Dagblaðið Vísir - DV - 01.03.2001, Side 12

Dagblaðið Vísir - DV - 01.03.2001, Side 12
12 FIMMTUDAGUR 1. MARS 2001 Skoðun DV Spurning dagsins Ferðu á skíði? Asgrímur Fannar Asgrímsson nemi: Nei, þaö geri ég ekki. Prófaöi einu sinni og datt mikiö. Baldvin Brynjólfsson nemi: Nei, en reyndi einhvern tíma og end- aöi illa, í gifsi. Erling Sigurðsson nemi: Já, ég fer aöallega á bretti þegar tími og færi gefst. Þórdís Helga Snæland nemi: Nei, ég held aö ég hafi fari þrisvar sinnum yfir ævina. Hulda Harðardóttir nemi: Nei, ekki neitt. Ég var hins vegar í Noregi aö læra aö detta á snjóbretti. Illugi Sigurðsson nemi: Nei, ég fer á snjóbretti. Er ekki mjög góöur en æfingin skapar meistarann. Dagfari Flugvöllur og lóð- flugtakstæknin Krístján Þórisson skrifar:_______________ í allri umræðunni um Vatnsmýrarflug- völlinn virðist ein for- senda alveg óhaggan- leg, en það er að innan- landsílug skuli taka mið af þeim flugfarkost- um sem notaðir eru akkúrat þessa stund- ina. Það er eins og sjálf- gefið í umræðunni að flugtækni sé hætt að þróast og að enda- punkturinn í þróuninni sé gamli góði Fokker- inn. Flugvöllur þarf vit- anlega að taka mið af þeim flugfarkostum sem í boði eru á hverj- um tíma, og er fyrirbærið „flugvöll- ur“ því breytilegt eftir því. Vanda- málið i umræðunni ætti því að snú- ast um flugvélarnar sjálfar og getu þeirra í framtíðinni. Min framtíðarsýn er sú að flug- farkostir framtíðarinnar muni þurfa mjög stuttar flugbrautir, eða jafnvel hefja sig til flugs og lenda á lóðréttan hátt líkt og þyrlur. Helsti munurinn á þessum farkostum og þyrlum nútímans er sá að þeir munu hafa alla eiginleika flugvéla á langflugi og standa þannig „nú- timafokkerum" langtum framar. Nú er lag að huga að þeirri þróun sem gæti orðið í flugtækni á næstu 15 árum og síðar, i stað þess að ein- blina eingöngu á þennan þreytta Fokker sem hefur þörf fyrir langa flugbraut. Þannig fáum við nýjan flöt á Vatnsmýrardeiluna sem getur sameinað sjónarmið andstæðra fylkinga á þann veg að allir megi vel við una. Ur kvikmynd Hrafns Gunnlaugssonar Gæti oröiö aö veruleika. „Nú er lag að huga að þeirri þróun sem gœti orðið í flugtækni á nœstu 15 árum og síðar, í stað þess að einblína eingöngu á þennan þreytta Fokker sem hefur þörffyrir langa flugbraut. “ Líklegt má telja að áfram muni verða til hefðbundnar flugvélar eins og þær sem við þekkjum í dag, en valmöguleikar muni aukast þegar fram líða stundir. Með því að beina flugrekstraraðilum í innanlands- flugi inn á braut nýrrar lóðflugs- tækni, t.d. með opinberum stuðn- ingi, myndi margt ávinnast. Útkom- an gæti þannig orðið háreist mið- borgarbyggð í Vatnsmýrinni sem jafnframt yrði miðstöð innanlands- flugsins. Þannig sláum við tvær flugur í einu höggi og sættum ólík sjónarmið. Að auki sparaðist bygg- ing flugvallar annars staðar, því eft- ir sem áöur gætu hefðbundnir fokkerar notast við Miðnesheiðina. Staðsetning innanlandsflugs get- ur því verið áfram á svipuðum stað og nú. Lendingarstæöin yrðu líklegast við ströndina i Skerjafirði, vestur af ylströndinni, og gera má ráð fyrir að flogið yrði út í fjörðinn og yfir sjó út frá þéttbýlinu. Ónæði af fluginu yrði með minnsta móti fyrir fólk á jörðu niðri, og flugfarþegar myndu stíga út úr farkostunum sínum enn nær miðborgarsvæði en nú. Þetta mið- borgarsvæði gæti orðið jafn stór- fenglegt því sem varpað var fram í nýlegri sjónvarpsmynd um framtíð- arsýn Reykjavíkur, einmitt vegna þess að ekkert lágflug verður yfir miðbæinn og því engin