Þjóðviljinn - 14.08.1976, Qupperneq 4

4 SÍÐA — ÞJÓÐVILJCMN Laugardagur 14. ágúst 1976
DJOBVIUINN
MÁLGAGN SÓSÍALISMA,
VERKALÝÐSHREYFINGAR
OG ÞJÓÐFRELSIS.
Útgefandi: Útgáfufélag Þjóðviljans.
Framkvæmdastjóri: Eiður Bergmann
Ritstjórar: Kjartan ólafsson
Svavar Gestsson
Fréttastjóri: Einar Karl Haraldsson
Umsjón með sunnudagsbiaði:
Arni Bergmann
Ritstjórn, afgreiðsia, auglýsingar:
Skólavörðust. 19. Sími 17500 (5 linur)
Prentun: Blaðaprent h.f.
ORÐ OG ATHAFNIR
Nú hafa öll dagblöðin — einnig Timinn
— tekið undir þá kröfu Alþýðubandalags-
ins og Þjóðviljans að breytt verði skatta-
reglum frá þvi sem nú er. Er þetta einkar
athyglisvert þegar þess er gætt að tals-
menn annarra stjórnmálaflokka virtust
ýmist mjög áhugalitlir eða andstæðir
þeim kröfum sem Alþýðubandalagið setti
fram á alþingi i vetur i frumvarpi Ragn-
ars Arnalds um breytingar á skattalögun-
um. En þrátt fyrir jákvæða afstöðu blað-
anna er engu að siður ástæða til þess að
gera ráð fyrir hinu versta, semsé þvi að
litil heilindi fylgi orðunum. Sú hefur
reynslan jafnan verið i skattamálunum.
Ástæða þess er aftur sú að innan ihalds-
flokkanna eru sterk öfl sem hafa hags-
muni af þvi að hafa skattakerfið óbreytt,
skattsvikapeningar flokksgæðinganna eru
ÓTTIN MIKLI
kærkomnir i kosninga- og flokkssjóði og
húsbyggingar ihaldsflokkanna. Þess
vegna er þar á bæ takmarkaður pólitiskur
vilji fyrir breytingum á skattakerfinu.
Hér er um alvarlegan áburð að ræða en
engu að siður ákaflega mikilvægar stað-
reyndir. Það er til að mynda athyglisvert i
þessu sambandi að skoða formenn hús-
byggingasjóða stjórnarflokkanna. I þetta
hlutverk eru valdir harðsnúnir fjármála-
menn i báðum tilvikunum. Sérfræðingur
Framsóknarflokksins i fjármálum og for-
maður húsbyggingasjóðs Framsóknar-
flokksins er þekktur lögfræðingur hér i
borg. Hann borgar engan tekjuskatt og
skv. útsvarinu hefur hann ekki talið fram
nema um 700 þúsund króna tekjur á sl. ári.
Formaður húsbyggingasjóðs Sjálfstæðis-
flokksins greiðir liklega heldur vænni
skatta til samneyslunnar, en hann hefur
beitt sér fyrir þvi að safna fé til Sjálfstæð-
ishússins meðal annars hjá hinum marg-
nefndu skattlausu fyrirtækjum. Það var
til dæmis ákaflega athyglisvert að fyrir-
tækið Ármannsfell, sem fékk lóðina dýru,
greiddi miljón i byggingu Sjálfstæðishúss-
ins á sama tima og fyrirtækið hafði mjög
litlar tekjur samkvæmt skattskránni.
Þessi dæmi sýna að innan stjórnarflokk-
anna eru sterk öfl sem hafa hagsmuni af
núverandi skattsvikakerfi og þessi dæmi
sýna að það eru þessi sömu öfl, sem hafa
fengið það hlutverk að hafa forustu i fjár-
málum ihaldsflokkanna. Þetta er ákaf-
lega alvarleg staðreynd, sem sýnir að það
er full ástæða til þess að óttast það að tak-
mörkuð heilindi búi að baki yfirlýsingum
ihaldsblaðanna siðustu daga um nauðsyn
þess að breyta skattakerfinu.
— s.
