Þjóðviljinn - 05.06.1981, Blaðsíða 10

10 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 5. júni 1981
Auglýsing
um út- og innflutning
peningaseðla og myntar
Með heimild i 9. gr. laga nr. 63 frá 31. mai
1979 eru hér með settar reglur um útflutn-
ing og innílutning peningaseðla og mynt-
ar, sem eru eða hafa verið löglegur gjald-
miðill og látin i umferð.
íslenskir peningar
Innlendum og erlendum ferðamönnum er
heimilt, við komu eða brottför frá landinu,
að taka með sér allt að 700 krónur i seðlum
að verðgildi 18, 50 og 100 krónur.
Erlendir peningar
Ferðamenn búsettir hérlendis mega flytja
með sér út úr og inn i landið þann erlenda
gjaldeyri, sem þeir hafa lögleg umráð
yfir.
Ferðamenn búsettir erlendis mega flytja
jafnmikla erlenda peninga út úr landinu
og þeir fluttu inn við komu til landsins, að
frádregnum þeim dvalarkostnaði, sem
þeir hafa haft hér.
Gjaldeyrisbankar, svo og aðrir aðilar,
sem löglegar heimildir hafa, mega flytja
erlenda peninga inn og út úr landinu.
Reglur þessar taka þegar gildi og koma i
stað samsvarandi reglna um gjaldmiðil,
er i umferð hefur komið frá s.l. áramót-
um, sjá auglýsingu bankans, dags. 23.
desember 1980.
22. mai 1981 SEÐLABANKl tSLANDS
Orðsending
frá Auglýsingadeild Rikisútvarpsins,
hljóðvarps:
Frá og með 1. júni verður sú breyting á
opnunartima Auglýsingadeildar, að lokað
verður á sunnudögum og sérstökum fri-
dögum.
Afgreiðsla auglýsinga verður þvi sem hér
segir:
Mánudaga til föstudaga frá kl. 8 til 18.
Laugardaga frá kl. 8 til 13.
Sérstaklega er óskað eftir að auglýsendur
komi timanlega með þær auglýsingar,
sem birtast eiga um helgar, vegna mikilla
anna föstudaga og laugardaga.
Skilafrestur auglýsinga fyrir kvöldtimana
tvo færist fram um hálfa klukkustund,
þannig að hringja þarf fyrir kl. hálffimm
vegna fyrri kvöldtima, og fyrir kl. hálfsex
vegna seinni kvöldtima.
Auglýsingastjóri.
Laus störf hjá
Selfossbæ
1. Starf húsvarðar við barnaskólann á
Selfossi.
2. Starf ritara á bæjarskrifstofunni við
skráningu fyrir tölvuvinnslu. Vélritun
og önnur almenn skrifstofustörf.
Nauðsynlegt er að viðkomandi hafi
reynslu i þessum störfum.
Um laun og önnur starfskjör visast til
kjarasamnings STAS og Selfossbæjar.
Umsóknareyðublöð liggja frammi á
bæjarskrifstofunni Eyrarvegi 8, Selfossi.
Umsókn sé skilað þangað fyrir 20. júni n.k.
Nánari upplýsingar veitir undirritaður i
sima 99—1187.
Bæjarritarinn á Selfossi.
Kveðja frá Knattspyrnuráði Reykjavíkur
Ólafur P. Erlendsson
Fæddur 27.6 1924
Dáinn 28.5 1981
Þegar ég kom heim úr stuttri
ferö Ur bænum fimmtudaginn 28.
mai' kom ég viö hjá syni minum,
sem sagöi mér, aö knattspyrnu-
iþróttin hefði misst mikinn for-
ystumann þá um daginn er Ólafur
P. Erlendsson hafi orðið bráð-
kvaddur i Kaupmannahöfn. Þaö
er ekki ofmælt aö einn besti leið-
togi iþróttahreyfingarinnar er
genginn til feðra sinna.
Ég hitti Ólaf P. Erlendsson
fyrst við störf hjá KRON á Skóla-
vörðustig. Hann var þá deildar-
stjóri i' pöntunardeildinni, sem
þar var. Ólafur vakti strax sér-
staka athygli mina. Það var aug-
ljóst að þar fór maður, sem kunni
að stjórna og háfaforystu. Fram-
koma hans var eins og best
verður á kosið, ljúfmannleg og
innileg. öll fyrirgreiðsla hans var
til fyrirmyndar.