spennitreyja lengur fyrir myndarleg háhýsi. Bryggjuhverfi í Garðabæ Guðbjörg Haraldsdóttir skrifar: Þær tillögur sem fram eru komn- ar um nýtt hverfi við Amarnesvog eru ákaflega áhugaverðar og fyllsta ástæða til að líta á þær með jákvæð- um huga. Flestir sem hafa tjáð sig um málið eru ákaflega opnir gagn- vart hugmyndunum enda er með þeim brotið alveg nýtt blað í skipu- lagsmálum í Garðabæ. Garðabær þarf að geta boðið ungu fólki upp á hentugt húsnæði innan bæjarins til að missa það ekki á brott úr bæjarfélaginu. Sama þarf auðvitað að vera uppi á teningnum varðandi eldra fólk „Nú gefst Garðbæingum hins vegar kostur á að fylgja fordœmi þessu auk þess að gera Garðabœ að „hafnarbœ“ með lífi og sjarma sem því hvarvetna fylgir. “ sem hugsanlega vill komast í hús- næði sem er minna eða auðveldara í viðhaldi og án garða sem þarf að halda viö. Til alls þessa virðist vera tekið tillit í hinum nýju tillögum sem fram eru komnar um bryggju- hverfi í Garðabæ. > Kópavogur hefur verið það bæjar- félag sem hefur verið í hvað örust- um vexti á höfuðborgarsvæðinu. Garðabær hefur ekki náð að fylgja Kópavogi eftir og í Reykjavík hefur ríkt stöönun að mestu leyti eins og kunnugt er. Segja má að uppbygg- ing bryggjuhverfísins við Grafarvog sé nánast eina stórframkvæmdin í bygginga- og lóðamálum í Reykjavík sem vel hefur heppnast á síðustu árum. Nú gefst Garðbæingum hins veg- ar kostur á aö fylgja fordæmi þessu auk þess að gera Garðabæ að „hafn- arbæ“ með lifi og sjarma sem því hvarvetna fylgir. ■fllllllllli . Bændaferð í óvissuna Dagfari sá bændaferð auglýsta í Mogganum um daginn. Honum þótti ferðin girnileg og langaði að fara, en því miður er ferðin - sem fyrr segir - bændaferð. Samkvæmt auglýsingunni eiga bændumir að fá að skoða heimabæ Bitlanna og fleira skemmtilegt, svo sem Hull og Grimsby, þann stað sem drykkfelldir sjóarar hafa hingað til haft einkarétt á. Sveitirnar á að skoða, en lít- ið mun vera um fólk, vegna þess að það þorir víst ekki út fyrir hússins dyr. I sveitum Bret- lands geisar nefnilega skelfilegur faraldur sem þeir kalla sjálfir Foot and Mouth disease. En bændurnir flykkjast í bændaferðina og skal engan undra. Líf íslenska bóndans er orðið bæði innan- tómt og dapurlegt eftir stöðugan niðurskurð í landbúnaði. íslenskir bændur eru líka orðnir langþreyttir á því hvemig komið hefur verið fram við þá hérna heima. Ekkert krassandi ger- ist til sveita og enginn hefur því áhuga á lífinu þar. Það er langt síðan íslenskur landbúnaður fékk einhverja almennilega veiki til þess að glíma við og bölsótast yfir. Menn eru farnir að horfa sakn- aðaraugum til gömlu riðuveikitímanna, svo ekki sé talað um mæðuyeikina og fjárkfáðann. Þá var . * **' \ , - 1 > s- Það er langt siðan íslenskur land- búnaður fékk einhverja almenni- lega veiki til þess að glíma við og bölsótast yfir. Menn eru farnir að horfa saknaðaraugum til gömlu riðuveikitímanna, svo ekki sé talað um mœðuveikina og fjárkláðann. Þá var nú hasar! ' J (11 *i; VÍ i J i • í f H 31 í > ! I f J i f ’ nú hasar! í sveitum eru til sögur um fólk sem þekkti allt sitt fé með nafni og elskaði það eins og bömin sín. Vaskir karlmenn riðu þá um hér- uð, skutu fé og brenndu bæi. Þeir rifu roll- urnar úr örmum grátandi bænda og fjöl- skyldna þeirra og murkuðu úr þeim lífið í nafni sóttvama. Ekki var þá óalgengt að heyra upphrópanir á borð við þessa: „Ekki Golsu, allar nema Golsu!