20,00 HJjómpIöturabb. Guðm.
Jónssom bregður plötum á
fóninn.
20.45 Smásaiga vikuranar:
„Grýla“ eftlr WiUiam Heine-
sen. Hamnes Sigifiússom ís-
Lemzkaði. Karl GuðmumriSsom
leikari les.
21.30 SJegið á stremgi; amnar
þáttur. Guðmumdiur GiLssön
kynndr.
22,00 Fréttir.
22,15 Veðurfregmir. Lesitiur
Passíusálma (12).
22.25 Danstög.
23,55 Fiéttir í situttu máli. —
Dagsteráriófc. —
sewtmiAsromHf
BRIDGESTONE
Japönsku
NYLON SNJÓHJÖLBARÐARNÍR
fásL hjá okkur.
Allar stærðir með eða án sniónagla.
JL
Sendum gegn póstkröfu um land allt
Verkstæðið opið alld daga kl. 7.30 til kl. 22,
GUMMIVNNUSTOFAN HF.
SKIPHOLTI 35 REYKJAVÍK SÍMI 31055
i