Þjóðviljinn - 14.11.1978, Blaðsíða 8

Þjóðviljinn - 14.11.1978, Blaðsíða 8
8 SÍÐA — ÞJ6ÐVILJINN Þriöjudagur 14. nóvember 1978 Þriöjudagur 14. nóvember 1978 ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 9 Ástuttu ferðalagi mínu í Bandaríkjunum, sem ég er , nýkominn heim úr, þá blasti það við mér þar úti, sem ég reyndar vissi áður, að lausnar árekstrarlegum vanda íslenskra hrað- frystihúsa, hennar er ekki að leita á erlendum fiski- mörkuðum sem verða að teljast hagstæðir sem stendur. Heldur er vand- ann að finna hér heima, sem afleiðingu af fjár- hagslegri óstjórn á löngu árabili. Fram hjá þvi er ekki hægt aö ganga, aö islensk óöaveröbólga siöustu ára, margföld á viö veiö- bólgu annarra landa, hún hefur fengiö aö þróast i skjóli stjórn- valda sem enga alvarlega tilraun hafa gert til aö hefta hana. Meö veröbólguna sem tæki hefur á- kveönum gróöaöflum i þjóðfélag- inu tekist meö hjálp banka aö Jóhann J.E. Kúld fiskimá/ fiskiöjuver. Frystihús þeirra og fiskimjölsverksmiöjur standa nú i fremstu röð tæknilega séö í Föroyja Fisksölan sem er sam- tök flestallra frystihúsa I Fær- eyjum og selja allan sinn frysta fisk á Bandarlkjamarkaði I gegn- um Coldwater, sem er I eigu Sölu- miöstöðvar Hraöfrystihúsanna. í Bandaríkjunum hafa menn áhyggjur af því þegar dollarinn lækkar í verdi Þó aö viö hér á Islandi búum viö „kapitaliskt” hagkerfi, þá eru viðhorf margra Islendinga gagnvart verögildi islensku krón- unnar gerólik viöhorfi Banda- rikjamanna til dollarans. Þar hafa menn miklar áhyggjur af þvi, þegar dollarinn lækkar i veröi á heimsmarkaöi. Hér hafa hinsvegar stjórnvöld gert beinar ráöstafanir árlega á löngu árabili til aö lækka verögildi islensku krónunnar gagnvart gjaldeyri annarra landa. Hún hefur veriö notuö sem hagstjórnartæki i viö- skiptum rikisvalds og atvinnurek- enda viö launþegasamtökin i landinu, meö þeim afleiöingum, aö ekkert af þvi fólki sem vinnur aö framleiöslustörfum getur lifaö af 8 klst. vinnu. Þá er hin hliö hinnar opinberu gengislækkunarstefnu sú, aö ým- Vandi íslenskrar og fiskvinnslu er yfirtaka glfurlega fjármuni yfir á sinar hendur. Sparifé landsmanna sem peningastofnunum bar siöferöis- leg skylda til aö héldi verögildi sinu hefur veriö notaö viö þessa eignayfirfærslu. Hver maöur meö nokkurn veginn óbrjálaöa dóm- greind, þekkir nú þessa sorgar- sögu. Alltof stór hluti af sparifé landsmanna er nú bundinn i steinsteypu verslunarhalla á höf- uöborgarsvæöinu, alveg sérstak- lega. Lánin er tekin hafa veriö til þessara framkvæmda eru svo greidd til bankanna aftur meö si- fellt veröminnni krónum eftir gengisfellingar; hinsvegar hækk- ar steinsteypan i veröi nokkurn veginn I samræmi viö veröbólg- una. A sama tima og þetta var aö gerast i peningamálum Islensku þjóöarinnar, þá vantaöi oft fjár- magn i útflutningsframleiösluna þannig aö hún gæti þróast eöli- Íega. Þaö er eins og Islenskir ráöamenn á sviöi stjórnmála og fjármagns hafi ekki ennþá áttaö sig á þvi til fullnustu, aö fisk- framleiöslan I landinu er fyrst og fremst hin fjárhagslega undir- staöa i islensku þjóöféiagi. Hana veröur þvi á hverjum tima aö efla i samræmi viö aukna þjóöar- þörf. Sé þetta ekki gert og óarö- bærum störfum hlaöiö upp á kostnaö undirstööunnar án þess aö hún sé jafnhliöa styrkt, og er- lend lán tekin til innflutnings á misjafnlega þörfum neysluvör- um, þá hagar þjóöfélagiö sér likt og óreiöumaöur, sem lifir á vixil- lánum, án þess þaö hvarfli aö honum aö vixlarnir