Dagblaðið Vísir - DV - 28.02.1997, Blaðsíða 3

Dagblaðið Vísir - DV - 28.02.1997, Blaðsíða 3
JL^'V' FÖSTUDAGUR 28. FEBRÚAR 1997 nlist HLJÓMPLpTU mam Hermes - Súkkulaði og kók: Einfalt og hrátt ★★★ Eins og flestum er kunnugt var geysimikil hljómplötuút- gáfa fyrir jólin og voru titlarnir taldir í hundruðum. Eins og gefur að skiija þegar svo mikið er gefið út þá verða alltaf ein- hverjar plötur útundan. Sumar eiga það skilið en öðrum hefði átt að gefa meira gaum. Ein slík er Súkkulaði og kók en fyrir henni er skrifaður Hermes. Lít- ið fær hlustandinn að vita hver Hermes er. Ekkert æviágrip eða nánari skýring á nafhinu er að I finna í lesmáli en þegar nánar er skoðað kemur í ljós að rétthafi á lögunum, sem öll eru frumsamin, er Hermann Stefánsson og verður að álíta að Hermes sé listamannsnafn hans. En hver sem Hermes er þá er plata Hermesar, Súkkulaði og kók, hin skemmtilegasta hlustun. Lögin eru hrá og einfóld, allt frá blús yfir í kántrí, kannski helst til mikið ferðalag í stefiium. Ég hefði til að mynda viljað heyra fleiri blúsa á borð við titillagið Súkkulaði og kók en á móti kemur góður húmor í sumum lögum og er vert í því sambandi að benda á On the Praire, sem er búið til úr laglínum úr þekktum kántrílögum og kemur strax í byrjun upp í hugann Sixteen Tons. Ekki er mikið verið að pæla i tækninni, kassagitarinn og einfóld raddsetning einkenna plötuna og gefa henni þann heildarsvip sem lög- in sjálf gefa ekki. Aðall plötunnar eru textarnir sem margir hverjir eru sérlega vel smíðaðir og allir eiga þeir það sameiginlegt að vera efnis- miklir. Húmorinn er í hávegum hafður í textum ásamt skemmtilegri I sjálfsgagnrýni og á einstaka stað er kafað af alvöru í heimspólitíkina. Súkkulaði og kók er plata sem kemur á óvart, er alls ekki gallalaus en ágæt hlustun. Hilmar Karlsson Grípandi rokk: I Reef-Glow ★★★ Hljómsveitin Reef hefúr á stuttum tíma náð nafnþekk- ingu útvarpshlustenda með lagi sínu Place your Hands. Hljómsveitin spilar rokk af gamla skólanum og mætti jafn- vel líkja þeim að hluta við Roll- ing Stones hvað varðar laglínu- gerð. Rokkið sem hljómsveitin spilar er laust við tilgerð, lag- línur eru grípandi og tölvur . eru látnar vera við upptökum- ' ar. í staðinn fær hlustandinn þéttan hljóðfæraleik beint í æð, þar sem gömlu rokkhljóðfærin; I bassi, gítar, trommur og píanó hljóma taktfast undir rifrödduðum, groddalegum og gröðum söng Gary Stringer. Þetta er partýplata af bestu gerð, róleg lög og allt. Það hefúr vantað þessa tegund tónlistar inn á ( markaðinn. Það fer kannski ekki mikið fyrir frumlegheitum, en lög og laglínur eru ekki stolin frá fyrrum meisturum rokksins. Um leið ná þeir þessum gamla hljómi sem rokkunnandinn féll fyrir á sínum tíma. Sér- staklega tekst Reef vel til í lögunum Summers in Bloom, hinu blúss- legna I Would Have Left You, Lately Stomping, hinu ómþýða Consider- ation, Dont You Like og Lullaby. Þegar allt er síðan samantekið kemur platan einstaklega vel út fyrir gamla rokkið og þar af leiðandi nýjan að- dáendahóp þess. Ef Reef nær að halda úti þessari grípandi sköpunar- gleði er tfl einhvers að hlakka í rokkheimi næstu ára. Einfalt og gríp- andi. Ekki meistaraverk - bara gott. Guðjón Bergmann Snilldarsamsuða: 1 Lamb-Lamb ★★★★ Dúettinn Lamb tekur stórstíg | samsuðuskref á sinni fyrstu plötu. Saman standa söngkonan Louise og tölvusniflingurinn , Andy að þessum andstæðu- ' kennda dúett sem blandar sam- an ómstríðum laglinum og takt- sveiflum sem eiga ekki margan sinn líkan. Það eru þessar and- stæður sem gera tónlist Lamb eftirtektarverða. Undirtónn Andy ætti vel heima í danstón- listargeiranum, nema hvað gest- ir gólfsins myndu líklega hreyfa sig frekar hægt. Hann virðist hrifrnn af breakbeat- og drumbass-töktunum vinsælu, auk þess sem aft- urábak-trommueffectinn er óspart notaður. Trommutakturinn býr til | ákveðin stíganda í lögum Lamb sem er síðan brotin upp með rólyndum laglinum, strengjum, flautum og frekar þunnum bassahljómi. Sérstak- lega ættu hlustendur að taka vel eftir taktnotkuninni í laginu Cotton WoolÁ. Söngur Louise minnir einstaka sinnum á söng forsprakka Cran- berries, en í heild heldur hún hlustandanum föngnum með döprum og fallegum laglínum. Textamir virðast falla inn á heimspekisvið, íjalla einfaldlega um lífið og tflveruna, ástir og örlög. ( Lamb fer ótroðnar slóðir með þessari snilldarsamsuðu