Þjóðviljinn - 08.08.1980, Side 9

Þjóðviljinn - 08.08.1980, Side 9
8 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 8. ágúst 1980. Föstudagur 8. ágúst 1980. ÞJÓÐVILJINN — StÐA 9 Mu Itinationa I Cor- porations and the Control of Culture. The Idoological Apparatuses of Imperialism. Armand Mattelart. Translated from the French by Michael Chanan. Harvester Press — Humanites Press 1979. Armand Mattelart er kunnur franskur höfundur, sem hefur einbeitt sér aö rannsóknum á fjöl- miölum og áhrifum og ásælni fjöl- þjóöahringa. Hann starfaöi f ell- efu ár I Chile, en var hrakinn þaöan eftir morö Allendes og valdatöku herforingjaklfkunnar þar f landi 1973. Meöal rita sem hann hefur samiö er Mass Media, Idéologies et Mouvement Révolu- tionnaire, Paris 1974. Þessi bök kom fyrst út f Frakklandi 1976. Hér flettir höfundur ofan af þeirri stefnu nokkurra bandarískra fjöl- þjóöahringa f menningarmálum sem miöar aö því aö ná tökum á sjónvarpi, bókaútgáfu, áhrifa- mestu blööum heims, kvik- myndaiönaöi og afþreyingarefni margs konar og móta þannig al- þjóölegan smekk fyrir þaö efni sem þeir telja gróöavænlegast og þjóna best eigin markmiöum. Höfundurinn leitar sér heimilda mjög viöa og staöhæfingar hans styöjast viö öruggar heimildir, sem oft hefur veriö reynt aö halda leyndum, vegna þess aö þar er um „viökvæm málefni” aö ræöa fyrir hagsmunaaöila. A sföustu fimmtán til tuttugu árum hefur framleiösla menningarefnis tekiö miklum stakkaskiptum I Bandarikjunum. Dagblöö, bókaútgáfa, útvarp og sjónvarp, kvikmyndagerö og kennslubókaframleiösla, allt þetta hefur markast áhrifum vissra auöhringa og fjölþjóöa- hringa f mjög auknum mæli. Framleiösla véla og tækja, út- varpa, sjónvarpa og útvarps-og sjónvarpsstööva, og allra þeirra massa-menningu, efniö sem boöiö er, er ætlaö hverjum aldursflokki og einnig er þaö aö vissu leyti miöaö viö þjóöfélagsstéttir. Leit- ast er viö aö breyta neysluvenj- unum og eftir þvi sem á liöur, er hert á áróörinum og innan ttöar hafa myndast hópar i viökomandi riki sem samsama sig aö miklu leyti bandarfskum lámenningar- smekk, en sá var tilgangurinn. Þegar hefur tekist aö eyöileggja erföavenjur og gera þær hlægi- legar og spilla tungutakinu þá er eftirleikurinn auöveldari, aö svipta þjóöina þjóölegri meövit- imd og skrílmenna hana sföan. Þetta er stefna fjölþjóöahringa og bandarisku stjórnarinnar viöa um lönd, samkvæmt skoöunum Mattelarts. Hann segir þó, aö þótt áhrifavald Bandarikjanna sé mikiö og ásælni fjölþjóöahring- anna ótrúleg, sýni Vfet-Nam styrjöldin, aö einhuga þjóö geti sigraö hernaöarófreskjuna, jafn- vel þótt hún spúi eitri yfir byggöir og býli. unar utan frá. tran var á dögum keisarastjórnarinnar taliö eitt- hvert tryggasta fylgirfki Banda- rfkjanna, efnahagur var ágætur, óhemju auöur streymdi upp úr jöröinni i olfu, herinn var talinn sá traustasti f Austurlöndum og fjárfesting erlendra aöila var talin áhættulaus i riki, sem taldist meöal tryggustu bandamanna Bandarfkjanna. En þetta hrundi I rauninni á einni nóttu. Þaö kom I ljós aö