Þjóðviljinn - 19.11.1977, Blaðsíða 10

10 StÐA — ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 19. nóvember 1977
i kjallara Norræna hússins
stendur sýning þriggja mynd-
listarmanna. barna er Maggi
Pálsmeð sfna kimni, sittþjóðlega
fas og sinn örugga smekk. Rikki
Valtingojer meö sin nákvæmu,
vitsmunalegu og ótfskubundnu
vinnubrögð i teiknun, og Salome
með sitt rauðhærða skap i bloss-
andi tengfngu við ytri sem innri
náttúruöfl. Fyrir augun ber jötna
og menn lifandi og dauða i tedkn-
ingu Rikka, pottþétta islenska
þoku i myndgervingu Magga og
öldur af Breiðafirði komnar alla-
leið innf vef Salóme berandi með
sér þáng og seltu. bað er ekki
ónýtt að fá svona fólk inn til sin i
þann mund að vetur leggst að.
Ljóshirsla Bakkabræðra allra
tlma. Nú eru Bakkabræður norður
i landi að byggja stórt hús oná
eldgosi. beir segja aö húsið sé
ekki saklaust grin (til þess kostar
það of mikið) heldur blásvalur
raunveruleiki. Aragrúi fræðinga
og pólitikusa hefur slegist I lið
með Bakkabræðrum og hamast
allir við að bera þjóðinni ljós og yl
i húfupottlokunum sinum. En við
sem hlýðum á útvarpsfréttir af
húsinu sem lyftist og hnigur og
veltist, vitum aðþetta erbara spil
og blekking Bakkabræðranna.
bvi er nefnilega þannig varið aö
Bakkabröðir númer eitt kallar sig
ráðherra orkumála, eða eitthvað
þanniglagað, og er i óða önn að
bera ljós og yl I bæinn I svörtum
pípuhatti.
1 blaðinu minu I dag var greint
fráþvfað úngur menntamaður úr
Reykjavik sæi ekkert athugavert
við það þótt jötnar þeir sem
þykjast vera að vernda þjóðina
verndi hana með þeim hætti að
leggja kjarnorkusprengju undir
koddann hennar. Hugmynd únga
mannsins um öryggi virðist vera
sú hin sama og hjá hetjum
kúrekamyndanna: vakinn og
sofinn með fingurinn á gikk
sexhleypunnar. öryggið er að
eiga kjamorkusprengju i fata-
skápnum til aö kasta á innbrots-
þjófa. Ég þekki þennan únga
mann ekki persónulega, en séu
þessiorðrétteftirhonum höfð, þá
verður það að segjast einsog það
er: óttinn étur sálina úr mönnum.
Ég held það hafifarið eins fyrir
svona sál og fer fyrir fótum sam-
kvæmiskvenna þeirra i austur-
löndum sem nefndust geishur.
Fætur þeirra voru nefnilega
reyrðir fastoglengi svo þeir hættu
aö vaxa. Fæturnir voru svo úr
lagi færðir að margar af þessum
konum voru verulega hreyfi-
hamlaðar. bað er óttalegt að
þurfaaö draga svona samlikingu,
en þó er óttalegra að hugsa til
þessa að fjöldi manna kýs sjálf-
viljugur að láta fara svona með
sálina i sér. Fjöldi manna vill
hafa her inná gafli hjá sér. bað er
staðreynd. En þegar menn sjá
ekkert athugavert viö það að búa
i ást og samlyndi með kjarnorku-
sprengju, er þá ekki klikkunin
komin á hástig? begar menn álita
sig þeim mun öruggari sem
sprengjan er nær þeim. bessi
af dönkum sálarinnar er eitt af þvi
sem listamenn á öllum timum
hafa reynt aö afhjúpa. Angistin
nagar sálina uns ekkert er eftir
nema gamall sveskjusteinn.
ÓRI-
Myndin hans Magga Páls af
skráargötum Ora-Mór er maka-
laust þjóðlegt verk. Hún er einsog
klippt útúr einhverri innan-
sveitarkröníkunni. óri-Mór er
strákur sem ekki má nefna. Hann
leggur leið sina gegnum veggi og
skráargöt. Öri-Mór er löngu orð-
inn þekktur fyrir bellibrögð sin,
þessvegna gæti hann alveg eins
heitiö eitthvað annað og boðið sig
fram i prófkjöri hjá Alþýðu-
flokknum.
Öri-Mór smýgur um skráargöt
og gerir mönnum glennur.
Ruglaðir og trúgjarnir, einsog
menn verða af miklum lestri
siðdegisblaðanna, sjá þeir vart
annaö en strákinn óra-Mór.
Virðulegir múrarar útibæ hrynja
irúst af völdum óra-Mór og feitir
kallar i nefndum óttast það mest
af öllu að Óri—Mór komi vaðandi
inni á þá, hrifsi eitthað úr hönd-
unum á þeim og geri moldviðri i
kjöllurum' drullugustu siðdegis'-
blaðanna. Óri-Mór er uppvakn-
ingur vitlauss tima. begar timinn
er snarbilaður og óheilindin og
lýgin vaxa einsog arfi á haug, þá
Maður nokkur hverfur. bað er
einsog jörðin hafi gleypt hann.
Ekkert lik. Úr viðfægu réttarriki
(þarsem sakamenn finnast
hengdir i klefunum sinum i full-
komnustu og tæknivæddustu
fángelsum álfunnar) kemur
maður hingað út að leysa gátuna.
Útlendingurinn finnur einhvern
botn og það er ákveðið i snatri að
þetta sé ekki verri botn i málið en
hver annar.
Fargi er létt af þjóðinni, segir
oddviti dómsmálanna. Borgar-
arnir anda léttar og dansa fagn-
andi kringum innpakkaðar
óheillakrákur.
En ekkert lik. Og maður á
sendibil tekur aftur framburð
sinnn. 1 ameriskum reyfurum er
þóaltént sagt: „Málið liggur ljóst
fyrir drengir, það eina sem okkur
vantar nú er lik”.
Sumir hafa á orði að nýjar
miðaldir séu runnar upp og styðji
það kenninguna um kúlulögun
timans. Páfinn situr enn I Róm.
En það situr annar páfi i Brussel.
Hann heitirTalva og ræður Efna-
hagsbandalagi Evrópu. En þessi
nýi páfi er einsog þeir hinir sem á
undan hafa gengið hallur undir
auððmagnið þegar á reynir.
Evrópa skal gjörskipulögð! er
dagskipunin. Hafiþér orðið það á
þegar þú varst þrettán vetra aö
hnuppla lengju af vindlingum þá
geturöu bókað að nafn þitt prýðir
tölvuskrár allra meiriháttar lög-
reglustöðva og svárthola álf-
unnar. Simar eru hleraöir, póstur
opnaður.ferillmanna rakinn inná
tölvuspólur sem stórfyrirtækin
geta keypt sér aðgáng að. Evrópa
skal gjörskipulögð! Og það eru
engin meðöl spöruð. Skrifstofu-
báknið og hinn grái her eyðu-
blaðahermanna vex samkvæmt
uppskrift herra Parkinsons. Ég
heiti 3835-0846 hvað sem kann að
standa skrifað i kirkjubækur
(enda kirkjubækur liklega fals- net hraöbrautanna nær alla leið
aðar frá upphafi vega). Ég flýg inni innstu hugarfylgsni mln.
yfir álfuna og mér verður ljóst að Asta Sóllilja vinnur i Karnabæ.
Ólafur Haukur Símonarson hugleiðir myndir á sýningu