Þjóðviljinn - 06.02.1973, Blaðsíða 15

Þriðjudagur 6. febrúar 1973. ÞJÓÐVILJINN — StÐA 15
Sigurður vann
Framhald af bls. 11.
KR keppni vegna meiðsla, og
auðvitað var ekkert við þvi að
gera. En það vildi svo til, að
Sigurður hafði lagt Jón og hlotið
þar vinning, en Ómar sem var
aðal * keppinautur Sigurðar,
hafði tapað fyrir Jóni, þannig að
Sigurður hafi einum vinningi
betur en Cmar. En þegar Jón
hættir keppni missir Sigurður
fenginn vinning yfir honum og
er þá allt i einu orðinn jafn Om-
ari að vinningum. Þarna er um
stórgalla á mótaframkvæmd að
ræða, sem i þessu tilfelli hefði
getað kostað Sigurð vinning i
keppninni.
En þeir Sigurður og Ómar
glimdu svo til úrslita, og fór svo
að Sigurður vann og hafði þá
lagt Ómar tvivegis i keppninni,
svo enginn vafi lék á hver var sá
bezti i þessari keppni. En röð
keppenda varö þessi:
1. Sigurður Jónsson UMFV
7,5-Fl
2. Ómar Úlfarsson KR 7,5+0
3. Pétur Yngvason UMFV 6,5
4. Gunnar R. Ingvarsson UMFV
6
5. Hjálmur Sigurðsson UMFV
5,5
6r-7. Rögnvaldur Ólafsson KR
og Matthias Guðmundsson KR
4
8—9. Guðmundur Freyr
Halldórsson Arm og Guð-
mundur Ólafsson Arm. 2 vinn-
inga
10. Björn Hafsteinsson Árm. 0.
Manni fannst koma vel i ljós i
þessari gllmukeppni að þörf er á
átaki i dómaramálunum i
glimu. Það er algert lágmark að
dómarar hafi kjark til að dæma
rétt, þótt gllmumenn sjálfir hafi
talið sig vera búna aö vinna eins
og gerðist I einni af siðustu
glimunni aö þessu sinni, þegar
allur áhorfendaskarinn skelli-
hló.
Skjaldarhafi
Framhald af bls. 11.
legt og menn sem ekki æfa lyft-
ingar eða aðrar kraftaæfingar
hafa ekki afl til að draga þá að
sér og taka rétt brögð. Meðan
þetta er leyft verður gliman
ekkert nema bol og kraftaátök.
Yfir þessu er ég ergilegur, sagði
Sigurður.
Vissulega er hægt að taka
undir þessi orð hans, þvi að það
er rétt að sumir KR-inganna
beita kröftum til að halda
mönnum frá sér og virðist
minna hugsa um að glima.
Að Iokum sagðist Sigurður að
sjálfsögðu stefna að sigri i
Landsflokkaglimunni sem er á
næsta leiti.
Stjörnuleikur
Framhald af bls. 10.
Að visu er enn tölufræðilegur
möguleiki á sigri Vikings, en til
að Víkingur nái Val þarf Valur
að tapa tveim leikjum, og til að
ná FH, þarf FH að tapa 2 leikj-
um og gera eitt jafntefli. Það er
harla ótrúlegt að þessi mögu-
leiki Vikings sé fyrir hendi
nema á pappirunum. Og þó, það
er aldrei hægt að segja til um
hvað getur gerzt i iþróttum.
En snúum okkur þá að leikn-
um sjálfum. Þar sem Haukarnir
SKIPAUTGCRÐ RIKISINS
M.s. Esja
fer vestur um land i
hringferð miðviku-
daginn 7. febrúar.