meginhluti þjóöarinnar haföi andstyggö á þeim erlendu háttum og siöum sem reynt var aö þvinga inn á þjóöina. Menn sáu i gegn um glassúrinn, hræsnina og sýndarmennskuna; peninga- græögin og hagvaxtar-rausiö varö ekki inntak og tilgangur tilver- unnar. Iranska byltingin var fyrst og fremst sigur þjóöernisafla og trúar yfir tötralýö alþjóölegrar auöhyggju, lýö sem gengur er- inda bandarfsks og alþjóölegs auövalds, lýö, sem á sér ekkert gildi, guölauss og menningar- matvöru inn, nú eru þeir teknir aö boröa erlenda innflutta fæöu, enginn getur lifaö á kókoshnetum og banönum. Og þeir hafa nú komist aö þvf, aö þaö eru til ýmis tæki se/n gera mönnum lifiö auö- veldara, t.d. þvottavélar, skelli- nöörur og bifreiöar. Þeir eru teknir aö meta nútima þægindi og lffsmáti þeirra er þegar tekinn aö breytast nokkuö. Aöur létu þeir höföingja þorpsins hafa allt þaö fé, sem þeir unnu fyrir og fengu enga munaöarvöru i staöinn. Nú hafa þeir aflagt þennan siö, þar sem þeir þarfnast fjár til þess aö lifa þægilegu lifi. Þeir segja: Sjáiö, ég vinn fyrir peningum. Ég vil eignast peninga, þá get ég keypt bil og ekiö enda á milli á eynni á einum degi... Viö höfum breytt samfélaginu á Samoa, veitt þeim tækifæri til „mann- sæmandi lifs” og bætt samfélags- hætti þeirra. Bandarikin hafa komiö upp skolpræsakerfi, vatns- leiöslum og sjúkrahúsum. Ég álit aö ibúar Samoa hneigist nú mun Siglaugur Brynleifsson: Fjölþjóðahringar og menning tækja sem þarf til þess aö ná til fjöldans, fjölmiölunartækja og móttökutækja hefur á siöustu fimmtán-tuttugu árum komist i hendur fárra fjölþjóöahringa, sem hafa ekki látiö sér nægja aö einoka framleiöslu þessara tækja, heldur hafiö staölaöa framleiösluefnis, þ.e. „menning- arefnis” þar meö taliö fræöslu- efni ætlaö skólum og almennri upplýsingu. Lengst af hafa skólar og fræöslukerfi hvers rfkis veriö meira og minna mótuö af viö- komandi rlkisvaldi eöa þá stofn- unum, svo sem kirkju eöa einka- skólum. Þetta tekur aö breytast upp úr 1960. Afskipti fjölþjóöa- hringa af námsefni og fræöslu- stefnu hefjast i formi útgáfu kennslubóka og tækja, sem notuö eru viö kennslu. Kennslutækja- iönaöurinn hófst og honum fylgdi kennsluefniö. Þessi nýja menn- ingarframleiösla bar merki póli- tisks uppruna slns. Sú gróska sem einkenndi bandariskan her- gagnaiönaö i Viet-Nam-styrjöld- inni tengdi Pentagon, bandarisku alrikisstjórnina og vopnafram- leiöendur hagsmunaböndum sem ekki voru rofin eftir aö Banda- rikjamenn biöu ósigur i þeirri styrjöld. Tölvuvæöingin hófst fyrir alvöru og nú er örtölvu- byltingin svo kallaöa komin vel á veg. Framleiöendur tölva og f jar- skiptatækja, gervihnatta og geimstööva unnu i samvinnu viö bandarisk stjórnvöld og CIA. Meö þróun sjónvarps og dreifingu sjónvarpsneta var fundiö tæki- færi til Ismeygilegs áróöurs fyrir bandariska hagsmuni, og þaö tækifæri var nýtt. Dreifing bandariskrar lágmenningar um allan heim var nú skipulögö af rikisvaldi og útbúin sem eftir- sóknarverö vara af sölumönnum nokkurra fjölþjóöahringa. Gróöinn semfæst af þessari iöju