Það er greinilegt á málgögnum ihalds-
flokkanna undanfarna daga að sá flokkur-
inn sem þau óttast mest er Alþýðubanda-
lagið. Daglega birtast froðufellandi árásir
á Þjóðviljann og Alþýðubandalagið i þess-
um blöðum og iðulega endurbirta þau leir-
inn hvort eftir öðru til þess að ekkert fari
nú framhjá lesendunum. Þessi ótti stjórn-
arflokkanna er ekki ástæðulaus; Alþýðu-
bandalagið er eini stjórnmálaflokkurinn i
landinu sem er i verulegri sókn. Allt frá
siðustu kosningum hafa æ fleiri áttað sig á
þvi loddarahlutverki sem forusta Fram-
sóknarflokksins lék i siðustu alþingiskosn-
ingum, og þessir kjósendur munu ekki
framar veita Framsóknarflokknum
stuðning.
Það er einörð afstaða Alþýðubandalags-
ins i landhelgismálinu og i kjaramálum
sem hefur afhjúpað stjórnarflokkana hvað
eftir annað þannig að þúsundir launa-
manna og bænda um allt land eru nú að yf-
irgefa þessa flokka, en ganga til liðs við
Alþýðubandalagið. Af þessu stafar óttinn i
stjórnarherbúðunum — þess vegna birta
málgagn þeirra daglega árásir á Þjóðvilj-
ann og Alþýðubandalagi^ íhaldið óttast
vaxandi skilning og styrk islenskrar al-
þýðu: skilningur og þekking er versti ó-
vinur ihaldsaflanna, fáfræðin þeirra ör-
uggasti bandamaður. - — s.
t þjóölifi okkar er alls konar spilling
á afbrigöum slfkum ég hef ekki tölu.
Þó vekur I sái minni helkaldan hrylling
þá hampaö er „kvennaskinnsjökkum” til sölu.
Og „kvenleöurstigvél” og „kvengötuskórnir”
menn kannast viö hvllikt úr fjölmiölastáti.
Já, satt er aö kvenþjóöin færir oft fórnir
en fyrr má nú vera en húöina láti!
Mér ægir sú hugsun ef segöi mér sonur:
„Svona er leöriö af konunni minni”!
Nei, viö skulum hætta aö húöfietta konur
og hrúga upp vörum úr kvenfólksins skinni.
7748-6755”
Alþýðusambandsþing
Sérfrœðingar og
stjórnmálamenn
1 fróðlegu viðtali i nýút-
kominni Frjálsri verslun segir
Jón Sigurösson, forstjóri Þjóö-
hagsstofnunar, m.a. að þaö sé
„hvorki von né vit til þess aö
rekstur alls okkar stóra fiski-
flota geti veriö aröbær viö
rikjandi ástand fiskistofnanna
viö landið.” Þá er hann spurður
aö þvi hvort hagfræðingar taki
meira mark I efnahagsspám
sinum á fiskifræðingum eöa
stjórnmálamönnum?
,,— Ég held aö þessi skoð-
anamunur, sem þú nefnir
milli sérfræöinga og stjórn-
málamanna um ástand fisk-
stofna, hafi verið stórlega ýktur
i fjölmiölum, og sé reyndar aö
verulegu leyti tilbúningur
þeirra. Hér er ekki um að ræöa
hvor sé betri Brúnn eða Rauður.
Auövitað verðum við aö byggja
stefnunna i fiskveiðimálum á
áliti fiskifræðinga. Akvöröun
um friðum og nýtingu fisk-
stofnanna við landið er hins
vegar ekki eingöngu liffræðílegt
Jón Sigurösson.
spursmál. Við verðum að vega
og meta efnahagslegan
ávinning og kostnað, sem fylgir
hugsanlegum friðunaraðgerð-
um. Þannig koma efnahagslegu
sjónarmiðin inn i myndina.
Endanlegar ákvarðanir hljóta
hins vegar að vera stjórnmála-
legs eðlis, en þar koma eflaust
enn fleiri atriði til greina, ekki
sist hvaða áhættu menn vilja
taka i þessu efni.
Ég tel afar mikilvægt að góð
samvinna sé milli fiskifræðinga
og hagfræðinga og reyndar sér-
fræðinga á fleiri sviðum til þess
aö meta skynsamlega þær leið-
ir, sem um er að velja i fisk-
veiðimálum á næstu árum. Slikt
samstarf fer nú fram — og hefur
rendar gert i nokkur ár milli
Hafrannsóknarstofnunar og
Þjóðhagsstofnunar. Arlegum
skýrslum okkar um þjóðarbú-
skapinn hafa siðustu ár fylgt á-
lit sérfræðinga
Hafrannsóknarstofnunnar á
aflahorfum komandi ára. Vita-
skuld er nú sérstaklega brýn
þörf á samvinnu af þessu tagi.”