og úr verður plata sem heiðrar þau jafht og þá sem á þau hlusta. Takið eftir! Hér er á ferðinni dúett sem á framtíðina fyrir sér ef þau halda áfram tilrauna- starfseminni. Guðjón Bergmann daöi og HóU Glitrokkhetjur áttunda áratug- arins í hljómsveitinni Sweet koma ekki oftar saman til að endurvekja gamla og löngu horfha frægð. Bri- an Connolly, söhgvari og aðalmað- ur Sweet, lést á dögunum úr nýmabilun eftir að hafa fengið hjartaáfall. Frægðarsól Sweet skein skærast á fyrri hluta áttunda áratugarins. Á þeim tima var framsækið rokk og þungarokk sömuleiðis að sækja í sig veðrið. Þótt Sweet hafi látið töluvert meira til sín taka á listum yfir vinsælustu lögin hveiju sinni en til að mynda Led Zeppelin, Deep Purple, Black Sabbath og fleiri nutu hinar síðamefndu ætíð meira álits tónlistarunnenda. Sweet höfðaði einnig fyrst og fremst til unglinga og keppti á rokkaða poppmarkaðinum við Slade, Nazareth, Gary Glitter, Suzi Quatro, Paper Lace og fleiri slíka. Hljómsveitin Sweet nefndist fyrst í stað Sweetshop og var stofn- uð 1968. Þremur árum síðar þegar hljómsveitin kom sínu fyrsta lagi á vinsældalista hafði nafnið verið stytt. Lagið nefndist Funny Funny og náði þrettánda sæti breska vin- sældarlistans. Síðar sama ár var vinsældunum fylgt eftir með öðru lagi, Co-Co, sem einnig gekk mjög vel. Síðan ráku smellirnir hver annan og árið 1973 flutti Sweet lag ársins í Bretlandi, lagið Block- burster. Ballroom Blitz og Hell Raiser náðu því einnig að verða meðal 25 vinsælustu laga ársins þar í landi. Lykillinn að velgengni Sweet var fyrst og fremst sá að laga- og textasmiðimir Nicky Chinn og Mike Chapman sáu þeim fyrir efni. Þá var mikið kapp lagt á að fjórmenningamir í hljómsveitinni klæddust framúrstefnulega á sviði, í anda glitrokksins svo- neftida sem David Bowie átti stór- an hlut í að skapa. Hljómsveitin var ekki einasta gríðarlega vinsæl í heimalandinu, Bretlandi, heldur einnig í Þýskalandi og þá herjaði hún einnig með góðum árangri í Bandaríkjunum. Talið er að Sweet hafi selt fimmtíu milljón litlar plötur og stórar á ferlinum. Halla fór undan fæti hjá Sweet nokkm eftir að lagahöfúndarnir Chinn og Chapman vom reknir. Fjórmenningarnir hugðust sjálfir annast það hlutverk, meðal annars til að koma metnaðarfyllri lögum á plötur sínar en áður. Þá þótti þeim einnig að höfúndamir bæm full mikið úr býtum þar eð það var jú hljómsveitin sem var vinsæl en ekki þeir. Nokkur lög sem liðs- menn Sweet sömdu sjáifir urðu vinsæl, svo sem Fox on the Run, Lies in your Eyes, Love is Like Oxygen og fleiri. En árið 1979 gafst Brian Connolly upp á samstarfinu við félaga sína og hóf einherjaferil sem skilaði engum árangri. Siðar stofhaði hann hljómsveitina The New Sweet sem þótti ekki rísa undir nafhi. Þegar Sweet var á hátindi frægðarinnar þótti fjórmenning- unum, og þó sér í lagi Brian Connolly söngvara, tilheyra að lifa hinu ljúfa lífi til fullnustu. Hann þótti fara mikinn í samkvæmislíf- inu beggja vegna Atlantsála og sást oft í fylgd með samkvæmis- ljóninu og trommuleikaranum Keith Moon úr Who. Svo fór að óhófleg áfengisneysla til margra ára tók sinn toll. Connolly fékk tvívegis hjartaáfall árið 1981 og þegar hann var að ná sér eftir hið síðara herma fregnir að hjarta hans hafi stöðvast að minnsta kosti sex sinnum. Söngvarinn náði sér aldrei á strik eftir þessi veik- indi. Hann gat því ekki verið með Hljómsveitin Sweet á hátindi frægðar sinnar. þegar Sweet var endurreist árið 1989 og hljóðritaði plötuna Live at Marquee. Brian Connolly fékk enn eitt hjartaslagið í janúar. Hann út- skrifaði sig sjálfur af sjúkrahúsi viku síðar en hafði ekki verið heima nema í nokkra daga þegar hann var lagður inn að nýju, - og þá í síðasta sinn. Hann lést sem fyrr sagði af nýmabilun. Samantekt: ÁT Golden Globe verðlauna- hafanum Madonnu hefur greinilega likað vel að gera mynd um fasistakvendiö Evitu Peron því hún hefur tekið tilboði um að leika að- alhlutverkið með Gabriel Byme (úr Talking Heads en hann verður einnig fram- kvæmdastjóri myndarinnar) um mexikósku byltingakon- una og Ijósmyndarann Tinu Modotti. Hún starfaöi aö bylt- ingu og ljósmyndun í Mexíkó og Evrópu á Qórða og fimmta áratug þessarar aldar. Byrne mun leika elskhugá Modotti, Vittorio Vidale. Gamli rokk- arinn Mick Jagger er fram- leiðandi myndarinnar. -JHÞ

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.