er mikill, en áhrifavald þaö og mótun sem fylgir veröur ekki metiö til fjár fyrir bandarlska hagsmuni. Til þess aö ná áhrif- um, þarf I fyrsta lagi aö má út fortiö þeirra þjóöa, sem ætlunin er aö ná valdi á. Þaö þarf aö gera sögu viökomandi þjóöar sem ömurlegasta miöaö viö þá glæstu nútiö sem henni er boöin meö samsömun viö hina auöfengnu Bók Mattelarts er skrifuö nokkru fyrr en byltingin var gerö i Iran og keisarinn og allt sem honum fylgdi var hrakiö frá völd- um og áhrifum. Þaö var stefna keisarans aö byggja upp „nútima samfélag” I Iran, eins og hann kallaöi þaö og fyrirmyndin aö þvi samfélagi var bandariskt sam- félag. Til þessa naut hann ómælds stuönings Bandarik janna. Verslunarviöskipti Irans og Bandarikjanna voru mjög mikil og fjárfesting bandariskra fjöl- þjóöahringa i lran geysileg. Fyrstu tilraunir fjölþjóöahringa til þess aö ná tangarhaldi á fræöslukerfi eins rikis var gerö I lran. Fyrirtæki nokkurt, Franklin Books, New York, fékk einkarétt á útgáfu kennslubóka fyrir barnaskóla rikisins og þaö ásamt fleirum fékk einkarétt til kennslu- bóka og hjálpargagnaframleiöslu fyrir unglingaskólakerfiö. Franklinútgáfan lét frá sér fara um 400 titla, sem ætlaöir voru barnaskólum og gaf út um 150 miljón eintök kennslubóka. Endurskoöun námsefnisins jók mjög umsvif útgáfunnar og hagn- aöur var mikill fyfir fyrirtækiö og umboösmenn þess i Iran. Til- raunaútgáfa kennslubóka varö svo umsvifamikil aö fjölga þurfti I skólarannsóknardeildum ir- anska menntamálaráöuneytisins. Fjarstýring fræöslunnar var þaulskipulögö og yfirkontóristar menntamálaráöuneytisins störf- uöu i nánum tengslum viö um- boösmenn bandariskra útgáfu- fyrirtækja og mótuöu fræöslu- stefnuna meö kröfur tlmans sem leiöarljós. Stefnan var sú aö undirbúa nemendurna undir þátttöku I nútima irönsku sam- félagi, tæknivæddu neysluþjóö- félagi. Mikil áhersla var lögö á enskt götumál eöa þau tvö- hundruö orö sem analfabetum eru kennd, svo aö þeir geti bjargaö sér 1 almenningsvögnum til og frá vinnustaö, keypt lifs- nauösynjar i stórmörkuöum og notiö þess efnis sem þeim er ætlaö i fjölmiölum. Þaö sannaöist aftur i lran, aö sé erföamenning og gildismat eigin menningar og trúar nógu sterk hjá einni þjóö, þá hristir hún af sér allar tilraunir til skrilmönn- lauss hyskis, sem stefnir aö skril- mönnun þjóöanna. The Ford Foundation er ein þeirra mannúöar og menningar- stofnana sem hefur á stundum haft á sér þaö orö aö vera heldur frjálslyndari en ýmsar aörar slikar stofnanir. Þessi stofnun hefur meöal annars beitt sér fyrir bættum sjónvarpskosti innan Bandarikjanna og staöiö aö fræöslu barna sem hafa átt kost takmarkaörar skólagöngu meö fræösjuþáttum og kennslu i sjón- varpj. Þessi stofnun stóö aö þvi aö héfja fræösla og upplýsingarher- ferö meöal vanþróaörar þjóöar i Kyrrahafi. Svæöiö sem varö fyrir valinu var Samoa, sem ýmsir munu kannast viö úr ritum Margaret Mead hins kunna mannfræöings, sem skrifaöi nokkur rit um samfélag eyjar- skeggja og þjóölifshætti. Þessi rit teljast nú til klassiskra rita