Vörumóttaka til há-
degis i dag til Vest-
fjarðahafna, Norður-
fjarðar, Siglufjarðar,
Ólafsfjarðar, Akur-
eyrar, Húsavikur,
Raufarhafnar, Þórs-
hafnar, Bakkafjarðar
og Vopnafjarðar.
hafa ekki sterka vörn, var það
vitað,aö til þess að geta haldið i
við stórskyttur Vikings, þá
þurftu Haukarnir að skora svo
til úr hverri sóknarlotu. Þetta
tókst þeim lengi vel, en aftur á
móti man ég vart eftir að hafa
séð Vikings-sóknina svo slaka
sem i þessum leik. Maður þykist
viss um að fyrst og fremst van-
mat Vikinganna á Haukum hafi
ráðið þvi. Það er mjög ótrúlegt
að Vikingarnir hafi talið sig
alveg örugga um sigur yfir
Haukum, enda hefur Haukunum
ekki gengið of vel-i mótinu til
þessa. En Vikingarnir fengu að
kenna á þvi eins og svo mörg
önnur lið, að vanmat leiðir
sjaldan til annars en taps, og
þrátt fyrir allt er munurinn á
islenzkum handknattleikslið-
unum i 1. deild minnien margur
ætlar.
Haukarnir skoruðu fyrsta
markið, það var Ólafur sem það
gerði, og eftir það leiddu þeir
allan fyrri hálfleikinn. Olafur
skoraði einni 2 næstu mörk
Hauka og staðpn varð 3:3 . Þá
tóku Vikingar það til bragðs að
„taka Ólaf úr umferð” en það
gafst mjög illa þvi að hin slaka
vörn Vikings þoldi ekki að leika
5 á mót 5 og Haukarnir náðu 2ja
marka forustu, 5:3.
A næstu minútum jókst mun-
urinn enn, þar til hann varð 4
mörk, 8:4 og 9:5, en þegar 15
minútur voru liðnar af fyrri
hálfleik var munurinn orðinn 2
mörk, 9:7 og i leikhléi var stað-
an 11:10 fyrir Hauka.
Þess má geta aö i fyrri hálf-
leik misnotuöu Haukarnir 3
vitaköst en Vikingar 2;og i siöari
hálfleik misnotuðu Haukarnir
eitt vitakast enn.
1 byrjun siðari hálfleiks
jafnaði Einar Magnússon fyrir
Viking 11:11, og Viggó náði
forustu fyrir Viking 12:11,og var
það I fyrsta sinn sem liðið hafði
yfir I leiknum og hélt maður að
það væri að taka leikinn I sinar
hendur, en þvi var nú ekki að
heilsa.
Þegar 10 minútur voru liönar
af s.h. var aftur orðið jafnt 13:13
og siðan var jafnt 14:14, 15:15,
16:16,17:17,18:18,19:19 og 20:20
og alltaf voru það Haukar sem
skoruðu á undan, en Vikingur
jafnaði. En svo komst Vlkingur
yfir 21:20 og var þá rúm minúta
til leiksloka. Guðmundur
Haraldsson skoraði jöfnunar-
markið fyrir Hauka svo til
strax, en síðasta sókn Vikings
misfórst.og það sem eftir var
léku Vikingarnir maður á mann,
en Haukum tókst að halda
boltanum og jafnteflið varð
staðreynd.
Ólafur bar af á vellinum i
þessum leik og hefur frammi-
stöðu hans verið lýst hér að
framan. Þá áttu Þórir ólafsson,
Gunnar Einarsson og siðast en
ekki sizt Stefán Jónsson mjög
góðan leik, og I heild léku
Haukar sinn bezta leik i vetur.
Einar Magnússon, Rós-
mundur markvörður og Guðjón
Magnússon voru beztu menn
Vikings, og má segja að Rós-
mundur hafi bjargað jafnteflinu
fyrir Viking með þvi að verja 3
vitaköst. Það eitt er alveg vist
að Vikingsliðið nær ekki lengra
en þetta fyrr en varnarleikur
liðsins hefur veriö tekinn til
algerrar endurskoðunar. En ef
það tækist og Vikingur eignaðist
góða vörn, þá mega önnur
islenzk lið biðja fyrir sér.
Mörk Hauka: Stefán 8,
ólafur, Guðmundur og Þórir 4
hver og Sigurður 1. mark.
Mörk Vikings: Einar 8,
Guðjón 5, Viggó 3, Magnús 2,
Páll, Stefán og ólafur 1. mark
hver.
Endasprettur
Framhald af bls. 11.
liðnar. Þetta var svo sem lftið til
að stæra sig af fyrir FH, að
skora ekki nema 20 mörk á 47
minútum hjá hinu slaka KR-liði.
