Þjóðviljinn - 08.12.1990, Blaðsíða 9

Þjóðviljinn - 08.12.1990, Blaðsíða 9
AÐ HEiMAN UM HATIÐARNAR Skatan með Gísli Erlendsson tæknifræð- ingur og kona hans Jónína Hjartar- dóttir ætla að leggja land undir fót um jólahátíðina og dvelja á Kan- aríeyjum yfir hátíðamar. Við fórum í hópferð til Kanarí- eyja, ásamt þrettán ára dóttur okk- ar, Huldu, og annarri dóttur okkar, tengdasyni og lítilli dóttur þeirra, en þau eru eiginlega að fara í brúð- kaupsferðina, segir Gísli þegar blaðamaður fór á fjörumar við þau hjón til þess að fá að vita hvers vegna þau fæm að heiman yfir jól- in. Gísli verður fimmtugur milli jóla og nýárs, segir Jóna. Við erum nýbúin að halda brúðkaup og svo stendur ferming fyrir dyram í vor þannig að okkur þótti nóg komið af veisluhöldum á árinu og ákváð- um að fara að heiman á afmæli hans og halda upp á það erlendis. Veislukvótinn er eiginlega fúllnýttur þó að þessari afmælis- veislu sé sleppt, bætir Gísli við. En við eram alls ekki að reyna að losna við íslenskt jólahald, siður en svo, og má segja að við foram í þessa hópferð í stað þess að fara á eigin vegum, af því að við von- umst til þess að svona jólahópferð geti verið samheldnari en hópferð- ir yfirleitt, og að fólk haldi nokkuð hópinn á meðan á dvölinni stend- ur. Allir á stuttbuxum? Aðspurð um áætlanir í sam- bandi við jólahaldið sjálft, segja þau það að sjálfsögðu munu verða minna í sniðum þetta árið en ella, þó að þau muni halda vissum ís- lenskum jólasiðum. Það er ástæðulaust að bera mat með sér milli landa, segir Gísli, en ég vil síður missa af skötunni á Þorláksmessu. Við tökum með okkur nokkrar laufabrauðskökur og svolitinn hangikjötsbita ásamt skötunni, segir Jóna, og bætir við: Skatan gefúrjólalyktina. Og jólalög á snældu tökum við líka með, bætir Gísli við. Þau segja dótturina, Huldu, ekki hafa verið of hrifna af hug- myndinni fyrst i stað; hún hafi ótt- ast að jólin yrðu ekki nógu jólaleg, - allir bara á stuttbuxum. Þama er náttúrlega 24 til 25 stiga hiti að jafnaði á þessum árs- tíma svo að henni þótti ástæða til að Ieggja sérstaka áherslu á að all- ir yrðu að klæða sig uppá á að- fangadagskvöld, og nú er hún far- in að hlakka heilmikið til ferðar- innar. Til messu Jóna segir þau aldrei hafa farið svona burt um jólin fyrr, nema hvað þau hafi verið erlendis á jól- um á námsáram sínum í Noregi, - en það var öðravísi, þá var maður heima hjá sér, þó það væri ekki hér heima á íslandi. Þetta verður tilbreyting í skammdeginu, segir Gísli um ferðalagið. Þetta er svo langur tími myrkurs héma. í Noregi snjóaði í fjöll þannig að það varð aldrei al- veg eins dimmt og verður hér í skammdeginu. Jólin með öllum sínum ljósum era nauðsynleg upp- lyfting yfir vetrartímann. Jól og áramót I sól og sumaryl. Gísli Eriendsson og kona hans Jónína Hjartardóttir ásamt Huldu yngstu dóttur sinni og Rósönnu dótturdóttur sinni, ætla ásamt foreldrum Rósönnu að halda jólin á Kanaríeyjum. Þegar blaðamaður spyr hvað þau ætli að gera sér til skemmtun- ar yfir jólin, á Kanarieyjum, segja þau bæði í einu að þau muni fara til messu, þrátt fyrir það að þau séu kannski ekkert sérstaklega trú- uð. Við erum alltaf vön að fara í kirkju þegar við erum á ferðalög- mn erlendis, bæði til að skoða kirkjur og lika til að upplifa messuhald annarra þjóða, segir Gísli. Það er mjög merkilegt að sækja kaþólska messu, og hátiða- messur kaþólikka era stórar í snið- um, hátíðlegar og skrautlegar og mikil stemmning. Svo verður sjálfsagt boðið upp á ýmsar skoðunarferðir um ná- grennið, segir Jóna, en við eram samt aðallega að fara þetta til að slappa af og hafa það gott. Við verðum þama í tveimur raðhúsum, og getum þar af leið- andi haft alla okkar hentisemi. Gísli bætir við, að þar eð dóttir þeirra og tengdasonur séu að fara í brúðkaupsferðina, hafi þau ákveð- ið að fjölskyldumar byggju sín í hvora lagi í ferðinni. Annars