Þjóðviljinn - 24.10.1972, Page 13

Þriðjudagur 24. október 1972. ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 13.
©
Alistair Mair:
Það
var sumar i
— En þú veizt ekkert um það.
Kannski er eitthvað um að vera
sem þú veizt ekki um.
— Ja, sagðí Peter. — En eitt
veit ég. Við höfum ekki efni á að
halda svona veizlu fyrir tvö pund
á haus. Ég skil ekki hvernig okk-
ur datt það i hug.
Elisabet andvarpaði og dró að
sér höndina.
— Vegna þess að við eigum
silfurbrúðkaup, sagði hún lágum
rómi. — Vegna þess að nær allir
vinir okkar eiga hjá okkur heim-
boð. Vegna þess að þetta virtist
hentugt tækifæri til að endur-
gjalda gestrisni þeirra að ein-
hverju leyti. Vegna þess að það er
ekki hægt að halda áfram að
þiggja og gefa aldrei neitt. Vegna
þess að ýmislegt er meira virði en
peningar —
— Segðu bankastjóranum þetta
og vittu hvað hann segir.
— Mér er alveg sama hvað
bankastjórinn segir, hrópaði
Elisabet. — En samt er eitt sem
þú gleymir.
Hann leit á hana.
— Hvað er það?
— McLean er dáinn, sagði hún.
Hann sneri sér undan og starði
á dökk trén sem gnæfðu yfir bil-
ana.
— Nei, sagði hann. — Ég var
ekki búinn að gleyma þvi. Ég er
ekki búinn aö átta mig fullkom-
lega á þvi, en ég var ekki búinn að
gleyma þvi. Hann þagnaði. —
Sannleikurinn er sá, að eiginlega
var ég ekki að gera að gamni
minu þegar ég sagðist hafa drepið
hann.
— Ég veit það, sagði Elisabet.
— Og fyrir bragðið er þetta i
kvöld.... ég veit svei mér ekki...
það er næstum ósiðlegt. Það
breytir silfurbrúðkaupi næstum i
hlakkandi erfisdrykkju.
— Þetta verður standandi
borðhald, sagði Elisabet. — Og þú
ert alltof hörundsár. Þú ollir ekki
dauða McLeans. Hann gerði það
sjálfur. Og ef við höfum nokkurn
tima haft ástæðu til að halda
veizlu, þá er það nú.
— Þetta kallast vist raunsæi,
sagði Peter.
GLENS
—Einhver verður að vera
raunsær. Hún opnaði dyrnar. —
Og komdu nú. Við erum orðin
alltof sein.
Hann gekk á eftir henni upp
breiðu stigaþrepin og inn i viðar-
klætt anddyrið.
— Ég verð að fara upp með
kápuna mina, sagði Elisabet. —
Ég hitti þig hér.
— Allt i lagi.
— Og ef þú sérð Simon, segðu
honum þá að biða. Mér finnst við
ættum að fara inn saman.
Hann fann Simon i fatageymsl-'
unni að gantast við Morag, af-
greiðslustúlkuna. Hún var lagleg
og snyrtileg og bústin. rjóð og
dökkeyg, og hún leit undan með
sektarsvip, þegar hann birtist.
Þetta var eitt af þvi sem kom hon-
um enn á óvart. Hann varð að
minna sjálfan sig á að Simon var
nú orðinn tvitugur, hafði reyndar
verið karlmaður i fimm ár. Hann
hefði getað stritt honum, en sam-
bandið milli þeirra hafði aldrei
boðið heim striðni eða glensi.
Þegar hún hafði tekið við frakk-
anum hans og hvita siikitrefl-
inum, sneri hann til dyra og forð-
aðist að lita á Simon.
— Við skulum koma, sagði
hann stuttur i spuna. — Við hitt-
um þær i anddyrinu.
En anddyrið var autt. Þeir
stönzuðu undir virðulegum
hornum gamals hjartar, og Peter
leit á úrið sitt- Klukkan var tutt-
ugu og fimm minútur yfir sjö.
Fyrir innan tvöföldu dyrnar að
veizlusalnum mátti heyra klið,
hreyfingu og hlátra, sem gáfu til
kynna að veizla væri i uppsigl-
ingu. Og Elisabet hafði haft á
pSttu að standa um barinn. Þar
var margt um manninn. Gegnum
bogadyr gat hann séð endann á
afgreiðsluborði, þar sem tvær
stúlkur voru að tala við hávaxinn,
ljóshærðan mann. Fólkið vakti
athygli hans i svip, þvi það var
glæsibúið á kæruleysislegan en
nýtizkulegan hátt, sem var fram-
andi i Pitford, þar sem jafnvel
hinir auðugustu héldu sér við
tvidið. Hann laut höfði til að
kveikja sér i sigarettu og velti
C3
*v
fyrir sér hvaða fólk þetta gæti
verið.
