Dagblaðið Vísir - DV - 08.09.2000, Page 12

heimasíða vikunnar
... fjöldamorðingi
en hlutfallslega við Island þá er
ég auðvitað bara smáglæpamaður
(svona gæi t.d. sem leggur í
stæði fyrir fatlaða). Auðvitað
drap ég tugi manna á sínum
tíma en Kína er stórt land og ef
þið gerðuð ykkur grein fyrir þvi
hvað Kínverjar eru margir þá
mynduð þið ekki vera að stressa
ykkur á þessu. Og ekki reyna að
halda því fram að ég sé haldinn
fordómum gagnvart minni eigin
þjóð. Ég man alveg eftir því
hvað þið hlóguð að Kínverjan-
um hans Ladda. Þá grétu marg-
ir sig í svefn í Kína skal ég ...
... segja ykkur.
Ég kom hingað til að chilla,
hitta forsetann, kikja á nýju
kærustuna hans (sem er talin
ógeðslega hot meðal þjóðarleið-
toga), prófa sérréttina á Nings og
kynna mér góifefni á dæmigerð-
um íslenskum heimOum. Ég er
hins vegar varla búinn að taka
upp úr töskunum þegar ég heyri
að menn séu eitthvað að derra
sig og skipuleggja mótmæli. Það
var ástæðan fyrir því að ég svaf
með eymatappa fyrstu nóttina
(það fylgir því ekki svo lítill há-
vaði þegar það er verið að
skjóta ...
... þetta lið).
Mér til mikillar undnmar héldu
mótmælin áfram og það var eins
og íslenski herinn væri bara
steinsofandi. Ég spurði Davið að
þessu en hann sagði mér bara að
vera ekkert að stressa mig á þessu
af því að íslendingar væru mjög
friðsamir og það væri ekkert að
óttast. Hann hlýtur að hafa mis-
skilið mig eitthvað af því að ég
var ekkert stressaður út af því.
Við skjótum ekki bara einhveija
ófriðarseggi í Kína. Við skjótum
þá sem okkur sýnist og svo borð-
um við ...
Til þess að særa ekki Davíð og
Ólaf Ragnar þá var ég ekkert að
tala um þetta meir. Ég hafði líka
svo gaman af því að heyra þá
segja mér frá íslandi og íslending-
um (sem eru að mínu viti stór-
skrýtnir). Ólafur sagði mér t.d.
frá frægri lesbíu (þessari sem er
alltaf í Séð og heyrt) sem hefði
flúið land eftir að hafa féflett
þrettán ára gamlan strák (sem
var að safna fyrir MS (Mennta-
skólann við Sund)). Hún átti líka
að hafa leigt svartri konu ibúð
sem hún átti ekkert í og látiö
hana borga hálft ár ...
... fyrir fram.
Ha, ha, ha, hí, hí, hí, nei, úps, nú
hljóma ég alveg eins og grínverjinn
hans Ladda. Og núna er þessi
lesbía orðin svo rík að hún er búin
að kaupa sjónvarpsstöð, plötuút-
gáfu og er að gera tilboð í ferða-
skrifstofu, ha, ha, ha, stórskemmti-
legt! Ég get ekki hætt að hlæja. En
það sniðugasta sem ég heyrði í
þessari hressandi ferð minni er
það hvemig íslendingar halda
kosningar næstum því á hverju
ári. Stórsniðugt, ha, ha, ha. Óg
það skýrir líka hvers vegna ís-
lendingar em svona fáir. Þeir
kjósa alltaf einhvem af eyjunni,
ha, ha, ha, mjög fyndið. Jæja, ég er farinn heim til Kina að
drepa menntamenn með skoðanir (það er eins gott að ég hitti ekki
Hannes Hólmstein í fríhöfhinni, ha, ha, ha, bang, bang). Mikið grín,
mikið gaman.
... hunda á eftir.
Til þess aö leyfilegt sé aö heimta hólkinn verö-
ur aö vera búiö aö ákveöa för og þá fyrst má
gera tilkall til hólksins. Förin getur veriö hvaöa
bílferö sem er, allt frá örstuttri skreppu í hverf-
Frumskilyröi fýrir því
aö heimta hólkinn er
Hun a ser upphaf i bandarisku samfelagi.#g hefur borist hingað rrieð bíómyndum og
að auðvelda
Ti
dátum. Nú orðið kannast margir Islendingar við „shotgun-regluna"
umfjöllunina mun shotgun hér með siwað yfir á kjarngóða íslensku sem hólkur, og vísar
til framsætis farþegamegin í bifreið. j^ogerðin að heimta hólkinn erað kalla „hólkur"
upphátt og tryggja sér þar meðjpttinn til setu í þessu þægilegasta sæti bifreiðarinnar.
