Dagblaðið Vísir - DV - 08.09.2000, Qupperneq 8

Kvikinyndin Islonski diaumurinn vai liumsýnd i gær
og þai ma berja augum lýöraaöisallið Jón Gnarr
i sínu lyrsla kvikmyndalilutverki. Manninn þail ekki
að kynna en Héðinn Halldórsson hitti Jón ylii
kallibolla á Boiginni og i hispurslausri frásögn
segii hann frá frægðínni. loilíð og framtíð, kven
lyiiilitningu, kvikmyndahlulveikinu og lilinu
sjallu, auk eigin samlíkingar við Andrés önd.
Jón Gnarr
Jón hefur mörg jám í eldinum
sem endranær en tekur sér þó tíma
í stutt spjall með blaðamanni. Auk
þess að vera í Tvíhöfða á Radío-X
alla virka daga er Jón í „Ég var
einu sinni nörd“ í Iðnó og sýning-
um á „Panodil fyrir tvo“ sem eru
að hefjast aftur og Jón þýddi og stað-
færði. Þá er væntanlegur nýr diskur
frá Tvíhöfða sem kemur líklega út
um miðjan nóvember. Félagamir
eru þessa dagana að leggja línurnar
fyrir tónlistarstefnuna. Eins er
næsta Fóstbræðrasería í vinnslu
en hún verður sýnd á næsta ári.
Tökur á íslenska draumnum fóru
hins vegar fram í fyrrasumar en
þetta er fyrsta kvikmyndahlutverk
Jóns. Hann segir það stórt aukahlut-
verk og er hógværðin uppmáluð...
„Persónan mín heitir Valli en
sagan fjallar um Tóta sem er aðal-
söguhetjan. Hann kemst yfir um-
boð fyrir búlgarskar sígarettur, sel-
ur þær og verður ríkur á því.
Myndin er um ósigra og sigra Tóta
í lífrnu og Valli er besti vinur hans.
Myndin er gerð þannig að ekki er
fylgt ákveðnum díalóg heldur
máttu leikarar búa hann til og
skapa senur sjálfir. Ég er búinn að
sjá myndina grófklippta og óhljóð-
setta og líst vel á hana. Hún er
mjög góð og ég hélt athygli allan
tímann."
Ertu kannski sjálfur aö vinna að
kvikmyndahandriti?
„Ég hef einhvem tímann verið
að því. Það er eitthvað sem mig
langar tO að gera og stefni að. Það
er ekki auðvelt, ég hef prófað það
og það tekur langan tíma. Ég hef
ýmsar hugmyndir sem mig langar
að útfæra. Kvikmyndin er
skemmtilegur vettvangur. Formið
sjálft er áskorun.“
Músík í maganum
Jón segir væntanlegan disk ekki
frábrugðinn fyrri diskunmn heldur
veröi þetta ntiagangstónJist eins og
þeir hafi verið með. Félagarnir eru
ekki byrjaðir að raöa niður á
diskinn en eru að velja og hafna
efni. Engu að síður virðast þeir
vera undir miklum áhrifum af
R&B-tónlist eins og heyra má í
laginu Miss my Bitch sem blaða-
maður spyr út i.
„Engin tónlist er okkur óviðkom-
andi. Við ætlum jafnvel að gera
pönldag. Textinn í Miss my Bitch
er i ráuninni öfugmæli; einhver sér
á eftir einhverjum sem er honum
ekki mikils virði nema til eins.
Okkur hefur verið mjög hugleikin
þessi frábæra kvenfyrirlitning í
dægurlagamenningunni: „Ég vil
aðeins vera með þér þessa einu
nótt“ þar sem allt gengur út á það
að komast yfir stelpur og hafa kyn-
ferðismök við þær og að það sé
inntakiö í samskiptum við konur.
Lagið okkar er kvenfyrirlitning í
tíunda veldi en samt á einlægan og
fallegan hátt.“
Fjórir tímar á dag
Slettist oft upp á vinskapinn?