Þegar svo aðeins 8 minútur voru
eftir af leiknum var staðan 22:16
fyrir FH. Þá fyrst fór liðið i
gang og um leið virtist KR-liðið
algerlega missa stjórn á þvi
sem það var að gera FH-sókn
in blómstraði og hvert markið
kom á fætur öðru.
Lokatölurnar urðu svo eins og
áður segir 30:19, og hefði FH-
liðið leikið allan leikinn eins og
það gerði þessar 8 minútur hefði
munurinn sennilega orðið 20 til
25 mörk.
Þeir Gunnar Einarsson, Viðar
og Geir voru markahæstir hjá
FH, og bezti maður liðsins var
tvimælalaust Birgir Finnboga-
son sem varði af hreinni snilld.
Hjá KR var það helzt Bjarni
Kristinsson sem eitthvað kvað
að, aðrir leikmenn voru nokkuð
langt frá þvi sem maður hefur
séð bezt til þeirra.
Mörk FH: Geir 9, Gunnar 8,
Viðar 7, Ólafur 2, Hörður, Birg-
ir, Arni og Þórarinn 1 mark
hver.
Mörk KR: Haukur 5, Björn P.
3, Bjarni Kr. 4, Þorvarður 3,
Björn B. 2, Jakob og Gunnar 1
mark hvor.
Fyrsti sigur
Framhald af bls. 10.
Staða Fylkis i 2. deild er nú
orðin all-alvarleg og situr liðið á
botninum og hefur ekki unniö
leik, en fær sennilega 2 stig
vegna kæru á leikinn við IBK.
Mjög llklega verða þessi lið,
Stjarnan og Fylkir, i botn-
baráttunni i vetur. Bæði liöin
eru skipuð mjög ungum og efni-
legum leikmönnum sem eflaust
verða ekki ánægðir með að sitja
á botni deildarinnar i mörg ár i
röð.
Visindaleyfi
Framhald af bls. 6.
30. janúar s.l. er fullyrt að haft
hafi verið samband við mig frá
Vestmannaeyjum til þess að fá
leyfi fyrir fleiri aðstoðarmenn.
Fyrir þessu er enginn fótunog þvf
miður er ýmislegt annað í þeirri
frásögn vafasamt, að þvi er ég
bezt veit. Að minnsta kosti kveður
við allt annan tón i bréfi þvi, sem
dr. Gibson hefur ritað Rann-
sóknaráði rikisins 20. janúar s.l.,
þar sem hann gerir á vingjarn-
legan og jákvæðan hátt stuttlega
grein fyrir störfum sinum I
Heimaey.
Ég vil að lokum geta þess, að
allar þær athuganir, sem þeir fé-
lagar hugðust gera á gosstöðvun-
um, eru I gangi, annað hvort á
vegum islenzkra eða annarra er-
lendra visindamanna, eins og að-
stæður frekast levfa.
2. febrúar, 1973
f.h. Rannsóknaráðs rikisins
Steingrimur Hermannsson.
Skúli
Framhald af bls. 4.
komi frábært skipulag, félags-
hyggja, og góð stjórn.
Þegar Skúli Þorsteinsson kom
suður á ný, var hann kosinn i
stjórn U.M.F.l. og jafnframt
ráðinn framkvæmdastjóri sam-
takanna, en þessum störfum
gegndi hann óslitið til 1965, er
hann baðst undan endurkosningu
á Sambandsþingi U.M.F.I. sem
haldið var i tengslum við hið
eftirminnilega landsmót U.M.F.l.
á Laugarvatni.
Ég hygg aö þessir dagar á
Laugarv. sumarið 1965 verði
lengi minnisstæðir fleirum en
undirrituðum. Undirrituðum
vegna þess að séð var fyrir lokin á
framkvæmd mótsins og við tóku
störf i stjórn U.M.F.I. við brottför
hins vörpulega foringja • Undir-
ritaður hafði þá áöur um tveggja
ára skeið setið I varastjórn sam-
takanna ásamt Skúla, og fleirum
ágætum félögum.
Fyrir þetta timabil á ég per-
sónulega þessum foringja margt
að þakka. Ég mun jafnan minnast
hans sem eins mesta foringja á
vettvangi félagsstarfa sem ég
hefi kynnzt. Skúli var vel til
foringja fallinn, glæsimenni á
velli, bjartur yfirlitum, vel máli
farinn og skýrmæltur svo af bar,
ritfær vel og hagmæltur, reglu
maður i hvivetna, óvenju mikill
starfsmaður og áhugasamur um
allt sem til heilla horfði landi og
lýð.
