Dagblaðið Vísir - DV - 30.03.2001, Blaðsíða 12

12
FÖSTUDAGUR 30. MARS 2001
Skoðun I>V
Spurning dagsins
Hvernig líst þér á Eurovision-
framlag okkar?
Hilmar Lundevik nemi:
Ég hef ekki heyrt lagiö.
Sverrir Garöarsson nemi:
Lagiö mætti vera betra en flytjend-
urnir eru góöir.
Jón Páll Pálmason nemi:
Ömurlegir flytjendur, alveg glataöir.
Þaö er einhver hallærisglamúr yfir
þeim.
Sigurður Aðalsteinn Þorgeirsson
nemi:
Hörmulegir flytjendur og leiöinlegt
lag. Einhverjir súkkulaöitöffarar en
Nanna er sæt.
Hjördís Ýr Ólafsdóttir nemi:
Leiöinlegt lag og flytjendurnir eftir
því.
Daníel Einarsson nemi:
Snilldarlag og flottir flytjendur. Áfram
ísland.
Krónan, vandamálið króníska
Halidór Sigurðsson
skrífar:
Hún er orðin þung í taumi, krónan
sem við festum i sessi við lýðveldis-
tökuna árið 1944. Æ síðan hefur gjald-
miðillinn verið okkur fjötur um fót.
Efnahagslífið hefur snúist margoft í
kringum krónuna með gengisfeUing-
um fyrir og eftir myntbreytingar þær
sem hér hafa verið gerðar frá lýðveld-
isárinu.
Ekki eru nema tæp 20 ár síðan
BandaríkjadoUari hafði gengið 6,40
ísl. kr. Nú er doUarinn kominn aftur í
rúmar 80 krónur, rétt eins og hann
var fyrir síðustu myntbreytingu. Ég
man líka að á 6. áratugnum, þegar
ferðalög íslendinga til útlanda voru á
byrjunarreit, og það sjóleiðis, aðaUega
til Danmerkur, þá þurfti fólk að
kaupa dýrmæta erlenda mynt (sem
enn er nefnd „gjaldeyrir" til aðgrein-
ingar frá krónunni) á svörtum mark-
aöi til að hafa sem skotsilfur í ferða-
lagið.
Á þessum árum var vægi dollarans
í Danmörku í kringum 6 kr. danskar
og fyrir 100 dollarana sem keyptir
voru hér á svarta markaðinum feng-
ust því um 600 kr. danskar. Þetta var
á árunum milli 1950 og 1959, að
minnsta kosti. TU dagsins í dag hefur
gengið á dönsku krónunni gagnvart
doUaranum lítið breyst þótt það hafi
flökt á miUi 5 og 6 d.kr. Á þessum ára-
tugum hefur verið breytt um takt og
tón íslensku krónunnar ótal sinnum
og enn ekkert lát á.
Enn eru íslendingar þyrstir í gjald-
eyri sem aldrei fyrr. Strákarnir í
svörtu fótunum og síðu frökkunum,
svokaUaðir verðbréfadrengir, og fylgi-
fiskar þeirra í leit að erlendum gjald-
eyri fyrir lítið, slá um sig i fjármála-
stofnunum þjóðarinnar og kreíjast
ómælds gjaldeyris úr hirslum bank-
anna til að senda utan tU eigin nota.
í fréttum vikunnar leið varla sá
dagur að ekki birtust fréttir af því að
Seðlabankinn keypti krónur svo miUj-
„Tilkynning Seðlabanka og
stjórnvalda um breytta pen-
ingamálastefnu, með upptöku
verðbólgumarkmiða í stað
gengismarkmiðs, mun engu
breyta í peningamálum okkar.
Gjaldeyrisþorstinn verður
samur við sig. “
örðum skipti, nú síðast 1,6 miUjarða
fyrir doUara. „Menn nýttu tækifærið
og keyptu mikið af gjaldeyri," sagði í
fréttunum. - Veltan var tæplega 10
miUjarðar - sú mesta síðan í nóvem-
ber á síðasta ári!
Tilkynning Seðlabanka og stjórn-
valda um breytta peningamálastefnu,
með upptöku verðbólgumarkmiða í
stað gengismarkmiðs, mun engu
breyta í peningamálum íslendinga.
Gjaldeyrisþorstinn er samur við sig.
Flot krónunnar og 0,5% lækkun vaxta
hefur ekkert að segja hjá þjóð sem
ruglast í ríminu þegar peningar eru
annars vegar. Það eina sem getur
læknað efnahagslif okkar er að taka
upp annan gjaldmiðil, tengdan alþjóð-
legri og sterkri mynteiningu - helst
þó doUarnum. Evrópu er ekki að
treysta, og aUs ekki í fjármálum til
lengdar.
