Þjóðviljinn - 29.10.1972, Blaðsíða 5

Sunnudagur 29. október 1972. ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 5
Pasolini i hlutverki lærisveins Giottos í Decamerone
maðurinn stingur upp á þvi, að
þeir segi hver öðrum sögur á leið-
inni, og sá sem segi þá beztu skuli
fá ærlega veizlu þegar hann komi
aftur. En svo langt komst hvorki
Chaucer eða pilagrimarnir.
Sögurnar áttu upphaflega að
verða 120 talsins en aðeins 24 eru
til, þvi Chaucer fékk aldrei lokið
verki sinu.
Pasolini hefur valið átta
þessara sagna i kvikmynd sina.
Hún er tekin á Englandi, i þvi
eina rétta umhverfi og persón-
urnar tala forna mállýzku.
Pasolini einbeitir sér að ástar-
lifinu. 1 næstum öllum sögunum
átta er elskað baki brotnu, og það
er girndarleg, glöð og hömlulaus
ást. Þetta var eina gleðin sem
fjöldinn gat veitt sér, og sam-
kvæmt Pasolini var það gert i
mjög rikum mæli. Hann lýsir lika
kynvilltri ást, sem gat orðið að
þægilegum vana fyrir hinn rika,
en fátækum var varpað á bálið
fyrir sams konar athæfi. Pasolini
sleppir allri kynningu á pilagrim-
unum sjálfum: þeir sjást ekki
einu sinni, og það eru ekki þeir
sem sc-gja sögurnar i myndinni. t
staðþeirra er Pasolini sjálfur i
hlutverki Chaucers, sem er að
rita imyndanir sinar.
Og enn ætlar Pasolini að halda
áfram á þessari nýju braut.
Næsta verkefni hans er „Þúsund
og ein nótt" og er hann þegar
byrjaður að kvikmynda i Austur-
löndum, þar sem myndin verður
öll tekin.
☆
Pasolini var spurður um ástæð-
una fyrir hinni skyndilegu breyt-
ingu sem orðið hefði i myndum
hans.
— Mér varð kannski skyndi-
lega ljóst að ég varð að gera öðru-
visi kvikmyndir, ég var eiginlega
búinn að nýta goðsöguna til hins
ýtrasta. Ég þurfti að komast aft-
ur til eiginleika fyrstu mynda
minna. Accattone, Mamma
Koma. og La Ricotta. Mig langaði
til að lýsa enn einu sinni einföldu,
raunverulegu. hreinu og beinu
fólki. sem ætti ekkert skylt við
likingamál eða dæmisögu. — En
með Decamerone, Canterbury
Tales og nú með Þúsund og einni
nótt hefur mig einnig langað til
þess aö lýsa ákveðnum timabil-
um og um leið verkum. sem eru
kveikjan að bókmenntum seinni
tima. hvert i sinu landi. Ég sýni
þetta m.a. með þvi að láta
leikarana i Decamerone tala
napólsku sem er dálitið fornleg
og illskiljanleg mörgum ttölum,
og mállýzkurnar i Canterbury
Tales eru allstrembnar.
En það má ekki lita á myndir
minar sem kvikmyndir eftir
Boccaccioeða Chaucer. Þetta eru
myndireftir Pasolini. Ég hef sér-
stakan stil sem auðvitað mótar
myndir minar. Ég er expression-
isti. 1 myndum minum er grasið
alltaf eilitið grænna en grænt. t
myndum minum gildir það sama
um ástarlifið. Ég er aldrei klæm-
inn. Ýkjur eru þáttur i stil min-
um.
— Ég hef aldrei fengizt við
klám. En ég fæst gjarnan við
ástarlifið. Ástin er huggun og
skemmtun fyrir t.d. þetta vesl-
ings fólk á timum Chaucers.
— Klám? Hvað er það annað en
ómerkileg verzlun með likams-
hluti. Klám er ástarlif sem
verzlunarvara, og þar sem ekki
er hægt að kaupa ástarlif, heldur
aðeins veita og þiggja, þá er ekk-
ert ástarlif i klámi.
- Mér er borið á brýn að vera
kvalalostugur, herfilegur og á
kafi i kynlifslýsingum og að ég
sýni sjúklega þætti ástarlifs. Og
menn spyrja hvort ég ætli ekki að
taka tillit til ráðstefnu rithöfunda
og kvikmyndamanna sem hafa
samþykkt hófsemi. Það eru
haldnar þúsund svona ráðstefnur,
en mér koma þær ekkert viö. I
minum stil er leikur imyndunar-
aflsins, menn sjá sýnir, þetta er
min aðferð.
— Canterbury Tales" er ekki
bein lýsing á timum Chaucers.
Þetta er abstrakt lýsing eftir Pier
Paolo Pasolini. eins og hann litur
á upphaf endurreisnartimans i
Englandi. Ég leik Chaucer i
myndinni Það má skilja þaö tákn-
rænt. Pasolini er Chaucer og
Chaucer er Pasolini.