era áreiðanlega ekki margir feður sem geta státað sig af því að fara í brúðkaupsferð með dóttur sinni, segir hann glettnis- lega. En það verður tilbreyting að fara þetta, og ef okkur líkar ekki að vera svona að heiman um jól, þá geram við það bara ekki aftur. ing Engilbert Glslason markaös- stjóri hjá Ferðaskrifstofunni Atl- antik: Mikið um einmana ein- staklinga sem vilja komast burt um hátlðarnar. Að komast burt um jólin Ferðalög um jól til útlanda, og þá sérstaklega hópferðir á suðrænar slóðir, eins og Kanarí- eyjar, hafa færst i vöxt á undan- fomum áram og margir sem taka sig upp og breyta út af hefðbundnu jólahaldi með því að fara í slíkar ferðir um hátíð- amar. Ymsar ferðaskrifstofúr selja í slíkar hópferðir og þegar leitað var upplýsinga um þær varð Engilbert Gíslason markaðs- stjóri hjá Ferðaskrifstofúnni Atlantik fyrir svöram. „Það er allur gangur á því hvers vegna fólk fer í þessar ferðir yfir hátíðamar. Nokkuð er um að litlar fjölskyldur, hjón með eitt til tvö böm taki sig upp og fari svona ferð, sumt jafnvel árlega. Oft er það þá fólk sem vinnur geysilega mikið og er í sæmilegum efnum, en notar þennan tíma til að bæta sér upp skammdegið; kúpla sig alger- lega út úr hringiðunni héma heima og eiga góðar stundir saman erlendis. Sumir era einmana einstak- lingar sem vilja komast burt um jólin, eiga kannski ekki fjöl- skyldur sem þeir geta verið hjá eða aðstæður era einhvem veg- inn þannig að þetta fólk kýs frekar að fara burt. Það kynnist öðram í hópferðunum og er inn- an um margt fólk, sem er nokk- uð sem getur verið mikils virði fyrir þetta fólk. Það er töluvert um slíkt fólk í þessum ferðum, fólk sem á ekki að neinu að hverfa héma heima. Nokkuð er um sjómenn líka, - um jólin er stærsti partur flotans í landi, og einhleypum sjómönnum finnst gjaman til- valið að bregða undir sig betri fætinum á þessum tíma, samlag- ast stórum hópi fólks af báðum kynjum og halda jól þannig. Inn fyrir jólamúrana Það er nú einhvem veginn þannig að um jólin virðast allir loka á eftir sér, fólkið hverfúr af götunum, allt er lokað og iðandi mannlífið hverfúr inn fyrir jóla- múrana. Þá er alveg tilvalið fyr- ir fólk sem er eitt á báti að fara eitthvað svona og geta verið innan um annað fólk. Eldri maður sem ég þekkti, sagði eitt sinn við mig að aldrei hefði hann trúað því að hann ætti eflir að halda jól í útlönd- um. Hann var svolítið sérlund- aður og vanafastur, en lenti eig- inlega fyrir tilviljun í svona hóp- ferð um jól. Honum fannst dá- samlegt að borða hangikjöt í sumarblíðunni og upplifa þessa tilbreytingu sem ferðin var hon- um.“ Aðspurður hvort það sé svipaður fjöldi ár eftir ár sem fer í þessar ferðir, segir Engilbert að nokkur tröppugangur sé á því. „Ég held reyndar ekki að fyrir því sé nein ein ástæða, hvort margir fara þetta árið og færri hitt, en þó má ætla að íjár- hagslegar ástæður hafi úrslita- áhrif hvað þetta varðar. Mér hefúr líka virst að ef peningar era í umferð i þjóðfélaginu og kaupmáttur er góður, þá sé létt- ara yfir fólki, það skellir sér bara út yfir jólin, í stað þess að hanga alltaf í sömu hjólforanum. Þá höfðar tilbreytingin meira til fólks en á tímum þegar það þarf að velta hverri krónu.“ Engilbert sagði það mjög al- gengt, allt að því fasta reglu, að fólk tæki með sér hangikjöt, og oft væra Ora grænar baunir með í for líka. „Mörgum finnst engin jól vera, ef þeir fá ekki hangikjöt með grænum baunum og hvítri sósu um jólin. Þó það borði ijúpu, eða einhveijar steikur, þá er hangikjötið alltaf eins og punkturinn yfir iið. Mikið annað held ég ekki að fólk fari með af mat, nema auðvitað fólk sem fer um jól að heimsækja ættingja hér og hvar um heiminn. Það fer með mikið af mat með sér,“ sagði Engilbert að lokum. ing ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 9

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.