Dagblaðið Vísir - DV - 11.10.2000, Blaðsíða 2

18
MIÐVIKUDAGUR 11. OKTÓBER 2000
Skíthræddir og
sjóveikir vélsmiðir
- sem vantar konur
Micro ryðfrí sérsmíði lætur
ekki mikið yfir sér við
Dugguvoginn í Reykjavík
en þegar inn er komið verð-
ur ljóst að þar eru völundar á ferð sem
smíða allt sem hugsast getur úr rústfr-
íu stáli. Smiðjan var stofnuð fyrir
fimm árum og var áherslan fyrst og
fremst lögð á að þjóna sjávarútvegin-
um og þá einkum rækjuvinnslunni.
„Sérhæfing okkar var að smiða og
koma upp vinnslulínum í rækjuskipin
sem unnu aflann um borð og við náð-
um góðri fótfestu á þeim markaði enda
þjónuðum við kaupendum eins og
frekast var hægt. Þegar við komum
upp vinnslulínum í skipum sendum
við yfirleitt einn mann frá okkur með
í fyrsta túrinn til að vera til taks ef
eitthvað bæri út af með búnaðinn og
þetta kunnu útgerðamenn að meta,“
segja þeir Sveinn Sigurðsson og Steinn
Ámi Ásgeirsson eigendur Micro ryðfrí
sérsmíði.
Þeir félagar segja að oft hafi verið
mikið að gera þegar verið var að ljúka
verkefhum og iðulega langar vökur
enda hafi komið fyrir að búið var að
leysa landfestar skips þegar þeir klár-
uðu og komust frá borði.
„Já, já það margt sem ber við í
þessu. Einu sinni bilaði lína í einum
Samherja togaranum þar sem hann
var á veiðum út af Reykjanesinu og
auðvitað var alltof mikil fyrirhöfn að
koma með skipið i land þannig að þeir
sendu slöngubát í land til að sækja
okkur upp í Helguvik og við fórum
Hliðiö
Félagarnir í Micro smíða veglegt hlið úr ryðfríu stálifyrir sumarbústað. „Það vantar tilfmnanlega konur igreinina.
Við básiitn
Steinn Árni Ásgeirsson og Sveinn Sigurðsson, eigendur Micm, við básinn sem þeir voru
með á sjávarútvegssýningunni. DV-myndir GS
með þessari jullu út á ballarhaf í vit-
lausu veðri. Þegar við vorum komnir
að skipinu urðum við að komast um
borð með verkfæri og varahluti á bak-
inu og það var ekkert grín því jullan
hoppaði og skoppaði eins og korktappi
við hlið skipsins en um borð komumst
við. Þama um borð unnum við svo alla
nóttina drullu sjóveikir og illa haldnir,
höfðum ekki lyst á neinum mat eða
neitt. Svo var sama sagan þegar við
fórum í land, við urðum að hoppa út í
slöngubátin á réttu augnabliki, þegar
hann stóð sem hæst á öldunni, til að
lenda ekki í sjónum. Blessaður maður,
við vorum alveg skíthræddir meðan
við vorum að komast yfir i tuðruna. Á
leiðinni í land drapst á utanborðsvél-
inni og okkur rak nokkuð skart upp
undir bergið þama. Eftir marg ítrekað-
ar tlraunir við að koma vélinni í gang
kom í ljós að sá sem stýrði bátnum
hafði setið á bensíngeyminum og hann
hafði eitthvað runnið til og tekið bens-
ínslönguna úr sambandi. Við vorum
orðnir mjög óttaslegnir um líf okkar
þama og ekki síst um tækin sem við
vorum með í ferðinni. En báturinn
komst í gang og skilaði okkur á land
eftir þessa háskafór. Það var gott að
finna fast land undir fótum og láta ótt-
ann og sjóveikina líða úr sér,“ segja
þeir félagar og hlægja að minningunni
sem lengi mun lifa.
