Þjóðviljinn - 28.10.1983, Blaðsíða 7

Þjóðviljinn - 28.10.1983, Blaðsíða 7
gerð í forsetanum og ráðgjöfum hans - sem heldur þráðunum sam- an og stýrir út í hverja þá vitleysu sem þrýst er á. Kaldastríðsrök- semdafærslan helgar verknaðinn og þess vegna er Kalda stríðið nauðsynlegt til þess að viðhalda valdakerfinu. Forsendur Kalda stríðsins þurfa stöðugrar endurný- junar við, og hin sýnilegu ógnar- vopn þess þarf einnig að endur- nýja. En þar sem þessi hugmynda- fræði stangast stöðugt meira á við eiginhagsmuni þátttakendanna í leiknum verður hugmyndafræðin sjálf sífellt taugaveiklaðri. Hún hrærir saman í einn graut röddum herskás zíonisma-, afdráttarlausrar hreintrúarstefnu, þjáningarrödd- um landflótta fórnarlamba komm- únískrar kúgunar, röddum frama- gosa innan skrifræðis-og mennta- kerfisins, og síðast en ekki síst rödd a.m.k. eins forsætisráðherra í skjólstæðingsríki, sem er forhert í oflátungshætti. Strídshreyfingin I þessum skilningi er nú hægt að tala um stríðshreyfingu í Washing- ton og London. Það andrúmsloft sem þannig er skapað nærir auðveldlega hernaðarævintýri eins og þau sem nú eru að gerast í Mið- Ameríku og Líbanon, réttlætt með Kaldastríðskórssöngnum. En hin gagnkvæma vígvæðing blokkanna tveggjá fær minni og minni hernað- arlegan tilgang. Kjarnorkueld- flaugar eru nú orðin táknræn merki um pólitíska „stellingu" eða pólit- ískar „mútur“. Bæði SS 20 og Evr- ópueldflaugarnar eru óþarfar til hernaðarafnota. Engu að síður þarf að setja upp Pershing II og Tomahawk-stýriflaugar, vegna þess að þær eru tákn um forræði Bandaríkjanna, og þess er krafist sem sönnun á einingu Nato að skjólstæðingsríki Bandaríkjanna taki við þeim. Það þarf að koma þeim fyrir á Englandi, í Þýskalandi og á Sikiley til þess að halda saman hinum gömlu fúnu stoðum lífs- hættulegs stórveldis, sem hafa borið það uppi allt frá 1947. Táknrænn dauði Nato-fólkið öttast að allar þær aðferðir Kalda stríðsins, sem við- gengist hafa við stjórnun heimsins og við að stjórna eigin þegnum, séu að renna þeim úr greipum, og að við muni taka eitthvað hættulegt og óþekkt. Mikilvægast af öllu hefur það reynst þeim að bæla niður þeirra eigin heimatilbúnu and- spyrnu.f þessumskilningi er MX- flaugunum táknrænt beint að bandarísku hreyfingunni fyrir frystingu vígbúnaðar, en ekki að Sovétríkjunum. Stýriflaugunum er á sama hátt beint gegn bresku frið- arhreyfingunni CND. Kjarnorkuvopn eru ekki til þess gerð að vera framlenging á stjórnmálunum með öðrum með- ölum: þau fela þvert á móti í sér að alþjóðastjórnmál eru útilokuð, en í þeirra stað kemur hin táknræna út- rýming. Og táknfræði ógnarstjórn- ar ríkisins vekur upp vaxandi and- stöðu heimafyrir. Einhliða vígvæðing eða afvopnun Þannig virkar lögmál gagn- kvæmninnar innan ramma Kalda stríðsins. Við lifum nú á ógnvekj- andi tímum og einhverjir, einhvers staðar í heiminum, hljóta innan tíðar að segja: Hingað og ekki lengra! Að öðrum kosti munum við fela framtíðinni heim gagnkvæm- rar víxlverkandi og stjórnlausr ógnar. Það sem málið snýst nú um er ekki einhliða afvopnun, heldur það að stöðva einhliða umframvígvæð- ingu. Og pólitíska þrætan í þessu landi stendur ekki á'milli þeirra sem fylgja einhliða eða marghliða afvopnun, heldur á milli þeirra sem fylgja afvopnun og þeirra sem vilja einhliða vígvæðingu. Auðvitað greinir þá sem vilja afvopnun á um ýmsa hluti, en það eru smáatriði miðað við hina sameiginlegu