Þjóðviljinn - 13.10.1974, Síða 15

Þjóðviljinn - 13.10.1974, Síða 15
Sunnudagur. 13. oktdber. 1974. ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 15 Höfundar spurningalistans vilja vita hvernig við búum: eigin ibúð.... fermetrafjöldi .... fjöldi herbergja... þægindi. Ég bý ágætlega — í nýrri ibúð, 34 fer- metrar, þrjú herbergi. Æjá, þeir vilja bara vita alla skapaða hluti um mig. Þeir hafa áhuga á lifi minu klukkustund eft- ir klukkustund .... „innan hæfi- legs timaramma” Og timaeining- in er vika. Hve mörgum stundum ver ég i aiheimilisstörf b) börnin c) menningarlega fristundaiðk- anir. Fristundaiðkanir eru flokk- aðar niður: útvarp, sjónvarp, leikhús, lestur, iþróttir, ferðalög og svo framvegis. Ææ, fristundaáhugamál. Það er eitthvað klaufalegt við þetta orð. „Konur, berjist fyrir menn- ingarlegum tómstundaiðkunum”. Markleysa. Persónulega iðka ég eina Iþrótt. Hlaup. Hlaup hingað, hlaup þangað. Tösku i sitt hvora hendi og upp og niðus rafmagns- vagn, strætisvagn, neðanjarðar- brautin, inn og út. Það eru engar verslanir i okkar hverfi enn, við höfum búið þar i eitt ár, en það er ekki búið að opna þar búðir. Þannig geri ég athugasemdir við spurningalistann fyrir mina parta. En næsta spurning rekur á brott alla löngun til að sýna skarpskyggni eða fyndni: „Hve oft hafið þér vanrækt starf yðar vegna sjúkdóma — yðar, barna yðar (fjöldi vinnudaga sl. ár gjör- ið svo yel að fara eftir vinnu- skýrslum fyrirtækisins). Þarna hittu þeir beint i mark. Beint á minn auma blett. í morgunsam- tali við yfirmanninn. Að sjálf- sögðu veit stjórnin að ég á tvö börn. En enginn hefur reynt að telja það saman, hve oft ég hefi orðiðaðsitjaheima þeirra vegna. Þeir yrðu skelfdir ef að þeir fengju slikar hagskýrslur. Kannski yrði ég hrædd sjálf — ég hefi ekki talið þessa daga saman heldur. Ég veit bara að þeir eru margir. Nú er desember. t október fengu þau bæði flensuna, Gúlja byrjaði og svo veiktist Kotja, ég held i tvær vikur. I nóvember of- kæling, eftirstöðvar af flensunni i köldu veðri — átta dagar. 1 september hlaupabóla... Kotja kom með þann fögnuð heim. Þrjár vikur alls. Og svona er þetta alltaf, þegar annað barnið er búið að ná sér þá byrjar hitt. Mislingar, hettusótt, rauðir hund- ar... og fyrst og fremst flensan og kvef. Út af húfum, sem ekki hafa verið vel bundar á litinn koll, blautum buxum, köldum gólfum, súgi. Læknarnir skrifa „á erfitt með andardrátt”. Læknarnir hafa yfrið nóg að gera. Ég hefi lika mikið að gera og enn einu sinni troðum við lyfjum i börnin, en þau halda áfram að hósta samt þar til komið er fram á sumar. Hver hefur fundið upp á þessum spurningalista? Hvaða gagn á hann að gera? Hvaðan er hann kominn. Ég skoða bakhliðina en þar er engar upplýsingar að finna. Ég lit á dökkhærðu Ljúsu, gef henni merki með augunum um að hún skreppi út fyrir með mér. Og ljóshærða Ljúsa stendur lika upp og við förum út allar þrjár. Það er leiðinlegt. Ég hefði viljað tala við Ljúsu Markorjan um það sem skeði I morgun, um vinnuna um spurningalistann. Ljúsa ljóshærða er ágætis mann- eskja, en það er ekkert hægt að segja svo hún heyri, hún getur ekki þagað yfir neinu. Markorjan kveikir sér i sigar- rettu, blæs yfir okkur reykskýi og spyr ögrandi: — Og hvað svo? Það þýðir: hvað finnst þér um spurningalistann En Ljúsa ljóska er gröm: — Hún veit ekki neitt, hún kom of seint. Það kom i morgun einn af þessum mannfjöldafræðingum og sagði að þeir ætluðu að gera tilraun með þennan lista hjá okk- ur og i fleiri kvennastofnunum og verksmiðjum.... — Einmitt,þetta er karlastofn- un með kvennarannsóknastofur. skatu Ljúsa dökkhærða inn. — Láttu ekki svona, segir ljósa Ljúsa. Og svo ef að árangurinn verður góður, þá á að