Þjóðviljinn - 16.01.1976, Síða 4

Þjóðviljinn - 16.01.1976, Síða 4
4 SlÐA - ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 16. janúar 1976. DWOVIUINN MALÓAGN SÖSlALISMA. VERKALÝÐSHREYFINGAR OG ÞJÓÐFRELSIS. ÍJtgefandi: Útgáfufélag Þjóöviljans Framkvæmdastjóri: Eiöur Bergmann Ritstjórar: Kjartan ólafsson Svavar Gestsson Fréjttastjóri; EJjnar Karl Háraldsson Umsjón meö sunnudagsblaöi: Arni Bergmann Ritstjórn, afgreiösla, auglýsingar: Skólavöröust. 19. Slmi 17500 (5 linur) Prentun: Blaöaprent h.f. HYAR ERU VL-INGAR? Bresk Nató-herskip halda uppi árásum á islenska landhelgi, islensk varðskip, islenska sjómenn. Hvað eftir annað hefur legið við að stórslys yrðu um borð i varð- skipum okkar vegna ásiglinganna. Sjónvarpsfilman i fyrrakvöld frá breskum sjónvarpsmanni sýndi svo vel sem verða má i hvilikri hættu islensku varðskipin eru andspænis ofbeldisverkum bretanna. Þegar slikir atburðir gerast stendur þjóðin saman sem einn maður, þó að Morgunblaðið á hverjum einasta degi blessi Nató þvi ákafar sem ofbeldisverkin eru grimmari og andúðin á Nató ein- dregnari af hálfu islendinga. Meginhluti þjóðarinnar telur nú að islendingum beri að lýsa þvi yfir að ísland segi skilið við allt samstarf innan Nató ef herskipin hypja sig ekki tafarlaust i burtu. í þessu and- rúmslofti er staddur hér á landi aðalritari Nato, nistingskalt viðmót þjóðarinnar mætir honum hvar sem hann fer — nema i boðum ráðherranna. Þegar 9 af hverjum tiu islendingum hugsa á þessa leið er ekki nema von að hugur þeirra hverfi eins og tvö ár aftur i timann, þegar hér var rekin umfangs- mesta undirskriftasöfnun sem hefur átt sér stað á íslandi. Forvigismenn undir- skriftasöfnunarinnar voru þeirrar skoðunar, að svo mikil blessun fylgdi aðildinni að Nató og herstöð bandarikja- manna á íslandi að ekkert mætti gera til þess að hrófla við þvi. Þeir kölluðu undir- skriftasöfnun sina „Varið land,” og æ siðan ganga þeir undir nafninu VL-menn meðal islendinga, rétt eins og hver önnur farartæki bandariska setuliðsins. Þeim tókst með aðstoð Morgunblaðsins og skrif- stofu Nató á íslandi að efla mikinn fjölda- stuðning við þessa undirskriftasöfnun og er yfir lauk voru yfir 50 þúsund nöfn undir áskoruninni. Siðan þessi undirskriftasöfnun átti sér stað hefur margt gerst sem hefur haft áhrif á hugi þeirra sem skrifuðu undir plaggið i þeirri trú að hér væri raunveru- lega um það að ræða, að hernum og aðild- inni að Nató væri ætlað það að verja islendinga. Meðal annars hafa stanslaus- ar réttarofsóknir VL-inga gegn islenskum blaðamönnum og rithöfundum vakið óánægju og kurr meðal þess fólks sem léði nafn sitt undir plaggið forðum. En fleira kemur þar til og þá fremst atburðir siðustu mánaða. Vegna ofbeldisverka breta spretta upp mótmæli hvarvetna i landinu: bandarisku herstöðvunum i Grindavik, Höfn og Keflavik er lokað og islenskir flugumferðarstjórar neita að af- greiða herflugvélar. Þeir sem vaSklegast ganga fram i þessum aðgerðum eru oft á tiðum sömu menn og áður skrifuðu undir plagg Varins lands. Þetta fólk telur að það hafi verið blekkt til fylgilags við undir- skrifendur: það telur að reynslan hafi sýnt að bandariski herinn hér sé einskis nýtur þegar á okkur er ráðist og það telur að • aðildin að Nató hafi á engan hátt orðið islendingum til hjálpar i landhelgis- deilunni andspænis ofbeldisskipum breta. Það er þvi von að þetta fólk spyrji ein- mitt nú: Hvar eru þeir VL-ingar sem forð- um óðu um allt land og inn i hvert hús eins og grenjandi ljón til þess að fá undir- skriftirnar? Þessir VL-menn hafa haft hljótt um sig að