and- stöðu gegn stríðshreyfingunni og fylgismönnum einhliða vígvæðing- ar. - ólg. endursagði. rusiuuagui UKlODer Arni Hjartarson skrifar Grenadamálið og frétta- mennskan í útvarplnu Fréttastofa útvarps hefur uppi réttlætingartón við bandarísku innrásinni á Grenada. Vinnubrögð þeirra fréttamanna flestra sem með utanríkismálin fara virðast mér bæði bágborgin og lituð einsýnum pólitískum skoðunum, segir Arni Hjartarson í grein sinni. Fréttaflutningur RÚV að undan- förnu hefur verið fyrir neðan allar hellur. Fólk hefur ekki mátt opna viðtæki sín á fréttatímum svo ekki standi út úr þeim kaldastríðsgust- urinn eins og skafrenningur á þorra. Ég hef fylgst all náið með fréttum af friðarhreyfingum og eldflaugamálinu svokallaða. Ég vil leyfa mér að fullyrða að allur andi fréttanna gcngur út á að réttlæta uppsetningu meðaldrægu eldflaug- anna í Evrópu. Ég vil líka leyfa mér að fullyrða, að þetta er ekki með- vituð tilætlun fréttamannanna, en þær erlendu fréttir sem þeir fá og sá andi sem ríkir á stofunni virðast beina fréttaflutningnum í farveg samúðar með utanríkisstefnu Bandaríkjanna. Fréttamennska RÚV í Grenadamálinu hefur verið í sama dúr en þar hefur hlutdrægnin tekið á sig ennþá skýrari myndir vegna þcss hversu hratt atburðirnir gerast. Ég ætla að helga greinina því máli. Fréttir af innrásinni tóku að ber- ast í stríðum straumum eftir öllum fréttaleiðum þann 25. okt. í frétt- um útvarpsins var allur undirtónn- inn skýringar um tilgang og áform Bandaríkjamanna. „Reagan segir þetta, Weinberger segir hitt, haft er eftir embættismönnum í Washing- ton...“ o.s.frv. „Vernda þarf mannréttindi ogfrelsi. Vinstrisinn- aðir bófar ógna öryggi og valda- jafnvægi á Karabíska hafinu." Þetta voru aðalfréttirnar en síðan var hnýtt aftan við einhverjum smáklausum um gagnrýnisraddir svona fyrir hlutleysissvipinn. Svo einkennilegt sem það kann að virð- ast voru það helst fréttir Stefáns Jóns Hafstein fréttaritarans í Bandaríkjunum sem gáfu tvær hliðar á málinu. Svo er að sjá sem almenningur þar sé miklu gagn- rýnni á innrásina á Grenada en fréttamenn RÚV. Inn í fréttaflutn- inginn slæddust ýmsar missagnir og ósannindi sem öll hníga í þá átt að réttlæta innrásina og voru hluti af þeirri heild sem skapaði andblæ fréttanna. Ég ætla að nefna um þetta þrjú dæmi máli mínu til stuðnings. Staðlausar fréttir í kvöldfréttunum 25. okt. var sagt frá flugvallargerð á Grenada sem Bandaríkjamenn teldu hern- aðarlega mikilvæga. Sagt var að Sovétmenn fjármögnuðu þetta verk. Nú vill svo til að í fréttaskýr- ingaþætti í sjónvarpinu um daginn var fjallað um þessa flugvallargerð. Þar kom skýrt fram að Sovétmenn eiga engan þátt í verkinu heldur, er hér um að ræða sameiginlega að- stoð 14 ríkja við Grenada, þeirra á meðal eru Bretland, V-Þýskaland og fleiri EBE ríki. í, hádegisfréttum 26. okt. var fullyrt að landstjóri Breta á Grea- ada hefði setið í stofufangelsi frá því að Bishop settist að völdum árið 1979. Þessi frétt var uppspuni, maðurinn gekk laus allan valda- tíma Bishops. f sömu fréttum voru hafðar uppi getgátur um það, að Coard, sem grunaður er um að hafa staðið að valdaráninu á Grenada um daginn, hafi ef til vill leitað hælis í sovéska sendiráðinu. Nú hafði ekkert spurst til Coards síðan fyrir valda- ránið, allsendis er óvíst hvort hann hafi átt þátt í því, eða hvort hann sé yfirleitt á lífi. Þar að auki er ekkert sovéskt sendiráð á Grenada. Svör fréttamanna