Þjóðviljinn - 18.05.1986, Blaðsíða 15

Utvarp
Kosningaúlvarp?
Sama og þegið!
Það líður senn að kosningum
og í útvarpinu heyrist glöggt
að þær eru í nánd. Sérstakir
þættir um kosningar í
einstökum byggðarlögum eru
byrjaðir og kemur nú
dreifikerfi rásar 2 í góðar
þarfir því það er ónotað fjögur
kvöld vikunnar.
Á mánudaginn var
kosningaútvarp fyrir
Reykjavík þar sem
frambjóðendur flokkanna
deildu frammi fyrir ungum
kjósendum í Gerðubergi og
hljóðveri rásarinnar. Að vísu
heyrði ég þetta
kosningaútvarp aðeins með
öðru eyranu því ég hafði öðru
að sinna. En mikið skelfing
getur kosningabaráttan verið
lítið málefnaleg.
Frambjóðendur reyna að
koma höggi hver á annan og
eru fá meðul spöruð.
í svona hana- og hænuslag slá
margir frambjóðendur um sig
með bröndurum og af og til
tókst þeim að láta salinn
hlæja. Semerísjálfusér
ágætt. Betur skemmti ég mér
þó „milli frétta" á
laugardagskvöldum þegar
hinir virkilegu atvinnumenn í
brandaradeildinni láta
gamminn geisa.
Það hefurlöngum gengið
brösuglega hjá útvarpinu að
bjóða landslýð upp á
skemmtiþætti sem eru
eitthvað fyndnir. Sennilega er
eftirminnilegasta framtakið á
því sviði þættir þeirra Eddu
Björgvinsdótturog Helgu
Thorberg þar sem garmurinn
hann Elli var í aðalhlutverki.
Framan af vetri virtist
skemmtiþátturinn á
laugardagskvöldum ætla að
halda sig í svipuðum
stellingum og oftast áður.
Lágkúran var allsráðandi og
uppistaðan aulafyndni og
klénir
neðanþindarbrandarar. En
svo kom hann Karl Ágúst
Úlfsson til skjalanna og þá
vænkaðist hagur strympu.
Að undanförnu hefur
þátturinn Sama og þegið náð
því að vera'bæð'i ágætlega
fyndinn og það sem meira er
um vert: hann kemur okkur
við. Það er tekið á þeim
málum sem efst eru á baugi
hverju sinni og svo hefur þeim
tekist að skapa amk. eina
persónu sem orðin er
ÞROSTUR
HARALDSSON
ry
raunverulegur heimilisvinur
og ávallt velkominn gestur:
Jón Bergsson fréttaritari
útvarpsins í Suður-
Landeyjum.
Vonandi tekst þeim Karli,
Erni og Sigurði að halda
dampinum svo þáttur þeirra
lifiafsumardeyfðina. Islenskt
þjóðlíf, svo ekki sé talað um
íslenska pólitík, á það skilið
að fá umfjöllun af því tagi sem
boðið er upp á í Sama og
þegið. Og nægur er
efniviðurinn handa þeim sem
kunna að notfæra sér hann.
Að frátöldu
kosningaútvarpinu heyrist
lítið um máj málanna í útvarpi
landsmanná enda eru
frambjóðendur í banni.
Sumum finnst það eflaust
nokkuð hart, einkum
frambjóðendum sjálfum, en
mérfinnst það ágætt. Blöðin
eru uppfull af deilum um
sveitarstjórnarmál og á góðri
leið með að drepa mann með
leiðindum. Þá er ágætt að geta
skrúfað frá útvarpinu í þeirri
sælu vissu að heyra hvorki
minnst á Nesjavelli né
dýragarðinn íLaugardal.
Sjónvarp
Bullandi
menningarefni
Best að byrj a þar sem frá var
horfiðsíðast. Karríonmyndin,
fyrsta gamanmyndin sem sýnd
er á árinu minnir mig, var
náttúrlega argasta rusl. Full af
tvíræðu fimmauraklámi,
enskri brjósthaldarafyndni.