mannfræöinnar. Mattelart tekur upplýsingu forstööumanns áæUananna um menntun ibúanna á Samoa, á ástandinu á eyjunum áður en fræösluherferö Ford Foundation hófst þar: „Daglegt lif þeirra var vinna, sem þeir læröu meö þvi aö vinna, annars konar fræösla var ekki fyrir hendi. Þeir bjuggu aö sinu, menn- ing þeirra og erföavenjur voru bundnar tungunni og heimur þeirra var einskoröaöur viö þaö svæöi sem þeir byggöu, erlend áhrif voru hverfandi. Samoa var likust Ghetto. Þeir voru allir jafnir. Þeir báru litiö skyn á pen- inga, þeir voru gjafmildir og gáfu laun sin höföingja þorpsins. Allir ibúar þorpanna áttu sama rétt á fötum og fæöi”. Menn gætu lesiö lýsingu Margaret Mead til samanburöar viö þessi fræöi. Forsendur og réttlæting fræösluherferðar Ford Founda- tion á Samoa var aö „veita eyjarskeggjum tækifæri til menntunar”. Þaö voru sett upp sex sjónvarpskerfi. 1 hverjum skóla var sett upp sjónvarp. A daginn var sjónvarpaö fræöslu- efni, á kvöldin kvikmyndum og skemmtiþáttum. Disney og Bon- anza þóttu ákjósanlegustu af- þreyingarefnin. „Þegar viö hóf- umst handa, fluttu Ibúarnir enga meira og dái bandariska lifs- hætti en áöur.” Arangurinn af fræösluherferö Ford Foundation varö sá aö brjóta niöur samfðlagshætti eyjarskeggja, svipta þá menningararfleifö og meövitund- inni um eigin gildi, þeir gleymdu fljótlega list sinni, þjóösögum og sambýlisháttum, sem Margaret Mead taldi svo einstaka og sér- stæöa i ritum sinum um eyjarnar. Þeir ummyndast á nokkrum árum I eftirmynd amerisks lág- stéttarfyrirbæris, meövitund þeirra veröur grófari og vúlg- ærari, tilfinningarnar veröa til- finningavæmni blandin rudda- hætti, þesssa breytingu má auö- veldlega marka á þvi efnisvali sem bandariskur afþreyingar- iönaöur ber þessu fólki og þaö sækist eftir. Þessi tilraun Ford Foundation var og er nú endurtekin um þann hluta heimsins, sem Bandarikin og bandariskir fjölþjóöahringir eiga aögang aö. Meö þvi aö skapa alþjóölegan lágsmekk skapast endalausir mögurleikar til áhrifa og sölu efnis. En til þess aö svo megi veröa þarf aö lama og sljóvga eigin gildiskennd hverrar þjóöar og meö þvi aö ná yfir- ráöum yfir stefnu og framleiöslu fræösluiönaöarins og dreifingu fræösluefnis út um allar jaröir er brautin rudd fyrir róttækari áhrif. Samræming fræösluefnis um allan heim er brýn nauösyn, þar meö er gjörlegt aö ráöa smekknum og stefnu 1 markaös. og sölumálum. En til þess þarf aö gera þjóöleg fræöslukerfi tor- tryggileg og sömuleiöis þjóölega menningu. Þvi er mikil áhersla lögö á aö þaö sama gildi I einu og öllu fyrir alla ibúa jaröarinnar; frávik frá stööluninni sé hættuleg og fjandsamleg almenningi. Fræöslan veröur aö vera fyrir alla, þvi veröur hún aö útþynnast, enda fátt heppilegra pröngurum en aö hugsuninsé óskýr og matiö á reiki. Sú stefna sem tekin hefur veriö upp viöa um lönd á undan- förnum áratug, er runnin frá fræöslustefnu f jölþjóöahring- anna, þeir selja fræösluyfir- völdum efni, tæki.og einnig skóla þeir aö nokkru kennslukraftana. Framhald á bls. 13 Safn Jóns Sigurdssonar á Hrafnseyri