Margt
er skinnið
1 bréfi til dags á Akureyri
kvartar 7748-6755 yfir sérstök-
um auglýsingamáta, sem
áreiðanlega brýtur i bága viö
nýju jafnréttislögin og aug-
lýsingaákvæði þeirra. Visur
fylgja með:
„í auglýsingum blaða hef ég
iöulega hnotið um orö sem ég
undrast mjög, og það á jafnt við
um Dag sem önnur blöð. Oft hef
ég t.d. séö þar auglýst „kven-
götuskó”. Sem gamall sveita-
maður kannast ég mæta vel við
fjárgötur, sem hvarvetna liggja
um beitilönd sauðfjár, en
„kvengötur” þekki ég ekki og
hefði gaman af aö hljóta vit-
neskju um hvar þær fyrirfinn-
ast, og hvers vegna menn þurfa
sérstaka skó, til þess aö ganga
þær götur.
Miklum mun alvarlegra mál
er þó þegar auglýstar eru vörur
eins og „kvenleðurstfgvél” og
„kvenskinnjakkar”. Ég hygg að
það sé ævaforn slður að kenna
skinn við þá skepnu, sem það er
tekið af. Til dæmís er talað um
lambskinn kálfsskinn, tófu-
skinn, minkaskinn, sauöskinn,
kýrleður, svlnsleður, hrosshúö-
ir, geitarskinn og þannig mætti
lengur telja.
Getur það verið, að kvenfólk
sé flegið og skinn þess notað I
ýmiskonar vörur? Og getur það
veriö, að sllkt athæii se logiegt '
Mér finnst engu máli skipta
hvort hér er um að ræða innlent
eða erlent leður og skinn.
Víst er húð kvenna falleg að
sjá, en ekki hefði ég nú geö I mér
til að ganga I fötum sem gerö
væru úr sllku efni og svo mun
fleirum fariö. Ég treysti þér til
að fá þetta mál upplýst.
1 forystugrein slöasta tölu-
blaðs Austurlands, málgagns
Alþýðubandalagsins á Austur-
landi, er fjallað um væntanlegt
Alþýðusambandsþing. Þar seg-
ir:
„A komandi hausti veröur
haldið þing Alþýðusambands Is-
lands. A því þingi verður mótuö
stefna samtakanna næstu árin
og skiptir miklu fyrir alla al-
þýðu hvernig til tekst um þá
stefnumótun og þá ekki siður
hitt af hve miklum þunga þeirri
stefnu verður fram fylgt.
Það hefur komiö svo berlega I
ljós að undanförnu, að engum
heilskyggnum manni ætti aö
dyljast, að án sterkra pólitiskra
áhrifa, er verklýðshreyfingin
ekki fær um að halda hlut sín-
um. Þegar ihaldsstjórn er við
völd, er verkalýðurinn jöfnum
höndum sviptur hverri kjara-
bót, sem honum tekst aö knýja
fram. Til þess er beitt
gegndarlausum verðhækkun-
um,gengisfellingum og öðrum i-
haldsúrræðum.
Veikleiki verklýðshreyfingar-
innar stafar ekki sist af þvl, að
þar hafa komist til verulegra
áhrifa menn, sem eru hand-
bendi atvinnurekendavaldsins
og ganga erinda þess I einu og
öllu.
Stór og áhrifamikil samtök
innan Alþýðusambandsins eru i
höndum Ihaldsmanna og lúta
pólitiskri forystu Sjálfstæðis-
flokksins. Og I sjálfri stjórn
A.S.I. eru menn sem eru áhrifa-
menn i Sjálfstæðisflokknum.
Við kosningar þær til Alþýðu-
sambandsþings sem nú fara i
hönd, verða vinstri menn aö
vinna markvisst að þvi að eyða
áhrifum Ihaldsins innan
heildarsamtakanna. Þvi aöeins
að það verði gert getur Alþýðu-
sambandið komið fram af þeirri
festu, sem með þarf gagnvart
rlkisvaldi afturhaldsins og
atvinnurekendavaldsins.’ — ekh