Þjóðviljinn - 26.09.1978, Síða 4

Þjóðviljinn - 26.09.1978, Síða 4
4 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Þriöjudagur 26. september 1978 MOBVIUINN Málgagn sósíalisma, verkalýðs- hreyfingar og þjóöfrelsis Útgefandi: Útgáfufélag Þjóöviljans. Framkvæmdastjóri: Eiður Bergmann. Ritstjóri: Kjartan Ólafsson. Fréttastjóri: Einar Karl Haraldsson. Umsjón meö sunnudagsblaði: Arni Bergmann. Aug- lýsingastjóri: Gunnar Steinn Pálsson. Ritstjórn, afgreiösla, aug- lýsingar: Sfðumúla 6, Simi 81333 Prentun: Blaöaprent hf. Frestun EFTA-tolla Alþýðubandalagið hefur frá öndverðu talið það mjög vafasaman ávinning fyrir islenskt atvinnulif að tengja landið inn i viðskiptabandalög stjórþjóð- anna. Innganga i Efnahagsbandalagið kom að mati islenskra sósialista aldrei til greina, enda er það bandalag visir aðstórrikisem dvergþjóð á borð við Islendinga getur ekki gengið i nema missa um leið alla helstu þætti sjálfsforræðis. Friverslunarbandalagið EFTA verður að visu ekki lagt að jöfnu við Efnahagsbandalagið, stjórn- stofnanir þess eru svo miklu veikari og allar kvaðir minni. Stórmarkaður EFTA nær ekki til annars en vöruviðskipta og skipan hans er i megin- dráttum aðeins fólgin i gagnkvæmu afnámi tolla innbyrðis án sameiginlegs ytri tolls. Enda þótt Friverslunarbandalagið EFTA sé að ýmsu leyti sakleysislegt bandalag um keðju friverslunarsamninga,felast i þvi hættulega miklar skuldbindingar fyrir vanmegna þjóðarbúskap eins og hinn islenska. Þess vegna var Alþýðubandalagið á sinum tima á móti inngöngunni i EFTA og varaði við afleiðingum af skuldbindingum um algera friversluna með iðnaðarvörur. Langt er siðan reynslan staðfesti viðvaranir Alþýðubandalagsmanna. Iðnaður sem stundaður er i svo smáum stil sem eðlilega fellur að islenskum aðstæðum, verður seint að fullu samkeppnisfær við iðnað rótgróinna þjóða sem eru mörgum sinnum fjölmennari en íslendingar eru. Einhver lágmarks tollvernd fyrir islenskan iðnvarning þarf alls ekki að vera neitt óeðlileg. Hins vegar er sú hugmyndafræði býsna óeðlileg sem gengur út á það, að engin framleiðsla megi þrifast i landinu sem ekki sé „samkeppnisfær” við erlenda framleiðslu á markaði sem talinn er frjáls, opinn og hömlulaus,. Algerlega sambærilegar aðstæður og algerlega frjáls markaður er nefnilega imyndun sem varla er umræðuverð. Ef íslendingar mega ekki hygla atvinnuvegum sinum, t.d. með ákveðinni tollvernd, þá erum við að afsala okkur þróunaraðferð sem flest riki veraldar hafa beitt á einhverju skeiði, allt frá upphafi iðnvæðingar. Forsvarsmenn islenskra iðnaðarmála beita sér nú mjög fyrir þvi að siðasti áfangi tollalækkananna, sem á að eiga sér stað um áramót, komi þá ekki til framkvæmda og verði frestað um skeið. Alþýðu- bandalagið telur rétt að styðja þessa tillögu, enda sýnist EFTA-leiðin stefna i hreinar ógöngur. Það er alveg greinilega andstætt hagsmunum islenskrar atvinnuuppbyggingar að ekkert viðnám skuli vera gegn flóði erlends iðnvarnings sem steypist inn yfir landið og skolar burtu mörgum lifvænlegum til- raunum Islendinga til framleiðslu svipaðs vamings. Þvi verður ekki að óreyndu trúað að samstarfs- flokkar Alþýðubandalagsins