Þjóðviljinn - 29.07.1983, Blaðsíða 3

• Eftir að Bandaríkja-
menn tókuyfir varaiit
færtyfiráensku, í
skólunum og alls stað-
ar, og meira að segja
voru nemendur látnir
lesa spænska höfunda
á ensku. Pað er íraun-
inni merkilegtað þeir
skuli hafa haldið tung-
unni...
• Petta er gott fólk þarna
og fallegt en kannski
erbúið að eyðiieggja
þetta latneska íþví...
• Paðereinkennilegtað
koma til eyju sem er
svona græn: maður
heldurað hún hljóti að
vera fullafskrítnum
ávöxtum...
• íslendingargetamikið
lært af reynslu Puertó-
ríkana-hvaðþeir
þurfamikiðað
varðveita sitt til þess
aðgetastaðið...
Það er frekar að þeir eldri átti sig á
því að það er ekki nóg að fá bara
næga peninga hjá Bandaríkja-
mönnum og hafa það gott.“
Þjár kynslóðir
atvinnuleysingja
Hvað þá um lífskjörin?
Fdstudagur 29. júli 1983 ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 3
Jón: „Það er dýrt að lifa þarna,
en það er ekki áberandi eymd, það
er meiri fátækt á eyjunum í kring.
Maður sér að vísu fullt af skrítnu
fólki á götunum en ekki teljandi
eymd. 50% af þjóðinni lifir
reyndar á opinberu framfæri - þ.e.
a. s. á Bandaríkjunum. Þeir byggja
svokallaðar Caserios - sem myndu
heita hýslur á íslensku - og þar hafa
nú búið þrjár kynslóðir atvinnu-
leysingja..."
„Þetta byrjaði sem styrkur í byrj-
un aldarinnar," heldur Kristín
áfram, „af því þá var raunveruleg -
eymd og fátækt. Það er einkenni-
legt að koma til eyju sem er svona
græn: maður heldur að hún hljóti
að vera full af skrítnum ávöxtum -
en þá er ekkert svoleiðis. Fólkið,
sem býr í þessum Caserios fer þó
ekki út til þess að rækta jörðina...
Já, jörðin er frjó“, grípur Jón fram
í, „og heilmikið hægt að rækta
þarna. Það vantar þarna eitthvað
þjóðarstolt - þeim er alveg sama
þótt þeir flytji inn ávextina frekar
en að rækta þá sjálfir... Þarna er
líka ógurlegt glæpafár: þarna eru
rimlar fyrir öllum gluggum og háir
veggir og hundur í hverju húsi og
það eru fáir á ferli þegar kvöldar...
„Þeir fara ekkert saman þessir
tveir kúltúrar sem eru þarna“, segir
Kristín: „heldur eins og fletja þeir
hver annan út. En þeir eru samt
betur settir heldur en t.d. Hawai-
búar sem eru alveg búnir að glata
tungu sinni...“
Þeir hafa kannski eitthvað mót-
stöðuafl?
„Já, það getur verið“, svarar
Jón, „að þeir hugsi bara sem svo:
„þeir geta bara verið með sína
ensku, við höldum bara áfram...“
Þeir gera sér held ég alveg grein
fyrir því að ef þeir ætla að fara að
standa á eigin fótum þá þýðir það
að lífskjörin versna, og ég held að
þeir skammist sín fyrir að vera í
þessari aðstöðu.
Þetta hljómar eins og hrollvekja
aronskunnar...
„Já, einmitt", samsinnir Jón: „ég
held að íslendingar geti mikið lært
af þessu. Ég held að þeir hafi gott
af því að sjá hvað þeir þurfa mikið
að varðveita sitt til þess að geta
staðið.“
- gat
Indjánarnir hrundu niður úr kvefi og öðru þegar Spánverjarnir settu þá f vinnu.
Reykjavík - Sprengisandur - Mývatn
Brottför frá BSÍ Reykjavík:
miðvikudaga og laugardaga kl.
8.00.
Mývatn - Sprengisandur -
Reykjavík. Brqttför frá Hótel
Reynihlíð
fimmtudaga og
sunnudaga
kl. 8.30 '
frá Skútustöðum
Aðra leiðina 1.250.- kr. nestispakki í hádeginu innifalinn.
Báðar leiðir 2.250,- kr. nestispakki í hádeginu innifalinn.
FERÐASKRIFSTOFA
GUÐMUNDAR JÓNASSONAR HF.
BORGARTÚNI 34
SÍMI 83222

AKRANES - staður tilþéss að staldra við á!.
Afgreíösla ReyKjavíK — slmtðM6050 Akranest — slmi 93-2275 Skrilstola -Akranesi — sími 93-1095
MS.AKRABORG
nýr valkostur um helgar
** hveri;
Auðvitað ergaman að aka
Þingvallahrínginn. En varla um
hverja helgi. Enda óþarft. Það býðst
nefnilega nýr og skemmtilegur „helgarhringur" (sunnudaga).
Þið hvílið ykkurá bílnum, en takið þess ístaðms. Akraborg fyríraðeins
hálft fargjald fram og tilbaka, upp á Skaga og njótið sjávarloftsins og
þjónustunnar um borð. Á Akranesi er margt að sjá og skoða.
Viðminnum á byggðasafnið, höfnina, miðbæinn, göngueftirLangasandi,
að ógleymdri knattspyrnunni.