Þjóðviljinn - 13.06.1981, Blaðsíða 8

Þjóðviljinn - 13.06.1981, Blaðsíða 8
' 8 SÍÐA — ÞJÓDVILJINN Helgin 13.-14. júnl i‘981 o m vVtÁRKADURINN Grensásvegi 50 - Sími 31290 Silunganetin fást hjá okkur sunnudagspistill Póstsendum samdægurs FYRIR17. JUNI FLAGGSTANGARKULUR FÁNAR, allarstærðir Flaggfínur Festlar uiMtn Ananaustum Síml 28855 St. Jósefsspítali Landakoti Hj úkr unarf r æðingar Deildarstjóri óskast á barnadeild frá 1. september eða eftir nánara samkomulagi. Deildarstjóri óskast á lyflækningadeild frá 1. september eða eftir nánara sam- komulagi. Hjúkrunarfræðingur óskast á vöknun, hálft starf frá 1. ágúst. Upplýsingar veitir hjúkrunarforstjóri milli kl. 11 og 12 og 13-15. Reykjavik 14. júni 1981. Hjúkrunarforstjóri. Kennara vantar við grunnskóla Reyðarfjarðar. Æskilegar kennslugreinar, raungreinar. Einnig vantar tónmenntakennara i stundakennslu. Nánari upplýsingar veitir skólastjóri i sima 97-4140 eða formaður skólanefndar i sima 97-4179. Atviimurekendur Hjá atvinnumiðlun námsmanna eru skrá- settir nemendur úr öllum framhaldsskól- um landsins. Fjölhæfir starfskraftar á öllum aldri. Atvinnumiðlun námsmanna Stúdeutaheimilinu við Hringbraut — Simi 15959. Opið frá kl. 9—17. Sovéttengslin Björn Bjarnason hefur um skeið verið i herferð um siður Morgunblaðsins. Hernaður þessi snýst um ivitnanir. Hann finnur einhverjar hliöstæður i málflutningi islenskra sósialista um vigbúnaðarmál við sovésk skrif um sama efni og dregur þar af þá ályktun að „tengslin milli áróðursmiðstöövarinnar (þ.e. Moskvu) og fótgöngulið- anna á Vesturlöndum eru meiri en menn ætla i fyrstu” eins og segir i Lesbókargrein hans um siöustu helgi. Þar heldur Björn áfram með þessum hætti: „Glöggur maður, sem tók sig til fyrir nokkru og fletti áróðurs- blaði Sovétstjórnarinnar á ts- landi, Fréttum frá Sovétrikj- unum, nokkra mánuði aftur i timann, sagði að hann hefði undrast við þá yfirferð, hve augljós tengsl væru milli efnis i Hin hlið ivitnanagaldurs er svo sú sem Björn Bjarnason stundar. Hún er fólgin i þeirri „ályktun” að úr þvi að Sovét- menn vitna með velþóknun i til- tekna gagnrýni á vigbúnaðar- pólitik Vesturvelda, þá séu þeir sem vitnað er til „taglhnýt- ingar” Sovétmanna, meðvitað eða kannski ómeðvitað. Vitnað í andófsmenn Nákvæmlega sami leikur er saman „risaveldunum tveim” — Sovétrikjunum og Bandarikjunum. Jafn gerólik- um mönnum og Birni Bjarna- syni og Kristni heitnum Andrés- syni var jafnilla við þetta fyrir- bæri, sem þeir hafa talið, hvor á sinn hátt, litillækkandi fyrir annan samanburðaraðilann. Gagnrýni á samanburðarárátt- una er vissulega vel skiljanleg. Samanburðarfræðin lenda oft á einkar lágkúrulegu plani, sem þurrkar burt allan þann sögu- lega og eðlislega mun sem er á þeim tveim risum sem mestu ráða um ásigkomulag heimsins. En engu að siður er það svo,að einmitt sjálf staða risaveldis ýtir okkur út i það alltaf öðru hvoru, að skoða hliðstæður þeirra i milli, að minnsta kosti i tilteknum greinum. Það sem kalla má sameiginlegt einkenni risanna öðru fremur, er ábyrgö þeirra á vigbúnaðarkapp- Ivitnanastríðið blaðinu og skrifa Þjóðviljans og annarra „þjóöfrelsismanna” um alþjóðamál”. Þetta er sem fyrr segir, partur af ivitnanastriðinu mikla. Einfaldur galdur Sannleikurinn er auðvitað sá, að Sovétmenn jafnt sem aðrir iðka þann leik, að taka héðan og þaðan upp ummæli og álits- gerðir, sem með einhverjum hætti koma andstæðingum þeirra i vigbúnaði Bandarikj- unum og Nató illa, og halda þeim á lofti heimafyrir — m.a. til að sýna að „einnig i Natórikj- um” séu menn óánægðir með stefnu Carters eða Reagans i til- teknum greinum. Og þvi fer fjarri að þeir leitist eftir þvi fyrst og fremst að vitna i þá kommúnista sem telja sig eiga samleið með Sovétrikjunum i flestum greinum. Þeir munu vitna i Jens Evensen i Noregi, norska og sænska