Þjóðviljinn - 11.12.1982, Síða 16

16 SIÐA — jþJóÐVILJINN Helgin 11.-12. desember 1982
Holl ráð um
hesta-
mennsku
Eiðfaxi hcfur gefið út bókina „Á
fákspori“ - umhirða, þjálfun og
keppni eftir Sigurbjörn Bárðarson.
Sigurbjörn er kunnur hestamaður
og formaður Féiags tamninga-
manna.
Ég fór á Jóa eftir Kjartan
Ragnarsson í fyrri viku og
skemmti mér konunglega. Það
var fullt hús þó að búið sé að sýna
verkið í ár og dag eða lengur.
Góð stemmning var í húsinu og
reyndar ekki síður skemmtilegt
að fylgjast með fólkinu í kringum
sig heldur en leikurunum sjálf-
um. Sennilega hefur eitthvert
dvalarheimili fyrir aldraða farið í
hópferð í leikhúsið eða gamal-
mennaklíka tekið sig saman um
að fara. A.m.k. var meðalaldur-
inn í húsinu vel yfir sjötugt og
sumir þeir elstu sjálfsagt komnir
á tíræðisaldur.
Á fremsta bekk sátu tvenn
hjón, prúðbúin og eftirvænting-
arfull. Konurnar létu ýmsar at-
hugasemdir flakka en karlarnir
sátu háleitir og létu athugasemdir
keríinganna eins og vind um eyru
þjóta. Svo hófst sýningin. Rétt
eftir að Hanna María var að segja
honum Sigurði sínum frá stóra
styrknum uppi á sviði bauð önnur
konan í fremstu röð konfekt á
alla línuna. Tók það alllangan
tíma með skrjáfi, ítrekunum,
þökkum, afþökkum, snúningum
og jömmum. Þegar þessari upp-
höfnu athöfn á fyrsta bekk lauk
voru hjónin uppiá sviði búin að
ákveða að fara til Þýskalands og
allt í góðu standi.
Síðan fór spenna að magnast á
Bókin skiptist í þrjá meginþætti.
í fyrsta hlutanum er fjallað um
reiðhestinn, þjálfun hans og með-
ferð. í öðrum hlutanum er rætt um
þjálfun, uppbyggingu og sýningu
keppnishrossa, stökkhesta sem
vekringa. f framhaldi af því er
fjallað um gæðingakeppni, íþrótt-
akeppni og sýningu kynbótagripa.
í síöasta hluta bókarinnar er fjallað
um umhirðu hesta og aðbúnað, má
t.d. nefna kafla um hesthúsbygg-
ingar, járningar og fóðrun.
Mikil áhersfa hefur verið lögð á
það af hálfu Eiðfaxa að gera þessa
bók sem best úr garði, fjöldi ljós-
mynda og teikninga hefur því verið
unninn í þessu skyni til glöggvunar
fyrir lesandann. I bókinni eru yfir
eitt hundrað ljósmyndir og
teikningar.
Konfekt á línuna
sviðinu og þrjár settlegar frúr
fyrir framan okkur litu hornauga
hver á aðra, hvísluðu ýmsu smá-
ræði og kurraði í þeim.
Víða um salinn mátti heyra
undirtektir og hraustlegur karl
sem sat aftarlega fór ekki leynt
með skoðanir sínar á meðferð
fólksinsá Jóa. „Já, varþaðekki",
sagði hann upphátt og einu sinni
hrópaði hann: „Láttu hann bara
hafa það!“ Svona lifði fólk sig inn
í leikinn.
Þegar aumingja Jói var langt
kominn með að nauðga mágkonu
sinni tók ég eftir að gamla konan
fyrir framan mig roðnaði lítið eitt
og skjágjóaði eins og óvart
augunum á vinkonur sínar. Þær
létu sem ekkert væri. Svo var það
ekki meir.
Einstöku sinnum var fólk að
striplast á senunni og kela hvort
við annað og þá var einsog sá
hokni, níræði á fyrsta bekk, sem
átti málugu konuna, lyftist örlítið
í sæti sínu.
