Þjóðviljinn - 12.07.1977, Qupperneq 9

8 StÐA — ÞJÓÐVILJINN ÞriOjudagur 12. júll 1977
ÞriAjudagur 12. júll 1977 ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 9
STYKKISHÓLMUR
ÓU J6,
grásleppa
og Lions
Lions úti á landi er allt annað mál
— segir Einar Karlsson.
Vegurinn inn í Stykkishólm
er skelfing slæmur og er
viö hossumst í hlað að
áliðnum degi er ósköp
notalegt að koma á stein-
steypta aðalgötuna.
Fljótlega eftir að komið
er í bæinn er knattspyrnu-
völlurinn á hægri hönd. Og
þangað leggjum við leið
okkar.
Þarna er æfing hjá hinum
yngri, friskir Hólmarar greini-
lega nokkuö mismunandi gamlir
elta boltann af miklum eldmóöi.
Þaö er á þessari æfingu eins og
allsstaöar, sumir geta aldrei
fengiö tuöruna til aö fara þangaö
sem henni er ætlaö . Aörir hlaupa
um meö boltann eins og hann sé
limdur viö tærnar á þeim.
Ahuginn er þó sá sami hjá öllum,
bæöi liprum og klaufskum, og
segir ekki einhversstaöar aö
meginatriöiö sé aö,vera meö.
Meöan viö biöum eftir
aö æfingu strákanna
ljúki tökum viö nokkra
unga og friska pilta
tali. Þaö kemur brátt i ljós aö
þettaepkjarninn I knattspyrnuliöi
ungmennafélagsins Snæfells, en
þaö heitir ungmennafélagiö i
Stykkishólmi. Og sú nafngift þarf
varla aö koma neinum á óvart.
Viö spyrjum náttúrulega um
þaö hversu gengur I^knattspyrn-
unni, hvort þeir séu I annari
deild? — Nei, sem betur fer, — er
svariö. Ha? segjum viö. —Já, þaö
eru svo helviti mikil feröalög i
annari deild, maöur veröur aö
flækjast um allt landiö. Bölvaö
stress, og mundi lika setja félagiö
alvegá hausinn. Viöerum i þriöju
deild og þaö er fint. Alveg hæfileg
feröalög. Viö förum I Húnaver og
i Sævang. — Og þeir halda áfram
aö telja upp staöi sem þekktari
eru fyrir skemmtileg böll en
knattspyrnuiökun.
Svona ábyrgöarlaust hjal er
okkur mjög á móti skapi og
smellum þvi af þeim mynd svo
þjóöin megi þekkja útlit þeirra.
En þeir eru vist ansi glúrnir i fót-
bolta.
Annars varö ungmennafélagiö
Snæfell þekkt af íþróttafréttum
þegar gott körfuknattleiksliö
skaut nokkuö skyndilega upp
kollinum i Stykkishólmi. Og aö
sögn þeirra félaganna viö völlinn
gengur enn nokkuö sæmilega meö
körfuboltaliöiö.
En nú er æfingin búin hjá ungu
strákunum og viö æöum inn á
völlinn og tökum þá tali. Þetta
eru galvaskir strákar og af tali
þeirra má merkja aö þeir ætla sér
stóran hlut i knattspyrnunni, gott
ef þeir ætla ekki aö veröa íslands-
meistarar. Og hver veit, kannski
veröa þeir þaö? Viö smellum af
þeim mynd meö þjálfaranum
þeirra,Þór Albertssyni, og gerum
þar meö okkar besta til aö auka
frægö þeirra.
Grásleppan eða óli Jó.
Niöri á bryggju hittum viö fyrir
Kristin B. Gislason. Hann stundar
grásleppuveiöi og er þarna aö
ganga frá hrognunum sinum
niöur I plastkvartii. Annars er
Kristinn maöur sem viöa kemur
viö. Hann stundar búskap á
bænum Skildi, sem er skammt frá
Stykkishólmi. A haustin vinnur
hann i sláturhúsinu. A þennan
hátt fær hann tilbreytinu i lifiö.