Safn Jóns Sigurössonar á Hrafnseyri var opnaö viö hátiö- lega athöfn á Hrafnseyrarhátfö 3. ágúst s.l. og hafa þeir Einar Lax- ness cand.mag. og Steinþór Sigurösson haft veg og vanda af uppsetningu þess. Upphaflega leitaöi Hrafnseyr- arnefnd til þeirra Lúöviks Krist- jánssonar rithöfundar og Stein- þórs en þeir gengu á sinum tima frá safninu i Jónshúsi I Kaup- mannahöfn en Lúövik baöst und- an störfum vegna annrikis og las- leika og tók Einar viö störfum af honum. Safn Jóns Sigurössonar á Hrafsneyri byggist fyrst og fremst upp á myndum úr lifi hans og ýmsu sem tengist honum. I þvi eru 17 deildir sem nefnast Æsku- ár, Reykjavikurár, Háskólaár I Kaupmannahöfn, Ný félagsrit, Þjóövinafélagiö, Fræöistörf, At- vinnulifiö, Vestfiröingaþáttur, Viö Austurveg i Kaupmannahöfn, Leiöarlok, Upphaf stjórnmála- þátttöku, Haldiö til þings, Afnám einveldis, Þjóöin vaknar, Þjóö- fundurinn, Baráttan heldur áfram, Uppskera ævistarfs — Stjórnarskráin 1874. A sýningunni sem nú stendur yfir i Safni Jóns Sigurðssonar á Hrafnseyri eru nokkrir lánsgripir úr eigu Jóns Sigurössonar, fengn- ir frá Þjóöminjasafninu. Þegar hefur þó safninu borist einn grip- ur sem Jón átti sjálfur. Þaö er feröakoffort sem Jón notaöi á námsárum sinum frá Hrafnseyri og siöar i Kaupmannahafnarferð- um sinum. Gefandi þessa kofforts er Egill Ólafsson á Hnjóti I örlygshöfn I Patreksfiröi. Saga koffortsins er sú aö eftir aö Jón Sigurösson sett- ist aö i Höfn eignaöist bróöurson- ur hans þaö. Sá var séra Siguröur Jensson I Flatey á Breiöafiröi. Siðar komst þaö i eigu Sveins Jónssonar frá Skáleyjum (1874- 1966) en aö honum látnum var þvi komiö fyrir I geymslu I frystihús- inu I Flatey og þar var skráarlæs- ingin tekin af koffortinu og hefur ekki komiö i leitirnar siöan. Ariö 1977 sótti Egill á Hnjóti koffortið til Flateyjar aö beiöni Guömund- ar Guömundssonar bónda frá Skáleyjum en Sveinn heitinn haföi mælst til þess aö Egill eign- aöist þaö. Þess skal getiö aö Egill á Hnjóti gaf einnig til safnsins á Hrafns- eyri einu myndina sem varöveist hefur frá Hrafnseyrarhátiö 1911. Fann hann myndina á Patreks- firöi. Einu sýnilegu minjarnar frá dögum Jóns Sigurössonar á Hrafnseyri eru veggjarbrot baö- stofunnar sem hann fæddist I. Var þaö hlaöiö upp á nýjan leik fyrir nokkrum árum. __GFr. Egill ólafsson á Hnjóti ásamt koffortinu góöa úr eigu Jóns Sigurössonar. Þaö varöveitt- ist I Breiöafjaröareyjum til ársins 1977 aö Egill eignaöist þaö en nú hefur hann gefið safninu á Hrafnseyri koffortiö (Ljósm.:gel). Veggjarbrot baöstofunnar, sem Jón Sigurösson fæddist I, var hlaöiö upp á nýjan leik fyrir mörgum árum (Ljósm.: gel). á dagskrá >Kannski sjást þá ferðamenn koma niður Helluskarð á nýjan leik Kohiðarhóll og Herdísarvík „Dettur ekki hangikjötl hug”, sagöi kunningi minn, sem búin var aö dvelja um tima á Ná tt úrulækn in gah ælinu I Hveragerði, þegar hann var spuröur hvernig honum likaöi mataræöiö þar. Eins hefur farið fyrir mér núna siöustu daga i glóandi sól- skini og blíöu, fjarri öllu amstri hversdagsins, án sjónvarps, meira