Einstaklingsréttindi öryrkja
„Á hvaða forsendum er það
eðlilegt að missa sinn rétt sem
einstaklingur (og íslenskur
ríkisborgari) á sumum svið-
um þegar þú verður öryrki
eða ellilífeyrisþegi?“
Ingibjörg Gunnlaugsdóttir
skrífar:
Á hvaða forsendum eru skert ein-
staklingsréttindi öryrkja og ellilífeyr-
isþega sem búa saman? Eigi þeir t.d.
lífeyrisréttindi þá telst það saman,
enda þótt þeir hafi á sínum tíma greitt
í sjóðinn sem tveir aðskildir einstak-
lingar, hvort sem þeir voru giftir eða
i sambúð á þeim tíma sem greitt var í
sjóðina. Tökum sem dæmi hjón sem
lenda í bUslysi og slasast svo mikið að
bæði eru dæmd sem 75% öryrkjar. Fái
þau meira en 67 þús. kr. á mánuði
samanlagt í lífeyrisgreiöslur þá byrjar
tekjutrygging hvors um sig að éta af
hjá hinu. Því þá ekki að hafa þaö
þannig að hjón borgi sameiginlega í
lífeyrissjóð en ekki sem einstakling-
ar?
Það hlýtur að vera rökrétt þar sem
þau eru ekki lengur einstaklingar þeg-
ar kemur að því að borga þeim til
baka ef um tvo öryrkja er að ræða í
sambúð eða hjónabandi. Á hvaða for-
sendum er það eðlUegt að missa sinn
rétt sem einstaklingur (og íslenskur
ríkisborgari) á sumum sviðum þegar
þú verður öryrki eða eUilífeyrisþegi?
Og annað. - Sé maður öryrki fram
að þeim tíma sem maður fer á eUUíf-
eyri, hvernig er þá hægt að breyta
manni úr öryrkja í eUUífeyrisþega og
maður hættir að vera skráður öryrki?
Ég hlakka því mikið til að verða 67
ára og breytast í ellilUeyrisþega og
verða þar með alheUbrigð á ný!
Auðvitað verður það ekki svo, ég
verð jafnmikUl öryrki eftir sem áður.
Eina breytingin sem verður er sú að
þá kaUast það eUilífeyrir í staðinn fyr-
ir örorkulifeyri. Það er ekki nema von
að hjónaskilnuðum fjölgi og fjölskyld-
ur sundrist...
Krani yfir
Hringbrautinni
Ókumaður hringdi:
Ég er sammála þeim sem skrifaði
bréfið i DV um hina hættulegu Land-
spítalalóð vegna kraðaksins sem þar
er. Þar er bUum lagt hvar sem smuga
finnst og ná stæðin alveg niður að
Hringbraut svo að ekki þarf annað til
en að bíU hrökkvi úr handbremsu eða
prakkarar ýti á einhvern þeirra til að
hann renni stjórnlaust niður haUann
beint út á Hringbrautina. Annað er
þarna athugavert og það er bygginga-
krani sem teygir langan arm sinn yfir
nyrðri akrein Hringbrautarinnar.
Þetta er hvort tveggja óverjandi
glannaskapur. Ég hringdi i Vinnueft-
irlitið og lét vita af þessu. Svarið þar
var einfalt: Slysin geta aUtaf skeð! Ég
er orðlaus.
Sjö vaxtalækkanir?
Birgir Sigurðsson skrifar:
Ég las ummæli framkvæmdastjóra
Samtaka iðnaðarins um vaxtalækkun
Seðlabankans. Framkvæmdastjórinn
er að vonum ánægður með síðbúið
frumkvæði bankans og bætir við að
úr því að vextir bankans hafi hækkað
sjö sinnum á síðustu tveimur árum þá
megi búast við að þessi fyrsta vaxta-
lækkun Seðlabankans sé líka aðeins
ein af sjö. Hann væntir þvi sex vaxt-
arlækkunartilkynninga tU viðbótar af
Seðlabankum. Vonandi að rétt reyn-
ist. En þótt meðalútlánsvextir hér séu
um eða tæp 20% - tvöfalt hærri en i
nágrannalöndunum - dettur manni
ekki í hug að vextir lækki hér að ráði.
En enn og aftur: Hvað með veröbóta-
þáttinn á vexti og höfustól; hvenær
verður hann afnuminn?
Bústaður forsetaembættisins
/ tryggri vörslu.
Húsvörður forseta
Hörður Sigurðsson skrifar:
Vegna skrifa fjölmiðla um forseta-
bústaðinn við Laufásveg, þar sem for-
setinn hefur dóttur sína i húsvarðar-
stöðu tímabundið, vil ég segja þetta:
Hér er að öllum líkindum ekki um
neitt ólöglegt að ræða. En það er hins
vegar með ólíkindum hvernig ráða-
menn hér og opinberir embættis-
menn, háir sem lágir, hafa komið sér
í klípu og óþægileg mál gegnum tíð-
ina. Það er eins og dómgreindarskort-
ur hrjái alltof marga þeirra. Ég reikna
með að eitthvert öryggisfyrirtæki í
borginni gæti þessa bústaðar forseta-
embættisins við Laufásveg þótt nýr
húsvörður hafi tekið við vörslu þar.