Svo varð spennufall og boðið
konfekt á línuna.
Þetta var lifandi leikhús með
lifandi fólki, bæði uppi á sviði og
niðri í salnum. Þó að gamla fólkið
væri stundum dálítið klaufalegt
við að ná konfektinu upp úr pok-
unum, hugsaði einstöku sinnum
upphátt og gleymdi sér í hita
leiksins var það síður en svo trufl-
andi fyrir okkur hin. Það var að
njóta sýningarinnar út í æsar.
Eins og börn.
Rétt fyrir aftan mig sat lítill
krakki, svona 7-9 ára. Það kom
fyrir að hann spurði mömmu sína
en athyglin var óskipt allan
tímann. Eg er þeirrar skoðunar
að fara eigi með krakka á full-
orðinsleikrit af þessu tagi um
leið og þau hafa þrótt til að ein-
beita sér að því að fylgjast með
frá upphafi til enda. Þau kannski
skilja ekki allt á sama hátt og við
fullorðna fólkið en skilja samt.
Leikhús er til skemmtunar.
Það er ekki nauðsynlegt að allir
sitji beinstífir og kíappi í takt.
Guðjón
sunnudagskrossgátan
Nr. 3S1
/ 3 V-— s (s> 7 T~ <3 ¥ )0 // 2 12 73
/¥ * V // i )£ )b /7 (V' y 12 12 /7 )(p 1 92
H \1 J<? 9? 20 lb 12 21 zZ l (? 1 11 02 11 L'o
11 2 1 7- tl W )í? (o i ( ei 2/ 3 92 !U
d 4 w~ Y~ Zl V 1 A zr // 92 'ö y 'L
S? 1 l 2! (l<r 2Z Z) V li / u )£ lé>
b~ (p 9? (p 2/ zi 2& y )(?
f£ !(, v- 9? / )£ Zt 9 n> É H 1 l(p
$ Zb n 7 )£ V V V zH )(> y 11 2/
1 4 zs T~ 1} ? )(* (e Ur 2
9? V / J£T 12 /f y <1 21 b 1- 8 (? II
n / w~ 12 1* 9? )i 10 11 92 Z( *i Zf 2 W
í // s U / 3(7 Z1 92 l Vo )b
AÁBD D E ÉFGHIÍJKLMNOÓPRSTUÚVXYÝÞÆÖ
Setjið rétta stafi í reitina hér fyrir neðan. Þeir mynda þá íslenskt
ættarnafn. Sendið þetta nafn sem lausn á krossgátunni til Þjóðvilj-
ans, Síðumúla 6, Reykjavík, merkt: „Krossgáta nr. 351“. Skila-
frestur er þrjár vikur. Verðlaunin verða send til vinningshafa.
7 8 Vt 26 2 lú G H 15 (o

Stafirnir mynda íslensk orð eða mjög kunnugleg erlend heiti hvort
sem lesið er lá- eða lóðrétt.
Hver stafur hefur sitt númer og galdurinn við lausn gátunnar er sá
að finna staflykilinn. Eitt orð er gefið og á það að vera næg hjálp,
því með því eru gefnir stafir í allmörgum orðum. Það eru því
eðlilegustu vinnubrögðin að setja þessa stafi hvern í sinn reit eftir
því sem tölurnar segja til um. Einnig er rétt að taka fram, að í
þessari krossgátu er gerður skýr greinarmunur á grönnum sér-
hljóða og breiðum, t.d. getur a aldrei komið i stað á og öfugt.
Verðlaunin
Verðiaunin fyrir krossgátu
nr. 347 hlaut Bolii A. Óiafs-
son, Kirkjuteigi 17, Rvík. Þau
voru bókin Maður dagsins
eftir Andrés Indriðason.
Lausnarorðið var Þjórsártún.
Verðiaunin að þessu sinni er
nýútkomin bók eftir Bolla
Gústafsson prest er nefnist
Vorganga í vindhæringi.Fékk
hún verðiaun hjá AB.