„Já, það hefur mörgum sinnum
gerst. Við höfum unnið saman í tiu
ár og það hefur gengið á ýmsu. Við
hittumst aldrei fyrir utan vinnu.
Svo kemur að því að við verðum
miklir óvinir."
Jón er búinn að vera í bransan-
um í 10 ár. Nokkur ár í útvarpi eru
að baki, fjórar Fóstbrœðraseríur,
tveir geisladiskar og ótal smœrri
verkefni. Honum finnst alltaf mest
gaman fyrst í nýju verkefni en svo sé
bara gaman. Hann játar líka að oft
geri þreyta vart við sig.
„Maður gengur í gegnum hæðir
og lægðir i lifinu og vinnur alltaf
með því og þá verður þetta bara eins
og rytminn hjá manni í lífinu;
stundum er mjög gaman, stundum
ekki og oftast er maður einhvers
staðar mitt á milli. Við Sigurjón höf-
um haldið út með morgunþátt leng-
ur en nokkrir aðrir hafa gert. Við
erum með 4 klst. á hverjum degi og
það mundum við aldrei geta gert ef
samstarfið væri ekki svona gott.“
Berrassaðan keisara...
Taliö berst að útvarpsmálum og
stefnu Tvihöfða i leitinni að sann-
leikanum. Allir landsmenn vita að
Fínn miðill fékk lögbann á þá fé-
laga sem síðar var hnekkt í hér-
aðsdómi og loks dæmt Tvíhöfða í
vil í Hæstarétti. Þeir eru nú laus-
ir allra mála og skilorðsbundinn
dómur sem þeir hlutu fyrir truflun
á friðhelgi Alþingis er nýlega
runninn út. Tvihöfði er nú á Rad-
íó-X og Sigurjóni og Jóni er ekkert
heilagt. Jón segir reyndar að
heilagar beljur séu til þess að
gera grín að þeim.
Sendi börnin til Pengs
„Málið með Fínum miðli var fln
auglýsing fyrir okkur, við fengum
ókeypis auglýsingar fyrir milljónir,
komumst í fréttatímana og það var
ómetanlegt. Ég er mjög ánægður
með það. Nú höfum við frjálsar
hendur og erum að fikra okkur
áfram. Við ætluðum að gera eitt-
hvað við Li Peng en hættum við
það. Ég var hræddur um að óeirðir
brytust út á Austurvelli og fór því
ekki sjálfur en sendi bömin mín.
Ef það er eitthvað sem má ekki
gera grín að þá er það fallvalt og
bíöur eftir að láta hæðast að sér.
Það er óheiðarlegt ef ekki má gera
grín að manni vegna þess að hann
á mikinn pening, gegnir embætti
eða hefur völd. Grín er einhver já-
kvæðasta gagnrýni sem fólk getur
fengið. Ég sé fyrirbæri eins og Tvi-
höfða sem lýðræðisafl, nauðsyn-
legt i samfélagi manna til að geta
horft í spéspegilinn. Það er okkar
stefna og eðli að hæðast að yfir-
borðsmennsku og tvískinnungi og
við munum halda því áfram. Við
höfum sterka réttlætiskennd. Sum
mál eru svo götótt að hægt er að
hæða þau á alla vegu. Þetta er eins
og Nýju fötin keisarans. Þegar
keisarinn labbaði um göturnar
berrassaður var það bamið sem sá
og sagði að keisarinn væri allsber.
Bamið er Tvíhöfði. Ef við sjáum
berrassaða keisara hium við á þá.“
Víðförull Volvokall
Jón hefur komið víða við og
starfað við ýmislegt. Þannig var
hann í Hampiðjunni í hálfan dag,
hjá Plastos í klukkutíma, 10 mín-
útur í byggingavinnu og hálftíma
sem línumaður. Þá var hann leigu-
bílstjóri nr. 198 hjá Bæjarleiðum,
næturvörður á Kópavogshæli og
grjóthleðslukarl í Grindavík. Jón
átti líka mjög erfitt uppdráttar i
skóla, var sifellt barinn og segir
það hafa verið leiðinlegan fylgifisk
náms sem hafi slegið á námsáhug-
ann.