Aður hafði Ólafur unnið marg-
visleg störf, var m.a. tollvörður
og starfsmaður hjá Almennum
tryggingum. Eftir að hann hætti
hjá KRON á Skólavörðustig, var
hann deildastjóri hjá KRON bæði
i Skerjafirði og i Hliðunum og
siðan í nær 25 ár starfsmaður i
ábyrgðarstöðum hjá Loftleiðum
og siðan hjá Flugleiðum. Alls-
staðar gat hann sér lof allra sem
hann vann hjá og allra, sem með
honum störfuöu.
Slikur maður sem Ólafur P.Er-
lendsson hlaut að hafa mörg
áhugamálifristundumsinum. Ég
mun aðeins geta þeirra starfa
hans, sem lúta að knattspyrnu-
iþróttinni.
Ungur að árum gerSst hann
félagi i Knattspyrnufélaginu Vik-
ingi og tók fljótlega að sér marg-
visleg trúnaðarstörf fyrir félag
sitt, sem ekki verða tiunduð hér.
Hæst mun ávallt bera starf hans I
Knattspyrnuráði Reykjavfkur.
Ólafur var kjörinn varamaður i
Knattspyrnuráð Reykjavikur
árið 1962 og sat þar sem slikur til
ársins 1969 er hann var kjörinn
aðalmaöurí ráðið. Strax næsta ár
1970 var Ólafur kjörinn formaöur
ráðsins og ávallt siöan einróma
eða alls 12 sinnum.
Það er mála sannast að forysta
Ólafs i' knattspyrnuráðinu hefir
verið með ágætum öll þessi ár.
Samviskusemi hans og árvekni i
hvfvetna var við brugðið. Ólafur
stjórnaði með röggsemi en án öf-
stopa. Hann var frábær skipu-
leggjari og góður samn-
ingamaður og mannasættir i þess
orðs fyllstu merkingu.
Ólafur var vakinn og sofinn um
framgang knattspyrnuiþróttar-
innar og hugsaði þvi fyrst og
fremst um að styrkja og styðja
starfið meðal yngri flokkanna og
við i knattspyrnuráðinu munum
af fremsta megni halda þvi áfram
og strengjum þess heit, að vinna
af alefli að þvi, að sú hugsjón
Ólafs að skapa æskunni betri skil-
yrði til knattspyrnuiðkunnar,
megi sem fyrst rætast. Það mun
verða þjóðinni allri til blessunar
er fram liða stundir eins og allt
tómstundastarf, sem byggir upp
heilbrigt lif andlega og likam-
lega. 1 þessu sambandi er mér i
minni hve Ólafur gladdist inni-
lega yfir hinni rausnarlegu gjöf
Magnúsar Guðbrandssonar til
knattspyrnuráðsins með þeirri
ósk að fénu yröi varið til ung-
linga- og kennslustarfs á vegum
ráðsins.
Við i' Knattspyrnuráöi Reykja-
vikur kveðjum ólaf P. Erlends-
son þakklátum huga og þökkum
samstarfið og frábæra forystu.
Alltaf þegar ég heyri góðs manns
getið kemur mér Ólafur P. Er-
lendsson i' hug og svo munum við
allir mæla félagar hans i ráðinu.
Við sendum eftirlifandi eiginkonu
hans Dagmar og börnum þeirra
og ættingjum öllum innilegar
samúðarkveöjur.
Halldór Jakobsson
Minningarorð
Magnús Magnússon
járnsmiður
Fyrir nokkru lést að heimik
sinu, Þórufelli 4 i Reykjavik
Magnús Magnússon, járnsmiður.
Þó dauðinn sé auðvitað eðli-
legur og æskilegt væri að honum
sé þannig mætt, bregður flestum
ónotalega þegar vinir eða vanda-
menn hverfa sjónum. Það eru
rúm fjöruti'u ár siðan ég átti
heima i sama húsi og fjölskylda
Magnúsar.
Ég staldra við og minningarnar
koma fram úr hugarfylgsnum,
hver af annarri. Milii min og
þessarar fjölskyldu myndaðist
vinátta, sem haldist hefur fram á
þennan dag. Þó við hittumst ekki
oft hin síðari ár, var þó alltaf
eitthvað, sem batt mig þessari
fjölskyldu, traustum böndum.