Innréttingar úr stáli
Mikill samdráttur í rækjuveiðum
leiddi til þess að fyrirtækið varð að
leita nýrra verkefna og hefur nú
haslað sér völl við innréttingasmíði
úr rústfríu stáli en slíkar innrétting-
ar eru mjög að ryðja sér til rúms um
þessar mundir einkum hjá fyrirtækj-
um og stofnunmn þó nokkuð sé um
að fólk vilji slíkar smíðainnréttingar
á heimili sín. Þeir félagar hafa tækni-
vætt sig myndarlega til að standast
þær kröfur sem gerðar eru til hinna
fjölbreyttu innanhússsmíði og em
enn að bæta kost sinn með beygjuvél
fyrir rör sem er afar fúllkomin og
verður hún sú eina sinnar tegundar
hér á landi.
„Þessi nýja vél mun skapa okkur
sérstöðu og það bíða okkar þegar
nokkur stór verkefni þegar hún verð-
ur komin. í framhaldi af þvi er lík-
legt að við þurfum að bæta við okkur
mannskap til að sinna eftirspum-
inni.“
Verkstæðis- og smiðjuvinna hefur
gjaman verið talin karlmannsverk
og fátítt að sjá konur í samfestingum
og með rafsuðuhjálma á höfði.
„Það er ekki gott að segja hvers
vegna svona lítið er af konum í málm-
iðnaði, þær eiga ekkert að þurfa að ótt-
ast okkur karlana. En það vantar til-
finnanlega konur 1 greinina.“ -GS
Stórhættuleg efni
- starfsmannastefna fyrirtækisins er góð, segir Hilmar Ævar Jóhannesson altmúiigmann
Sápugerðin Frigg hefur
fengið leyfi til að merkja
ákveðna vörutegund,
Maraþon milt þvottaduft,
með norræna umhverfismerkinu,
Hvíta svaninum. Viðurkenningin
felur í sér að varan og framleiðsla
hennar standist strangar kröfur
um umhverfismál. Frigg var fyrsta
íslenska fyrirtækið sem fékk leyfi
til að setja norræna umhverfis-
merkið á framleiðslu sína.
Öflugt starfsmannafólag
Hilmar Ævar Jóhannesson hef-
ur starfað hjá Sápugerðinni Frigg
í eitt og hálft ár. Hilmar er eins
konar „altmúligmann" í fyrirtæk-
inu og flakkar á milli starfa. „Það
er mjög gott að vinna héma því
mórallinn er góður. Við erum með
öflugt starfsmannafélag og fyrir-
tækið styður við bakið á þvi.
Ég er eiginlega í öllu og engu,“
segir Hilmar, „ég var til dæmis að
pakka klór í morgun og taka til í
portinu áðan. Það er breytilegt
hvað við pökkum miklu klór á
dag, þetta geta verið allt frá fáein-
mn kílóum upp í nokkur tonn eft-
ir þvl hver er að panta. Sundlaug-
amar fá yfirleitt 1000 kíló i einu.“
Hættuleg efni
„Sum efnin sem við erum að
vinna með eru náttúrlega þræl-
hættuleg en öryggisráðstafanir
eru góðar. Viö erum í sérstökum
vinnugöllum, með öryggishanska
og hlífðargleraugu, svo eru sérstök
efni sem brjóta niður virknina í
hættulegu efnunum við hverja
stöð. Þannig aö maður er fljótur að
þrífa sig ef maður fær eitthvað á
sig.
Um tíma var ég sérlegur duftari
hjá fyrirtækinu og sá um að búa
til þvottaduft. Duftið er sett í stóra
hrærivél og alls konar efnum bætt
út í þar til blandan er orðin rétt.“
Aðspurður segir Hilmar að hann
viti ekki hvaða efni þetta séu og að
hann hafi ekki mikinn áhuga á að
vita það. „Ég læri af þeim sem
reyndari eru og fer eftir því sem
efnafræðingamir segja. Fyrirtæk-
ið leggur mikla áherslu á umhverf-
ismál og öryggi starfsmanna
sinna. Það fer tfl dæmis nánast
ekkert til spillis hjá okkur nema
þá að það verði slys.
Fyrirtækinu er skipt í þrjár
deildir og það er gott samband á
milli þeirra, við förum til dæmis
reglulega í óvissuferðir, á bjór-
kvöld og höldum sameiginlega árs-
hátíö. Fyrirtækið hugsar vel um
okkur og tekur þátt í félagslífinu;
að mínu mati er það með mjög
góða starfsmannastefnu."
Hilmar Ævar Jóhannesson
Ég lœri af þeim sem reyndari eru og fer
eftir þvi sem efnafrœðingarnir segja.