Þjóðviljinn - 17.03.1977, Qupperneq 2
2 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Fimmtudagur 17. mars 1977
HVER ER HEIÐBRÁ?
Þjóðviljinn
22. febr. sl.
„A máli skal manninn
þekkja,” sagöi Hallgrimur Pét-
ursson. Og Heiöbrá segir: „Mér
finnst skjóta skökku viö, þegar
þingmenn sósialista flytja til-
lögur á þingi um höft, boö og
bönn i sambandi viö áfengis-
neyslu.”
Er hér átt viö, aö sóslalistar,
einkum þó þingmenn þeirra, séu
vinsvelgir öörum mönnum
fremur? Þegar ég las þessa lof-
gerö um , ,hina þörfu tillögu Sól-
ness”, varö mér aö spyrja:
Hverer þessikona, sem kvartar
um, aö „islendingar” geti ekki,
vegna þreytu, iesiö bók, horft á
sjónvarp, fariö i leikhús eöa sótt
fundi? Hún er þó viss um, aö
þeir hafi þrek til aö sækja á
knæpum þau „mannamót, sem
ekki geta fariö fram annars
staöar”. Hver er þessi kona,
sem andvarpar: „Og hversu
ijúflega bjórinn manni um
kverkar rennur!”?
Varla er hún sóknarkona, með
sin lágu laun og ef til vill, 20 þús.
húsaleigu. Varla er hún ein
þeirra húsmæöra, sem vinna úti
á daginn og sinna heimilisverk-
um á kvöldin. Og slst er hún ein
Hinn umdeildi islenski bjór.
af þessum ungu rauösokkum,
sem vilja, aö húsbóndinn taki
drengilega þátt I heimilisverk-
unum á kvöldin.
Þetta rausaði ég viö tvær aör-
ar kerlingar. En þær sögöu
svona: „Hver helduröu aö skrifi
svona belging, nema blaöadólg-
amir sjálfir? Eöa hver held-
urðu, aö hún sé, konan i Vest-
urbænum” hjá Mogganum?”
Ég tók ekki undir tal kerling-
anna um, að blaöamenn Þjóö-
viljans séu liklegir til aö mæla
með knæpunum 501 draumi Sól-
ness. En þarna kemur fram siö-
fræöi fjölmiölanna: eitthvað
handa öllum. Og bjórvambir
eru blaðalesendur eins og aörir.
Kristinn Vilhjálmsson er ekki
alveg eins rómantlskur og elsk-
an hún Heiðbrá. Hann segir:
„Kannske er þaö draumur Sól-
ness aö f jölga öryrkjum svo um
muni.”
Þvl trúi ég ekki. En menn,
sem halda, að þeir viti ofan i
Kröflu, hvaö hún ætlar sér, get-
ur dreymt skrýtilega, án þess,
aö þá dreymi afleiöingarnar um
leiö. Þeirfáu menn, sem á tlma-
bili geröu gælur viö flkniefni,
meö aulafyndni i blööum, láta
nú ekki til sin heyra. Eins mun
fara um knæpurómantikina.
Hún er svo aumlega væmin.
Oddný Guðmundsdóttir.
Byggdastefna Framsóknar
Aö undanförnu hafa veriö viö-
töl I Tlmanum viö unga framá-
menn I Framsóknarflokknum.
Margir þeirra eru utan af landi
og sumir hafa látiö þau cx-ö falla
aö Framsóknarflokkurinn sé sá
flokkur sem best sé hægt aö
treysta til að halda fram merki
byggöastefnu. Ekki veit ég hvaö
fyrir þessum ungum mönnum
vakir aö halda uppi svona mál-
flutningien nær er mér aö halda
aö þessir blessuðu ungæöingar
ætli sér kannski aö komast
sjálfir til metoröa I flokknum og
hugsi sér aö svona málflutning-
ur láti vel I eyrum flokksforyst-
unnar, séu sem sagt venjulegir
framagosar, en engir hugsjóna-
menn.
Hitt vita allir sem vilja vita aö
þó aö Framsóknarflokkurinn
hafi kannski einu sinni veriö
byggöastefnuflokkur er hann
VERÐLAUNAGETRAUN Hvaö heitir
þaö ekki lengur. Hann er venju-
legur hentistefnuflokkur. Ailt
sem vel var gert í vinstri stjórn-
inni i byggðamálum hefur veriö
tekiö aftur, tafiö eöa svæft
I. núverandi stjórn. Það vita
allir sem búa úti á landi.
Fyrrverandiframsóknarmaöur
Dvergabakki og
fólkið í götunni
Flestar götur þéttbýlis hafa
sin einkenni sem gera þær óllk-
ar öörum. Sumar eru þó svo
nýjar aö þær eru eins og unga-
börn I vöggu, ómótaðar og
reynslulausar.