Myndinni lýkur á setning-
unni ..Þessar sögur voru sagðar
af ástriðu til að segja sögu".
Einmitt ástriðu. i myndinni skoða
ég Chaucer frá ólikum sjónar-
hornum. ég hef oröið hrifinn og vil
hrifa aðra. Frásagnargleðin er
mér mest virði af öllu.
— Næst kemur „Þúsund og ein
nótt". en svo ætla ég að velja efni
úr nútiðinni. Ég geri mör ekki
miklar gyllivonir um að tilveran
eins og hún er nú breytist eða að
hægt verði að gera mönnum lifið
bærilegra. Ég feraðveröa gamall
(50 ára), en ég a-tla að reyna að
halda áfram að berjast fyrir þvi
sem ég trúi á.
Þ.S. tók sainan.
Islendingar vilja
vemda fiskistofna
r
Urdráttur úr ræðu Gunnars G. Schram
i allsher jamefnd þings SÞ
GunnarG. Schram, vara-
fastafulltrúi islands hjá
Sameinuðu þjóðunum,
flutti ræðu i allsherjar-
nefnd þings SÞ miðviku
daginn 25. okt. sl. Fjallaði
Gunnar einkum um um-
hverfisverndarmál.
Þjóðviljanum hefur bor-
izt kafli úr ræðu Gunnars,
sem birtur er hér á eftir:
Á sviði umhverfismála hefur
einn þáttur þeirra valdið islenzku
þjóðinni, jafnt sem ýmsum öðrum
þjóðum. þungum áhyggjum sið-
ustu árin. Það er hið hraðversn-
andi ástand fiskistofnanna i
Norðaustur Atlantshafi. Nýlegar
alþjóðlegar skýrslur fiskifræð-
inga sýna nauðsyn þess að
minnka sóknina i þorskstofnana
um 50%. Sildin er nánast horfin
og þorskafli Islendinga hefur
minnkað um 30% á tveimur sið-
ustu árum, þrátt fyrir aukna
sókn.
Á grundvelli þessara stað-
reynda verður að meta aðgerðir
fslendinga i fiskveiðilögsögumál-
um. Þar er miðað að þvi að bæta
úr þessari öfugþróun og vernda
fiskistofna i þágu allra þeirra
þjóða, sem veiða i Norðaustur
Atlantshafi. Mál þetta er miklu
alvarlegra fyrir íslendinga en
aðrar liskveiðiþjóðir, þar sem fs-
lendingar hafa ekki yfirráð yfir
öðrum auðlindum og byggja til-
veru sina á fiskveiðum.
tslendingar leggja til að eitt
fyrsta verkefni hinnar nýju um-
hverfismálastofnunar S.Þ. verði
að setja reglur til að koma i veg
l'yrir eyðingu náttúruauðlinda,
svo sem auðlinda hafsins, undir
yfirskyni skammsýnna gróða-
sjónarmiða. Slikt er i þágu allra
þjóða.
tslendingar voru fyrstir til að
óska aðgerða S.Þ. gegn mengun
hafsins. Var það á Allsherjar-
þinginu 1968. Við vonumst til að
endanlegur samningur um bann
við losun úrgangsefna i hafið
verði gerður á fyrirhuguðum
lundi i London i næsta mánuöi.
Jafnframt er æskilegt að hlutað-
eigandi þjóðir geri einnig al-
þjóðasamning um vernd dýralifs
á norðurslóðum, ekki sizt hvita-
bjarna, sela, o.fl.
tslenzk stjórnvöld eru fylgjandi
samþykkt yfirlýsingar og tillög-
um Stokkhólmsráðstefnu S.Þ. um
umhverfismál.
Skotar hrópa
að drottningu
Elisabet Englandsdrottning
komst i hann krappan á dögun-
um. Hún heimsótti Stirling-
háskóla i Skotlandi, en þar er
skozk þjóðernisstefna mjög sterk.
Þegar hún kom inn i lestrarsal
skólans var tekið á mótihennimeð
hrópum: Út með drottninguna,
Farðu heim o.s.frv. A heimavist-
um spiluðu sumir stúdentar pop-
músik, aðrii] sungu
Internasjónalinn og enn aðrir
skozka þjóðernissinnasöngva til
að reyna að kæfa God save the
Queen. Og þegar Elisabet hélt frá
skólanum var hún kvödd af
skeggjuðum stúdent, sem heilsaði
upp á drottningu með firnastórri
vinflösku, eins og myndin sýnir.
Greiöasta
leióin
er i lofti
Flugfélagið tengir alla landshluta með tiðum
áætlunarferðum fyrir farþega og vörur.
Það er fljótt, þægilegt og ódýrt að ferðast með
hinum vinsælu Fokker Friendship skrúfuþotum
íélagsins innanlands og það er fyrir
farþegann og vöruflytjandann sem við högum
áætlunarferðum okkar, flugvélakosti og
þjónustu á öllum sviðum.
35 ára reynsla Flugfélagsins og landsmanna
sýnir, að greiðar samgöngur í lofti eru
þjóðarnauðsyn.