Mér verður heimili þeirra á
Kaplaskjólsveg 12 ógleymanlegt.
Ofthefiég látið hugann reika til
þessara vina minna og nú siðustu
dagana og vikurnar oftar og
skýrar. Ég hverf íhuganum heim
i eldhúsið þeirra á venjulegum ‘
degi, laust fyrir hádegi. Það er
búið að dúka hádegisverðarborö-
ið. Halda mætti aö eitthvað sér-
stakt stæði til. Skínandi hvitur
dúkurog glansandi diskar, ailter
svo tandurhreint. Eldhúsgólfið er
lika nýþvegið og allter svo aðlað-
andi og hlýtt. Húsmóðirin, stór-
falleg og höfðingleg, stendur við
eldavélina og er að leggja siðustu
hönd á miðdegismatinn. A stórri
pönnu kraumar steiktur fiskur,
við hliðina er súpupottur og full
skál er þarna af einhverju góð-
gæti. Ég fæ vatn i munninn,
þannig virkar matarilmurinn
hennar Guörúnar á mig. Allur
matur varðlostæti ihennar hönd-
um. Hún er aö búast við börn-
unum úr skólanum eða frá leik úti
við.
Guðrún Þorsteinsdóttir frá
Meiðastöðum f Garði, var einstök
húsmóðir, sem lagði sanna alúð
við allt heimilishald. I raun og
veru urðu allir dagar hjá henni
með háti'ðarblæ. Umhyggja
hennarfyrirheimiliog börnum er
sjálfeagt dæmafá, þvi varla kom
fyrir að hún viki út af heimilinu.
Þorsteinn eiginmaður Guðrún-
ar, var togaraskipstjóri, sigldi öll
striðsárin. Hún þurfti þvi eins og
fleiri sjómannskonur að bæta á
sigótal störfum.sem heimilisfeð-
ur leysa af hendi séu þeir heima.
1 þessu umhverfi ólst Magnús
upp, viö mikið ástriki móður,
stjúpföður og fjölskyldunnar
allrar.
Faðir hans lést rétt áður en
drengurinn fæðist. Var hann
heilsulitill fyrstu ár ævinnar. En
með Guðs hjálp og góðra lækna
náði hann fullri heilsu.
Magnús fór f Iðnskólann i
Reykjavik og lauk þaðan prófi i
járnsmiði. Verklega námið lærði
hann hjá frænda sinum Ingimar
Þorsteinssyni. Vann hann alla tið
að þeirri iðn. Þó hann hefði oftast
langan vinnudag, taldi hann ekki
eftir sér að hjálpa náunga sinum
með ýmis konar verk er lutu að
járnsmiði. Hann var bráðhagur
og haröduglegur.
Við hjónin leituðum einu sinni
til hans, þegar við vorum að
byggja, með verk, sem illmögu-
legt var aö fá unnið. Mér er
minnisstætt, hve hann gerði þetta
með ljúfu geði og svo að segja á
stundinni.
Ekki spillti konan hans blessuð,
hún Munda þvi, að hann gerði
öðrum greiða. Er það til sann-
mælis hvilik ágætiskona hún er,
það sem tengdamóðir hennar
sagði, siðast er ég hitti hana, að
Maggi hennar hefði ekki getað
fengið betri konu. Þau hjónin
voru sannarlega samhent um að
greiða fyrir öðrum.
Ég minnistótal yndisstunda frá
bernskuheimili Magnúsar, þar
sem ég var um tima daglegur
gestur og fleiri ungmenni vöndu
þangaö komur sinar, þvi öllum
var tekið af einstakri alúð og vin-
semd. Það var ekki veriö að
ásaka mann þó eitthvað færi úr-
skeiðis. Það var sannkallað kær-
leiksheimili. Mig langar þvi að
leiðarlokum að þakka allan þann
kærleika er mér og öörum var þar
auðsýndur.
Virðing min og þökk fylgi
Magnúsi Magnússyni inn á eilifð-
arlandið.
Þorbjörg Einarsdóttir.
Ég hef flutt vinnustofu mina að Garða-
stræti 17 3ju hæð. Simi 17010.
Halldór Gíslason arkitekt