Þjóðviljinn - 18.08.1990, Síða 7

Estelle Myers
í friðarheimsókn
á íslandi
Estelle trúir því að upp sé að vaxa ný kynslóð manna sem líkist í háttum æ meira höf rungum. Á myndinni má
sjá eitt hinna mörgu barna sem fæðst hafa í vatni og eyða miklum tíma í leik á sundi og kafi í vatni.
HÖFRUNGAKONAN
Estelle Myers, Höfrungakonan
svokallaða, er komin til íslands til
að ræða við alla þá sem þess
óska um hvali, og hvað þessir
íbúar hafsins geta kennt mönn-
unum. Hún hefur auk þess mik-
inn áhuga á að kynna Islending-
um kosti vatnsfæðinga og upp-
eldi barna í vatni.
- Mannskepnan getur mikið
lært af hvölum og höfrungum,
segir Estelle sem hefur ferðast
vítt og breitt um heiminn undan-
farin tíu ár og rannsakað aukin
samskipti manna og höfrunga.
Öll þessi ár hefur hún einnig bar-
ist ein síns liðs fyrir breyttum
hugsunarhætti manna. Áður en
hún steypti sér út í baráttuna fyrir
bættu lífi á jörðinni í sambýli við
höfrunga og hvali var hún í vel
launuðu starfi sem sjónvarps- og
kvikmyndagerðarmaður í New
York.
Meginkenning Estellu er sú að
maðurinn sé að þróast í skepnu
sem líkist æ meira höfrungi,
þ.e.a.s. mannskepna sem er
friðsamlegri, samvinnuþýðari og
sterkari en menn hafa áður verið.
En Estelle segir að það sem ein-
kenni börn þau sem fæðast í vatni
og eyða miklum tíma fyrstu árin í
vatni og í snertingu við hval-
skepnur sé það að þau eru algjör-
lega laus við ótta, en það er ein-
mitt óttinn sem gerir menn árás-
argjama og keppnissjúka. Mikil-
vægur þáttur í þessari þróun í
betri menn eru fæðingar í vatni:
Úr vatni í móðurkviði í vatn jarð-
arinnar, er boðskapur Höfrunga-
konunnar og fylgismanna henn-
ar.
Estelle hefur frá mörgu að
(slensk börn í snertingu við
strandaðan hval.
Höfrungakonan, Estelle Myers, telur kynni manna af íbúum hafsins, hvölum og höfrungum, geta stuðlað að
friði og hamingju á jörðinni. Mynd: Jim Smart.
segja, og blaðamaður kemst vart
að til að skjóta inn spurningum
því henni er mikið niðri fyrir.
Ekki að undra þegar tíu baráttuár
eru að baki. Til að skilja betur
hvað það er sem Estelle er að
boða sýnir hún blaðamanni 45
mínútna heimildarmynd, Ocean-
ia: The Promise of Tomorrow,
sem hún hefur unnið að síð-
astliðin níu ár.
- Ég ætla að bjóða Ríkissjón-
varpinu myndina til sýningar
þeim að kostnaðarlausu. Mér
finnst mikilvægt að íslendingar
sjái hana og skilji að það eru til
fleiri leiðir til að auðgast á
hvölum en að drepa þá eða senda
í sædýrasöfn og dýragarða. Hval-
ir og höfrungar í sædýrasöfnum
eiga sér einungis von um að lifa
einn tíunda af þeirri ævi sem
frjálsir hvalir lifa. Með öðrum
orðum; þeir láta lífið okkur til
skemmtunar! Menn mega samt
ekki misskilja mig, ég er ekki
hingað komin til að rífast við
menn eða segja þeim fyrir verk-
um. Mig langar eingöngu til að
sýna mönnum fram á að það eru
til fleiri leiðir, leiðir sem ekki ein-
göngu eru jörðinni og dýraríkinu
vinsamlegri, heldur gætu fært
mönnum meira fé í hendur en
þær leiðir sem nú eru famar. Ég
hef mikinn áhuga á að ræða við
þá menn sem stunda veiðar á há-
hyrningum til að selja þá síðan í
dýragarða og sædýrasöfn úti í
heimi. Auk þess ætla ég að tala
við ýmsa ráðamenn þjóðarinnar,
ég á stefnumót við Halldór Ás-
grímsson sjávarútvegsráðherra
og Júlíus Sólnes umhverfisráð-
herra í dag. Mig langar einnig
mikið til að hitta forseta landsins
og forsætisráðherra. Ekki er allt
upptalið enn því að meðal þess
sem ég boða, eins og áður segir,
eru vatnsfæðingar og kostir
þeirra fyrir bæði móður og barn,
ég hef hug á því að ræða við hér-
lendar ljósmæður um það mál.
