Þjóðviljinn - 12.05.1982, Blaðsíða 6

6 StÐA — ÞJÖÐVILJINN Miövikudagur 12. mai 1982
Rætt við Gerði Öskarsdóttur, skólameistara
Markmið skóla ætti að vera að kenna
nemendum að afla sér þekkingar”
og skólamálum og skipar 14.
sæti á lista þess i komandi sveit-
arstjórnarkosningum — en
einnig hefur Geröur átt ómæld-
an þátt i að koma á þvi nána
samstarfi, sem nú rikir milli
allra framhaldsskóla á Austur-
landi, en það samstarf hefur
gert nemendum kleift að velja
milli fleiri námsbrauta en ella,
með þvi að fara á milli skóla,
eins og Gerður lýsti hér að ofan.
„Já, samvinnan milli skól-
anna hefur verið mjög
skemmtileg og góð”, segir
Gerður. „Framhaldsskólarnir á
Austurlandi, sem eru Mennta-
skólinn á Egilsstöðum, Alþýðu-
skólinn á Eiðum, Hússtjórnar-
skólinn á Hallormsstað, Seyðis-
fjarðarskólinn og Framhalds-
skðlinn i Neskaupstað hafa allir
sniðiö sig að einu og sama kerf-
inu. Allir skólarnir bjóða upp á
byrjunarnám, sem er sameigin-
legt öllum brautum. Þegar
kemur svo að sérhæfðara námi
á hinum ýmsu námsbrautum,
fara nemendurnir i þann skóla,
sem kennir þá námsbraut til
enda. Þetta sérhæföa fyrir-
komulag gefst mjög vel, held ég
megi segja; það eykur valmögu-
leika nemendanna og kostar
auk þess minna, en ef ætti að
reyna að kenna flestar náms-
brautanna i hverjum skóla fyrir
sig”.
Samstarf skólanna viöur-
kennt
Að sögn Gerðar hófst þetta
samstarf fyrir um fjórum árum
og þá að framkvæði skólanna
sjálfra. Þegar Menntaskólinn á
Egilsstöðum tók til starfa fyrir
um þremur árum, festist sam-
starfiö allvel i sessi, en siðan
hefur samvinna þessi hlotið
formlega viðurkenningu
menntamálaráöuneytisins, sem
stofnað hefur Stjórnunarnefnd
framhaldsnáms á Austurlandi,
en i henni eiga sæti skólastjórar
allra skólanna og fræðslustjóri
Austurlands, sem tekið hefur
virkan þátt i þessu samstarfi frá
upphafi.
„Nemendur geta valið um
ýmsar brautir”, heldur Gerður
áfram. „A Egilsstööum eru
auðvitað kenndar allar venju-
legar bóknámsbrautir, enda er
þar eini skólinn, sem útskrifar
stúdenta. A Hallormsstað er
kennd matvælatæknibraut, sem
er bæði bókleg og verkleg; á
Eiðum er verslunarbraut auk
þess sem unnið er i samvinnu
við Framhaldsskólann á Sel-
fossi að undirbúningi búnaðar-
brautar þar og hér i Neskaup-
stað höfum við ýmsar brautir
eins og heilsugæslubraut, við-
skiptabraut og Iþróttabraut —
sem reyndar er að finna i sum-
um hinna skólanna lika — en
eins og ég sagöi, þá leggjum við
áherslu á iön- og tæknibrautir.
Sjávarútvegsbraut
Við höfum mikinn hug á að
bæta við okkur sjávarútvegs-
braut. Þeirri menntun hefur
verið skammarlega litið sinnt i
framhaldsskólakerfinu. Hér er
um að ræða okkar aðalatvinnu-
veg, ekki sist hér á Austfjörð-
um, og það er þvi alveg sjálf-
sagt aö skipuleggja slika náms-
braut i samráði við aðra fram-
haldsskóla i sjávarplássum.
Auk þess sem verið er að ræða
stofnun sjávarútvegsbrautar, er
ávallt unnið markvisst að end-
urbótum á skólahaldinu og það
lagaö, sem betur má fara.
Þaö verður auðvitað að hafa I
huga, að skólar hér á Austur-
landi eru flestir ungir, og að hin-
ir eldri hafa breyst mjög mikið
á skömmum tima. Það setur
vissulega sitt mark á starf skól-
anna og þó einkum starfsað-
stöðu hinna einstöku náms-
brauta, að tækjakostur sá, sem
námið krefst er I sumum tilvik-
um afar dýr, bæði að stofni til og
I rekstri”.
Gerður segir, aö nú sé t.d.
veriö að vinna að þvi að koma af
staö verknámsbrautum i leigu-
húsnæði i bænum, en verknáms-
hús er verkefni sem unniö verð-
ur að á næstu árum.
Allir þjálf i hug og hönd
„En mér finnst þó brýnt að
vekja athygli á þvi, að það ber i
má hvorki verða of almennt né
of sérhæft.
Þekkingin margfaldast
„Markmið skólans á auðvitað
að vera það, að nemendur öðlist
ákveðna leikni. 1 okkar þjóðfé-
lagi er útilokað að ákveða,
hvaða þekking, sem slik, er öll-
um mikilvæg. A hverjum degi
margfaldast þekking mannsins
— og hver er I raun þess um-
kominn að kveða úr um það,
hvaða þekking sé öllum nauð-
synleg?