Notkunin er oft bundin ýmsum^rndkvæðum. Hún getur verið breytileg milli vinahópa
og leitt til ofbeldis og annarwfeiðinda. Héðan af eru þau þó öll óþörf því hér birtast
opinberu hólksreglurnar.
imdantekningalaust hólkur. Ekki
er mælt með því að hólksreglun-
um sé beitt þegar um langferð er
að ræða, ágæt viðmiðun er ferð
innan við ein klukkustund í
akstri. Það er einfaldlega of freist-
andi að gerast hólksníðingur við
slíkar aðstæður og best að skipta
hólknum jafnt á farþega sem eftir
honum sækjast.
Hólksníðingar, deilur
og reglubrot
Hólksníðingur er sá sem heldur
svo mjög upp á framsætið að hann
er tilbúinn að breyta út af venjum
sínum og grafa undan eigin sið-
ferði til að fá notið þess. Stórir
menn hafa tilhneigingu til að ger-
ast hólksníðingar. Þeim þykir eðli-
legt að þeir hljóti hólkinn án
keppni, stærðar sinnar vegna.
Hólksníðingar eru litnir homauga
í öllum lýðræðisríkjum, jafnvel þó
þeir brjóti engar reglur með bein-
um hætti. Ótvíræðir kostir þess að
tilheyra þessum hópi eru þeir að
þú ferðast oft um í hólknum. Þrátt
fyrir sanngirni hólksreglanna
kunna að koma upp vafamál þegar
ekki liggur ljóst fyrir hver á heimt-
ingu á hólknum. Auðvelt er að út-
kljá þau með einfóldum umgangi af
fmgraleiknum Blað, skæri, steinn
eða strádrætti. Brot á reglunum
hefur í för með sér brottvísun úr
hólki umrædda ferð. ítrekuð brot,
þrætur og alvarlegri glæpir, eins
og það að neita réttmætum kröfu-
hafa um hólkinn, hafa í for með sér
fordæmingu, eigin úrsögn úr lög-
um við samfélagið.
Hólksreglumar sem hér hafa
verið kynntar eru ef til vill ekki
fullkomnar en þær bestu sem völ
er á. Hópur fólks getur hæglega
breytt þeim eða bætt við eftir
smekk. Nýjar reglur geta orðið til
eftir harðar deilur. Hið mikilvæg-
asta er þó að nýjar reglur taki ekki
gildi fyrr en eftir umrædda ferð.
Heimtið hólkinn og njótið heil en
látið ekki hólkníðslu hlaupa með
ykkur í gönur.
ur“ hátt og snjallt, svo
aö minnsta kosti einn
veröandi meöfarþega
eöa bílstjóri heyri til.
Farþegi á þá óskiptan
rétt til hólksins á meö-
an á komandi bílferö
stendur. Best er aö
beina upphrópuninni
aö eyrum bílstjóra.
Hann hefur minnstra
hagsmuna aö gæta
og stendur utan viö
keppnina.
issjoppuna tn langteroar ut tyrir Dæjarmork.
3. rggja
Utanhúss-regla. Enginn hólksglæpur er meiri en sá aö heimta
hólkinn á þriöjudegi, fyrir feröalagiö á föstudegi. Slíkt er sví-
viröilegt og vegna þess er utanhúss-reglan tilkomin. Reglan
kveöur á um aö einungis sé leyfilegt aö heimta hólkinn þegar
farþegi er utandyra og á leiö í bílinn fyrir umrædda för. Ekki i
þurfa allir farþegar aö vera komnir út til þess aö leyfilegt séfi
aö heimta hólk, en sem fýrr segir veröur einhver aö heyra til.
Sumir hafa reynt svonefnda sjónreglu, aö farþegar veröi aö
sjá bifreiöina til aö heimta hólkinn. Hún hefur hinn augljósa
ókost, aö gráöugir farþegar, svonefndir hólksníöingar, þykjast
sjá í gegnum holt og hæöir. Önnur útgáfa felur í sér ákveöin
tímamörk, aö hægt sé aö panta hólkinn meö ákveönum fyrir-
vara, t.d. 30 mínútum. Slíkt getur gengiö ágætlega en því
fylgja yfirleitt illdeilur.
4. regla
I Ijósi „utanhúss-reglunnar“ munu hólksníöingar ef til vill gripa skótau sitt,
hoppa út og heimta hólkinn í snatri. Þessi regla hefur veriö sett til höfuös at-
hæfinu og meinar berfættum farþegum aö heimta hólkinn. Farþegi skal vera
skóaöur áöur en honum er heimilt aö heimta hólkinn.
5. regla
Ef farþegi heimtar hólkinn en fer svo
aftur inn í byggingu einhverra hluta
vegna stendur hólkurinn öörum far-
þegum til boöa á ný.