veröa aö greiöast. Þarna gildir sama lög- mál I lifi þjóöar sem einstaklings; allt annaö er blekking. Færeyingar lifa gódu lífi á útflutningsverði sem íslenska þjóðfélagið stynur undir Þaö er mjög gott fyrir okkur og lærdómsrikt aö bera okkur sam- an viö Færeyinga. Þeir veröa eins og viö aö treysta á hafiö og gjafir þess. Á undanförnum árum hafa þeir veriöaö efla fiskveiöiflota sinn og 4> Það er óvar- legt að reikna meö hækkuðu veröi á freðfisk- markaöi Bandaríkj- anna á næstunni Færeyingar eiga enga út- flutningssjóöi til aö bæta upp veröiö heima fyrir þegar sveiflur veröa á markaönum. Hinsvegar hafa þeir búiö viö stööugt gengi færeysku krónunnar, og eru laus- ir viö islenska óöaveröbólgu. Þaö gerir gæfumuninn. Þeir hafa get- aö greitt hærra kaupgjald I fær- eyskum frystihúsum heldur en á tslandi, en haldiö aö sama skapi öörum tilkostnaöi niöri. Þegar Bandarikjadollar hefur lækkaö á heimsmarkaöi eins og oft hefur átt sér staö aö undan- förnu þá hafa færeysku frystihús- in staöiö þær sveiflur af sér án utanaökomandi hjálpar. Þetta er mjög lærdómsrlkt fyrir okkur. Forráöamenn hjá Coldwater i Bandarikjunum töldu aö gengis- lækkun dollarans heföi hlotiö aö koma illa viö færeyska frystihúsaeigendur þar sem þeir heföu engan veröjöfnunarsjóö, og þaö fór ekkert á milli mála, aö þeim þótti þetta vel gert. is framleiöslufyrirtæki eru verr rekin en oröiö heföi, ef þau heföu þurft aö treysta meira á eigin getu. Þaö er hemill á nauösynlega framþróun i atvinnurekstri, ef aö þeir sem verst standa aö sinum atvinnurekstri geta kallaö á gengislækkun tii aö jafna metin hvenær sem er. Rekstrargrundvöll okkar framleiöslufyrirtækja frá hendi þess opinbera veröur hinsvegar aö miöa viö þaö, aö sæmilega vel rekin fyrirtæki hafi rekstraraf- gang og geti byggt sig upp. Skussarnir i framleiöslunni veröa hinsvegar aö falla út og aörir aö taka viö sem betur geta gert. Þetta er þjóöarnauösyn til þess, aö hægt sé aö byggja upp góö lifs- kjör i landinu og menningarþjóö- félag. Það er óvarlegt að reikna með hækkuðu verði á freðfisk- markaði Bandaríkj- anna á næstunni A fundinum sem forsvarsmenn Coldwater héldu meö Islenskum fréttamönnum á aöalskrifstofu sinni I New York föstudaginn 3. nóvember s.l. þá sagöi Þorsteinn Gislason forstjóri, aöspuröur, aö ógjörlegt væri aö spá nokkru um hver framvindan yröi á freöfisk- markaöi Bandarikjanna á næst- unni. Viö Islendingar ráöum engu um þróun verölagsmála þar. Ég tel engan vafa á þvi, aö á fiskmarkaöi Bandarikjamanna i náinni framtiö veröi Kanada- menn okkar hættulegustu keppi- nautar. Þeir geta boöiö fram á markaönum sömu fisktegundir og viö, auk fleiri tegunda. Þeir eru nú aö stórauka sinar fiskveiö- ar undan austurströndinni. Aö undanförnu hafa þeir selt þorsk- afuröir á freöfiskmarkaöi Banda- rikjanna fyrir neöan þaö freöfisk- verö sem islensk frystihús hafa fengiö I gegnum sölufyrirtæki sin i Bandarikjunum. Þeir hafa ekki komiö upp eigin vinnslufyrirtækj- um á Bandarikjamarkaöi, en selja fiskblokk til bandariskra vinnsluverksmiöja, sem Islensku verksmiöjurnar veröa aö keppa viö i veröi. Eins og ég sagöi I siö- asta þætti minum, þá hefur þessi verömismunur numiö aö undan- förnu ekki undir 5 sentum á hverju ensku pundi I þorskblokk- inni, eöa um Isl. kr. 15,60 sam- kvæmt skráöu gengi þegar þetta er skrifaö. Þegar boriö er saman fiskverö á Bandarikjamarkaöi nú og t.d. verö á kjúklingum, en verö þess- ara tveggja vörutegunda var fvrst framan