Þjóðviljinn - 14.01.1981, Blaðsíða 2

2 SIÐA — ÞJ6ÐVILJINN Mi&vikudagur 14. janúar 1981
Kærleiksheimilid
Ég skal passa sætið þitt, mamma.
Hvað er nú þetta ...?
! Jú, þetta eru ballerinur á æfingu i Þjóðleikhúsinu fyrir íslenska
| ballettinn Blindisleik, sem frumsýndur var um jólin. Ekki má manni
j verða kalt á fótunum i listdansi og þvi um að gera að vera i góðum
ullarsokkum á meðan verið er að hita sig upp! — (ijósm.: — gel.)
Þeir Brésnjéf og Reagan ætla
báðir að berjast fyrir friði,
blessaðir mennirnir. Og ég skal
segja þér, að það verður ekkert
strið. En það verður svo hart
barist fyrir friði, aö það mun
ekki standa steinn yfir steini!
Þekkirðu þau?
Hreinlætisæði
Það varö uppi fótur og fit á
flugvellinum i Bodö i Noregi
þegar maður nokkur sást allt i
einu þar sem hann stóð úti á
miðri flugbraut með ryksugu og
vann af kappi.
Var þar kominn einn af
starfsmönnum flugvallarins og
hafði fengið sér neðan i þvi.
Hann hafði verið að ryksuga
teppin i flughöfninni, en langaði
til að fá sér friskt loft og hugðist
slá tvær flugur i einu höggi.
Lögreglan brá við skjótt og
bjargaöi manninum frá þvi að
verða undir flugvél.
Leiðindaklúbbur
Yfirstéttarmenn i Bretlandi
hljóta að þjást af leiðindum. Til
þess bendir að minnsta kosti sú
staðreynd, að i skoska bænum
Skye hefur verið stofnaður sér-
stakur klúbbur fyrir leiðinda-
púka.
Klúbbur þessi ber heitið
„Klúbbur leiðra leiðindapúka”
og er afskaplega finn. I hann fá
þeiri einir inngöngu sem geta
sýnt fram á að þeim hafi alltaf
og allsstaðar leiðst og verið öðr-
um til leiðinda.
viðtalid
Rætt við Hjálmar
Bárðarson siglinga-
málastjóra
Gúmmí-
björgunar-
bátarnir
öruggustu
björgunar-
tækin
— Vissulega hafa komið fram
nýjungar i björgunarútbúnaði á
sjó, cn enn sem komið er hefur
ekki neitt björgunartæki komið
fram, sem hentar betur á fiski-
skipaflota okkar en gúmmi-
björgunarbáturin n, sagði
Hjálmar Bárðarson, siglinga-
málastjóri i viðtali við frétta-
menn fyrir skömmu.
Hjálmar sagði að útúr sam-
norrænni rannsókn og þróun á
björgunartækjum hefði komið
björgunarbátur fyrir 35 manns
og er hann gerður úr tref japlasti
og algerlega lokaður og þéttur
nema inngöngulúgan. Tilraunir
með þennan báthafa lofað góðu,
en gallinn er bara sá, sagði
Hjálmar, aö hann er of stór og
fyrirferðarmikill fyrir fiskiskip.
— Ég er alveg sannfærður um
að gúmmibjörgunarbátarnir
eru öruggustu björgunartækin
sem völ er á fyrir fiskiskip,
sagði Hjálmar. Varðandi þær
tilraunir með breytingar á
gúmmibjörgunarbátum sem
Siglingamálastofnunin gekkst
fyrir á siöasta ári sagði
Hjálmar aö menn mættu alls
ekki halda að nú væri einhverju
lokatakmarki náö.
— öll mannanna verk eru að
einhverju leyti ófullkomin og
alltaf má leita bóta, þannig er
það einnig með gúmmibjörg-
unarbátana. Það sem við höfum
lagt til við breytta gerð þeirra
er aðeins áfangi, sagði siglinga-
málastjóri.
Þá sagði hann að innan tiðar
yrðu gefnar út nýjar leiðbein-
ingarum notkunbátanna, þegar
þær breytingar sem lagt hefur!
verið til að gerðar verði koma til
framkvæmda.
Þá var Hjálmar inntur eftir
framkvæmd reglugerðar frá 1.
júni 1980 um að skylt sé að hafa
neyðarsenda i öllum gúmmi-
björgunarbátum. Sagði hann að
það stæði uppá Póst og sfma i
þessu máli, þar sem það fyrir-
tæki yrði að samþykkja slika
neyðarsenda en hefur enn ekki
samþykkt enn sem komið er
neina gerð af þessum sendum,
en Siglingamálastofnunin sem
einnig þarf að samþykkja þá
biður nú ákvörunar Pósts og
sima i málinu. Þar af leiðir að
ekki er enn búið að framfylgja
þessari reglugerð.
Loks var Hjálmar spurður
um, hvort til væru tölur um hve
mörgum mannslifum hefði
verið bjargað á sjó hér við land
eftir að gúmmibjörgunarbát-
arnir komu til sögunnar. Sagði
hann að það mundi vera um 600
manns sem bjargast hefðu um
borð i gúmmibjörgunarbáta
eftir óhapp á sjó siðan 1953, en
þá voru fyrstu gúmmibjörg-
unarbátarnir teknir i notkun.
Sagði Siglingamálastjóri að
miklar deilur hefðu komið upp
þegar farið var að nota þessa
björgunarbáta. Sumir kölluðu
þetta gúmmitúttur, sem væru
lifshættulegar og annað i þeim
dúr. Þvi væri ekki að neita, að
fyrstu gúmmibjörgunarbátarn-
ir hefðu veriö ófullkomnir á
borð við þá sem nú eru i notkun,
en samt hefðu þeir strax sannað
ágæti sitt.
—S.dór
Tveir listamenn þekktu andlit sin á bófunum sem ætla að myrða listagyðjuna til f jár.
ÆRUMEIÐINGAR Á MÁLVERKI
Meiðyrðamál fyrir dóm-
stólum eru ekki óþekktir fylgi-
fiskar bókmennta. En hitt er
öllu sjaldgæfara að fómariömb
myndlistarmanna reyni að fá
listamenn dæmda fyrir að máia
sig eða teikna.
Þetta gerðist þó áriö 1975 i
New York, þegar tveir lista-
menn, Jacob Silberman og
Anthony Siani, stefndu
málaranum Paul Georges fyrir
ærumeiöingar. Astæöan var sú
mynd sem hér er sýnd, málverk
sem heitir „Listgyðjan rænd”.
Skuggabaldrarnir tveir til
vinstri, sem sitja fyrir lista-
gyðjunni með moröhnifa, eiga
vist aö vera þeir Silberman og
Siani, eða svo halda þeir sjálfir.
Þeir segja að það sé atvinnuróg-
ur að halda þvi fram, að þeir
vilji ganga af Listinm dauðn!
NU hefur undirréttur loksins
dæmt þeim félögum 30 þúsund
dollara hvorum i skaðabætur.
Paul Georges hefur hinsvegar
fariðmeö máliö fyrir áfrýjunar-
dómstól og þykir mikils um vert
fyrir framtið listrænnar ádrepu
hvernig málinu lýkur þar.
— áb.
Sjá nýrri mynd i lesendadálki á
15. siðu.
<
Q
O
Hafið þið skipulagt uppeldi
okkar eða kemur það
af sjálfu sér?