aö segja án útvarps og blaöa, aö mér hefur ekki dottiö I hug, né haft áhyggjur af þvi hverjir stjórni t.d. aöalatvinnu- vegi þjóöarinnar, fiskveiöum og vinnslu sjávarfangs, hvort þaö munu vera útgeröarmenn, sjávarútvegsráöherra, ein- hverjirfræöingar eöa bara karl- inn I tunglinu, eins og vini min- um Kolbeini Friöbjarnarsyni er fariö aö detta I hug. Hversu gott þaö hefur veriö aö lifa um stund með landinu sinu, leggjast 1 grasiö viö gróna götu og hlusta i þögninni á fótatak genginna kynslóöa. Eg dvaldi ásamt móöur minni aldraöri og vinkonum mlnum nokkra daga I litlu húsi í Hvera- geröi, þar sem Valgeröur Þórö- ardóttir á Kolviöarhóli, og móö- ursystir mln Einarlina Bjama- dóttir, sem lengst af haföi veriö vinnukona hjá Valgeröi á Kol- viöarhóli áttu sitt ævikvöld saman. Húsiö sem siöast var á Kol- viöarhóli var byggt áriö 1929, af Siguröi Danlelssyni, sem þá var gestgjafi á Hólnum, kostaöi 80.000, — en þegar Valgeröur, sem þá er oröin ekkja selur Iþróttafélagi Reykjavikur, Kol- viöarhól, og jöröina meö öllum gögnum og gæöum áriö 1938, fær hún aöeins 39.000 þús. kr. fyrir hana.semþáer rétt fyrir skuld- um. Hún átti þvi ekkert af verald- arauöi, þegar lifsstarfi hennar var lokiö og þeim mun siöur Einarlina, sem alltaf haföi veriö vinnukona á Hólnum. Þetta litla hús Reykhóla I Hverageröi eignaöist Valgeröur þó, og eftir aö hún dó, keypti dóttir Einar- linu og tengdasonur húsiöog þar dvaldi hún ellimóö siöustu ævi- árin. Dóttirinn AgUsta Öskars- dóttir, sem keypti Reykhtíla handa móöur sinni, var sama litla stúlkan, sem var reidd hálfs mánaöar gömul austur yfir Kamba og á Eyrarbakka til afa sins og ömmu, frá móöur sinni, vinnukonunni á Kolviöar- hóli. Svona rekur sagan sig I öll- um sinum tilbrigöum, kynslóö fram af kynslóö. Viö fórum einn daginn upp aö Kolviöarhóli. Landiö er þaö sama. Hellu- skaröiö, þar sem áöur sást til feröamanna, sem oftast voru þreyttir og stundum aöfram- komnir en áttu visa þjónustu á Hólnum, var á sfnum staö, — þama er Búaklettur þar sem Búi á Esjubergi varöist Kolviöi oghans félögum og felldi aö lok- um Kolvið á hólnum, sem siöan heitir Kolviðarhóll. Hádegis- hnjúkur, þar sem sólin er I há- degisstaö, náttúrlega eftir réttri klukku, Kúadalur og Dauöadal- ur. Húsmúlinn þar sem stund- um sást ljós á kvöldin, þegar huldufólkiö var búiö aö kveikja hjá sér. Allt var á slnum staö, utan öll ummerki um þaö mann- lif sem þarna var, allt þaö starf og alla þá þjónustu sem þarna var innt af hendi, allt er þaö horfiö á vit minninganna. Reisulega húsiö meö þrem burstunum horfiö, brotiö niöur meö jaröýtu og grafiö austur I hrauni. Aöeins grafreitur austur I túninu er uppistandandi þar sem þau Valgerður og Siguröur liggja ásamt syni Siguröar, Daviö sem liggur á milli þeirra hjóna. Vatn og vindar eru sem óöast aö vinna á steinsteypunni utan um þennan reit og trúlega veröur hann innan tiöar jafnaö- ur viö jöröu, og þá verður hóll- inn eftir meö sinu landi, meö sinarminningar. Ef til vill verö- ur aftur byggt á Kolviðarhóli, þegar öld bilanna er