“ Slíkar sögur eru sagðar um riðu- og mæðuveikitímana. En eins og allar hörmungar varð þetta að- eins til þess að herða bændastofninn. Þeir al- hörðustu héldu áfram þegar búið var að skjóta allar rollumar og brenna útihúsin. Þeir stóðu upp, dustuðu af sér blóð og sót, spýttu í lófana og byrjuðu upp á nýtt. Þetta var prófraun á trúmennsku þeirra. Bændur hafa nú bersýnilega ákveðið að spoma við kyrrstöðunni í landbúnaðinum og fara sjálfir að ná í gin- og klaufaveikina fyrst hún hefur ekki komið sér til þeirra. Gin- og klaufaveikiferðin er í ætt við óvissuferðir þær sem hafa verið í tísku á vinnustöðum undanfar- in ár. Og vissulega verður hún til þess að hleypa nýju blóði í íslenskan landbúnað. 11 •. ter i n:'T J i 1 i i n;Ji l un Halldór Laxness rithöfundur. „Fyllri mynd af lífi hans og störfum. “ Nærmynd af Halldóri Laxness Lárus Jónsson skrifar: Fyrir nokkru birtist lesenda- bréf í DV þar sem fjallað var um bókina Nærmynd af Nóbelsskáldi - Halldór Kiljan Laxness í aug- um samtíma- manna. Höf- undur bréfsins bar mikið lof á umrædda bók og get ég í einu og öllu verið sammála því. Þetta mikia verk er snilldarlega úr garði gert en auk þess býsna fróð- legt og skemmtilegt. Það varpar nýju ljósi á fremsta og frægasta skáld íslandssögunnar og púslar upp í margar eyður í lífi þess. Þætt- ir barna Halldórs, þeirra Mariu (sem ég vissi nánast ekkert um), Einars og Sigríðar eru stórgóðir og sama má segja um alla hina. Við- mælendumir segja allir hreinskiln- islega frá og draga ekkert undan. Það gefur mér og öðrum aðdáendum Halldórs fyllri mynd af lifi hans og störfum. Maður er nefndur Friðrlk Friðrlksson skrifar: Mér þykir undarlegt af útvarps- ráði að taka ekki þáttinn Maður er nefndur alveg úr sambandi. Færa hann frekar yflr á hljóðvarpið. En kannski vilja stjórnendur þáttar þessa fremur vera sýnilegir á sjón- varpsskermum landsmanna við að draga ártal og fæðingardag út úr viðmælendum sínum. En þátturinn er einstaklega óyndislegur, auk þess sem stjórnendur þáttarins gæta þess oftast nær að ræða viö pólitíska samherja sína - eða þá að „úthlut- unin“ er með svona einstaklega ósmekklegum hætti. Hefur þetta verið sérstaklega áberandi þar sem þeir félagarnir Mörður Ámason og Hannes Hólmsteinn Gissurarson eiga í hlut sem „startkaplar" (en svo nefni ég þá þvi þeir þurfa ekki að gera mikið annað en að koma við- mælendum sinum í gang og síðan mala þeir ósjálfrátt í þættinum). í guðs bænum, hlífið okkur við þess- um „mannnefndarþætti". Oumdeilanlegur hernaöarmáttur Hluti af loftvarnarkerfi Svía. Varnir Svíþjóðar Vilhjálmur Alfreðsson skrifar: í frétt í Ríkisútvarpinu fyrir nokkru kom sú frétt að samkvæmt sænskum og bandarískum skýrsl- um gætu Svíar ekki varið sig sjálfir. Allt frá árinu 1900 til þessa dags eru Svíar eina hlutlausa þjóð Evrópu sem gæti varið sig sjáif. Auðvitað getur engin þjóð varist kjamorku- árás, ekki einu sinni Bandaríkin. Snemma í seinni heimsstyijöldinni var það rætt innan þýska herráðs- ins hvort hemema ætti Svíþjóð en Þjóðverjar vissu að Svíar myndu veita gifurlega mótspyrnu og draga þar með úr herstyrk Þjóðverja í væntanlegri árás á Sovétríkin. Betra væri að eiga Svia sem hlut- lausa þjóð. Enn í dag er ég fullviss um aö Svíum er fulltreystandi til að verja sig sjálfir. DV Lesendur i Lesendur geta hringt allan sólarhring- inn í síma: 550 5035. Eða sent tölvupóst á netfangiö: gra@ff.is Eða sent bréf til: Lesendasíða DV, Þverholti 11,105 Reykiavík. Lesendur eru hvattir til aö senda mynd af sér til birtingar með bréfunum á sama póstfang.

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.