Ég þekki þess mörg dæmi að
höfrungar og hvalir hafi dregið að
afskekktum stöðum um heim all-
an ótrúlegan fjölda ferðamanna,
og stuðlað að uppgangi í þorpum
þar sem annars var lítið við að
vera. Þetta á við um smábæi utan
við venjulegan ferðamanna-
straum, t.d. í Ástralíu. Fréttist af
höfrungum í sjónum utan við bæi
flykkjast menn á vettvang í
hundruða og þúsunda tali.
Boðskapur minn til manna er
sá að við eigum að taka okkur
vini okkar hvalina til fyrirmyndar
og lifa í sátt og samlyndi hvert við
annað og náttúruna. Ég steypti
mér út í þessa barátta fyrir öll
ófædd börn og verðandi mæður
þeirra. Fyrir tíu árum héldu
menn mig geggjaða, nú hefur
málstaður minn öðlast trúverð-
ugleika. Þvi til sönnunar var mér
boðið á mjög virðulega ráðstefnu
sem haldin var á vegum Aga
Khan í Genf, og myndin mín
hlaut friðarviðurkenningu Sam-
einuðu þjóðanna fyrir stuttu.
ísland hefur tækifæri til að
verða leiðandi afl í því að auka
skilning á mikilvægi friðunar
dýralífs á jörðinni, m.a. með því
að sýna jarðarbúum hvalina í sínu
náttúrulega umhverfi. Miljónir
manna um allan heim eru með-
limir í alls kyns náttúruvemdar-
samtökum og þetta fólk hefði
mikinn áhuga á því að sigla um
hafið umhverfis fsland og horfa á
hvalina sem lifa í lögsögu lands-
ins. Þetta hefur verið reynt með
góðum árangri í Marseilles, Júgó-
slavíu og á Spáni. Það merkileg-
asta er að hvalirnir virðast finna
hvort þeim er ógnað eður ei, og
þegar slíkar skoðunarferðir eru
skipulagðar og farnar virðast þeir
fúsir til samvinnu. Þeim fjölgar á
viðkomandi svæði og sýna sig oft-
ar. Þetta hefur verið mjög áber-
andi með höfrunga. Stundum
nægir að einn höfrungur taki sér
bólfestu í nágrenni strandbæjar
til að menn flykkist til hans, og þá
gerist það oft að eftir því sem
áhorfendum fjölgar fjölgar
höfrungum, sem virðast kunna
því vel að vera í snertingu við
mannskepnuna. Ende er það að
mínu mati ekki tilviljun ein að
hvalir virðast svo fúsir til að nálg-
ast manninn þrátt fyrir þær hætt-
ur sem frá honum stafa. Hvalirnir
hafa mikilvæg skilaboð að færa
okkur: Við eigum að hætta að
menga hafið, og lifa í friði.
Höfrungamir bera og með sér
þau skilaboð að við eigum að
slaka á og njóta lífsins í stað þess
j að vera streitt og árásargjörn.
j Estelle hefur meðferðis áður-
! nefnda mynd um samskipti höfr-
unga og manna, og er fús til að
j sýna hana litlum hópum og ræða
efni hennar, og önnur þau mál-
efni sem lúta að samskiptum
manna og höfmnga, og vatnsfæð-
ingum. Þeim sem hefðu áhuga á
því að hitta Höfrungakonuna er
velkomið að hringja í síma:
Gæti hvalskipaflotinn nýst [ hvalskoðunarferðir með umhverfisvern-
darsinnaða ferðamenn?
Laugardagur 18. ágúst 1990 feJÓÐVILJINN - SlÐA 7