Dagblaðið Vísir - DV - 22.01.1996, Blaðsíða 12

12
MÁNUDAGUR 22. JANÚAR 1996
Spurningin
Lesendur
Hvaða kosti vildir þú helst
hafa til að bera?
Þór Berndsen gluggaþvottamað-
ur: Heiðarleika.
Jónas Ólafsson ellilífeyrisþegi:
Ég hef ekkert að gera með þá.
Emilía Blöndal hárgreiðslu-
sveinn: Einlægni og vera samkvæm
sjálfri mér.
Helgi Hjartarson nemi: Heiðar-
leika og skynsemi.
Jón Þór Friðgeirsson matreiðslu-
maður: Sjálfsöryggi og ákveðni.
Aukiö líf á Vestfjarðamiöum:
Meiri fiskur -
aukinn kvóti?
Konráð Friðfinnsson skrifar:
Nú er Eyjólfur að hressast, segja
margir þeirra sem vilja meina að
þorskunum í sjónum hafi nú fjölgað
svo mjög að óhætt ætti að vera að
auka aflakvótann. Líkt og menn
ugglaust vita, þá hefur ekki verið
veitt minna af þeim gula í mörg
undanfarin ár. Ég tel að menn þurfi
að fara allmörg ár aftur í tímann til
að finna hliðstæðu í þorskveiðum
landsmanna.
í dag virðist svo vera að einhver
breyting sé að verða á þessum hlut-
um. Nýverið sendu nokkrir togara-
skipstjórar út þá yfirlýsingu að nóg
væri af lífsbjörginni út af Vestfjörð-
um um þessar mundir. Einnig kom
fram að þeir hefðu ekki séð jafn góð-
ar lóðningar á svæðinu um langa
hríð. Sem eru jú vissulega góð tíð-
indi ef sönn reynast. Þorskurinn sé
loks farinn að ganga í verulegum
mæli á Halanum, þessari gömlu,
hefðbundnu veiðislóð.
Hafrannsóknastofnunin fékk auð-
vitað pata af yfirlýsingum skipstjór-
anna og sendi við fyrsta tækifæri
skip á staðinn til að sannreyna sjálf
orð þessara manna. - Og viti menn
- hún tók að vissu leyti undir þessa
yfirlýsingu, þótt stofnunin þurfi
auðvitað að gera ítarlegri könnun
áður en óhætt er að gefa út afdrátt-
arlausa umsögn um hvort unnt sé
að auka ásóknina í stofninn.
Þetta skyndilega lífsmark á Hala-
Er hægt að festa einhverja ákveðna tölu, t.d. 300 þús. tonn á ársgrundvelli
til 5 eða 10 ára? spyr Konráð í bréfinu.
miðum þarf sem sé ekki að þýða hið
sama og meiri eða stóraukinn
kvóta, þótt menn voni að sú verði
raunin. Til heilla fyrir land og lýð.
Menn í ráðuneytunum segja að frið-
unin sé farin að skila sér og nú sjái
menn fram á bjartari tíma. En
hvemig hyggjast þá menn notfæra
sér þetta í framtíðinni? Hvar ætla
þeir að secja mörkin?
Ef ofveiði er ástæða þess að minni
þorskafli barst á land er ljóst að of
mikið var tekið. Er nú kannski
kominn tími til að festa þarna ein-
hverja ákveðna tölu, segjum 300
þúsund tonn á ársgrundvelli, til
reynslu næstu 5 eða 10 árin? - Mín
skoðun er alténd sú að þannig sé
veiðunum í raun best stjórnað, en
vera ekki sífellt að hringla með
heildarmagnið milli ára.
Mótorsmiðjan - félags-
skapur með fræðslu
Steingrímur Sigurðsson skrifar:
Sem foreldri unglings sem stundað
hefur Mótorsmiðjuna um alllangt
skeið vil ég mótmæla frétt sem birt-
ist í DV 17. janúar sl. þar sem sagt er
að unglingar sem þangað fara hafi
þegar lent í vímuefnaneyslu. Þetta er
alls ekki rétt. Ég á 14 ára gamlan son
sem notar hvorki né hefur notað
flkniefni og fer þangað oft vegna
áhuga á mótorhjólum og flestu sem
þeim við kemur.
Hann hefur haft mjög gott af og
gaman af þeirri starfsemi sem þama
fer fram. Þar umgengst hann sína fé-
laga og vini sem hafa sömu áhuga-
mál, þ.e. mótorhjól, án þess að þeir
hafi átt við vímuefnavanda að stríða.
Þama er þeim einnig kennd meðferð
mótorhjóla og hvernig gera eigi við
þau ásamt mörgu öðru. Þeir hafa
einnig haft þama aðstöðu fyrir hjól-
in sín endurgjaldslaust.
Umsjónarmenn Mótorsmiðjunnar
standa reglulega fyrir útilegum, þar
sem hjólin eru höfð meðferðis. Það
eru svokölluð „pizzakvöld" og það er
horft á video, og svo eru einstöku
sinnum haldin böll. - Mér finnst gott
að vita að sonur minn og félagar
hans skemmti sér í félagsskap á veg-
um Mótorsmiðjunnar, þar sem þeir
jafnframt fá fræðslu frá umsjónar-
mönnum um ýmislegt er varðar
vímuefna- og áfengismál, umferðar-
mál, notkun vélknúinna ökutækja og
margt fleira, sem getur ekki verið
annað en fræðandi og uppbyggjandi
fyrir unglinga, sem eru að mótast og
þroskast. - Ég vil að lokum þakka
umsjónarmönnum fyrir gott starf. -
Áfram, Mótorsmiðjan!