fara með þessar spurningar um alla Moskvu. — Hvað þýðir góður árangur? spyr ég Ljúsu dökkhærðu, og hvað er það sem þeir vilja? — Það má fjandinn vita, segir hún, það er komið i tisku að gera svona athuganir. Ætli þeir vilji ekki fá svar við þeirri spurningu, af hverju konur vilja ekki eiga börn. —- Ljúsa þó, þeir minntust ekk- ert á það, segir Ljúsa hneyskluð. — Jú vist. Þeir kölluðu það bara „ónóg fólksfjölgun”. Þú og ég skilum okkur ekki einu sinni. Hvert par á að fæða tvö eða þrjú börn, og við eigum bara eitt hver (Nú man Ljúsa eftir þvi, að ljós- hærða Ljúsa er einstæð móðir) Það er allt i lagi með þig, það er ekki hægt að krefjast meira af þér. Það er lika i lagi með Olgu, hún hefur staðið við planið. En ég? Ef ég ætti að fara að standa við þá áætlun, þá verð ég að af- skrifa kandidatsritgerðina. Ég birði þær fyrir mér og hugsa: Ljúsa Markorjan likist slökknandi báli en Ljúsa hvitu, hrokknu lambi, en ef að. dæma ætti eftir spurningaskránni þá er hin fyrri sú heppnasta og siðar- nefnda ólánssömust af þessum fjórum mæðrum á okkar stofu. Við vitum allt hver um aðra. Maður Ljúsu dökkhærðu er dokt- or og þau hafa nýlega keypt stóra ibúð I samvinnufélagi, þau vantar ekki peninga og þau hafa ráðið sér barnapiu til að hugsa um hann Markúsja, sem er fimm ára. Hvers gætu þau frekar óskað? En svo er mál með vexti, að doktor- inn hefur sl. fimm árin sakað Ljúsu um að vera eigingjörn og að spilla barninu með þvi að láta vandalausa annast það (hann hefur beinlinis bannaö henni að senda barnið á barnaheimili) Ljúsa er alltaf að leita að eftir- launakonu sem „gæti verið hjá barninu”. En doktorinn vill að Ljþusa hætti að vinna, hann vill eignast annað barn og yfirleitt eiga „normal fjölskyldu”. Ljóshærða Ljúsa er ógift. Faðir hans Vorku hennar er kafteinn sem var að læra við herskóla og hann lét þess ógetiðá sinum tima, að hann ætti konu og barn i ann- arri borg. Þegar hún komst að þvi, var það of seint. Þegar Ljúsa sagði honum frá þvi; að hún væri á f jórða mánuði hvarf hann spor- laust. Móðir Ljúsu kom ofan úr sveit, fyrst ætlaði hún að lemja dóttur sina, svo sendi hún kvörtun á kafteininn til æðstu yfirvalda, siðan grét hún með Ljúsu, skammaðist og bölvaði öllum karlmönnum og losk ákvað hún ab setjast að i Moskvu, gæta barnabarnsins og annast heimil- ið. Hún krefst þess af dóttur sinni aðhún geri innkaup, sjái um stór- þvotta og sofi heima á næturna. Minnst vitum við um Sjúru. Sonur hennar er i þriðja bekk. Hann er einn heima eftir skólann þar til móðir hans kemur heim. Sjúra hringir heim nokkrum sinn- um á dag: „Ertu búinn að fá nokkuð að borða? Þú hefur vist' ekki gleymtaðloka fyrir gasið?... Mundu að læsa dyrunum þegar þú ferð (lykillinn er saumaður við jakkann hans). Ertu að læra? Eða ertu aftur búinn að ná þér i skáldsögu? Dregnurinn er litill og alvörugefinn. Maður Sjúru drekkur. Við getum okkur þess til, þótt hún reyni að leyna þvi. Við spurjum aldrei um hann. Liklega er ég hamingjusömust af okkur fjorum. Ljóshærða Ljúsa hefur tekið al- varlega athugasemdum Ljúsu Markorjans um „barneignaáætl- un”. — Aætlun, hvernig þá? and- varpar hún. Það getur ekki verið. Þú ert bara að grinast, auðvitað, segir hún og vonbrigðin i röddinni leyna sér ekki... En stelpur ég held annars að spurningalistinn s£ til annars. Þeir ætla að veita okkur mæðrunum ýmisleg for- réttindi Haldið þið það ekki. Styttri vinnutima. Kannski ætla þeir að borga veikindadaga barn- anna, ekki bara þrjá daga eins og núna... Við sjáum nú til. Það kemur eitthvað út úr þessu. Ljóshærða Ljúsa er i æstu skapi, hárlokkarnir eru á iði og kringlótt andlitið roðnar. — „Lambið mitt með blómið bjarta” vitnar Ljúsa dökkhærða i barnavisu. Okkur