Af öllum félagsskap sem Skúli
starfaði fyrir á viðburðarikri
starfsæfi vil ég meina að ung-
mennafélagshreyfingin hafi átt
mest itök i honum, þótt ef til vill
sé sú skoðun min eitthvað blandin
eigingirni sökum góðra kynna og
mats á afrekaskrá hans á okkar
vettvangi.
Af framansögðu vona ég að öll-
um sé ljóst að við ungmenna-
félagar höfum þakkir að færa.
Þakkir skulu færðar fyrir áratuga
leiðsögn, erindrekstur, út-
breiðslustörf og framkvæmda-
stjórn á vegum U.M.F.l.
Nafn Skúla Þorsteinssonar
verður um ókomin ár skráð
gullnu letri i sögu ungmenna-
félaganna vitt um land, þar sem
skráðar eru heimildir um komu
hans á sambandsþing, og aðrar
samkomur. Minningin um hann
mun jafnan verða okkur hvatning
til þess að starfa vel og láta ekki
fánann falla.
Siðast bar fundum okkar Skúla
saman á 50 ára afmælishátið
U.M.S.K. 18. nóvember sl. Nú var
vini minum og samherja greini-
lega brugðið, sökum langvarandi
heilsubrests. Þrátt fyrir það var
yfirbragðið hið sama, og i hópi
ungmennafélaganna var sem af
honum bráði, og ávarp hans var
sem fyrr boðskapur og bjargföst
trú á islenzkan æskulýð.
Á þessari afmælishátið var
Skúli sæmdur æðsta heiðurs-
merki U.M.F.I. Skúli sagði við
það tækifæri:
„Það gleður mig mjög að sjá og
heyra að félagsskapur okkar er
hvarvetna i góðra manna hönd-
um, og hefur jafnvel aldrei
starfað með meiri krafti en nú.”
A engan hátt verður betur
minnzt þessa fallna foringja, en
að þessi orð hans megi til sanns
vegar færa nú og um langa
framtið.
Að lokum vil ég flytja eftir-
lifandi eiginkonu Skúla, frú Onnu
Sigurðardóttur, og aðstandend-
um öllum einlægar samúðar-
kveðjur.
Hafsteinn Þorvaldsson.
Hraunrennslið
Framhald af bls. 1.
hraunið út i norður og
seig áfram i sjó fram
með nokkrum hléum.
Kl. 20 i fyrrakvöld fór
hraunið að hreyfast á
nýjan leik og var það
einkum i totu, 3-400
metra undan landi og
lengdist hrauntotan 160
metra til norð-vesturs.
Eftir þetta var litill
gangur i hraunrennslinu
fram til kl. 13.30. i gær,
en þá skreið hraunið
fram á nýjan leik og var
kl. 17.30 um 400 metra
frá syðri hafnargarðs-
vitanum og 610 metra
frá Yztakletti. Um kl. 18
hafði hraunið mjög hægt
á sér, eða svo til
stöðvazt. Um þetta leyti
voru um 9 vindstig i
Eyjum og flugvöllurinn
hafði lokazt. Skip fluttu
sig út úr höfninni, og
voru Hekla og Sæbjörg
undir Eiðinu er siðast
fréttist.
Rétt er að benda á, að
hraunrennsli hafði ekki
aukizt, heldur hafði það
safnazt upp og tekið
siðan á rás og þá um'leið
tekið nýja stefnu.
Þorleifur Einarsson,
jarðfræðingur, sagði
fréttamanni blaðsins að
þetta hefði verið erfiður
dagur fyrir sig og
hjálparmenn sina, Jón
Eiriksson og Einar
Gunnlaugsson jarð-
fræðinema og Gisla
Halldórsson verkfræði-
nema, en þessir ungu
menn hefðu unnið af ein-
stakri ósérhlífni og
dugnaði. Til viðbótar
þeim fréttum, sem
komnar voru, gat Þor-
leifur upplýst að Heklan
myndi koma inn aftur,
og að Árvakur hefði
aldrei farið úr höfninni
eða Lóðsinn. Hann
kvaðst aldrei hafa verið
trúaður á að skipin
myndu lokast inni, en
aftur á móti var gufu-
mökkurinn svo mikill,
að þau hefðu orðið að
sigla út með aðstoð
radars. SF
Húsnæðismiðlun
Framhald af bls. 3.
bankarnir taka afstöðu til lán-
veitinga.