Þegar hér var komið sögu þótti mér áróðurinn vera orðinn full grófur. Var ekki nóg að gert að hagræða sannleikanum Reagan í vil, þurfti endilega að skrökva líka? Ég ákvað að hringja og skammast, hinkraði þó við fram yfir síðdegis- fréttir ef ske kynni að missagnirnar yrðu leiðréttar. En svo varð nú ekki. í fréttatímanum virtist út- varpið helst hafa áhyggjur af öryggi bandaríska setuliðsins á Gvanta- namo á Kúbu. Bandarískir borgar- ar voru þar í hættu. Hins vegar var ekkert minnst á líf eða limi almenn- ra borgara á Grenada, en 2000 bandarískir landgönguliðar og 800 fallhlífarhermenn börðust þar á götum höfuðborgarinnar. Nú beið ég ekki boðanna en hringdi niður í útvarp. Fyrst talaði ég við einn fréttamanninn. Hún viðurkenndi að missagnir hefðu orðið með land- stjórann og flugvöllinn. Hins vegar vildi hún ekki fallast á að fréttin um sendiráðið hefði verið hæpin. Hún sagði mér að að vísu væri engin sendiráðsbygging en hún væri í smíðum en Rússarnir hlytu að verá einhversstaðar á meðan, í einu eða tveimur herbergjum einhvers stað- ar, sagði hún, Coard væri kannski þar. Eg sagðist vona að einhverjar leiðréttingar kæmu á fréttunum. Hún þvertók ekki fyrir það. Síðan talaði ég við einn fréttastjóranna, rakti þessi mál fyrir honum líka og bað um leiðréttingar. Þetta er hið Árni Hjartarson. viðræðubesta fólk og leiðinlegt að þurfa að kvabba svona í því. Kúbanskir byssumenn Ég hafði útvarpið opið í kvöld- matnum til að heyra hvernig gengi á Grenada. Það var líka fyrsta fréttin. „Kúbumenn eru hættir að berjast" sagði þulurinn og þetta var endurtekið sex sinnum í þessum fréttatíma. Það var greinilegt að friðurvarínánd. Kúbumenn höfðu gefist upp og voru hættir að drepa fólk á Grenada. Fréttamennirnir gátu farið að varpa öndinni léttara. Þeir bættu því við að Kúbumenn- irnir hefðu ekki verið brotnir á bak aftur strax vegna þess að Banda- ríkjamenn hefðu viljað forðast blóðsúthellingar af fremsta megni. 6 Bandaríkjamenn höfðu þó fallið og 8 voru týndir. „Frelsið er dýr- keypt" var h'aft eftir Weinberger. Ekkert var á það minnst að Gren- adaher varðist ennþá ofureflinu og engar áhyggjur voru hafðar af mannfalli í þeim herbúðum. Hvað á svona svívirðileg frétta- mennska að þýða? Fréttastofa RÚV virðist gera allt sent í hennar valdi stendur til að láta innrás Bandaríkjamanna og leppa þeirra á Grenada líta út sem átök austurs og vesturs, að hér eigist við Rússar með kúbanska leppa sína og Bandaríkjamenn sem í mun sé að vernda frelsi og mannréttindi. Réttlætingartónninn við banda- rísku innrásinni er gegnumgang- andi. Fréttastofa útvarpsins hefur á mjög auösæjan hátt brotið gegn öllum hlutleysisreglum. Hún hefur einnig brotið gegn þeitn siðaregl- um að hafa það sem sannara reynist og leiðrétta missagnir sínar sé henni bent á þær. Vinnubrögð þeirra fréttamanna flestra sem með utanríkismálin fara virðast mér bæði bágborin og lituð einsýnum pólitískum skoðunum. Árni Hjartarson. Rauður: þríhymingur = Viðvörun Gera aukaverkanir lyfsins sem þú tekur þig hættulegan í umferðinni? mIumferðar UrAd HUSGOGN Glæsilegt úrval Sófasett • Rúm • Leðurstólar o.fl. Opið til kl. 10 í kvöld og til hádegis á morgun. Munið okkar hagstæðu greiðslu- skilmála /A A A Zk. A A » - □cozzaOT I... _ _ r: .j u -1 uijQaj-jj-ta ■ unnuuuuualiiin; Jón Loftsson hf.______ Hringbraut 121 Sími 10600 Húsgagnadeild sími 28601

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.