Alþýðublaðið - 30.09.1921, Blaðsíða 4

4
ALÞYÐUBi AÐIÐ

Es. Lagarfoss
til Spánar.
Ef nægilegur farmur fæst, fermir „Lagarfoss"
seinnipart nóvember saltbsk í pökkum til þessara
hafna á Spáni: Santander, Bilbao, Coruna, Cadix,
Valencia, Tarragona og Barcelona. Upplýsingar
um farmgjöld og fargjöld fást á skrifstofu vorri.
H. f. Eimskipafélag- íslands.
i
Ritstjóri og ábyrgöarmaður: Ólafur Friðriksson.
PrentsmiBjan Gutenberg.
Ms. Svanur
fer vastaalega feéðaa á þriðjudag
f, október siðdegls til Sands,
ólafsvikur, Stykkishólms og mí-
ske tii Flateyjar. — Vörur af-
hendist á morgun eða á mánudag.
HL.f. Tersl. „Hlíf“
Hverfisg. 56 A
Edlk á 80 anra literinn. Mat-
skeiðar og gaflar úr aluminium.
Gruanir diskar (með blárri rönd).
Rafmagnslelðislur.
Str&umnusn hefir þegar verið
hleypt á götuæðarnar og menn
sstte ekki »3 dtaga lengur að
iáta okteur leggja rafleiðslur um
hús sta. Við skoðum húsin og
segjum um kostnað ókeypis. —
Komið í tima, meðan hægt sr
að afgreiða pantanir ýð@r. —
H.f. Hlti & Ljö«.
Laugaveg 20 B. Sími 830.
Ivan Turgeniew: Æskuminningar.
ekki alveg búinn að klæða sig. Kitiber drap á dyr,
gekk inn, hneigði sig og sagðist skyldi bíða eins lengi
og Sanin vildi, settist sfðan og lét hattinn hvlla á hnénu.
Þessi glæsilegi umboðsali var mjög skrautlega til fara
Og ilmvatnslyktin angaði af honum. Hann kom í opn-
um vagni með tveimur hestum fyrir, sem voru bæði
stórir og sterkir, en ekki fallegir að sama skapi.
Stundarfjórðungi sfðar komu þeir Sanin, Klöber og
Emil akandi til Rosellihússins. Frú Roselli neitaði með
öllu að fara. Gemma vildi 1 fyrstu helst ekki fara frá
mömmu sinni, en hún rak hana blátt áfram af stað
með þeim.
„Eg þarf engan hjá mér hér heima," sagði hún, —
,eg ætla að sofa. Pantaleone ætti f raun og veru að
fara llka-; en þá vantar mann til að vera í búðinnil“
„Megum við fara með Tartaglia?', spurði Emil.
„Já auðvitaðl“
Tartaglia klifraði undir eins ofsakátur upp á vagn-
stjórasætið og lagðist þar ósköp makindalega. Það var
auðséð að hann var vanur að ferðast með þeim. —
Gemma hafði stóran stráhatt með brúnum borða.
Hattbarðið slútti niður að framan, svo það skýldi hér
um bil öllu andlitinu fyrir sólskininu. Skugginn náði
niður að munninum með þessar yndislegu varir og milli
þeirra skein í hvítar tennurnar. Hún settist á aftara
sætið við hliðina á Sanin og Klilber og Emil settist
beint á móti þeim. Frú Leonora kom út í gluggann og
Gemma veifaði til hennar með vasaklútnum sínum, og
svo óku þau af stað.
XV.
Soden er lftill bær, svo sem hálfrar stundar leið frá •
Frankfurt. Lega bæjarins við rætur Tauryjsfjalssins er
ljómandi falleg og bærinn er þektur 1 Rússlandi fyrir
máimblandað vatn, será þar sé, og sé sérstaklega gott
meðal fyrir brjóstveika menn. fbúar Frankfurtborgar
fara þó þangað mest í því skyni að skemta sér, þvf
þar er stór og fallegur garður og mörg veitingahús, þar
sem hægt er að drekka öl og kaffi í skugganum af
lauftrjánum. Vegurinn frá Frankfurt til Sodan liggur á
hægri bakka Mainfljótsins og meðfram honum eru
ávaxtatré. Meðan vagninn rann hægt áfram á renn-
sléttum þjóðveginum, var Sanin að stelast til þess að
gæta að því hvernig Gemma hagaði sér gagnvart kær-
astanum. Það var 1 fyrsta sinni, sem hann sá þau. Fram-
koma hennár var róleg og óbrotin :— svolítið fanst hon-
um hún vera hæglátari en áður. Klfiber aftur á móti
leit út eins og vingjarnlegur kennari, sem þykir gaman
að geta veitt sér og lærisveinum sfnum ofurlitla skemt-
un. Hann gaf Sig ekkert sérstaklega mikið að Gemmu,
og Sanin gat ekki fundið hjá honum snefil af því, sem
Erakkar kalla „empressement."
Það var auðséð að Klfiber áleit málið fullkomlega
útkljáð, og að honnm fanst hann því ekki þurfa að
leggja neitt sérstaklega á sig þess vegná. Hann var alt-
af jafn blíður ojg Iftillátur á svip. Og svona var hann
líka á skemtigöngunni, sem þau fóru fyrir miðjan dag-
inn um skógi þakin fjöll og dali. Þó kom það fyrir, að
heyra mátti yfirlæti hjá honum, eins og t. d. þegar
hann fór að segja um smálækinn, að hann rynni alt of
beint, 1 stað þess að mynda fallegar bugður. Hann
sagði líka öðru sinni að kvakið 1 igðu, sem var að
syngja rétt hjá þeim, væri alt of tilbreytingarlaust.
Gemmu leiddist ekki — hún virtist þvert á móti
skemta sér hið bezta, — en það fann Sanin að hún
var óllk þvf, sem hún hafði verið í gær. Að vísu var
ekki hægt að sjá neina óánægju á andliti hennar —
I
JlUI ■lll.HU.i-i' ■■ ■ 1 1 Mi. II! , ■!_',l'.■ 11 ij.i .■■■__ Li III II ■■imi ii"LLlliiEIiUIM«i
Hver síðastur!
Æ fintýrið eítir Jack London bostar
3cr. 3,50 fyrir kaupettdur blaðsins og 4 kr. fyrir
aðra, aðeins þessa vikn. Fæst á afgréiðslunni.