liöin. Kannski sjást þá feröamenn koma niöur Helluskarö á nýjan leik. Eftir dvölina i litla húsinu i Hveragerði, geröum viö lykkju á leiö okkar og fórum út I Selvog og komum siöan viö i Herdisar- vik, þar sem þjóöskáldiö Einar Benediktsson átti heima siöustu æviárin. Viö gengum þar um garöa og út aö sjó, undum um stund viö sögu og minningar, lásum úr ljóöum skáldsins og nutum andagiftarinnar. Hve stundin er hröö og heims- lifiö skammt, himinninn mikill — og iitil storöin. Nú er ekki lengur tóm til aö dvelja viö grónar götur, annir kalla aö, nema karlinn i tungl- inu sé tekinn viö öllu saman. Ennþá get ég tæplega fariö aö hugsa um hversdagslega hluti, brauöstrit og vinnuþrælkun og inn á milli atvinnuleysi og upp- sagnir. Þaö lá heill búnki af blööum og bréfum fyrir innan dymar hjá mér þegar ég kom heim, og hver skollinn, þarna er þá tilkynning um þaö aö ég hafi skrifaö gúmitékka á meöan ég var i frii, sem þýöir aö ég hef lif- aöum efni fram, sem aftur þýö- ir, aöþaöveröur aö halda áfram aö reyna aö semja um hærri laun, ef þeir I Palesandernum viö Garöastræti hætta þessari fýlu sem þeir hafa veriö i og opni þó ekki væri nema örlitla rifu inn i helgidóm Mammons, til aö hægt væri rétt aö kikja hvort glytti á nokkrar krónur I fórum þessara þrautpindu at- vinnurekenda, sem þeir gætu séö af til þeirra sem farnir eru aö gefa út gúmitékka á meöan þeir eru i orlofi. Mér er ómögulegt aö binda hugann viö þetta dægurþras, ég fer út I garöinn minn og huga aö trjám og blómum, allt hefur vaxiö og dafnaö og grasiö drott- inn minn, þaö hefur heldur bet- ur sprottiö, ég sæki gömlu hand- sláttuvélina, sem ég varbúin aö henda út I horn á bilskUrnum, þegar ég fékk sláttuvél sem gengur fyrir bensini, ja þaö er aö segja þegar hægt er aö koma henni i gang, og nú er ég oröin uppgefiná þvi að reyna aö koma henni i gang, og hleyp heldur á eftir gömlu vélinni, sem er nú reyndar oröin dálltiö ellileg, ná- grannarminir eru undrandi yfir þvi hvaöa forngrip ég sé búin aö draga fram i dagsljósið, en ég segist vera oröin þreytt á véla- menningunni, og svo eyöir þetta þessum andskota af bensini, sem nú er hreint ekki gefið, og svo er þetta eins og hey, þegar maöur er búin aö slá, ekki þessi béuö drulla sem þeytist frá þeirri sem gengur fyrir bensini. Ennþá getég ekki bundiö hug- ann viö samninga, uppsagnir og atvinnuleysisbætur, enda er þetta sumariö 1980. Vigdisar- sumariö. 1 dag er 1. ágUst. Þá veröur þaö aö veruleika aö hún Vigdis min, eins og svo margir kalla, — hún Vigdls okkar tekur viö embætti forseta Islands. Fyrsta konan i viöri veröld og þó viöar væri leitaö eins og ein- hver liaföi á oröi, var þá kosin forseti lýöveldisins Islands. I dag er stundin runnin upp. Þessa sumars veröur lengi minnst. Sumariö ’80, meö svo marga glóandi sólskins-og ham- ingjudaga. Akranesy.ágUst 1980 Safn Jóns Sigurössonar á Hrafnseyri byggist aö mikiu leyti upp á myndum sem þeir Einar Laxness og Steinþór Sigurösson hafa valið og sett upp.

x

Þjóðviljinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.