af svipaö, þá er samanburöurinn nú fiskinum I hag, þar sem framboö á kjúkling- um var sagt á 40 sent pundiö á sama tima og islenskir framleiö- endur fengu 1 dollar og 5 sent fyrir pundiö á þorskflaka-pakkn- ingum. Bandarikjamenn eru fyrst og fremst kjötætur. Kjötneysla þeirra er talin vera yfir 140 pund á hvern einstakling á ári, en fisk- neysla hinsvegar ekki nema á milli 14 og 15 pund á mann og stærsti hluti þeirrar neyslu skel- fiskur. Þegar viö vitum þetta,þá getum viö gert okkur I hugarlund aö þaö kostar bæöi mikla vinnu og fjármagn aö útvikka fiskmarkaö- inn þarna, þvi til þess þurfa aö koma breyttar Hfsvenjur I fæöu- vali. En reynsla slöustu ára bendir til þess aö þetta sé hægt, f Bandaríkjunum hafa menn áhygcgjur af því þegar lækkar í verði útgerðar heimatilbúinn þvi fiskneysla hefur fariö vax- andi, og eiga Islensku fyrirtækin sinn þátt I þvi. Bandaríkja- markaður gerir strangar kröfur Freöfiskmarkaöurinn I Banda- rlkjunum gerir strangar gæöakröfur, og þeir sem vilja halda velli í samkeppni á þeim markaöi og hafa skilyröi til áframhaldandi framsóknar á markaönum, þeim er nauösyn- legt aö ástunda vöruvöndun. tslenski fiskurinn hefur gott orö á sér þar vestra, enda eru eölisgæöi hans mjög mikil frá náttúrunnar hendi. Islenskt eftirlit meö fram- leiöslunni hefur lika hjálpaö tii aö fótfestu var náö á markaönum. En þrátt fyrir þaö sem unnist hef- ur, þá má hvergi slaka á hvorki á gæöum né frágangi. En þaö er ekki nóg. Frystihúsin veröa aö á- stunda meiri sjálfsgagnrýni á framleiöslu sina heldur en veriö hefur til þessa. Þaö veröur aö ná framleiöslu þeirra frystihúsa sem lélegust eru, upp á gæöa-og frá- gangsstig þeirra frystihúsa, sem standa hæst á þessu sviöi nú. Takist okkur þetta, þá höldum viö hæsta fáanlega veröi á markaön- um, annars ekki. Hinn heimatil- Dúna vanda Islensks sjávarút- vegs, hann veröum viö svo sjálfir aö lagfæra; þaö geta engir aörir gert fyrir okkur. Bandarikjamenn tala nú um háa vexti hjá sér, þeir væru búnir aö vera um skeiö meö 8 1/2% út- lánsvexti sem þeir siöan hækkuöu i 9 1/2%. Mér varö hugsaö til islenskra fiskiöjuvera sem lik- lega greiöa af rekstrarlánum sin- um þegar allt kemur saman um 25% meöaltalsvexti. Þaö þarf enga fjármálaspekinga til aö sjá, aö takmörk eru fyrir þvl hvaö vextir mega vera háir af rekstrarlánum fyrirtækja, sem þurfa aö keppa meö vöru sina á heimsmarkaöi, án þess aö boginn hreinlega bresti. Og eitt er vlst, svona fjármálastefna er rekin á kostnaö launþega og þá fyrst og fremst þeirra, sem vinna aö störfum viö útflutningsfram- leiösiuna. 8.11.1978 Færeyingar lifa góðu lífi á útflutningsverði sem íslenska þjóðfélagið stynur undir Bandaríkjamarkaður gerir strangar kröfur Væri ég höfundarlaus húsgangur Jón úr Vör: Altarisbergiö. AB, Reykjavik 1978. Jón úr Vör hefur flestum okkar skáldum lengur og betur lagt rækt viö ljóöstil sem nú er fariö aö kalla opinn. I ljóöaheimi hans vefjast ekki saman undarleg og annarleg tré og mynda myrkviöi. Kennileiti eru þar ljós, öllum sem vilja er auörataö um þetta land. Þar er hversdagslegum staö- reyndum auösýnd viröing og kurteisi. Ifyrsta bálki bókarinnar er höfundur staddur á bemsku- slóöum, og leitin aö liöinni tlö getur eignast ljóöræna staöfestu tíl dæmis i brunni sem fóstri skáldsins hlóö og kom reynar aldrei aö gagni neinu: Brátt féll brunnurinn saman og llklega man nú enginn skamma tilvist þessa mannvirkis nema ég. Höfundi er einnig mikiö i mun aö sýna