Á sunnudagskvöldið var
áreiðanlega þátturinn
„Dagskrá næstu viku“ sem er
furðulegurþáttur. Afliverju
má ekki skjóta inní
auglýsingasyrpurnar
kynningum úr dagskrá? Mér
líður einsog fífli þegar ég horfi
áþetta. Ertilgangurinn með
þessu að auðvelda ólæsum að
fylgjast með dagskránni?
Þarna er verið að búa til þátt
sem er ekki þáttur af nokkru
tagi, þykjustuefni.
Mánudagsmyndin um velska
drykkjumanninn var
áhrifarík. Sagnfræðiþátturinn
sem mig minnir að hafi verið
sýndur á þriðjudagskvöld var
skemmtilegur á allan hátt,
fróðlegur og fallegur, ég
hlakka til að sjá þann næsta.
Finnsk mynd um ísöldina
þótti afskaplega góð þó ég
nennti ekki að horfa á hana.
Ég horfði ekki heldur á
Leonardo da Vinci. Það er svo
stutt síðan sjónvarpið sýndi
ágætismynd um þann
SIGRlÐUR
HALLDÓRSDO
örvhenta merkismann. Það
verður ekki annað sagt en að
hvert kvöld vikunnar hafi
verið bullandi af
menningarefni.
í kvöld er svo hið ofsalega
leiðinlega sjónvarpsefni „Á
döfinni", semgefursystur
sinni „dagskrá næstu viku“
lítið eftir í frumleik og
andlegum krafti.
(talski sjónvarpskóngurinn Silvio Berlusconi verður senni- Robert Hersant — hann þykir gæta þess vel að fjölmiðlar
lega sviþtur starfsleyfi og stöð hans, La Cinq, lokað. hans séu á réttu róli í pólitíkinni.
Frakkland
Hœgrisljómin hyggst
selja sjónvarpsstöðvar
Nýja hægri stjórnin í Frakk-
landi er farin aö taka til hönd-
unurn í fjölmiölamálum lands-
ins. Á miövikudaginn tilkynnti
menntamálaráðherrann,
Francois Leotard, að stjórnin
hygðist selja elstu og vinsæl-
ustu sjónvarpsstöö landsins
einkaaöilum. Þessisalaerliö-
ur I víðtækum ráöstöfunum
sem munu gerbreyta stöðu
fjölmiðla á Frakklandi, einkum
þósjónvarpsins.
Um leið og fréttist af fyrirætl-
unum stjórnarinnar bárust tvö til
boð í TFl eins og stöðin heitir.
Annað þeirra er stærsta útgáfu-
og fjölmiðlunarfyrirtæki lands-
ins, Hachette, en hitt frá Robert
Hersant, afar hægrisinnuðum
fjölmiðlakóngi sem ræður yfir
40% af landsblöðum í Frakklandi
og 20% af staðbundnum blöðum.
Tilboð Hersant vakti mikla
reiði meðal starfsmanna TFl.
Þeir efndu tii skyndifundar á
fimmtudaginn og lögðu á ráðin
um verkfallsaðgerðir til að and-
æfa sölu stöðvarinnar. Á fundin-
um létu þeir í ljós ótta við að sala
stöðvarinnar myndi leiða til
fækkunar á starfsliði auk annarra
breytinga.
TFl er að öllu leyti í eigu
franska ríkisins. Þar starfa um
1.400 manns og hefur forstjóri
stöðvarinnar, Herve Bourges,
legið undir ámæli frá hægri-
mönnum fyrir vinstrivillu í frétt-
aflutningi. Sumir fréttaskýrendur
telja það vera aðalástæðuna fyrir
ákvörðun stjórnarinnar um að
selja stöðina. Samkvæmt áætlun-
um stjórnarinnar verða engar
kvaðir lagðar á nýja eigendur
stöðvarinnar um að sýna óhlut-
drægni í fréttaflutningi. Hersant
er þekktur fyrir að vilja stjórna
því hver ritstjórnarstefna blaða
hans er og vafalaust myndi hann
einnig velja einhvern jábróður
sinn til að veita TFl forstöðu og
tryggja þannig réttan lit á frétta-
flutningnum.
