Þjóðviljinn - 03.08.1973, Page 6
6 SIÐA — ÞJÓDVILJINN Föstudagur 3. ágúst 1973.
MÁLGAGN SóStALISMA
VERKALYÐSHREYFINGAR
OG ÞJÓÐFRELSIS.
Útgefandi: Ctgáfufélag Þjóöviljans
Framkvæmdastjóri: Eiöur Bergmann
Ritstjórar: Kjartan ólafsson
Svavar Gestsson (áb)
Auglýsingastjóri: Heimir Ingimarsson
Fréttastjóri: Eysteinn Þorvalds$on
Ritstjórn, afgreiösia, auglýsingar:
Skólav.st. 19. Simi 17500 (5 linur)
Áskriftarverö kr. 300.00 á mánuöi
Lausasöluverö kr. 18.00
Prentun: Blaöaprent h.f.
TVEIR SMANARSAMNINGAR
Styrkur stjórnmálamanna og heiðar-
leiki þeirra gagnvart kjósendum sinum
kemur allra bezt fram i þvi hvernig þeir
koma fram út á við. Þetta kemur ákaflega
skýrt i ljós að þvi er varðar annars vegar
viðreisnarstjórnina og hins vegar núver-
andi rikisstjórn. Sérstaklega er saman-
burðurinn glöggur, ef skoðaðir eru tveir
samningar við útlendinga, sem viðreisn-
arstjórnin gerði:
Hinn fyrri er nauðungarsamningurinn
við Breta frá 1961, sem fól það i sér, að þá-
verandi rikisstjórn hugðist binda þjóðina
til þess að leggja lifshagsmunamál sitt,
landhelgismálið, i hendur útlendra aðila.
Sem betur fer bar þáverandi stjórnarand-
staða, núverandi rikisstjórn, gæfu til þess
strax 1961 að fordæma samninginn og lýsa
hann nauðungarsamning og að hann yrði
að engu hafður þess vegna. En þrátt fyrir
ótviræðar yfirlýsingar núverandi rikis-
stjórnar og uppsögn nauðungarsamnings-
ins, hafa Bretar si og æ klifað á samningi
þessum. Hann er eina haldreipi höfuðand-
stæðinga okkar i landhelgismálinu og má
Ijóst af þvi sjá til hvilikrar óþurftar við-
reisnarstjórnin stofnaði. Það er nefnilega
eitt athyglisverðasta atriðið við landhelg-
isdeiluna, að Bretar hafa ekki krafizt ó-
gildingar 50 milnanna út frá almennum
þjóðréttarreglum, heldur hafa þeir ein-
göngu reynt að hanga á nauðungarsamn-
ingunum 1961.
Þetta var fyrri samningurinn við út-
lendinga, sem er sannkallað skammar- og
smánarmark á viðreisnarstjórninni. Hinn
samningurinn, sem hafa skal til marks, er
samningurinn við svissneska auðhringinn
um álbræðsluna i Straumsvik. Til þess
samnings var þannig stofnað, að viðreisn-
arstjórnin sjálf setti sig strax i óþolandi
samningsaðstöðu með þvi að tengja bygg-
ingu álversins beint við ákvarðanatekt
vegna Búrfellsvirkjunar. Eftir þvi varð
svo samningurinn sjálfur: Raforkan var
seld auðhringnum undir kostnaðarverði,
þannig að íslendingar munu tapa miljörð-
um og miljörðum aftur á raforkuviðskipt-
unum við hringinn. í öðru lagi var samn-
ingurinn gerður til 25 ára, án ákvæða um
endurskoðun raforkuverðsins. í þriðja
lagi eiga útlendingar allt fyrirtækið, þar
ráða íslendingar engu. í fjórða lagi er ál-
verksmiðjan gjörsamlega undanþegin is-
lenzkum lögum og i fimmta lagi var samið
um byggingu hennar, án þess að forráða-
menn fyrirtækisins væru skyldaðir til þess
að setja þar hreinsitæki, reyndist álverk-
smiðjan i Straumsvik sú eina i eigu ál-
LOFAR EKKI GÓÐU
1 sumar lýsti einn blaðamanna Morgun-
blaðsins þvi yfir, að Grikkjum hæfði bezt
einræði. Þegar islenzka sjónvarpið hóf
starfsemi sina að nýju i fyrrakvöld, var
þessi sami blaðamaður fenginn til þess — i
fréttatima sjónvarpsins — að votta grisku
þjóðinni skilning með þessum sérkenni-
lega hætti. Blaðamaðurinn bætti þvi við,
að skripakosningarnar i Grikklandi á dög-
unum gæfu furðusannverðuga mynd af
stjórnarfarinu þar i landi!! Þjóðviljinn
hringsins svissnesska, sem ekki hafði
hreinsitæki.
í tveggja ára valdatið núverandi rikis-
stjórnar hefur Magnús Kjartansson, ráð-
herra, beitt sér fyrir algerlega nýrri
stefnu i orkumálum og iðnaðarmálum, og
sú stefna er að þvi leyti hliðstæð þeirri,
sem fylgt hefur verið i landhelgismálinu,
að nú er komið fram við útlendinga af
fullri reisn, þannig að þjóðin má vera stolt
af. Það nær enginn góðum samningi, sem
biður viðsemjandann um að sparka i sig —-
það lærðist á viðreisnarárunum, enda þótt
forsvarsmenn stjórnarandstöðuflokkanna
og ál- og undansláttarfurstarnir hafi ekk-
ert lært. En það er þó til marks um, að ör-
litill efi virðist hafa læðzt að þeim, að i
hvert skipti, sem minnzt er á þessa tvo
smánarsamninga, er eins og komið sé við
kviku og aldrei verða veinin ámáttlegri á
grið úr glerhöllinni við Aðalstræti en ein-
mitt þá.
vill hér með fyrir hönd þeirra, sem hafa
sjónvarp á heimilum sinum afþakka þess-
ar fréttaskýringar Morgunblaðsins inn á
islenzk heimili. Þjóðviljinn spyr: hver ber
ábyrgð á þessu hneyksli i islenzka sjón-
varpinu? og krefst undanbragðalausra
svara. Fyrsti fréttatimi sjónvarpsins á
nýbyrjuðu starfstimabili lofar ekki góðu
um framhaldið, en stundum er fall farar-
heill. Verður svo vonandi i þetta sinn.
LITAVER
l
cc
LxJ
>
<
LITAVER - LITAVER - LITAVER - LITAVER - LITAVER - LITAVER - LITAVER - LITAVER
I
cr
LlJ
<
I
cr
IxJ
>
<
_l
I
cr
UJ
5
I
Cd
Ulí
<
I
cc
LlI
>
<
h~
LITAVER
TEPPADEILD
STORKOSTLEGT ÚRVAL AF TEPPUM
LITAVERS - KJÖRVERÐ
LÍTIÐ VIÐ í LITAVERI
- ÞAÐ HEFUR ÁVALLT BORGAÐ SIG -
____LITAVER
— Grensásvegi
LITAVER
I
>
<
m
70
I
>
<
m
70
l
>
<
m
70
I
5
m
70
5
m
70
l
5
m
70
tlTAVER - LITAVER - LITAVER - LITAVER - LITAVER - LITAVER - LITAVER - LITAVER - LITAVER - LITAVER
Auglýsingasími Þjóðviljans er 17 500
VOBVIUINN