Skattlagning fjármagnstekna
Ríkissjóður gæfi þurft að fjármagna innlausnir spariskírteina ríkissjóðs með
erlendri lántöku, segir bréfritari m.a.
B.G. skrifar:
Heyrst hefur að nefnd, sem fjár-
málaráðherra skipaði til þess að
gera tillögur um skattlagningu fjár-
magnstekna, ætli að gera tillögu um
10% skatt á alla vexti utan lífeyris-
sjóða.
Hér er um mjög háan raunvaxta-
skatt að ræða, þar sem skatturinn á
að leggjast bæði á raunvexti og verð-
bætur. - Þessi nýi og hái skattur
hlýtur að hækka alla vexti í landinu
og stuðla að fjármagnsflótta úr landi.
Stór spariskírteinaflokkur kemur
til innlausnar 1. febrúar næstkom-
andi, að andvirði um 9 milljarðar
króna. Sé það ætlun ríkisstjómar-
innar að skattleggja vexti spariskír-
teina með 10% nafnvaxtaskatti er
alls ekki víst að sparifjáreigendur
kaupi ný skírteini í stað þeirra sem
losna.
Ríkissjóður gæti því þurft að fjár-
magna innlausnir spariskírteina rík-
issjóðs með erlendri lántöku, en eins
og kunnugt er eru erlendar skuldir
þjóðarinnar nú þegar komnar á
hættulegt stig, og því engan veginn á
bætandi.
Stjórnmálamenn sem ætla sér að
verða húskarlar kommúnista í
verkalýðshreyfingunni og stuðla að
skattlagningur vaxtatekna geta varla
gert ráð fyrir atkvæðum sparifjáreig-
enda í næstu alþingiskosningum. En
þær gætu orðið miklu fyrr en fólk
órar fyrir í dag.
DV
Sóknarnefnd á
villigötum
Brynjólfur skrifar:
Margir eru orðnir langeygir eftir
skynsamlegum viðbrögðum sókn-
arnefndar Langholtskirkju í deil-
um prests og organistans. Hvem-
ig datt t.d. sóknarnefndinni að
gefa organistanum leyfi fyrir
eina umfangsmestu kirkjuhátíð-
ina, jólin? Og sömu sóknarnefnd
að taka svo við organistanum
eins og ekkert sé í janúar og segja
þá við prestinn: Ja, þér stendur
ekkert annað til boða núna en
sami organisti! Maður er farinn
að halda að sóknarnefndin sé að
fela eitthvað, og það eitthvað allt
annað. Mér finnst sóknarnefhdin
vera á verulegum villigötum.
Reykjavík nýti
raforkuna
Smári skrifar:
Nóg er nú komið af því að niður-
greiða raforkuverð til lands-
byggðarinnar. Nú ætti Reykjavík-
urborg að gera gangskör að því
að nýta raforkuna með öðmm og
víðtækari hætti með tilkomu
meiri raforkuvinnslu á Nesjavöll-
um. Hér á ég við að rafvæða sam-
göngukerfið innan borgarmar-
kanna með rafknúnum strætis-
vögnum líkt og svo margar er-
lendar borgir gera sem nota þó
miklu dýrari orku en við höfum
hér.
Billeg beita hjá
Dagsbrún
Ámi hringdi:
Mér fannst það vera nokkuð
biHeg beita sem A-listinn við-
hafði í stjómarkjöri Dagsbrúnar
þegar hann auglýsti að Halldór
Björnsson frambjóðandi til for-
manns myndi hætta eftir tvö ár
næði hann kjöri. Út úr þessu las
ég þetta: Ég veit að sumir eru óá-
nægðir með að ég skuli vera í
kjöri en ég lofa að fara fljótt, bara
ef þið kjósið listann okkar núna.
Verktaka á
Keflavíkur-
flugvelli
Bjarni Ólafsson skrifar:
Það er mjög eðlilegt að Banda-
ríkjamenn knýi á um breytingar
á verktöku fyrir vamarliðið á
Keflavikurflugvelii. Þeir eru óá-
nægðir með of háa reikninga, of
mikinn kostnað við samninga og
undirbúning verkefna, og að
launahækkanir til íslenskra
starfsmanna séu ekki áætlaðar í
samningum, sem svo aftur setur
verktaka ekki skorður um óend-
anlegar hækkanir. Krafan um út-
boð á vellinum þýðir að einka-
réttur Aðalverktaka og Keflavík-
urverktaka er afhuminn. Þessar
breytingar geta komið til fram-
kvæmda án maraþonviðræðna
við ríkisvaldið.
Góð dvöl á
sjúkrahótelinu
Regína Thorarensen skrifar:
Á Sjúkrahóteli Rauða kross ís-
lands aö Rauðarárstíg 18 í
Reykjavík eru 28 pláss en mættu
vera miklu fleiri vegna mikillar
aðsóknar og komast þar ekki
nærri allir að sem þyrftu þess
með. Ég hef dvalið á sjúkrahótel-
inu frá 10. janúar sl. og hef feng-
ið þá bestu þjónustu sem hugsan-
leg er. Forstöðukonan, Sigfríð Há-
konardóttir, og starfsstúlkur all-
ar eiga mikiö lof skilið fyrir
hjálpsemi og ljúf- mennsku. Vinir
mínir í eldhúsinu, Bjarki og Ás-
geir, eru prýðiskokkar og hjá
þeim hef ég fengið þá bestu tertu
sem ég hef smakkað. Ég færi hót-
elstjóranum, Guðríði Halldórs-
dóttur, og Rauða krossi íslands
þakkir fyrir velvilja og alúð.