Þjóðviljinn - 03.08.1990, Síða 2

Þjóðviljinn - 03.08.1990, Síða 2
SKAÐi SKRIFAR Mig dreymir kjaramál Mig, Skaða, dreymdi draum. Mér þótti sem ég byggi í dal vænum fyrir norðan þar sem þjóðernið er og átti ég þrjá sonu. Við rákum saman hundasúrurækt og gekk hún vel og færði þjóðinni hollustu og björg í bú. Einn sonurinn hét Blámundur, annar Hvít- mundurog hinn þriðji Hámundur. Blámundur gekk jafnan í bláum galla til sinnar vinnu: hann var erfiðismaðurinn sem bar á hunda- súrutúnin, sló og safnaði í hlöður, skildi stöngla og blöð, pressaði hinn dýra safa. Hvítmundur var fínni í tauinu, sat í sinni hvítu skyrtu á skrifstofu - hann hakkaði að vísu hundasúru stundum og tappaði safa á flösk- ur, en einkum færði hann bókhald, seldi smærri kúnnum, auk þess sem hann kenndi barnabörnum mínum hundasúrufræði. Há- mundur aftur á móti sat hæst í virðingarstig- anum: hann skrifaði skýrslur og áróður um gildi hundasúrunnar fyrir baráttu gegn eyðni, krabbameini og heilarýrnun, hann gerði stóra samninga, hann hannaði umbúðir og hann var líka verkfræðingurinn sem fann upþ betri flokkunarvélar og kenndi Blámundi á þær. Ég var hygginn faðir og lét því engan þeirra vita hvað hinir hefðu í kaup. Ég sagði bara si sona við hvern og einn: [ hundasúruræktinni fær hver það sem honum ber, enda erum við ein fjölskylda. Að vísu álpaðist það einu sinni upp úr Blámundi á veikleikastundu sálarinn- ar hvað hann fengi í sinn vasa svo bræður hans vissu nokkuð um það - þó ekki allt. Svo gerðist það að strákarnir fréttu af því að eitthvað væri til sem héti starfsmat og af því ég hafði einu sinni sagt þeim að vísindin efldu alla dáð, þá fóru þeir að trúa því að þarna væru fundin fræði sem vissu upp á hár hvað hver ætti að hafa í kaup og gætu útilok- að mína duttlunga og allskonar tilfinninga- semi og fjölskyldulaumukommúnisma. Blámundur barði upp á og sagðist þurfa kauphækkun. Af hverju? spurði ég. Vegna þess, sagði hann, að það er ég sem vinn verkin, juða og puða. Bræður mínir sitja bara á rassgatinu á skrifstofum og kjafta í síma og eru ekki við meðan ég hamast eins og þræll. Þú hefur mikið til þíns máls vinur. Þú skalt fá 2,5% og þú fengir jafnvel 3% ef ekki væru vargarnir bærður þínir og verðlagið á hunda- súrumarkaðnum. Svo kom Hvítmundur og vildi líka kjarabót. Ég er allur svo vanmetinn, sagði hann. Þarna sit ég eins og lús á milli tveggja nagla: annarsvegar er Blámundur sem er með ein- hvern verkalýðsyfirgang og gorgeir, hinsveg- ar Hámundur með sinn menntahroka og stjórnhroka og þykist allt vita. Svo fæ ég hvorki að vinna úti eins og Blámundur jaegar gott er veður né fara til útlanda fyrir firmað eins og Hámundur og þetta er ekki mannsæmandi líf. Þetta er alveg rétt hjá þér vinur, sagði ég. En það eru bara bræður þínir, þú veist, þeir verða arfavitlausir og svo er það hundasúru- sölutregðan... Svo kom Hámundur og sá var reiðastur. Ég frétti það, karl, sagði hann, að þú sért eitthvað að gauka að þessum bræðrum mín- um ef bræður mætti kalla. Það er ekki verið að hugsa um mig sem verð að dragnast með allaskonar hugsanir og áhyggjur af hunda- súrum ailan sólarhringinn. Meðan Blámund- ur þarf ekki að hugsa neitt heldur