undanförnu, enda vex nú skömm þeirra i réttu hlutfalli við aukningu ofbeldisverka breta hér innan islenskrar fiskveiðilandhelgi. Þau of- beldisverk jafngilda árás á ísland og það hefur komið i hlut allra islendinga og þó fremst varðskipsmanna okkar að verja landið fyrir þeirri árás. Þeir islensku varnarliðsmenn sem lokuðu herstöðvun- um þremur um siðustu helgi hafa tekið þátt i þvi að verja landið og sæmd þjóðar- innar gegn ofbeldisöflunum. Skömm aðstandenda VL er mikil frá upphafi, en i dag eru viðhorf þeirra og rikisstjórnarinnar blettur á þjóðinni. Það er kannski best þá að þeir hafi hljótt um sig. —s. ÓLAFUR JÓHANN Ólafur Jóhann Sigurðsson hefur hlotið bókmenntaverðlaun Norðurlandaráðs fyrstur islenskra rithöfunda. Verðlaunin hlaut hann fyrir ljóð, en hann hefur verið þekktari hér á landi til þessa fyrir skáld- sögur sinar, smásögur og barnasögur. Ólafur Jóhann Sigurðsson hefur næman skilning á lifinu og fegurð þess og and- stæðumhvortsemþað er landið sjálft, dýr- in eða fólkið og dagleg vandamál þess. Hann hefur jafnan gert sér ljósa grein fyrir andstæðum þjóðfélagsins og það er táknrænt fyrir Ólaf Jóhann,er hann svarar fréttamönnum, eftir að hafa fengið bók- menntaverðlaun Norðurlandaráðs: ,,Ég var að hugsa um landhelgismálið og framtið þjóðar okkar.” íslendingum öllum er mikill heiður sýndur með verðlaunum Ólafs Jóhanns Sigurðssonar og islendingar standa i þakkarskuld við rithöfundinn fyrir verk hans öll og framlag hans til þess að dýpka og stækka skilninginn á mannlifinu. Þvi miður hafa islensk stjórnarvöld ekki séð sóma sinn i þvi að meta ólaf Jóhann svo sem vert er: oft verður listrænt mat þeirra að liða fyrir flokkspólitiska þröng- sýni. En þröngsýni og ofstæki breyta ekki þvi að allir unnendur bókmennta óska Ólafi Jóhanni Sigurðssyni til hamingju með verðlaun bókmenntanefndar Norður- landaráðs. —s. Skrítin svör um kjarnorkuna Timinn tekur i dag undir kröf- ur Þióðviljans um að kannað verði til hlitar hvort kjarnorku- vopn séu geymd á Keflavikur- flugvelli. A.Þ. skrifar og segir svör Harold G. Rich, flota-, foringja, og Páls Ásgeirs Tryggvasonar deildarstjóra varnarmáladeildar, allsendis ófullnægjandi. A.þ. segir: ,,En þegar flota- foringi Bandarikjanna á Kefla- víkurflugvelli segist i blaða- viðtali hvorki geta staðfest né neitað að kjarnorkuvopn séu geymd einhvers staðar á Kefla- vikurflugvelli, hljóta að vakna efasemdir. Þvi var spurningunni ekki svarað af- dráttarlaust neitandi? Og engu eru menn nær eftir að hafa hlustað á þær skýringar deildarstjóra varnarmála- deildar, Páls Ásgeirs Tryggva- sonar, að hann trúi þvi ekki, að Bandarikjamenn séu þeir ódrengir að fela kjarnorkuvopn hér.'Það kemur málinu ekkert við hverju deildarstjóri varnar- máladeildar trúir, Varnarmála- deild hlýtur að hafa meiri skyld- ur en þær að hlusta einungis á fullyrðingar varnarliðsins. Hún hlýtur að gera sjálf sinar athug- anir.” Þvi ber að fagna að ekki eru allir jafn trúgjarnir og Páll As- geir. Og þess er kannski að vænta að utanrikisráðherra tjái sig um málið hvað liöur, þegar flokksblaðið krefst svara svo eindregið. Annars eru svörin við þeim spurningum,,sem greinin i Þjóðviljanum vakti, næsta kostuleg. Páll Ásgeir segir i viðtali við Dagblaðið að þegar eftir hafi verið leitað hjá setu- liðinu hafi það alltaf neitað þvi afdráttarlaust að kjarnorku- vopn væru á Keflavikurflug- velli. Aðmirállinn sjálfur segir að Bandarikjaher hafi það fyrir reglu að gefa aldrei neitt upp um hvar kjarnorkuvopn eru geymd. Hann getur hvorki játað né neitað. Og loks segir Páll As- geir við