hermála- og friðarrannsóknarmenn, i hol- lenska sósialdemókrata, i breska preláta úr CND, i jap- anska borgarstjóra — og jafn- vel i fyrirmenn Mormónakirkj- unnar bandarisku sem ekki vilja hreyfanleg eldflaugakerfi staðsett i Utah. En þessi Ivitn- anangaldur segir vitanlega ekki nokkurn skapaðan hlut um af- stööu þeirra sem vitnað er i til Sovétrikjanna. Það getur sem- sagt vel hugsast að sovéskt blað vitni með velþóknun i eitthvað sem Alþýðubandalagsþing- maður eða Þjóöviljinn hefur sagt um herstöðina i Miðnes- heiði. Hitt er jafnvist, að hin sömu sovésku biöð munu aldrei vitna til ummæla Þjóðviljans um Tékkóslóvakiu, Pólland, Af- ganistan, Sakharof og aðra and- ófsmenn, þjóöernismál i Sovét- rikjunum, „alræöi öreiganna”, evrópska vinstrihreyf- íngu — svo nokkuð sé nefnt. Ivitnanakúnstin er nefnilega fólgin i þvi aö menn taka það eitt sem hentugt er i svipinn. svo stundaður að þvi er varðar Austur-Evrópu. Vestræn blöð vitna, eins og lög gera ráð fyrir, óspart I þá gagnrýni á sovéskt skipuiag á „alræöi öreiganna” á mannréttindabrot, sem koma frá sjálfum þegnum þeirra rikja sem kommúnistaflokkar stjórna. Allt það sem Andrei Sakharof, Lech Walesa, Jiri Hajek, útlagar, andófsmenn úr röðum trúaðra og smáþjóða, segja um þessi efni, er tiundað nákvæmlega. Einnig þar er um val að ræða: vestræn blöð vitna miklu helduri hægrisinnaða út- laga að austan eða andófsmenn en þá sem telja sig sósialista eins og obbinn af tékknesku mannréttindahreyfingunni, eins og KOR-menn i Póllandi, eins og Bierman og Bahro frá Aust- ur-Þýskalandi eða Vajl frá Sov- etrikjunum. Og viðbrögðin hjá valdhöfum fyrir austan verða svo nákvæm- lega eins og við sáum i Nató- dæminu. Höfuðvopn sovéskra fjölmiðla á alla andófsmenn er aðferö Björn Bjarnasonar: þessir menn „ganga I reynd” erinda óvinarins — i þessu til- viki bandariskrar heimsvalda- stefnu. Sjáið þið bara: það er vitnað I Sakharof i auðvalds- blöðum, það er vitnað i eist- nesku mannréttindahreyfing- una i útvarpsstöðinni Frjáls Ev- rópa! Og svo mætti lengi áfram telja. Samanburðarfræði Stundum er verið að hnýta i svokölluð „samanburðar- fræði”, m.ö.o. þá áráttu að vera sifellt að bera saman eða jafna Árni Bergmann skrifar hlaupinu, það viðhorf þeirra, að skoða allan heiminn sem vett- vang fyrir „öryggi” sitt. Fyrir þessu vikja öll önnur sjónarmið (samanber vinsamlega meöferð bandariskra og annarra vest- rænna fjölmiðla á Kina, sem er að visu samskonar þjóðfélag og hiö sovéska — en stendur „rétt- um” megin i vigbúnaðar- dæminu). Og þar með eiga þau það lika sameiginlegt, að reyna að sveigja allan heim undir „öryggishagsmuni” sina, leyfa engum að „svikja lit” (nema þá á áhrifasvæði andstæðingsins) leyfa sem allra fæstum að brjót- ast út úr þeim vitahring sem meöal annars kemur fram i ivitnanastriðinu, vitahringnum sem skipar: ef þú ert ekki með mér þá ert þú á móti mér. Þú gengur „i reynd” erinda Sovétmanna. Þú gengur „i reynd” erinda bandariskrar heimsvaldastefnu. Tveir í fýlu Ef að Evrópa á að vera annað en vettvangur og fyrsti vig- völlur risanna i þessum upp- skiptingarleik þeirra, þá er ein höfuðforsenda þess, að i álfunni finnist nóg af mönnum og sam- tökum, sem ganga þvert á þennan leik, gagnrýni hann, hafi frumkvæði um að trufla hann. Og dæmi sanna, að Moskva og Washington eiga furðu auðvelt með að sameinast gegn tilraunum til að trufla einkarétt þeirra á örlögum heimsins. Þessvegna voru von- brigði og áhyggjur augljósar bæði i Sovét og Bandarikjunum þegar vinstrimaður var á dög- unum kosinn forseti Frakklands (þótt svo settur hafi verið upp skyldugur heillaóskasvipur innan tiðar). Mitterrand er nefnilega strik i risaveldareikn- inginn; gæti verið það. Hægri- gaurinn Giscard var hinsvegar gæslumaöur hins óbreytta ástands. AB

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.