Þjóðviljinn - 21.10.1979, Blaðsíða 2

2 StOA — MtOVIUtNN
31. rttrtir Itn
vera
og reyna að

Ég er ferlega ómannglögg og
þaö kemur sér oft illa. Sama á
hvorn veginn maöur snýr sér i
málinu veröur Utkoman vand-
ræöaleg. Annaðhvort segir
maöur strax: — Fyrirgeföu, ég
er ekki alveg klár d þvi hver þú
ert, — meö þeim afleiöingum,
aö viökomandi, kannski gamall
skólabróöir, vinnufélagi eöa
ferðafélagi, móögast ógurlega.
Eöa maöur lætur sem ekkert sé
oghugsar.aðþetta hljótiaö rifj-
ast upp meöan á samtalinu
stendur eöa þá aöþvi ljúki þaö
fljótt, aö ekkert komist upp.
Meö afleiöingum sem hver og
einn getur imyndað sér. Verst
er, aö oft nauöaþekki ég fólkið,
en get bara ekki meö nokkru
móti komiö þvi fyrir mig, hvar,
hvenær eöa hvernig ég hef
kynnst þvi. Og svo alltieinu: Æ,
já!
Reyndar hef ég mér nokkuö til
afsökunar. 1 fyrsta lagi nærsyni.
í ööru lagi starfiö. Blaöamaöur
kynnist i starfi sinu ótrúlegum
grúa af fólki (i kennslubókum
um efniö er sagt, aö góöur
blaöamaöur eigi aö kynnast
a.m.k. einni nyrri persónu ádag
til jafnaöar). íþriöjalagi feröa-
lög og aösetursskipti. Ég hef
feröastmikiðogunnið allskonar
störf hér og þar um landiö. t
fjóröa lagi skemmtanafikn. Viö
þá iöju hittir maöur lika marga.
En nóg um þaö. Þetta var for-
málinn.
Sunnudag nokkurn situr
blaöamaöurinn heima og hvilir
sig eftir þrældóm vikunnar og
vökur helgarinnar. Þá hringir
siminn.
— Sæl. Þakk fyrir siöast.
— Hver er þetta?
— Þekkiröu mig ekki? Þetta
er Gulli.
— (Gulli? Gulli, Gulli? Þekki
ég einhvern Gulla?)
Eða hvernig á að
ná sambandi við
einstæðar konur
í Reykjavík
— Ha?
— Hvaö, mannstu ekki eftir
mér, — Gulli?
— (Guö minn almáttugur.
Hver getur þaö veriö?) —
Er þaö kannski strákurinn á
Brekanum sem kom meö okkur
heim I partí úr Þórskaffi? Þessi
kammó gæi, kunningi Jóns og
Gunnu? Hvaö hét hann aftur?
Eöa er þetta einhver að vestan?
Frá Akureyri?) Þögn.
— Ertu ekki þarna? Þetta er
Gulli.
— (Jú, þaö hlýtur aö vera
þessi á Brekanum.) Já. Hæ!
— Heyröu ég er aö vinna. Má
ég ekki skreppa til þin i' kaffi?
— (Þá er þaö hann. Hann var
svo frjálslegur i sér) — Jú, auö-
vitað, gjöröu svo vel.
— Kem eftir smástund.
Si'minn hringir aftur.
— Heyrðu, hvar áttu aftur
heima?
Það var skrýtiö. Var hann
ekki nýlega hér i partii? Sá er
ruglaöur. Nú,nú, þaö er útskýrt
og siöan farið aö hella uppá.
Dyrabjallan. Ég til dyra. Þar
stendur „Gulli”, brosandi, mið-
aldra, feitur, krullinhærður,
farinn aö grána, vinnuklæddur.
Ég þekki hann alls ekki! En
eitthvaö kannast ég viö hann.
Hvaðan? Af hverju þykist hann
þekkja mig? Kannski viö höfum
hist hjá sameiginlegum vinum.
Kannski hef ég hitt hann gegn-
um vinnuna. Eða á balli. Eöa
bara kannast við hann úr bæjar-
lifinu. Ég veit það ekki, en hef
heldur ekki kjark til aö leiörétta
mistökin.
— Gjöröu svo vel. Kaffiö er
til. (Best aö reyna fyrir sér)
Hvar ertu aö vinna?
Hann nefnir ákveöna vél-
smiöju. Þar þekki ég engan, svo
ég viti.
— Af hverjuertu svona alvar-
leg? Segiröu ekki eitthvaö I
fréttum?
Öðamála fer ég aö segja, aö
ég sé nýbúin aö festa kaup á bil-
skrjóö, en hann sé I ólagi og
standi hér fyrir utan. Aöur en
ég veit af er máliö komiö á þaö
stig, að hann ætlar aö hjálpa
mér aö redda þessu I fyrramál-
iö, koma kl. 8, en hringja fyrst
og hringa f verkstæöi o.s.frv.,
o.s.frv...
Alltíeinu tek ég á mig rögg:
—• Heyrðu, ég kannast alveg
viö þig. En ég veit ekki hvernig
viö þekkjumst.
— Ég segi þér þaö seinna....
— (Hm. Ekki gekk þaö)
Til allrar hamingju kemur nú
dóttir min i kaffi og sest hjá
okkur. Gulli verður vandræöa-
legur, stendur upp og segist
veröa að fara. Bara tfl aö segja
eitthvaö býö ég meira kaffi. Og
hann — sest niöur aftur! Enn
vandræöalegra. Um hvaö er
hægt aö tala? Dóttirin viröir
hann fyrir sér og horfir undar-
lega á mig. Segir ekkert. Loks
stendur hann upp aftur og fer
fram 1 gang.
