Þjóðviljinn - 23.11.1975, Blaðsíða 15

Sunnudagur 2:i. nóvember l!i75. ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 15
Umsjón: lialldór Andrésson
Eitthvaö
sætt —
Gunni Þ.
&
Lonli
Blú
Hljómar hf. eru nú að gefa frá
sér tvær plötur um þessar
mundir. önnur er su sem gömlu
poppararnir segja að sé besta
plata islenska poppsins fram
að þessu, hin nýja sólóplata
Gunnars Þórðarsonar. Heitir
hún einfaldlega „Gunnar
Þórðarson”, og á henni eru
frumsamin lög með enskum
textum. Gunnari til aðstoð-
ar á þessari plötu voru Rúnar
Júliusson (raddir) og Engilbert
Jensen (sama), Clem Cattini
(slagverk) og Graham Preskett
(fiölu), en sá siðastnefndi hefur
helst getið sér góðs orðs i þjóð-
lagaklúbbum ytra.
Hin breiðskifan sem Hljómar
hf. gefa út ber nafnið „Eitthv'að
sætt”, og á þeirri plötu, sem
virðist i fljótu bragði vera fjöl-
skylduplata, eru lög með
Hljómum (ný), Engilbert
Jensen (ný), Mariu Baldurs-’
dóttur (ný), Þóri Baldurssyni
(ný), Eilifðarbræðrum,
Haukum og Brimkló.
Auk þessara tveggja er vænt-
anleg innan skamms önnur
breiðskifa ÐE LÖNLÍ BLÚ
BOJS, sem verður þá fyrsta
hljómsveitin hér á landi til þess
að gefa út tvær breiðskifur á
einu ári (allavega á þessu ári).
Steina-
konsert
i
Háskóla-
bíói
Steinar hf. hyggjast halda
hljómleika i Háskólabiói, að öll-
um líkindum fyrstu helgi i des-
ember. Þcir sem fram koma eru
Spilverk Þjóðanna, Þokkabót og
Kinar Vilberg. Þessir listamenn
eiga það sameiginlegt að plötur
þeirra eru gefnar út hjá Stein-
um hf. Steinar Berg, einn af
hluthöfum, lofaði þvi að miða-
verði yrði stillt i hóf.
Ef af verður, er hér um að
ræða fyrsta poppkonsertinn i
Háskólabiói á þessu ári.
Þess má geta að Einar Vil-
berg er um þessar mundir að
taka upp breiðskifu i Hljóðriti,
og segja þeir sem að hafa komið
að hann sé með gott efni og lofi
góðu. Annað sem er væntanlegt
frá Steinum hf. á nýja árinu
(það er að segja þvi næsta) er
plata frá Gretti Björnssyni og
Ólafi Þórðarsyni (Rió).
SPILVERK ÞJÓÐANNA:
„SPILVERK
ÞJÓÐANNA”
1*1 I

NYJAR
HLJÓM-
PLÖTUR
f
(Steinar hf=002)
Þessi blessaða Spilverks-plata
er svo sannarlega búin að ganga i
gegnum margt, að þvi er virðist.
ÍCg er nú búinn að hafa prufucin-
tak í fórum minum siðan i
september og þar af leiðandi bú-
inn að kynnast innihaldi hennar
nokkuð náið. Hvort það sé betra
til þess að dæma vil ég ekki segja,
en hún hefur allavega unnið mikið
á.
I fyrstu þótti mér hún nokkuð
þurr og melankólsk. En jazz-
sveiflan sem er nokkuð einkenn-
andi breytti þessu með timanum,
og hlusta ég á hana með jafnaðar-
geði og ánægju, og syng með
„Lazy Daisy”, „Icelandic Cow-
boy”, „Sex Pence Only” og
„Plant No Trees”.
Vitaskuld er þetta besta plata
ársins (af islenskum plötum), en
þó held ég persónulega að Spil-
verkið geti gert enn betri plötu.
Platan er að mestu órafmögn-
uð, og hin ýmsu tónlistarlegu
áhrif koma fram. Þeim sem skot-
ið hefur upp i huga minn i þvi
sambandi eru t.d. Stackridge,
David Ackles, 10 cc ög fleiri
hljómsveitir sem byggja upp á
eldri tónlist og jazz-stefnum. Og
Pétri og úlfinum skaut lika upp i
huga mér. En hvað um allt það, i
heild sinni er tónlist þeirra þeirra
eigin.
„MUSE” er gott jazzlag, hljóð-
færin eru aðallega kontrabassi,
flauta og klarinett. Egill syngur
lagið.
„PLANT NO TREES” frábært
„sveiflu” lag. Egill er enn i aðal-
hlutverkum, kontrabassi, slag-
verk og kassagitar sjá um ritm-
ann, og munnharpa er leikin und-
ir. Það er mikil og góð rödd sem
Egill hefur, og hann nýtur sin vel
hér. Eitt af góðu lögunum.
„LAZY DAISY”. Ég hef áður
lýst yfir hrifningu minni á þessu
lagi. Þetta er eitt af allra bestu
lögum sem samin hafa verið
hérna. Textinn er góður og falleg-
ur (mér finnst hann ekki væm-
inn.) Sigurður Bjóla á heiðurinn
af þessu lagi og söngnuin lika.
„LAGIÐ SEM HEFÐI ÁTT AÐ
VERA LEIKIÐ...”: Pétur og
úlfurinn.
„OF MY LIFE”. Textinn er
einn af þessum, sem eru samdir
með það i huga að vera ljóð eða
eitthvað svoleiðis. Egill syngur
þetta melankólska lag af snilli og
það venst.
vantar t.d. textann af „Going
Home” og hluta af öðrum textum,
orð og stafi.