i rikisstjórn setji fótinn fyrir þá sanngimisbón islenskra iðnrekenda sem hér er á ferð. Það er að visu vitað að Sjálfstæðis- flokkurinn tekur hugmyndafræði „frjálsrar samkeppni” og hagsmuni innflytjendanna fram yfir uppbyggingu innlends iðnaðar. Það sama má ekki henda Alþýðuflokk og Framsóknarflokk. Er nokkur ástæöa fyrir borgaralegt kapitaliskt lýðræöisriki að þola það aö innan þess vinni fólk að þvf i orði og verki að kollsteypa þvi og koma á annarri þjóöfélags- gerö? Þessi spurning viröist leita á ýmsa gagnmerka borgara sem rúmfrekir eru á siðum dagblaðanna. Þóröur Halldórsson ritar Dagblaðinu frá Luxemborg og kemur á framfæri viðhorfum sem væru spaugileg ef þau ættu sér ekki töluverðan hljómgrunn. Hann telur vera „reginástæöu” til þess að spyrja: Hversvegna hefur kommúnistum veriö hleypt svona langt? Hann telur lika að þjóðinni stafi meiri hætta af langskóla- gengnu fólki heldur en ungling- um við færiböndin. Færibanda- vinnan göfgar nefnilega mann- inn en skólinn afmannar hann og gerir hann að atvinnulausri hengilmænu. Kennaraskólinn og Kennaraháskólinn eru og voru útungunarstöð kommúnismans og það læra börnin sem fyrir þeim er haft. Ritfrelsið góða Það er freistandi að flokka þessi viðhorf með ýmsum tiltækum hugtökum úr orðabók stjórnmálanna. En þaö er best Iað láta lesendum það eftár. Þessi Dagblaðshugvekja minnir okkur á að I Morgun- blaðið skrifa að jafnaði þeir tveir menn sem hvað mestar áhyggjur hafa af þvi hve kommúnistum hefur verið hleypt langt i skjóli barnalegra lýðræðishugmynda sem ekki einu sinni banna áróður gegn sjálfum sér. Það eru þeir Jón Arnason og Hannes Hólmsteinn Gizurarson. Morgunblaðið á þakkir skildar fyrir að fræða alþjóð um að þau viöhorf sem þessir menn túlka skuli fyrir- finnast i þjóðardjúpinu. Það er nú einmitt dýrmætið sem prent- frelsið og ritfrelsið hefur i för með sér að við eigum þess kost að kynnast þeim hugmyndum sem á kreiki eru í höfðinu á fólki. Lýðræðisvörn Hannes Hólmsteinn hefur á afar viðfelldin hátt reynt aö reyta æruna af nokkrum háskólakennurum í greinum i Morgunblaðinu siðustu vikur. Hann virðist mjög á svipaöri linu og Lúxemborgar-Þórður og styður mál sitt dæmurn,sumum áratuga gömlum og öðrum i miður heillegu samhengi. Þetta samhengisleysi bitnar þó ekki á HHG heldur á „fórnarlömbum” hans, enda er tilvitnunum ætlað að styðja „röksemdir” Hannes- ar um að i Háskólanum séu ekki stunduð visindastörf heldur al- farið unnið að útbreiðslu kommúnismans. Þjóðviljinn hefur ekki séð ástæðu til að elta ólar við skrif Hannesar Gizurarsonar né hans nóta, Jóns Arnasonar og Lúxemborgar-Þórðar. Hins- vegar er alveg ljóst ef rökrétt ályktun er dregin af skrifum þeirra þremenninga að sú spurning hlýtur að vera þeim ofarlega í huga hvort ekki sé rétt að verja lýðræöið með þvi að banna það. Annars kunni kommúnistar að fella vini lvðræðisins á eigin bragði. Alvörumál Þótt Morgunblaðinu sé að sönnu mikill sómi af skrifum Aðvörun próf essorsins Áleitin spurning MOKIi U W"1' Ami SiguriónMfin; J »1 Aðbúasértal Kommunista Svar til Hannesar Gissurarsonar Hannesar Hólmsteins og Jóns Arnasonar hafa ýmsir mætir menn séð ástæðu til þess að