— Komdu, og talaöu aðeins
viö mig.
Ég passa aö hafa galopið i
eldhúsiö. Og fer ekki drjólinn að
reyna aö kyssa mig!
— Heyröu, ég kæri mig nú
ekkert um svona...
— Jæja, bless, ég hef sam-
band.
Eftir þrjú simtöl um kvöldið
m.a. um að hann veröi nú aö fá
aö kynnast mér „nánar, — þú
skilur” læt ég dótturina segja,
aö ég sé farin út. Og morguninn
eftir kippi ég simanum úr sam-
bandi án þess aö svara þegar
hann byr jar aö hringja rétt fyrir
8.
Ernokkuö undarlegt, aö ég fæ
grænar bólur þegar siminn
hringir og karlmannsrödd
segir:
— Sæl. Þetta er Addi.
Mannstu ekki eftir mér?
— Viila
Þátturinn
I vikulokin i útvarpinu er nú á
timamótum. Þrir af fjórum
stjórnendum þáttarins hætta
um mánaöamótin. Þeir eru
Edda Andrésdóttir sem veriö
hefur f þættinum frá upphafi,
Ólafur Hauksson og Kristján E.
Guömundsson. Guöjón Friö-
riksson hefur hins vegar lýst
yfir þeim vilja sfnum aö halda
áfram og útvarpsráö vill gjarn-
an aö þessi vinsæli þáttur veröi
áfram f dagskránni i vetur. Nú-
verandi stjórnendur þáttarins
hafa gert tillögur um aö til liðs
viö Guöjón komi þeir Guö-
mundur Árni Stefánsson,
Hjálmar Árnason og Asta R.
Jóhannesdóttir, öll þaulvön f
stjórn útvarpsþátta. A útvarps-
ráösfundi á föstudag kom fram
uppástunga frá Ernu Ragnars-
dóttur, fulltrúa Sjálfstæöis-
flokksins, um aö Þórunn Gests-
dóttir, sem einnig hefur arinast
útvarpsþætti komi I staö Eddu
Andrésdóttur I þáttinn. Af-
greiöslu málsins var frestaö. A
þessum útvarpsráösfundi kom
einnig fram tillaga frá tónlistar-
deild útvarpsins aö þátturinn
yröi styttur i einn og hálfan tfma
f staö tveggja og hálfs sem hann
er núna og Svavar Gests ann-
aðist tónlistarþátt sem hæfist þá
kfukkan 15. Þessi tillaga var
Prófkjör
er viöa byrjaö aö skapa tauga-
óstyrk og glimuskjálfta hjá
ýmsum flokkum. Ekki sist eru
kratar óöruggir meö sig, þar eö
mikiö tap er væntanlegt hjá
þeim I næstu kosningum. Til aö
mynda er þeim Kjartani Jó-
hannssyni, Karli Steinari
og Gunnlaugi Stefánssyni þaö
ljóst, að sennilega mun aöeins
einn þingmaöur ná inn frá
Reykjaneskjördæmi. Sagt er aö
Gunnlaugur guöfræöinemi hafi
undirbúiö prófkjör i 13 mánuöi
Albert
Guömundssyni var boöiö for-
stjórastarf Loftleiöa i vor.
Ástæöan var sú, aö allir reikn-
ingar og rekstur var I óreiöu og
ópiö á sterka manninn i forystu
fyrirtækisins varö æ hærra.
Mánaðarlaunin áttu ekki aö
vera af verri endanum: 12
miljónir á mánuöi. En Albert er
klókur maöur. Hann baö um
mánaöar frest og lét dugmikinn
endurskoöanda fara I saumana
á bókhaldi og stööu fyrirtækis-
ins.Þegar fresturinn rann út
sagöi Albert: ,,Nei, takk, þetta
fyrirtæki er tóm endavitleysa
frá byrjun til enda. Ég mundi
ekki taka viö forstjórastarfinu,
þótt þiö tifölduöuö launatilboö-
iö.”
Hér
er svo ein saga handa draum-
trúarmönnum: Berdreyminn
maöur kom upp á ritstjórn til
okkar um daginn og sagöi frá
draumförum sinum. Hann
sagöi, aö honum heföi fundist
hann vera á leiö til æskustööva
sinna, og lá leiöin yfir mýrar-
fláka og meldraga. Skyndilega
gengur hann fram á dys mikla
og er þar miklum kross komiö
fyrir. Les hann á krossinn og
stendur þar letraö: „Hér hvflir
Alþý öuflokkurinn. Banamein-
Sex ásar á hendi.”
Fráfarandi umsjónarmenn Vikulokanna — nema Guöjón.
Holocaust veröur sýnd f sjónvarpinu f vetur.
felld á jöfnum atkvæöum,
tveimur gegn tveimur. Olafur
R. Einarsson, formaöur út-
varpsráös lét bóka þá athuga-
semd aö ekki væri viö hæfi aö
forstjóri hljómplötuútgáfu ann-
aöist tónlistarþátt i útvarpinu.
Holocaust
sjónvarpsþátturinn bandarfski
um útrýmingu gyöingafjöl-
skyldu f fangabúöum nasista,
veröur sýndur i islenska sjón-
varpinu i vetur, og sennilega
/
Gunnlaugur: Allur er varinn
góöur.
Albert: Sagöi nei viö forstjóra-
starfi Loftleiöa.
fyrir jól. Búiö er aö samþykkja
þættina, sem alls eru tæpir 10
timar f sýningu, og munu þeir ef-
laust vekja miklar deilur
hérlendis eins og vföa erlendis,
þar sem þættirnir hafa veriö
sýndir