Þjóðviljinn - 08.09.1981, Síða 6

6 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Þriöjudaguf 8. september 1981
Ab I túnfætinum hjá Jónasi.
Sumarferö Alþýöubandalagsins á Norðurlandi:
Samband
f isk vinnslustöð va:
Athuga-
semd
FLATEYJARDALUR
Dagana 15. og 16. ágúst efndu
Alþýöubandalagsmenn á Norður-
landitil sumarferðar á Flateyjar-
da 1. E r skem mst f rá þvl að segja,
að þetta var hið ánægjulegasta
ferðalag, enda léku veðurguðirnir
við hvern sinn fingur þessa helgi.
Upphaflega átti aö fara þessa
ferð á vegum Alþýðubandalags-
ins í Norðurlandskjördæmi
vestra, en siðan sltíst Norðurland
eystra með i förina. bað fór svo,
að ekki voru skipulagöar ferðir
nema Or Norðurlandi vestra.
Ferðalangarnir, sem voru
rúmlega 80 talsins, lögðu upp frá
Varmahlið á laugardagsmorgni
og var ekið til Akureyrar með
stuttum stans undir hraundröng-
um I öxnadal. Á Akureyri bættust
nokkrir i hópinn og að loknum há-
degisverði i Kjarnaskógi var svo
haldið út Svalbarðsströnd og
gegnum Dalsmynni að bverá, en
þar Kggur leiðin inn á Flateyjar-
dalsheiði. Leiðin yfir heiðina er
nokkuð seinfarin, en vegurinn var
þurr og þessa helgi var meira að
segja fólksbilafæri út á Flat-
eyjardal. Leiðsögumennirnir i
bilnum þekktuhverja þúfu og sáu
um að engum leiddist á leiðinni.
bað voru þeirOlgeir Lúthersson á
Vatnsleysu og Sigurður Helgason
á Grund, sem fara I göngur á
Flateyjardal á hverju hausti.
Flateyjardalur er sérkennilegt
náttiíruundur fyrir þá sök, að
smíði hans var aldrei lokið.
Endur fyrir lixigu mun Fnjóská
hafa runnið til norðurs, en síðan
gerði hún uppreisn, skiptium far-
veg og braut sér leiö gegnum
Dalsmynni, þar sem hún rennur
enn i dag. Eftir stendur hálf-
karaður dalur með ávölum
hliðum á báða vegu, viða kjarri
vaxinn.
SU mynd sem blasti við
ferðafölkinu á leiðarenda þetta
sumarkvöld gleymist seint. Allt i
einu opnaðist sýn til hafsins og
þarna ltínaöi Flatey á spegil-
sléttum Skjálfandanum. bað var
tjaldað hjá eyöibýlinu Hofi og
sfðan kveikt bál í fjörunni.
Við bálið var efnt tilf jölbreyttr-
ar kvöldvöku. Hafði nú fjölgað i
hópnum og visast voru þarna á
annað hundrað manns. Voru
þarna mættir ýmsir nafnkunnír
menn Ur nálægum sveitum, allt
austan úr Mývatnssveit, auk
sumarbænda á Brettingsstöðum.
Sigurður Gunnarsson lýsti
staðháttum á Flateyjardal.
Hallgrímur Jónasson sagði
skemmtisögur af sinni alkunnu
snilld og Stefán Jónsson ftír meö
gamanmál, bæði bundið og
óbundið. Eyjólfur á Hvamms-
tanga flutti glæný frumort ljóð
um rómantfkina. bótti mönnum
þetta allt hin besta skemmtan,
nemabörnunum sem vildu meira
fjör og nú urðu þau lika að fá sinn
skerf. bvi' var brugðið á leik i
fjörunni og mátti ekki milli sjá
hverjir skemmtu sér betur, ungir
eða gamlir. Daginn eftir skein sól
enn i' heiði og röltu menn um
nágrenniö, enda margt að sjá.
Margir hefðu eflaust þegið að
hafa lengri tima til að skoða sig
um.
A heimleið var staldrað við i
gangnamannakofa á Flateyjar-
dalsheiði, sem ugglaust er einn
myndarlegasti og snyrtilegasti
gangnamannakofinn i landinu.
bar var dregið i happdrætti
ferðarinnar og fóru margir með
góða gripi heim til sin. Oddný á
Grund fékk þarna listilega smið-
uð istöð úr smiðju Svavars btínda
I Lyngholti á nýja hnakkiim sinn,
og laxarnir tveir sem Stefán
Guðmundsson á Sauöárkróki
veiddi i sumar hafa eflaust
bragðast vel. bá fóru margir af
þessum fundi vafðir i fagurt
prjónles frá Salinu á Siglufirði
og Drifu á Hvammstanga eða
klyfjaöir gómsætri Sigltísild.