Hann leit upp frá loganum, á
hópinn við bogadyinar og mætti
augum hennar, rólegum augum,
gráum jafnvel i fjarska, festu-
legum augum sem horfðu kyrrlát
i augu hans. A eftir mundi hann
aðeins eftir þeim. A eftir var
hægt að velta fyrir sér hvort
minningin væri hugarburður. En
á þessari stund fann hann svo
greinilega að einhver tengsl höfðu
komizt á, að eitthvað lá i loftinu
sem sendi fiðring um þreyttan
likama hans. Og hann vissi ekki
hvernig andartakið hafði endað,
hvort hún hafði litið undan með
óljóst bros á vör, eða hvort hann
hafði sjálfur litið við þegar Simon
tók til máls:
— Þarna koma þær.
— Hvað segirðu?
— Susan og mamma. Þær eru
að koma.
Þær voru i stiganum. Hann sá
þær iskugga gráu augnanna.
— Ertu ekki að koma? Simon
var óþolinmóður. — Mamma
sagði að við ættum öll að fylgjast
að inn.
. — Já, sagði Peter, — Ja, auð-
vitað.
Jacky Carstairs horfði á fólkið
mætast og hverfa inn um tvi-
skiptu dyrnar. Þá sneri hún sér
aftur að eiginmanni sinum og
systur og dreypti hugsi á Martini-
kokkteilnum sinum. Þetta gat allt
beðið. Þegar þau væru búin að
finna hús, flytja inn og koma lagi
á hlutina, þá yrði nógur timi til að
láta athuga þetta betur. Ef bar-
þjónninn hafði rétt fyrir sér, ef
hái og granni maðurinn með
dökku, fallegu augun, var i raun-
inni læknirinn, þá yrði sú athugun
ekki nema skemmtileg.
Þótt skapið hefði batnað, þok-
aðist Peter milli kunningjanna i
þvi hugarástandi sem allsgátt
fólk kemst iðulega i innanum þá
sem orðnir eru hreifir af vini.
Allir höfðu slakað á, og honum
fannst hann sjálfur stirðbusa-
legur með uppgerðarbros limt á
andlitið. Honum heyrðist röddin i
honum sjálfum vera kuldaleg og
laus við allan innileik. En hann
varð að hafa upp á Bill. Stúlkan
með gráu augun hafði ekki komið
honum til að gleyma kertastjök-
unum. Og það varð að afgreiða
það mál núna, meðan hann var
með öll skilningarvit i lagi,
liði kvöldið án þess að nokkuð yrði
gert.
— Hæ Peter! Til hamingju!
— Þakka þér fyrir Georg.
Gaman að sjá þig hér.
— Til hamingju, Peter! Þetta
er ljómandi veizla!
— Gaman að þú gazt komið...
þakka þér fyrir, Tom... sé þig á
eftir. Archie... sæl, Jean. Er Iain
með þér? ... nei, hún er þarna.. já,
ég skal segja henni það.. þakka
þér fyrir, Jim —
Hægagangur framhjá brosandi
andlitum. Kurteisishjal. Afengis-
þefur i loftinu, þykku af reyk,
þungu af ilmvötnum og rakspira
og jafnvel mölkúlum. Kven-
hlátrar , dálitiö tviræðir. Og Bill,
þægilega fjarri aðalglaumnum
eins og ævinlega, stóð hinn róleg-
asti á tali við Mary litlu Marsh.
Dálitil geil opnaðist, lokaðist aft-
ur. Djúpt andkaf. Hliðarspor. Og
i gegn.
- Bill!
Stórskorið og góðmannlegt
andlitið á Lambton leit til hans og
augun glóðu af hlýju og innileik.
Um leið var hönd lögð á öxl
honum. Hann sneri sér snöggt
við.
— Sæll, Peter. Fyrirgefðu
ónæðið. Ég hefði þurft að tala við
þig andartak —
John Barrie, roskinn lögfræð-
ingur, nýhættur störfum, stóð
þarna glaðlegur og með eftir-
væntingu i svipnum. Peter vék
sér fjær.
— Heyrðu John. Ég þarf fyrst
að tala við Bill. Er það ekki i lagi?
— Allt i lagi, auðvitað. Gerðu
það. En á eftir... skilurðu ... bara
fáein orð.
— Allt i lagi, sagði Peter. — Sé
þig seinna.
Leiöin var opin. Mary Marsh
hafði snúið sér að Júliu Pearson.
Bill var einn, snyrtilegur og upp-
dubbaður meö rauðleitan óstýri-
látan makka. Peter tók i sterk-
lega framrétta hönd hans, hön i
sem var eins og sköpuð fyri ■
erfiðisvinnu, sem hún hafði aldr< ,
Þ RIÐJUDAGUR 24. október.
7.00 Morgunútvarp. Veður-
fregnir kl. 7.00, 8.15 og 10.10
Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og for-
ustugr. dagbl.) 9.00 og 10.10.