Verðgildi TFl er talið vera á
bilinu 12-25 miljarðar íslenskra
króna. Stöðin er ein fimm sjón-
varpsstöðva f Frakklandi en af
ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 15
LendirTFl.elstaog
vinsœlasta
sjónvarpsstöð
landsins.íhöndum
hœgrimannsins og
blaðakóngsins
Hersant?
þeim eru þrjár algerlega í eigu
ríkisins. Samkvæmt áætlun
stjórnarinnar verður TF3 næst
sett á sölulista en hún er lands-
hlutastöð. Ekki er ráðgert að
selja Antenne 2.
Sama máli gegnir um minni-
hlutaeign ríkisins á Canal Plus
sem er áskriftarstöö með um eina
miljón áhorfenda. Hins vegar
ætlar stjórnin að afturkalla starfs-
leyfi fimmtu stöðvarinnar, La
Cinq, sem stofnuð var í mars í
vetur að undirlagi sósíalista. Sú
stöð er í eigu einkafyrirtækis og
lýtur forystu ítalska sjónvarps-
kóngsins og athafnamannsins Sil-
vio Berlusconi. Hún sendir út
spurningaþætti og annað léttmeti
og hefur verið þyrnir í augum
menningarmafíunnar í Frakk-
landi. Loks er talið sennilegt að
áform sem fyrri stjórn hafði um
að stofna sjöttu stöðina sem sendi
út popptónlist verði lögð á hill-
una.
Eins og áður sagöi vakti þessi
áætlun stjórnar Jacques Chirac.
mikinn úlfaþyt þegar hún spurö-
ist út. Talsmenn sósíalista og
kommúnista fordæmdu hana og
sama gerðu starfsmcnn TFl.
—ÞH/reutcr
Verðlaun veitt
í Cannes 1985
Gullpálminn (Palme d Or): Þeg-
ar pabbi fór í viðskiptaferð.
(Júgóslavía), Kusturica.
Sérstök verðlaun Dómnefndar
(Grand Priz Special du Jury):
Birdy (U.S.A.), Alan Parker.
Dómnefndarverðlaun (Prix du
Jury); Redl höfuðsmaður
(Ungverjaland-Austurríki), Is-
tvan Szabo.
Besta leikkonan: Norma
Aleandro fyrir leik sinn í mynd-
inni Hin opinbera saga (Argent-
ína), og Cher fyrir leik sinn í
myndinni Gríman (U.S.A.).
Besti leikarinn: William Hurt
fyrir leik sinn í myndinni Koss
köngulóarkonunnar (Brasilía).
Verðlaun fyrir mesta listræna
framlagið: Paul Schrader fyrir
mynd sína, Mishima (U.S.A.).
Gullmyndavélin: (Camera dÓr,
verðlaun fyrir besta kvikmynda-
töku) Oriane (Venezuela) Tor-
res.
Besta leikstjórn: Andre Techine
fýrir Endurfundi (Frakkland).
Sérstök verðlaun fyrir tækni-
vinnu: (Grand Prix de la Com-
mission Superieure Technique)
Stúlkan og prófessorinn (Insignif-
icance), Nicholas Roeg (Bret-
land).
Besta stutta myndin: Hjónaband
(Búlgaría), Bakalov og Petkof.
FIPRESCI verðlaunin: Rauða
Kaírórósin (U.S.A.), Woody
Allen; Þegar pabbi fór í við-
skiptaferð (Júgóslavía), Kustur-
ica; Sýnir kvenna (Ffla-
beinsströndin), Ecare.