persónum hins kristilega ctama sem mesta sanngirni og er þá kominn alliangan veg frá rétt- trúnaöi eins og aö likum lætur. Hann gengur aö sönnu ekki eins langt og Jorge Luis Borges, sem i einni sögu sinni færir römm rök fyrir því aö hinn hataöi og fyrir- litni Júdas sé i raun frelsarinn — en Jón úr Vör hendir i allri vinsemd á aö Júdas hafi „sögu- legu hlutverki” aö gegna, hann má kalla „hinn dyggasta þjón Drottins” sem geröir endurlausnarverkiö mögulegt. Og er Jón úr Vör meö þssari málsmeöferö sinni kominn I Jón úr Vör. Barrabas er hér oröinn. I þessu kvæöi og fleiri i bdlkinum er ljóö- mál Jóns dularfyllra en endra- nær, einfaldur búningur kvæöanna gefur ýmislegt til Og gamla kisan „sem ég átti þegar ég varbarn” húneróvænt farin aö mala ,„þegar ég er aö velta fyrir mér hinum óleysan- legu gátum tilverunnar”. Svo viröist þvl, sem margir eigi sér þegnrétt I kvæöum ortum undir Altarisbergi. En sá veröur munur á Jóni úr Vor og nokkrum þeirra sem halda fram rétti einfaldleik- ans og hversdagsleikans nú um stundir, aö hann foröast aö láta smámunina taka af sér völdin. Hann hefur aga á sinu liöi. „Lærisveinarnir” heitir tólf kvæöa bálkur sem byggir á Bibllusögum. I einu þeirra, 1 samkunduhúsinu, er mjög skammt fariö frá frumtextanum, en val skáldsins á ummælum Krists sýnir, aö þaö hefur mestan áhuga á og samúö meö hinum jaröbundnu, þjóöfélags- iegu þáttum boöskaparins. skemmtilegt kallfæri viö nauö- hyggjumenn, hvort sem þeir eru kristnir eöa marxistar. Höfundur tengir Barrabas og viö Krist meö nýjum hætti, Barrabas er sá „falsspámaöur” sem boöar „hjá4>ræöi þessa heims”, meö öörum oröum uppreisnarmaöur gegn hinum rómverska friöi og þar meö krossfestur siöar, einnig ásamt fylgismönnum sinum. Ein voru örlög Meistara og Falsspá- manns.hver er hvaö? Tileru lærö rit sem gera Krist aö þvi sem kynna sem ekki veröur skjótt fram úr ráöiö, þrautir þessarar aöferöar leysir skáldiö af smekk- visi drjúgri. Tregi, hógværö, æöruleysi væru þau þrjú orö sem fyrst kæmu upp i hugann þegar spurt er um heildaráhrif þessarar bókar. Fyrr I bókinni vill höfundur láta sér nægja aö vera lesandanum eins og gömul hálfgleymd visa sem hann ekki vissi lengur hvar hann heföi heyrt „og værir þó jafnvel ekki viss um nema aö þú Svipaö er uppi á teningum aftast I bókinni. Þar er minnst á sannleik og hugsjónir æsku- áranna, sem eru nú sem þoka á veginum —en samt erum viö enn meö, enn erum viö á göngu, mannsins teit er vafin spurn, en þaö þýöir ekki aö hún sé einskis viröi, enn er tekinn málstaöur fangelsaöra frelsisskálda i austri og myrtra alþýöusöngvara I vestri. Og þótt ljóðberinn sé kannski daufdumbur þá heldur hann áfram göngu sinni eins og segir I lokaoröum bókarinnar. áfram áfram einn einn imyrkum þagnarskóginum — leitaði aö veikri von. AB. heföir einhverntima ort hana sjálfur” ef ég væri slikur húsgangur höfundarlaus mætti ég vel viö una. Með Steini hjá Rússum Agnar Þóröarson: Kallaö i Kremlarmúr. AB 1978. Agnar Þóröarson hefur tekiö saman bók um sovétreisu áriö 1956.1 fljótu bragöi gæti svo virst, sem margt sé höfundi einkar hag- stætt. Hann fer I fyrstu sendi- nefnd Islenskri eftir leyni- ræðu Krúsjofs, ýmislegar breyt- ingar og sviptingar eru á döfinni I sovésku samfélagi, rauöliöar á Vesturlöndum eru aö endurskoöa og endurmeta. Samferöamenn eru hinir fróölegustu, þeirra á meöal Steinn Steinarr. Feröin veldur siöan miklu umtali og blaöaskrifum hér heima. Samt sem áöur hefur Agnar ekki erindi sem erfiöi. Þaö er ekki Agnar Þóröarson vegna þess aö hannhafirangt viö isinuspili.