7. regla
Nemi hönd farþega þegar viö hólks-
hurö áöur en aörir farþegar hafa átt-
aö sig og heimtaö hólk á sá sjálf-
krafa heimtingu á honum.
6. regla
Ef förin er ákveöin utandyra er öll-
um frjálst aö heimta hólkinn þá
þegar. Sé bifreiöin utan sjónar-
sviös má ekki heimta hólkinn fyrr
en hún er hún er komin í sjónfæri.
8. regla
Ef handhafi hólksins yfirgefur bifreiöina
um stundarsakir veröur hólkurinn laus
aftursætisfarþegum til heimtingar.
9. regla
Ef einhver farþega kýs aö sitja í bifreiöinni á
meöan aörir framkvæma verk utan hennar á
hann heimtingu á hólknum. Oft á tíöum
þurfa ekki allir aö yfirgefa bifreiöina og því
er þessi regla hagkvæm. Gallinn viö hana er
hins vegar sá aö hólksníöingar eru óþreyt-
andi í biö sinni eftir hólknum.
10. regla
Hólkur hleypur. Ef upp koma aöstæö-
ur á bílferöinni þar sem þarf aö fram-
kvæma einfalt eins manns verk er j
ágætt aö beita reglunni um aö farþegi I
í hólknum hlaupi. Til dæmis ef á aö I
sækja nýjan farþega eöa opna hliö. í I
þessu tilfelli á farþegi hólksins fullan|
rétt á aö halda sæti sínu.
Fæstir vita hvers
vegna kallað er
„shotgun" eða
hólkur. Þetta er
ævaforn siður
sem rekja má aft-
ur til daga villta
vestursins. Þegar land-
nemar og kúrekar ferðuð-
ust um gresjur Ameríku á
hestakerrum varð að hafa
varann á. Indíánar og
byssubófar gátu beðið við
næsta gil og sá sem hélt
um taumana orðið þeim
auðveld bráö. Því var
hafður honum við hlið
maður vopnaður hagla-
byssu. Af tvennu illu þótti
auðveldara starf að sitja
með hólkinn, tilbúinn að
skjóta skrælingja, og var
því keppst um það starf.
Þetta má yfirfæra á nor-
ræna víkingamenningu,
þar sem þótti frábært að
vera stafnbúi í knörrunum
sem buðu upp á ódýrustu
Dublin-feröirnar í þá
daga. Nú er yfirleitt minni
þörf á haglabyssu i fram-
sæti farartækja en reglan
um hólkinn er góð og gild
og samofin vestrænu
samfélagi.
Undantekningin
sem sannar regiuna
Þó að hólksreglurnar
hafi verið samdar með al-
gjöra sanngimi og rétt-
læti í huga geta komið
upp svo afbrigðilegar að-
stæður að undantekninga
er þörf. Ein er sú að ef
kærasta/kærasti hUstjóra
er með í för hefur við-
komandi ávallt
óskorðaða heimt-
ingu á hólknum.
Önnur kveður á
um að ef eigandi
bifreiðarinnar er
farþegi af ein-
hveijum sökum er hann
lokkanna, með myndum og um-
sögnum. Þar er samanburður á
trukkaranum, sem hlustar á Eag-
les og er að gera upp ‘70 árgerð af
Camaro, og gamla ferðadiskótek-
aranum sem á bágt með að sætta
sig við hárlos að framan en togar í
taglið tfi að rifja upp þegar hann
rótaði fyrir Toxic og lenti á fyUiríi
með Pétri Kristjáns. Hægt er að
skoða glæsUegt orðasafn, sneisa-
fuUt af hugtökum lummunnar og
klámmyndir með lummum í aðal-
hlutverki. Valin
er lumma vik-
unnar úr inn-
sendum mynd-
um og auðvelt er
að festa kaup á
ýmsum lummu-
v a r n i n g i .
Einnig má finna
fjölmargar teng-
ingar við svip-
aðar vefsíður.
Tær sniUd.
Einhver sniUingur hefur tekið
sig tU og búið tU síðu, tUeinkaða
hvítu hjólhýsahyski sem skartar
„sítt-að-aftan-hárgreiðslunni“. Það
skiptir litlu máli hvaða nafni hún
nefnist: lumma, eipkött, tékki,
snigiU, hnakkahitari, stuUi (stutt-
lcmgt) eða Bimdesliga. AUir geta
fundið eitthvað við sitt hæfi. Síðan
er hafsjór fróðleiks varðandi þessa
ódauðlegu greiðslu sem brýtur til
mergjar manngerðirnar sem bera
hinar mörgu mismunandi útgáfur
gallerisauíján
f Ó k U S 8. september 2000
8. september 2000 f Ókus