getur bara unnið í sína tíma og komið heim svo fullur af heilbrigðri þreytu að hann sofnar strax fyrir framan sjónvarpið. Og Hvítmundur getur sofnað fyrir framan tölvuna sína áður en hann fer heim. Það er svosem eftir íhalds- hrossi eins og þér að kunna ekki að meta hugvit og vísindi og ábyrgð og taugar. Eins og mælt út úr mínu hjarta, Hámundur, sagði ég. En þú veist: það er allt svo sam- tengt og verðbólgið og hundasúrumarkaðs- staðan... Ég get sagt þér eitt, sagði sonur minn Há- mundur við mig í draumnum. Það er mál til komið að þú hættir að vera stikkfrí. Ég stikkfrí? Ég sem hef fengið ykkur stað í tilverunni, og leyft ykkur að rækta hundasúr- ur og gefið ykkur kauphækkanir og forðað ykkur frá því að þið bituð hver annan á bark- ann, sagði ég. En nú fór súgur um draumsali og mér þótti sem synir mínir þrír hefðu um stund gleymt hve innilega þeir hötuðu hver annan og þeir stefndu að mér með ygglibrún og söngluðu ískyggilega: Þú hefur deilt og drottnað og haldið þér á floti sem landsföður, spilað þig ómissandi og slegið ryki í okkar augu og þóst vera eitthvað á heimsmarkaðinum og aldrei gert neitt af viti og kjaftað okkur í hel með flærðarbrosi en nú skal hausinn af, elski pápi, seint koma sumir dagar en koma þó. Synir mínir, hrópaði ég, Skaði, í örvænt- ingu, flanið ekki að neinu, hvað ætlið þið að gera þegar mín nýtur ekki lengur við? Við ætlum til Evrópu, sögðu þeir, þar sem allir hafa bestu laun. Og þá vaknaði ég. r------------------------f Við í BHMR eru lánsöm að ™ eiga félagsdóm að. Best að ná í launahækkunina. I RÓSA- GARÐINUM LIFA ÞAR FAIR EN HUGSA HÁTT Efnahagskreppan sem við blasir eftir úrskurð Félagsdóms um 4,5 prósent hækkun til há- skólamanna er... „made in Selt- jarnarnes". DV VÍSINDIN EFLA ALLA DÁÐ Mikill mannfjöldi safnaðist saman og umferðaröngþveiti myndaðist þegar fólk kom að Háskólanum til að fylgjast með þriggja miljón króna bíl keyra á stálklump. Bfllinn er gjörónýtur. D V ER ÞAÐ NÚ EKKI FULLMIKIÐ SAGT? Nú mundi öll þjóðin hlægja ef hún væri ekki dauð. D V ÁGULLÖLD GLASNOSTS Það er nægilegt að hafa bara Morgunblaðið eitt blaða. Morgunblaðið HINIR ÓSKEIKULU Það virðist vera að DV sé að missa stjóm á sér í blaðamennsk- unni. Sem betur fer gerir Morg- unblaðið það aldrei. Sama Morgunblaó LANDVÖRNIN BESTA FUNDIN Við ( fslendingar) getum aldrei gengið í Evrópubandalagið með svona stjórnmálamenn. Morgunblaðið MARX VILL BEIN UPP GRAFA Tilraun var gerð til að einoka fornleifarannsóknir hér á landi nýverið í þeim tilgangi að auðvelda fullkomnun nýrrar landnámssögu samkvæmt kenn- ingum marxískrar hugmynda- fræði. Tíminn ÉG ER VISS UM AÐ HANN ER Á MÓTI ÞEIM Jónas Jónasson hefur sínar skoðanir á hlutunum. í dag fjallar hann um drukkna ökumenn. Alþýðublaðið LOKS FÓR SÚ FJÖLSKYLDA AÐ VITKAST í stað þess að lesa lögfræði eyðir harin (J.F. Kennedy yngri) tíma sínum í að hvísla fallegum ástarorðum í eyru kvenna. Tíminn FRAM ÞJÁÐIR MENN VIÐ ÞÚSUND SKERMA! Það er ekki hægt að búa öllu lengur við yfirgang íþróttafrétta- manna ríkissjónvarpsins. Morgunblaðið 2 SÍÐA— NÝTT HELGARBLAÐ | Föstudagur 3. ágúst 1990

x

Þjóðviljinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.