Kriátinn hefur lika veriö formaöur
i verkalýösfélaginu, var þaö I ein
8 ár.
Þaö er aöeins eitt sem okkur
mislfkar hjá Kristni. Hann er
Framsóknarmaöur. Okkur hefur
borist njósn af þvi aö sjálfur
flokkslei’ötoginn hyggist halda
fund I Stykkishólmi um kvöldiö
svo viö spyrjum Kristin hvort
hann ætli ekki aö fara til aö hlusta
á Óla Jó. — Hver veit, — svarar
hann, — ef ég hef tima. Grá -
sleppankemur fyrst hjá mér. Ef
hún leyfir fer ég, annars ekki. —
Næsti Framsóknarmaöur sem
viö þekkjum er öllu ákveönari i aö
fara. Þaö er Dagbjört Höskulds-
dóttir, formaöur Versiunar-
mannafélagsins I Stykkishólmi,
og hefur veriö þaö siöan I vetur.
Þegar viö förum aö spyrja hana
um staöinn segist hún kunna
mjög vel viö sig, þetta sé
menningarstaöur —Her er mikiö
félagslif, leikfélag, lúörasveit,
kór, kvenfélag og svo auövitaö
karlaklúbbarnir. — Hún trúir
okkur fyrir þvi aö hún sé siöur en
svo neinn Reykjavikursinni, i
Stykkishólmi sé allt sem þarf til
aö lifa nútfmalffi.
Okkur finnst bara synd aö jafn
félagsþroskaö fólk og viö höfum
hitt i Stykkishólmi skuli veröa aö
eyöa heilu kvöldi i aö hlusta á
bulliö úr hæstvirtum dómsmála-
ráöherra. 'Hólmarar eiga
heimtingu á betri skemmti-
kröftum aö okkar mati.
Verkalýðshúsið.
Formaöur verkalýsöfélagsins i
Stykkishólmi heitir Einar Karls-
son. Glaölegur maður og heldur
vinveittur blaöu voru.
Hánn tekur okkur mjög vel og
fer meö okkur aö skoöa hús
verkalýösfélagsins en af þvi húsi
eru þeir i Stykkishólmi stoltir. Og
mega vera þaö. Húsiö lægur ekki
mikiö yfir sér, er litiö timburhús
viö aöalgötuna. En þaö er þeim
mun viökunnanlegra innan dyra.
Hús þetta var áöur málningar
verkstæöi, en verkalýösfélagiö
keypti þaö og innréttaöi. Aö sögn
Einars var þaö ákaflega spenn-
andi verkefni aö útvega f jármagn
til verksins og koma þessu i höfn.
Félagarnir voru ákaflega dug-
legir aö safna fé til hússins. Gáfu
bæöi hluti og peninga. Var eink-
um safnaö á vinnustööum. Kven-
fólkið var sérstaklega duglegt viö
þessa söfnun. „
Þetta hús er raunverulegt
félagsheimili, ekki bara á
pappirunum eins og svo mörg af
þeim pjatthýsum er bera þaö
nafn.
Hér er opiö hús á hverju
fimmtudagskvöldi og mikið talaö
og mikiö kaffi drukkiö, segir Ein-
ar og hlær.
Lions úti á landi
Nokkru siöar sitjum viö inni i eld-
húsi hjá Einari og njótum út-
sýnisins úr eldhúsglugganpm.
Enn meira njótu'.n vjö þó matar-
ins sem 'raiJt er borinn.
Einar er ættaöur úr Breiöar-
fjaröareyjum og kona hans
Pálina Þorvaröardóttir er inn-
fæddur Flateyingur. Maturinn
sem fram er borinn ber breiö-
firska upprunans merki: selkjöt,
selspik, svartbaksegg og fleira i
þeim dúr.