skortir vinnu- afl. Það er ekki annað en það sem er að. Skilurðu það ekki. Okkur vantar vinnuafl nú þegar. Og hvernig verður það seinna? Hver á að byggja þetta land? Frainhald næsta sunnudag. Sorgarsaga BÓKIN auglýsir Kaupum og seljum lesnar bækur I; og tímarit. Eigum öðru hvoru í heil sett tímarita. óskum eftir góðu eintaki af ■; frumútgáfu árbókar Ferðafé- í; lagsins 1934. ;• Bókin hf. SKÓLAVÖRÐUSTÍG 10680 6/ sími •* Það geröist á úrslitaleiknum i Munchen i sumar. Allt var upp- selt löngu fyrirfram. En eitt sæti var autt. Maður I sömu röð spurði þann sem sat við hliðina á þvi, hvort hann hefði keypt miðann. — Jú, hann hafði keypt tvo miða. — Og hversvegna notar enginn sætið? — Það átti að vera fyrir eigin- konuna, en hún dó skyndilega. — Það var leitt. En gastu ekki látið einhvern ættingja eða kunn- ingja nota miðann i staðinn? — Nei, þeir eru allir við jarð- arförina. ÚTBOÐ Landsvirkjun óskar hér með eftir tilboðum I 7500 einangraskálar fyrir 220 k'V háspennulinu milli Sigöldu og Búrfells (Sigöldulina). Útboðsgögn verða seld á skrifstofu Landsvirkj- unar, Suðurlandsbraut 14, Reykjavlk, frá og með mánudegi 14. október 1974 og kosta kr. 500.- hvert eintak. Frestur til að skila tilboðum er til 15. nóvember 1974. LANDSVIRKJUN Saga, íslensk og almenn Félagsfræði Björn Þorsteinsson: Ný islandssaga — Þjóðveldisöld. Verð ib. kr. 700. islenska skattlandið. Verð ib. kr. 800. Enska öldin í sögu islendinga. Verð ib. kr. 700. Einar Olgeirsson: Ættasamfélag og ríkisvald í þjóðveldi islendinga. Verð ib. kr. 900. Jón J. Aðiis: Einokunarverslun Dana á islandi. Verð ib. kr. 1.000. Jón Sigurðsson: Hugvekja til islendinga. Inngangur eftir Sverri Kristjánsson. Verð ib. kr. 400. Ásgeir Hjartarson: Mannkynssaga — Fornöldin. Verð ib. kr. 1.350. Sverrir Kristjánsson: Mannkynssaga 300—630. Verð ib. kr. 1.100. Bergsteinn Jónsson: Mannkynssaga 1648—1789. Verð ib. kr. 1.100. Jón Guðnason: Mannkynssaga 1789—1848. Verð ib. kr. 1.100. Albert Mathiez: Franska byltingin. Tvö bindi. Verð ib. kr. 1.870. David Horowitz: Kalda stríðið. Pappirskilja. Verð kr. 300. r Islensk bókmenntasaga Sigurður Nordal: Islensk menning. Verð ib. kr. 800. Um íslenskar fornsögur. Verð ib. kr. 500. Hermann Pálsson: Sagnaskemmtun islendinga. Verð ig. kr. 500. Jón Helgason: Handritaspjall. Verð ib. kr. 600. Tvær kviður fornar. Verð ib. kr. 600. Kviður af Gotum og Húnum. Verð ib. kr. 650. Bjarni Benediktsson frá Hofteigi: Þorsteinn Erlingsson. Verð ib. kr. 700. Helge Toldberg: Jóhann Sigurjónsson. Verð ib. kr. 500. Peter Berger: Inngangur að félagsfræði. Pappírs- kilja kr. 300. Jóhann PálI Árnason: Þættir úr sögu sósíalismans. Pappírs- kilja kr. 400. Listir Björn Th. Björnsson: Aldateikn. Þættir úr listasögu heims- ins. Verð ib. kr. 1.500. Ernst Fischer: Um listþörfina. Pappírskilja kr. 400. K.S. Stanislavskí: Líf í listum. Verð ib. kr. 500. Myndlist: Cézanne Matisse Gauguin Michelangelo Goya Rembrandt Manet Velazquez Verð kr. 140 hvert hefti. Náttúrufræöi Þorleifur Einarsson: Jarðfræði# saga bergs og lands. Verð ib. kr. 1.500. Jarðfræði. Stytt útgáfa. Verð ib. kr. 1.200. Wilhelm H. Westphal: Náttúrlegir hlutir. Verð ib. kr. 400. A.I. Oparin: Uppruni lífsins. Verð ib. kr. 200. Vistfræði Hjörleifur Guttormsson: Vistkreppa eða náttúruvernd. Verð ib. kr. 1.100. Uppeldisfræði Matthias Jónasson: Nýjar menntabrautir. Verð ib. kr. 500. Mannleg greind. Verð ib. kr. 700. Matthías Jónasson, Guðmundur Arn- laugsson, Jóhann S. Hannesson: Nám og kennsla. Verð ib. kr. 900. Ýmsir höfundar: Uppeldi ungra barna. Matthías Jónas- son sá um útgáfuna. Verð ib. kr. 600. (Verðið er tilgreint án söluskatts)

x

Þjóðviljinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.