Nú voru veðurguðirnir orNiir
leiðir á að leika við ferðalangana
og farið að rigna. En það kom
ekki að sök, þvi nú var ekkert eft-
ir nema kveðjast ... og biða eftir
næsta sumriog öðru skemmtilegu
sum arferðalagi.
Hvaö er í pokanum? Siglfiröingar gæða sér á Hópurinn nýtur veöurbliöunnar á Flateyjardal
nestisbitanum sinum I Kjarnaskógi.
Vegna yfirlýsingar Svavars
Gestssonar i bjóðviljanum 3.
sept. óskar Samband fiskvinnslu-
stöðvanna að taka eftirfarandi
fram:
I desember 1978 sagði þáver-
andi viðskiptaráðherra, Svavar
Gestsson, á Alþingi orðrétt:
„Auðvitað er gert ráð fyrir þvi,
að með þvi að gengistengja af-
urðalánin falli myndun gengis-
munarsjóðs úr sögunni i raun
og veru. Gert er ráö fyrir þvi aö
birgöir til útflytjenda verði af-
reiknaöar á dagsgengi, hvort
*Sem þaí” er á hverjum tima,
jafnvel þó aö gengisfelling eigi
sér stað, enda er, eins og ég
sagði i framsöguræðu minni
áðan, vandséð hvernig hægt
væri að koma málum öðruvisi
fyrir.”
I efnahagsáætlun rikisstjórnar-
innar um siðustu áramót var i 11.
lið komist svo að orði:
„Verðjöfnunarsjóði sjávarút-
vegsins skal útvegað fjármagn
til þess að tryggja eðlilega af-
komu fiskvinnslunnar ef þörf
krefur vegna stöðvunar gengis-
sigs.”
Eins og framangreindar tilvitn-
anir sýna stendur óhögguð sú
staðhæfing Sambands fisk-
vinnslustöðvanna að Svavar
Gestsson hafi gengið á bak orða
sinna, þótt hann reyni af veikum
mætti að klóra yfir stáðreyndir
málsins. Ennfremur-ér-augljóst
að rikisstjórnin hefur svikið pau
fyrirheit að útvega fjármagn til
Verðjöfnunarsjóðs fiskiðnaðar-
ins, enda hefur mjög staðið á
greiðslum úr frystideild sjóðsins.
Með bráðabirgðalögunum gerir
rikisstjórnin, að sögn Steingrims
Hermannssonar sjávarútvegs-
ráðherra i Visi 1. sept., ráð fyrir
að ná 11—12 milljónum króna inn i
frystideildina, af þeim gengis-
mun sem myndaðist við gengis-
lækkunina. Hefði þessi lagasetn-
ing ekkikomið til nú, hefðu frysti-
húsin fengið þetta fé til sin eins og
þeim að réttu ber samkvæmt
fyrri loforðum stjórnvalda. Auk
þess hefði frystingin að sjálfsögðu
fengið 25 milljónir úr Verðjöfnun-
arsjóði, eins og sjóðsstjórnin var
búin að ákveða og rikisstjórnin
hafði ábyrgst.
Með lögunum gera stjórnvöld
upptækar 11—12 milljónir króna
og færa þær i Verðjöfnunarsjóð,
til þess að vikjast undan þeim
skuldbindingum sem hún hafði
áður tekist á hendur. Afkoma
frystingarinnar hefur þvi verið
rýrð sem þessu fé nemur og þegar
staðið verður frammi fyrir fisk-
verðsákvörðun 1. okt. n.k. verður
halli frystingarinnar 8—10%.
Samband fiskvinnslustöðvanna
itrekar þvi að það telur ekki vera
neinar forsendur fyrir þessari
ráðstöfun, auk þess sem það var-
ar við að vikið sé frá einu veiga-
mesta grundvallaratriðinu i sam-
bandi við gengisbindingu afurða-
lána.
Að lokum lýsir Samband fisk-
vinnslustöðvanna furðu sinni á
þeirri hugmynd Tómasar Arna-
sonar sem fram kemur i bjóðvilj-
anum 3. sept. að leysa eigi fjár-
hagserfiðleikaiðnaðardeildar SIS
með þvi að færa fjármagn frá
sjávarútveginum til ullariðnað-
arins.
Ætti það sem hér hefur verið
rakiö að nægja, til að sýna hvern
hug núverandi rikisstjórn ber til
höfuðatvinnuvegar þjóðarinnar,
sjávarútvegs.