Tölvurnar eru að sjálfsögðu
komnar i spilið og þarna lá
frammi skrá yfir allt það húsnæði
sem hafði verið boðið fyrir helgi.
Skráin lýsir stærð húsnæðis og
ásigkomulagi, og er þetta að
sjálfsögðu til hagsbóta fyrir þá
sem þurfa að gefa upplýsingar
um framboð og eftirspurn. I gær
var enn að berast tilboð um hús-
næði, ýmist húsnæði i ágætu lagi
eða ibúðir i byggingu. AUt er
þetta samvizkusamlega skráð
ásamt ýmsum öðrum upplýsing-
um, t.d. hvort fólk vill ekki leigja
barnafólki. sj.
Forsendur
Framhald af bls. 1.
Jónas hafi ekki átt að koma með
málið inn i þingið á þessu stigi,
þar sem óll plögg væru ekki
komin frá Haag og Gunnar Thor-
oddsen ekki mættur i þingsalnum.
(Hann hafði reyndar engin forföll
boðað). Gagnrýni Jónasar á það,
að Gunnari einum skyldi vera
gefinn kostur á að tjá sig I rikis-
fjölmiðlum við þetta tækifæri,
svaraði Matthias með þvi, að
hann teldi að rikisstjórnin hefði
ekki verið tilbúin til þess þar sem
plöggin væru ekki komin. En svo
var að skilja að Gunnar hefði hins
vegar engin gögn þurft að hafa i
höndunum til að viðra hinar sér-
stæðu skoðanir sinar.
Jóhann Hafstein lagði áherziu á,
að menn reyndu að halda friðinn i
Landhelgismálinu.
Að koma aftan að lönd-
um sinum
Lúðvik Jósepsson, sjávarút-
vegsráðherra, sagðist vilja taka
undir það sem fram hefði komið,
að fréttaskýring Gunnars Thor-
oddsen hafi verið mjög óvið-
eigandi og henni þurfi að
mótmæla.
Lúðvik sagði, að ummæli
Gunnars um að við Islendingar
værum skuldbundnir til að hlita
niðurstöðum frá Haag vegna
þátttöku okkar I Sameinuðu
þjóðunum væru fráleit, og
stæðust ekki einu sinni
samkvæmt þeirri lagagrein er
hann hafi byggt á. Þvi aðeins væri
ein þjóð skuldbundin að hún hafi
viðurkennt aðild sina að við-
komandi máli, en hér væri ekki
um það að ræöa.
Engum hefur dottið i hug, ekki
heldur Bretum, að kalla aðrar
þjóðir fyrir dómstólinn i Haag, þó
að þær hafi fært út, — sagði
Lúðvik. Það er þvi eingöngu
vegna samninganna frá 1961, sem
verið er að fjalla um okkar mál,
en þeim samnningum höfum við
sagt upp. Vilji dómstóllinn ekki
taka þá uppsögn gilda og dæmi af
okkur landhelgina, þá mun slik
niðurstaða væntanlega ekki hafa
nein áhrif á landhelgi annarra
þjóða, vegna þess að þær hafa
enga slika samninga gert.
Það er furðulegt, að nú skuli
koma upp raddir um að vikja frá
markaðri stefnu okkar. Eðlilegt
hefði verið að gefa i útvarpi og
sjónvarpi fulla skýringu á þvi,
hver var og er afstaða Islendinga
til málsins, sem lá fyrir I Haag
skýrt mörkuð, en hitt er að koma
aftan að Islendingum, sem
Gunnar Thoroddsen gerði, að
halda þvi fram að við værum
bundnir af þátttöku okkar i
Sameinuðu þjóðuhum.
Engin skýring er finnanleg á
framkomu Gunnars Thoroddsen
önnur en sú, að hann er að reyna
að bera i bætifláka fyrir samning-
ana frá 1961, sem hann er einn
höfunda að.