Þjóðviljann, að islensk stjórnvöld fylgist ekki með þró- un vopna- og tæknibúnaðar á Vellinum. Þetta minnir helst á þuluna hans Jóns Hreggviðs- sonar um það hvenær maður drepur mann og hvenær ekki. NATÓ eða þorskurinn Það stoöar ekki þótt Visir og Morgunblaðið mali um nyt- semina af aðild Islands að NATÓ og „varnarsamningn- um” við Bandarikin. Al- menningur i landinu hefur sett stórt spurningarmerki við þenn- an hefðbundna NATÓ-áróður ihaldspressunnar. Sjómenn i Grindavik, Keflavik og Höfn i Hornarfirði lokuðu hliðum NATÓ stöðva og nú hafa islenskir flugumsjónarmenn stöðvað æfingaflug Bandarikja- manna á Vellinum. Ætla Banda- rikjamenn og NATÓ ekkert að leggja að mörkum til þess að verja okkur, spyr fólk, sem hefur i einlægni trúað NATÓ- áróðrinum? Ef Morgunblaðið væri eitt um fréttaflutning af atburðum hefði harla litið orðið vart við þessar aögerðir. Reynt er að fela þá á siðum blaðsins, en i stað þess er slegiö upp tilvitnun i viðtal við Þröst Sigtryggson, skipherra á Æi, þar sem hann segir að her- skipin bresku hafi ekki gert til- raunir til þess að sigla á sitt skip. Hvað á þetta að sanna? Að engar ásiglingartilraunir hafi verið gerðar af hálfu breta? Svona vinnubrögð á Morgun- blaðinu á hápunkti þorska- striðsins bera óneitanlega keim af fimmtu herdeildariðju. Það er vissulega kominn timi til þess að spyrja Morgunblaðið hvort sé mikilvægara að mati þess NATÓ eða „siðasti þorskur- inn”. Varnarlaust hafa eins og kunnugt er tekið að sér flugumferðarstjórn fyrir Bandarikjaher að öllu leyti i samræmi við þá stefnu að is- lendingar taki yfir sem flest störf á Vellinum. Sýnt er að þeir hafa i hendi sér að stöðva allt reglulegt flug Bandarikjahers á Keflavikurflugvelli. Það er ástæða til þess að efast um varnargildi hersins þegar hann getur ekki einu sinni varið sig gegn isl. flugumsjónar- mönnum. Og það eru fleiri en Þjóðviljamenn sem farnir eru að efast um varnargildi her- stöðvarinnar fyrir islendinga. Það gerir nú þorri almennings og svo Geir Hallgrimsson, for- sætisráðherra. Hann hélt þvi fram að Bandarikjaher hér á landi hefði hvorki þau tæki né vopnabúnað, sem þyrfti til þess að bregðast skjótt við herskipa- innrás breta i islenska land- helgi. Hvað þarf þá Bandarikjaher langan tima til þess að bregöast við árás sovétmanna, sem ætið er yfirvofandi að þvi er NATÓ- menn segja. Aðmiráll Rich lum- ar kannski á kjarnorkuvopnum i Orion-vélunum sinum. Hugsan- legt er lika að hann hafi hrifist af hugmynd Glistrups hins danska um að koma upp i stað danska hersins, sjálfvirkum simsvara: sem svarar i sifellu á rússnesku: Við gefumst upp. NATÓ- átapparinn Upplýsingaskrifstofa NATÓ að Garðarstræti 42 fékk heimsókn i gær. Þar ræður hús- um maður sem skreyttur hefur verið ýmsum nafnbótum i Þjóð- viljanum: NATÓ-Mangi, eini launaði starfsmaður NATÓ, utan Brussel, upplýsingafulltrúi NATÓ á tslandi, starfsmaður NATÓ os.frv. Indriði G. Þorsteinsson segir i smásögu i Visi I fyrradag frá einu af fjölmörgum vinarboðum til höfuðstöðva NATÓ, Þar greindi frá viðskiptum hans við NATÓ-átappara, sem tappa á islendinga i svona ferðum utanaðlærðum NATÓ-visdómi, aðallega um sovétmenn, auk veiga i fljótandi formi. Þarna er i hnotskurn komin lýsingin á iðju Magnúsar Þórðarsonar hér á landi. Hann er NATÓ-átappari á launum. Og svo eru náttúrlega margir sem vilja tappa NATÓ-visdómi á islendinga af hreinni hugsjóna- mennsku, eins og t.d. VL-ingar. — ekh. * 9? varnarlið nn Islenskir flugumsjónarmenn j - 'i'f'ýf.'fó':'' i ípjfí. ■Mh

x

Þjóðviljinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.