Er viö sitjum inni i stofu og
slöppum af berst talið m.a. aö þvi
sem Dagbjört kallaði „kalla-
klúbbana”.
— Lions hérna úti á landi er allt
annaö en svona klúbbar i Reykja-
vik, segir Einar. Ég hef oft verið
aö velta þessu fyrir mér. Fyrir
sunnan eru þetta aöallega svona
einhverjir finir snobbkarlar, en
hér hjá okkur eru allir i þessu.
Þetta eru bara nánast okkar
saumaklúbbar. Stundum eru rót-
tækir menn suður i Reykjavik aö
setja út á þessa klúbba og gagn-
rýna að viö þessir vinstra megin
skulum vera I þessu. Viö úti á
landi erum bara i þessu á allt öör-
um grundvelli, segir Einar og
hlær svo aö klúbbum og ööru
álika.
Viö slaufum fundi hjá dóms-
málaráöherra en förum frekar aö
hlýöa á skemmtilegri hljóö.
Lúörasveitin er nefnilega á
æfingu þetta kvöld og þar litum
viö inn.
Þaö er greinilega gaman aö
vera i lúörasveit I Stykkishólmi,
og ég sem hélt aö slikt væri svo
leiðinlegt. Húmorinn er góöur,
mikil hlegiö og gert aö gamni
sinu.
Þetta er gömul og gróin lúöra-
sveit. Hefur starfaö áratugum
saman, og þarna eru menn á öll-
um aldri. Sá yngsti er 13 ára og sá
elsti um sextugt. Þegar viö kveöj-
um Stykkishólm og Snæfellsnes
og höldum af staö i rigninguna
sunnan Kerlingarskarös hljóma
ættjaröarlögin i eyrum okkar,
leikin af okkar uppáhalds lúöra-
sveit, þeirri I Stykkishólmi. eng
Kristínn B. Glslason: óli Jó eöa grásleppan
Hið viðkunnanlega hús verkalýðsfélagsins.
AUt of mikil ferðalög I annarri deild.
Kappar framtlðarinnar,
Lúðrasveitin vaska og káta.
I Sveinn Einarsson.
■
IAlþjóöa leikhúsmálastofnunin
International Theatre Institute
(ITI)) hélt 17. þing sitt I Stokk-
■ hólmi i s.l. mánuði. Þing þessi
eru haldin árlega I hinum ýmsu
borgum aöildarrikjanna, siöast
t.d. i Vestur-Berlin og þar áöur i
• Moskvu. Þing þessi eru haldin á
tveggja ára fresti og er fjallaö
um leikhúsmál i heiminum og
þróun þeirra. Samtökin hafa aö-
• alskrifstofu i Paris og starfa
Iundir verndarvæng og með til-
styrk UNESCO. Um 40 þjóöir
eru aðilar aö ITI, þar á meöal
■ öll N oröurlöndin, flestöll
Evrópulönd og Bandarikin, og á
seinni árum hafa riki frá Suður-
Ameriku, Afriku og Asiu bæst i
■ hópinn.
A þinginu i Stokkhólmi var ,
fjallað um mörg málefni leik- ■
húsfólks. Meöal þess sem ITI I
stendur fyrir er Leikhús þjóö- I
anna, ýmsar ráöstefnur og ,
fundir, ýmsar aðrar listahátiö- ■
ir.þar sem ákveöin efni eru tek- I
in fyrir, ieikhúsdagur þjóöanna |
o.s.frv. Þá stendur ITI fyrir um- •
fangsmikilli upplýsingastarf- I
semi, m.a. er gert mikiö af þvi I
aö kynna ný leikverk sem fram *
koma, unniö aö kennslumálum
leikhúsfólks og auövelduö kynni
þeirra. A þinginu störfuöu und-
imefndir sem einbeittu sér aö
verkefnum eins og leiklistar-
kennslu i „Þriöja heiminum”,
framúrstefnuleikhúsi, leikdansi
og tónleikhúsi.