„THE LEMON SONG” er lagið
sem minnti mig á Stackridge.
Þetta er létt jazz-eimað iag eftir
Bjóluna. Hann syngur lika lagið.
Textinn er góður. Diddú syngur
eins og engill.
Vel á minnst aftur, Diddú (Sig-
rún Hjálmtýsdóttir) var reyndar
ekki orðin meðlimur i Spilverkinu
er platan var tekin upp, og þar af
leiðandi ekki eins áberandi. En
þar sem hún kemur inn i leikinn
hér á plötunni er hún góð.
„SNOWMAN”. Egill syngur
þetta melankólska lag (mér
finnst Egill voðalega melan-
kólskur) af góðri snilld. Týpiskt
vögguljóð.
Eins og allir vita slitnaði upp úr
Pelican-samstarfinu sem stofnað
var til i vor með Herberti
Guðmundssyni. Pelican mun
halda áfram sem kvartett, og Jón
og Ómar mun annast sönginn.
Byrjuðu þcir að spila nú fyrir
helgi. Platan „Aðeins eina nótt"
kemui' að öllum likindum ekki
fyrr en eftir jólabransann, enda
„ICELANDIC COWBOY” er
eitt frábærasta lag sem ég hef
heyrt hér, og textinn er perla.
Hann er i sama klassa og „Söngur
Dýranna i Týrol”. Valgeir, lifleg-
asti og eðlilegasti söngvarinn
þeirra, syngur þetta lag. Munn-
harpan i byrjun er góð. Perla.
„L’éscalier” minnir á hluti sem
Pete Sinfield gerði á plötu sinni
„Still”. 1 stil við þjóðvisuna i lok
„Sumars á Sýrlandi”.
„SIX PENCE ONLY”, létt lag
Bjólunnar, þetta væri þung plata
ef hann væri ekki. Textinn er lik-
lega um feita gráðuga gúrúinn
sem margir bandarikjamenn svo
og islendingar dýrka. Textinn er
sá besti.
„MUSE”... aftur.
„OLD MAN” Gunni Þórðarson
samdi betra lag sem hét lika „Old
Man”, og Neil Young lika.
Svæfandi endir. Diddú syngur
vcrður slagurinn liklega frekar
um stórar plötur en smáar.
Herbert aftur á móti hefur
stofnað nýja hljómsv., sem enn
hefur ekki hlotið nafn. 1 þessari
hljómsveit verða fimm ungir og
efnilegir hljóðfæraleikarar, þeir
Nikulás Róbertsson, sem mun
leika á pianó, moog og klarinett:
orðlausar raddir á bak við, frá-
bær söngkona.
Það sem vantar i þessa plötu
Spilverksins er meiri fjölbreytni,
enginn neitar að hún sé góð, t.d.
hefði verið gaman að hafa fleiri
lög sem Valgeir syngi. Hann er
miðpunktur þeirra á sviði, en hér
er hlutverk hans að minu mati
vægast sagt litið. i Spilverkinu
eru þrir ólikir pólar að þvi er
virðist. Sigurður Bjóla semur lög
eins og „Lazy Daisy”, einföld fal-
leg popplög með einföldum og
góðum textum. Egill er hinn
melankólski hugsandi póll. lika
góður. En Valgeir ey bestur i
gríninu og galsanum. Lög eins og
„Icelandic Cowboy” fara honum
vel. Þau lög sem ég hef heyrt ný
frá þeim eftir að þessi plata var
tekin upp lofa góðu. en þó er
ekkert enn komið á borð við
„Cowboyinn”.
Rúnar Þórisson leikur i gitar.
Jóhann Þórisson leikur á bassa-
gitar: Sigurður Long Jakobsson
leikur á saxafón og Svavar
Ellertsson á trommur. Nikulás.
Rúnar og Jóhann voru i Dögg.
sem nú hefur verið stokkuð upp.
Svavar var i Laufinu og Sigurður
Long var einu sinni i Fjólunni
m.a.
Hljómsveit Herberts Guöm.
Pelican með Herbert Guömundssyni
KOBBI OG CO. VINNA
BREIÐSKÍFU
„GOING HOME”. Þetta lag er
jazz-jam með River Band. Tom
Drown leikur gegnumgangandi á
saxafón og aðrir fá sin tækifæri
lika; nokkuð skemmtilegt.
Vel á minnst, það fylgir bók
með plötunni, þar sem i eru text-
ar, myndir og upplýsingar um
meðspilara. Þar er nefndur
bassaleikari River Bands, Steve,
en gleymst hefur að afla upp-
lýsinga um seinna nafnið, en það
er Humphries. Steve Humphries
leikur nú i hljómsveitinni Mc-
Smith ásamt öðrum úr River-
Bandinu, Sam Mitchell. Einnig
eru nokkrir gallar i textum. Það
Jakob Magnússon og hljóm-
sveit hans White Bachman Trio
eru búnir að vera hérna siðustu
daga eftir að hafa tekið ppp 6 lög
i New York. Jakob er annars á
leiðinni til Kaupmannahafnar að
taka þátt i einhverju festivali, og
hinir, Preston Ross Heyman,
Alan Murphey og John Gibling
halda til Englands, en Jakob mun
halda þangað eftir festivalið. Þar
ætla þeir að ljúka breiðskifu
sinni. Platan sem ég minntist á i
siðustu Klásúlum „Moving On”
og „Where Were You?” verður
ekki gefin út. en lögin veröa á
„Hrif 2” sem A Á hljómplötur
hyggjast gefa út fyrir jólin. Það
annað er að frétta af Jakobi
óbeint, að Stuðmenn munu taka
upp plötu i Hljóðriti um leið og
nýja 24-rása kerfið verður tekið i
gagniö.