Morgunbæn kl. 7.45
Morgunieikfimi kl. 7.50.
Morgunstund barnanna kl.
8.45: Guðbjörg ólafsdóttir
heldur áfram sögu sinni um
..Pilu og Kóp” (2). Tilkynn-
ingar kl. 8.30. Létt lög á
milli liða. Við sjóinn kl.
10.25: Hjálmar R. Bárðar-
son siglingamálastjóri talar
um mengun sjávar.
Morgunpoppkl. 10.40: Pearl
og Pink Floyd leika og
syngja. Frétlir kl. 11.00.
Illjómplöturabb (endurt.
þállur Þ.H.)
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tilkynningar.
12.25 Fréttir og veðurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Eftir hádegið. Jón B.
Gunnlaugsson leikur létt lög
og spjallar við hlustendur.
14.30 Siðdegissagan „Drauai-
ur um I.jósaland" cftir Þór-
unni Elfu Magnúsdóttur.
Höfundur les (6).
15.00 Miödcgistónleikar.
Franz Holotschek og Bar-
ylli-sveitin leika Concertino
fyrir pianó og kammersveit
eftir Leos Janacek. Rosa
Spier og Phia Berghout
leika tónlist fyrir tvær hörp-
ur eftir John Tomas og
Marcelle Soulage. Stig
Ribbing leikur á pianó verk
eftir Wilhelm Peterson-
Berger.
16.00 Fréttir.
16.15 Veðurfregnir. Tilkynn-
ingar.
16.25 l’opphorniö.
17.10 Eramburðarkennsla i
tengslum við bréfaskóla ASÍ
og SÍS. Þýzka, spænska,
esperanto.
17.40 útvarpssaga barnanna:
„Sagan af Iljalta litla” eftir
Stefán Jónsson. Gisli Hall-
dórsson leikari byrjar lest-
urinn.
18.00 Létt lög. Tilkynningar.
18.45 Veðurfregnir. Dagskrá
kvöldsins.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.20 Fréttaspegill.
19.35 Umhverfismái.
20.00 Frá iistahátið i Ilelsinki.
Emil Gilels leikur á tónleik-
um 4. sept. sl. a. Tvær
pianósónötur eftir Beethov-
en, i C-dúr op. 53 og A-dúr
op. 101. b. ,,Sv ipmyndir”
eftir Debussy. c.
„Petrúshka” eftir
Stravinsky.
21.15 Skyrog skyrgerð.Baldur
Johnsen læknir flytur
erindi.
21.40 iþróttir. Jón Asgeirsson
sér um þáttinn.
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurfregnir. Tækni og
visindi. Guðmundur Egg-
ertsson prófessor og Páll
Theódórsson eðlisfræðingur
sjá um þáttinn.
22.35 llarmonikulög. Heidi
Wild og Renato Bui leika
eigin lög.
23.00 A hljóðbergi.The James-
town saga: Saga landnáms i
Jamestown 1605 til 1620 i
orðum landnemanna
sjálfra. Philip L. Barbour
tók saman efnið, en Nigel
Davenport o.fl. leikarar
flytja.
23.50 Fréttir i stuttu máli.
Dagskrárlok.
ÞRIÐJUDAGUR 24. október
20.00 Fréttir.
20.25 Veður og auglýsingar.
20.30 Ashton-f jölsky idan.
Brezkur framhaldsmynda-
flokkur. 26. þáttur. Talinn
af. Þýðandi Heba Július-
dóttir. Efni 25. þáttar. Faöir
Edwins er látinn og Ashton-
hjónin fara til Yorkshire til
að ganga frá eigum hans.
Þar ræða þau saman og
nálgast hvort annað á ný.
Davið kemur heim i orlof og
heimsækir Sheilu i von um
sættir, en Colin er þar fyrir
og Davið hraðar sér á brott.
Tony Briggs er lika i or-
lofi og vinkona hans með
honum. Shefton vonast eftir
að Tony kvænist henni og
komi til starfa i prent-
smiðjunni, en það virðist ó-
sennilegt. Edwin fær staö-
festingu á fréttunum um, að
John sé á lifi, og tilkynnir
Margréti það.
21.25 Nýjasta tækni og visindi.
Skylab — rannsóknastöð
i geimium. öryggi á vegum.
I.and varið ágangi sjávar.
Umsjónarmaður örnólfur
Thorlacius.
2 1.50 F a n g e 1 s i n .
Umræðuþáttur i umsjá
Ölafs Ragnars Grimssonar.
1 sjónvarpssal verða, auk
Ölafs Jóhannessonar,
dómsmálaráðherra, lög-
fræðingar, dómarar, sál-
fræðingar fangaverðir og
ýmsir aðrir, sem láta sig
fangelsismál varða. Einnig
verður rætt við nokkra
f'anga.
22.50 Dagskrárlok.
r
v
Auglýsingasíminn er 17 500
ÞJÓÐVILJim
_______________________J