Tökum t.d. Dvergabakka I
Breiðholti. Það er varla hægt aö
sjá aö hann sé gata — svona viö
fyrstu sýn — heldur bara nýleg-
ar og svipaðar blokkir I bendu
þvi aö gatan liggur eiginlega i
kross. Svo er hún I litlu frá-
brugðin öðrum götum I hverf-
inu.
Fólkiö, sem býr I Dverga-
bakka, er meö öörum orðum
ekki fariö aö sétja sinn sérstaka
svip á þessa götu. Hér búa
barnafjölskyldur sem koma og
fara. Hún er enn eins og stuttur
viðkomustaður fyrir mjög
marga.
A daginn er kvikt af börnum
hvert sem augaö lltur I Bökkun-
um. Svo hægist um og kyrrist
upp úr kl. 10 nema hvaö hávaöa-
samir unglingar fara stundum I
flokkum um hverfiö síöla og
halda jafnvel vöku fyrir ibúun-
um með ærslum og kátinu. Þar
fara mannalegir strákar meö
sigarettu á vör og sumir jafnvel
meö flösku veifandi I hendi og
svalar stelpur sem láta strák-
ana kllpa sig — ef vel lætur. En
þetta eru bara börn og sum um-
komulaus vegna vonsku heims-
ins — ef nánar er aö gáö.
A daginn eru fiennustór bfla-
stæðin auö, á kvöldin full af bil-
um. Karlmenn sjást hér sjaldan
á daginn nema um helgar. Þá
fara þeir i biltrúa með fjöl-
skyldu sina eöa bóna bflinn sinn
i sólskini á grábláu malbikinu.
Sumir eru fullir um helgar.
Mæöurnar bjástra allan dag-
inn með börnin sin, búa til mat,
þvo og skúra, lesa reifara,
sauma, kalla reiöilega úti á
svölum til óþekkra krakkaorma
eða fara með þau yngstu á leik-
völl.
Þetta hávaðasama samfélag
kvenna og barna er kannski
megineinkennið á Dverga-
bakka. En bara á yfirboröinu.
I hveri Ibúö spinna örlaga-
nornirnar sinn þráö og skapa
einstaklingunum örlög. I hverri
sál og I samspili einstaklingana
vindast ótal þræðir og hvern dag
og hverja nótt gerist eitthvaö
sem leggur nýjan þráö I hinn st-
óra vef.
Þó aö íbúöirnar og blokkirnar
séu llkar hver annarri eru ein-
staklingarnir ólikir. Jafnframt
þvi að umhverfiö setur mark
sitt á fólkið fer fólkiö smám
saman aö setja mark sitt á göt-
una. Þá fer Dvergabakki aö fá á
sig svipmót sem gerir hann ólík-
an öörum götum og spennandi
viöfangsefni þeim sem les hann.
GFr.
Eins og getið var um hér I
blaöinu I gær uröu mistök i
skipagetrauninni á þriöjudag og
telst sá dagur þvl ekki meö og
veröa skipin aðeins fjögur i
þessari viku (nr. 27-30). Ef þú
veistrétt nöfn þeirra áttu mögu-
leika á aö vinna til verölauna.
Bókaverðlaunin I þessari viku
eru Veturnóttakyrrur eftir
Jónas Árnason I útgáfu Ægisút-
gáfunnar. Sendu úrlausnir i
vikulok til Póstsins, Þjóöviljan-
um Siöumúla 6. Dregið veröur
úr réttum lausnum.
Þetta skip er oft nefnt f fréttumum þessar mundir.enda vel þekkt aflaskip.
ALDARSPEGILL
Ur íslenskum blöðum á 19. öld
AUGLÝSING.
— Af því að margir hafa beíiS mig um
ýmsa smákvetlinga eptir mig, ;enn mjer er
eigi hægt a& fullnægja óskum þeiria meb a&
gefa mörgum afskript af þeim, þá hcfi jeg f
hyggju aö gefa út á prent cina cfea tvær ark-
ir mcö ýmislegt þessliáltar, f þeirri von a&
þeir eigi BÍ&ur fyrir þa& mæti gó&uin vi&-
tökum kunningja minna. — Enn jafnframt
óska jcg, a& þeir scro kynnu a& liafa í hönd-
um, hvort heldur þa& væri kvæ&i e&ur stakar
vísur cptir mig, a& gjöra mjer þá þjenustu-
scmi a& senda afskript af þciin til rilstjóra
Nor&anfara vi& fyrsta tækifæri.
Staddur á Akurcyri 1G. ágúst 1870.
•I. Mýrdal
til heimilis a& iiöfn í Sigluíir&i.
Norðanfari 20. ágúst 1870