Spítalarnir bestir
„Ég hef unnið mest á spítölun-
um, geðdeildunum. Að vera nætur-
vörður á geðdeild er besta vinna
sem til er. Spjalla við eitthvert fólk
sem er uppfullt af æðislegum hug-
myndum og svo sofnar það og þá
fer maður bara að lesa. Það er
vinna sem hentar mér, að fá borg-
að en gera ekki neitt. Svo vann ég
í Volvo-verksmiðjunum í Svíþjóð.
Það er Thorslanda sem er stærsta
verksmiðja á Norðurlöndum. Ég
setti vinstri hurðir á 740 Volvo. Ég
vann mig upp og mátti líka setja
svona fronta á þá, ég var farinn að
vinna það hratt, sko.“
Nú er Jón á réttri hillu. Einkalífi
sínu heldur hann fyrir sig og segir
reyndar aö líf sitt hafi verið ein
harmsaga...
„Ég tjái mig ekki mikið um mitt
persónulega líf. Ég á þijú böm og
þau eru fin. Mér finnst reyndar
mjög gaman að heyra hvað fólki
finnst um mig því oft er ég talinn
geðveikur. Mitt líf hefur ekki verið
merkilegt, reyndar frekar ömur-
legt; ein þrautaganga."
Andrés önd er Jón Gnarr
Geturöu lýst þínum karakter í
fáum orðum?
„Andrés önd. Það er ég. Andrés
þarf að kaupa jólagjafir handa
Ripp, Rapp og Rupp en á engan
pening og þarf að vinna í sápuverk-
smiðjunni fyrir smánarlaun.“
Svo er Andrésina þarna ein-
hvers staðar...
„Já, Andrésína er þama með
sínar kröfur og Andrés reynir að
gera henni til geðs líka. Sjaldnast
stendur hann undir þeim kröfum
en er oftast fyrirgefið því hann
meinar vel og er að reyna. Svo
endar þetta á því að færibandið fer
alltof hratt og sápustykkin hlaðast
upp og verksmiðjan springur.
Froða flæðir yfir Andabæ og sag-
an endar á því að allir bæjarbúar
hlaupa á eftir Andrési með barefli
og hann er að fara til Fjarskanist-
an eða Langtbortistan. Ætli fari
eltki svona fyrir mér, ég verði
bara krossfestur.
Ég hef alltaf upplifað mig í gegn-
um Andrés önd og finn til sterkrar
samkenndar með honum. Mér
finnst gaman að fá fólk til að lilæja
og mér að gleðja fólk. Ég fæ mest
út úr því í lífinu, ég reyni ég að ná
til þess og hafa áhrif á það til góðs.
Ég er skemmtilegur strákur en
ekkert alltaf skemmtilegur, reyni
það heldur ekki. Ég er stundum of-
boðslega leiðinlegur og allir sem
þekkja mig hafa sannreynt það.“
Dóra plummar sig
Jón klárar kaffió og blaðamaður
spyr hvort honum finnist hann vera
frœgur á íslenskan mœlikvarða.
„Já, ég er það. Það er bara svo
kjánalegt að tala um frægð á ís-
landi því það þarf ekki mikið til að
vera frægur hér. ísland er þannig
land að allir sem eru að gera eitt-
hvað og gera það nógu lengi eða
nógu áberandi verða frægir. Það er
hallærislegt. Dóra Tákefusa er t.d.
ofsalega fræg. Hvað gerir Dóra?
Hún er bara ein af þessum asísku
konum sem hafa plummað sig vel.“
Áttu þér einhverja fyrirmynd í
leiklist?
„Enga ákveðna, nei, en ég hef
sótt margt til leikara sem hafa haft
áhrif á mig. Ég verð mjög heillaður
þegar ég sé leikara gera eitthvað
sem ég held ég geti ekki gert. Svo
er ég náttúrlega enginn leikari. Ég
upplifi mig frekar sem meira-
prófsbílstjórann Jón,“ segir Jón
sem þakkar guði velgengnina. „Án
hans væri ég eklú neitt.“
8
8. september 2000