mótmæla persónuniði þess fyrr- nefnda þar sem hann vegur að starfsheiðri háskólakennara. Þar má nefna Jóhann Hannes- son, prófessor, Halldór Guðjónsson kennslust jóra Háskólans og Arna Sigurjóns- son háskólanema. Það er vel að áróðri sem þessum skuli vera svarað á þeim vettvangi sem hann er fram settur. Það væri meiri- háttar slappleikief mætir menn brygðust ekkihartvið slikum og þvilikum skrifum. Þó að Þjóðviljinri leiði HHG og Jón Arnason hjá sér að mestu eru skrif þeirra til vitnis um að á hægra kanti Sjálfstæöisflokks- ins eru sannarlega athyglis- verðar hræringarsem verter að festa auga á og fylgjast með. Hvenær verður krafan um formlegt atvinnubann á sósialista sett fram opinberlega á vegum Sjálfstæöisflokksins? — ekh. Kvikasilfursmengun í A-Finnlandi IMATRA, Finnlandi, (Reuter) — Komiö hefur I ljós aö mikil kvikasilfurmengun er i vötnum i landbúnaöarhéruöum i Austur- Finnlandi, en þau héruö eru illræmd fyrir hjartasjúkdóma og aörarsóttir. Kvikasilfur getur borist inn í Ilkamann i fæöu, drykkjarvatni og i gegnum öndun, og veldur þaö skemmdum á nýrum og taugakerfi en einnig oft á hjarta. Jouko Severi, sem hefur fengist Við rannsóknir á vatni i Finnlandi, skýrði frá þessari kvikasilfursmengun i útvarpi nýlega, og sagði hann að kvikasilfursmagnið i vatninu á þessum slóðum væri margfalt meira en það hámark, sem finnsk heilbrigðisyfirvöld telja leyfilegt, en það er nú fimm milligrömm á litra. Hann áleit að kvikasilfriö heföi borist þangað i lofti og fallið niður i rigningu og snjókomu, en i þessum héruðum er enginn iðnaður sem gæti valdið slikri mengun. Prófessor Pekka Nuorteva, sem er sérfræðingur i kvikasilfursmengun, sagði i blaðaviötali, að erfitt myndi vera að finna jafn mikið magn kvikasilfurs á jafn stóru svæði nokkurs staðar i heiminum. Sagði hann að nauðsynlegt væri aö reyna að komast að þvi sem allra fyrst hvað ylli menguninni og hvaða áhrif hún hefði á heilsufar manna. t þessum héruðum Ausfur- Finnlands er hæsta hlutfallstala hjartasjúkdóma i öllum heimi, og hefur heilbrigðisstofnun Sameinuðu Þjóðanna gert sér- staka áætlun til að berjast gegn þessum sjúkdómum. Þeir sem sjá um framkvæmd þessarar áætlunar sögðu i dag að þeir vissu ekkert um kvikasilfurs- mengunina annað en það sem þeir hefðu lesið i blöðum. Tónleikar í Dómkirkjunni í kvöld veröa tónleikar i Dóm- kirkjunni i Reykjavik á vegum Tónlistarfélagsins. Hedwig Rummel söngkona og Flemming Dreisig orgelleikari, bæöi frá Danmörku, koma fram á þessum tónleikum, sem eru þáttur i samvinnu Noröurlanda um tónlistahald. Hedwig Rummel söngkona er menntuð i tónlist frá Háskólanum i Kaupmannahöfn og hefur einnig lokið prófi i sönglist frá Konunglega danska tónlistarháskólanum. Hún hefur sungið i óperum,fyrir útvarp og sjónvarp og oft komiö fram á tónleikum sem einsöngvari. Flemming Dreisig hefur lært á pianó og orgel og lokið prófi i orgelleik og kórstjórn frá kon- unglega danska tónlistar- skólanum. Hann hefur leikiö i útvarpi og sjónvarpi og haldið tónleika viða um lönd. Dreisig er nú orgelleikari við HelligSnd- kirkjuna i Kaupmannahöfn.

x

Þjóðviljinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.