Alþjóöaleikhúsmálastofnunin
hefur starfaö siöan 1948, og er
Leiklistarsamband tslands aöili
aö henni eins og Norræna leik-
listarsambandinu. A þinginu
var lslendingur kjörinn i stjórn
samtakanna i fyrsta sinn. Þaö
er Sveinn Einarsson Þjóöleik-
hússtjóri og er hann eini nor-
ræni leikhúsmaöurinn i þessari
stjóm. Sveinn er jafnframt
varaforseti norræna leiklistar-
sambandsins um þessar mund-
ir.
1 Leiklistarsambandi tslands
eiga eftirtí^dii1 aöíljar fulltrúa:
Félag isl. leikara, Þjóöleikhús-
iö, Leikfélag Reykjavikur, Rik-
isútvarpiö, Félag isl. leikrita-
höfunda, Félag leikstjóra á ts-
landi.FélagisI. listdansara, Fé- ■
lag leikgagnrýnenda og Leik-
listarskóli tslands.
Varmaveita
á Suðureyri
Það er glatt á hjalla hjá Súg-
firðingum á fimmtudag I slðustu
viku, og ékki nema að vonum.
Þeir voru að fagna heita vatn-
inu, sem nú er tekið að streyma
til þorpsins og mtln innan
skamms ylja ofnana I hlbýlum
Súgfirðinga.
Birkir Friðbertsson sagöi
blaöinu, aö nú væri eitt og hálft
ár liðiö siöan heita vatniö fannst
viö tilraunaboranir Orkustofn-
unar. Þóttu þær lofa svo góöu,
aö borunum var haldiö áfram
sl. sumar með þeim árangri aö
upp komu 25 sekl. af 62-63 gráöu
heitu vatni, komiö i dreifikerfi,
(tölurnar kunna aö breytast lit-
illega). Er vatnsmagn þetta
fengið úr einni holu, en vega-
lengdin frá henni og I þorpiö er
3,6 km. Ekki er ennþá búiö aö
leiða vatnið um allt þorpiö en þó
aö meiri hluta húsanna.
Aætlaö er aö heildarkostnaður
nemi um 170 milj. kr. og sýnist
ætla aö standast. Veröi önnur
hola boruö, sem i ráöi er aö gera
þótt eitthvaö kunni aö dragast,
er kostnaöurinn áætlaöur 200
milj. kr.
Birkir Friöbertsson sagði aði
bróöurparturinn af þvi fé, sem
til framkvæmdanna fór, hafi
verið tekinn aö láni og þar notiö
góörar fyrirgreiöslu Sambands
islenskra sveitarfélaga. Hins-
vegarværu lánin ekki nógu hag-
stæö þvi mikill meiri hluti
þeirra væri meö fullri verö-
tryggingu. Auk þess væru þau
til stutts tima. Bjuggust Súg-
firöingar satt aö segja viö hag-
stæöari lánakjörum. Mætti gera
ráö fyrir aö halli yröi á rekstrin-
um fyrstu árin miöaö viö það, aö
selja vatniö á 80% af oliuveröi,
svo sem hugmyndin væri.
A vigsluhátiöinni mættu m.a.
og fluttu ræöur Magnús E. Guö-
jónsson, framkvæmdastjóri
Samb. isl. sveitarfélaga, Guö-
mundur G. Þórarinsson, verk-
fræöingur, en verkfræöiskrif-
stofa hans sá um hönnun verks-
ins, og Steingrimur Hermanns-
son, alþm., en aörir þingmenn
kjördæmisins gátu ekki komiö
þvi viö aö mæta vegna annrikis.
— mhg

Sveinn Einarsson í
! stjórn Alþjóðaleik-
húsmálastoftiunarinnar