Þaöer enginn vafiá.aö hann reynir aö tiunda þaö sem fyrir bar I feröinni af bestu sam- viskusemi. Vandi höfundar er ööru fremur fólginn I sendi- nefndarkerfinu sjálfu. Heimsókn til lands sem er gesti um margt nýr heimur og framand- legur getur veriö stórkostleg reynsla og skemmtileg. En þaö kemur fljótt á daginn, aö þessi reynsla nær of skammt til aö hægt sé aö gera úr henni verulega á- hugaveröa bók. Sumt af því sem Nst er, er bTátt áfram oröin of al- geng reynsla sovétfara I stuttri reisu. Og þaö bjargar ekki miklu þótt frásögnin sé drýgö meö sögulegum og landfræöilegum fróöleik úr ýmsum áttum, sem bætt er inn í persónulega upprifj- un. Kannski er bókin oröin til vegna þessaö Steinn Steinarr var meö i feröinni. En þvi miöur man Agnar ekki nógu mikiö af þessum herbergisfélaga sinum I reisunni, hann æsir upp sult, en maturinn er strax búinn. Þó er skylt aö geta þess aö hér er til skila haidiö skemmtilegum visum sem til veröa i þessari ferö, þær eru lif- legasti partur bókarinnar. Nokkur óreiöa er á rússneskum nöfnum og staöaheitum i bókinni, sum eru skrifuö upp á ísiensku, önnur upp á ensku, enn önnur á einhverri undartegri blöndu. AB Nýjar bækur frá Setbergi Setberg gefur út 26 bækur á þessu hausti. Skal þar fyrst nefnd bókin Ekki einleikið eftir Arna Óla. I henni segir þessi niræöi höfundur frá dulrænni reynslu sinni. Vonarland er ævisaga Jóns frá Vogum, skráö af Gylfa Gröndal ritstjóra. Gunnar M. Magnúss rifjar upp endurminningar sinar frá Flateyri og Suöureyri I bók- inni Þrepin þrettán. Sagnir af Suöurnesjum er fyrsta bók Guömundar A. Finn- bogasonar. Þar er fjallaö um þjóöllf og atvinnuhætti á Suöur- nesjum og sagt frá sérkennilegu og minnisveröu fólki. Sigurbjörn Einarsson biskup er höfundur yfirlitsverksins Trúarbrögö mannkyns. Tilgangur bókarinnar er aö kynna þau meginatriöi i trúarsögu mannkyns sem sist eru haldgóöar heimildir um á is- lensku. Thorvaldsen viö Kóngsins Nýjatorg er rituö af Carl Frede- rik Wilckens einkaþjóni mynd- höggvarans Alberts Thorvaldsen. Björn Th. Björnsson hefur annast Islensku útgáfuna á þessari bók, þýöingu og myndaval en I bókinni er fjöldi mynda af daglegu um- hverfi og hibýlum Thorvaldsens, persónulegum munum hans og listaverkum. Björn hefur einnig ritaö inngang og itarlegan skýringartexta. Tvær þýddar skáldsögur eru meöal útgáfubóka Setbergs: Hamingja og ást eftir Anne Mather i þýöingu Gúörúnar Guö- mundsdóttur og Njósnari meðal nasista eftir Thomas Wiseman I þýöingu Skúla Jenssonar. Af barnabókum má nefna 6 Disney-bækur, þaraf tvær leik- brúöubækur, Mina og Trina og Grani gerist trúöur og fjórar lyftimyndabækur: Afmælisdagur Bamba, Mjallhvit og dverga- veislan, Mikki fer i sirkusog Gosi og brúöuleikhúsiö. Vilborg Sigurðardóttir hefur þýtt Disney- bækurnar. Þá eru sex aörar barnabækur á feröinni svonefndar „Hjólabæk- ur.” Þær heijta: Slökkviliösbill- inn, Jeppinn, Litii billinn, Krana- billinn, Vörubiilinn og Járn- brautarlestin. „Tikk-takk bækurnar” eru einnig fyrir börn og heita Anna er dugleg stúika, Pétur og Tommi, Gunnar hjálpar dýrunum og Disa og dúkkan hennar. Fyrir unglingana gefur Setberg út Bókina um John Travoita frá- sögn af lifsferli átrúnaöargoösins meö u.þ.b. 70 myndum. Og ekJti má svo gleyma Prúöu leikurunum litprentaöri bók i þýöingu Þrándar Thoroddsen. ih

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.