Sumir segja, eins og vel er
þekkt, að vissa grundvallar-
þekkingu verði menn að hafa
t.d. i sögu eða landafræöi. En ég
held aftur á móti, að það sé svo
erfitt að segja hvað sé „grund-
vallarþekking”, að þaö hljóti að
horfa til meiri heilla að skólinn
kenni nemendum að afla sér
þekkingarinnar — ekki ein-
göngu þeirrar, sem við segjum
almenna, heldur lika þeirrar
þekkingar, sem kemur til með
að heyra sérsviðum þeirra til —
hver einasti maður þarf að vera
hæfur til að fylgjast með þróun-
inni i sinni grein.
Þó að hvert og eitt okkar hafi
lært til starfs, öðlast þekkingu i
sinu starfi — þá er sú þekking
orðin úrelt áður en við er litið”.
— jsj
„Félagslíf í
daufara lagi”
Þegar Þjóðviljinn var á
ferð í Neskaupstað á dög-
unum, hitti hann fjórar
föngulegar stúlkur innan
veggja Framhaldsskól-
ans. Þær voru nýkomnar
úr kennslustund og stóðu
upp við vegg og ræddu
málin, eins og það kall-
ast; og þær tóku vel í það
að spjalla við blm., sem
spurði þær fyrst hvernig
þeim þætti skólinn.
„Skólinn? Hann er góður
finnst okkur, og það er ágætt að
stunda nám hérna. Það er lika
fint að geta verið i skóla hérna
heima, þótt við getum ekki klár-
að námið hér. Við verðum að
fara upp á Egilsstaði til þess, i
Menntaskólann þar. Þar er
hægt að ljúka stúdentsprófi”.
Þær kváðust að visu ekki vera
búnar að gera það upp við sig,
hvort þær ætluðu að fara til
Egilsstaða og halda þar áfram i
námi. Ákvörðun um það verður
að biða betri tima.
En þeim fannst aftur á móti
félagslifiö I skólanum með dauf-
ara móti. „Sko við erum i sama
húsi og litlu krakkarnir, sem
eru I þessum efstu bekkjum
Spjallað við
nokkra
nemendur
Framhaldsskól-
ans í
Neskaupstað
grunnskólans, og það er eins og
allt félagslif hérna sé stilað upp
á þau. Það er miklu minna um
að vera fyrir okkur”.
En geta nemendur sjálfir ekki
bætt úr þvi?
„Jú... sennilega getum við
það. Það erum auðvitað við
sjálf, sem eigum að bæta félags-
lifið”.
Þegar blaðamaður spurði þær
um framtiöaráformin, settu þær
upp leyndardómsfullan svip:
„Það er sko allt óákveðiö um
framtiðina”.
— jsj.
„Framhaldsskólinn á
Neskaupstað er kjarna-
skóli iðn- og tæknimennt-
unar fyrir allt Austur-
land. Kjarnaskóli þýðir,
að skólinn býður upp á
þetta sérnám einn allra
framhaldsskóla í fjórð-
ungnum, og nemendur
geta þar með lokið iðn-
námi og innan tiðar verk-
legu námi hérna. Þeir
geta þó byrjað námið í
einhverjum hinna fram-
haldsskólanna á Austur-
landi og lokið þar öllum
almennum greinum, en
ef þeir velja iðn- og
tæknibrautir, koma þeir
sem sagthingað".
Fleiri námsbrautir
Það er Gerður óskarsdóttir
sem talar, en hún er skólameist-
ari Framhaldsskólans i Nes-
kaupstað og hefur auk þess átt
drjúgan þátt i stefnumótun Al-
þýöubandalagsins þar i fræðslu-
rauninni að lita á verklega nám-
ið ekki aðeins fyrir verðandi
iðnaðarmenn, heldur ekki siður
fyrir alla nemendur á hvaða
námsbraut, sem vera skal. Mér
finnst mikilvægt, að allir þjálfi
hendurnar eitthvaö og vinni
skapandi starf með höndunum.
Ég held það sé þroskavænlegt
og nauðsynlegt hverjum ein-
staklingi að búa eitthvað til og
að sjá eitthvað eftir sig. Það er
jafn mikilvægt að læra eitthvað
i höndunum og að læra ákveðn-
ar aðferðir i stærðfræði”.
Með þessu er Gerður að vekja
athygli á þvi viðhorfi sinu, að
nauðsynlegt sé að finna i fram-
haldsskólakerfinu jafnvægið
milli þess náms, sem menntar
einstaklinginn almennt og þess,
sem býr hann undir framtiðar-
starf. Framhaldsskólanámið
Ekki verður betur séð en að skáklif standi I blóma I Framhalds-
skólanum.
Sigriöur Sveinsdóttir á versiunarbraut, Arný Sigurðardóttir á
iþróttabraut, Þórhildur Hilmarsdóttir á heilsugæslubraut og Jóna
Steinþórsdóttir á náttúrufræðibraut voru sammála um, aö Fram-
haldsskólinn i Neskaupstað væri ágætis skóli.
Gcrður óskarsdóttir, skólameistari