En dómgreindarskortur þeirra í opin-
beru stöðunum er alltof áberandi.
Garri
Grænt ljós á græna nýbúa?
Yfirdýralæknir hefur að undanförnu gert sig
sekan um forkastanlega fuglakynþáttafordóma
og mismunum gagnvart fljúgandi nýbúum.
Ekki er langt um liðið síðan hann boðaði þá ný-
stárlegu íslensku gestrisni í garð hingað svíf-
andi svana að senda á móti þeim óvígan her
skotmanna með frethólka um leið og þessir
fögru hvítu fuglar birtust í lofthelgi landsins.
Og ástæðan að sjálfsögðu sú að koma í veg fyr-
ir útbreiðslu meintra gin- og klaufaveikiveira
sem svanir bæru hugsanlega hingað í sundfitj-
um sínum frá Bretlandi.
Þetta væru kannski í lagi ef yfirdýralæknir
gerði öllum fuglum jafnt undir höfði í þesum
efnm og sendi út beinskeyttar skotsveitir til að
taka á móti lóum og spóum og kríum og öðrum
vængjuöum og meintum smitberum háloft-
anna. En því er því miður ekki aö heilsa.
Velkomnir grænir
Yfirdýralæknir hefur sem sé opinberað hast-
arlega tegundafordóma sína með því að heimUa
innflutning á páfagaukum frá Bretlandi og tel-
ur aUs ekki nauðsynlegt að skjóta þá, ekki frek-
ar en Bubbi hvalina. Þetta kemur ýmsum
spánskt ef ekki spanskgrænt fyrir sjónir eftir
þeir trakteringar sem fyrirhugað var að bjóða
aðvífandi álftum upp á.
Nú er náttúrlega ljóst að páfagaukar eru með
minni fætur en svanir og skarta klóm en ekki
sundfitjum, þannig að vissulega má segja að
hver meðalsvanur sé fær um að bera með sér
meira magn af veirum og bakterium en hver
meðalpáfagaukur. En það er varla ástæðan fyr-
ir mismunun yfirdýralæknis í þessum málum.
Fuglafordómar hans og annarra byggjast örugg-
lega, eins og manngreinarálit oftast, á litbrigða-
mati. En öfugt við viðtekna kynþáttafordóma í
mannheimum virðist yfirdýralæknir vera sér-
staklega á móti hvítum einstaklingum, og þar
af leiðandi svönum, en hallur undir þá grænu,
sem sé páfagauka.
Guðni frá Assisi
Ef yfirdýralæknir hefði fengið að ráða væru
fuglar og fleiri í vondum málum þessa dagana.
Svanir væru skotnir umvörpum án þess svo
mikið að vera spurðir um vegabréf eða bevís
um viðunandi sóttkvíadvöl ytra og páfagaukar
væru í stórum stíl fiuttir nauðungarflutningum
hingað á norðurhjara til þess aö starfa í súlu-
eða róludansbransanum.

En sem betur fer er það ekki yfirdýralæknir
sem ræður í þessum málum, heldur vinur alis
sem lífsanda dregur og verndari hinna veiku og
smáu í samfélaginu, Guðni Ágústsson. Og
Guðni lætur ekki skjóta svani. Guðni leyfir
ekki nauðungarflutninga á páfagaukum eða
norskum fósturvísum að þeim forspurðum.
Guðni virðir sjálfsákvörðunarrétt dýranna,
bornum sem óbornum.
í samanburði við Guðna er Dagfinnur dýra-
læknir dýraníðingur og heilagur Frans frá Ass-
isi fuglafæla af verstu sort.
Garri
Sjómönnum
engin vorkunn
Verkakona hringdi:
Ég get ekki á nokkúrn hátt verið að
vorkenna sjómönnum þótt þeir séu í
verkfalli. Þeir geta sjálfum sér um
kennt. Það hefur komist í vana að við
í fiskvinnslunni séum látin vitna til
stuðnings sjómönnum sem eiga ekk-
ert skylt við okkur hin sem tengjumst
sjávarútveginum. Sjómenn hafa rífleg-
an skattaafslátt og komast á eftirlaun
60 ára. Hvort tveggja er stutt af þing-
mönnum og ráðherrum sem ekki þora
fyrir sitt litla líf að malda í móinn.
Heyrði t.d. fjármálaráðherra styðja
skattaafsláttinn í sjónvarpsviðtali fyr-
ir nokkrum mánuðum. Nei, sjómenn
eiga ekki sérstakan stuðning skilið.
Þeim nægir stuðningur ráðherranna.
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eða sent tölvupóst á netfangiö:
gra@ff.is
Eða sent bréf til: Lesendasíöa DV.
Þverholti 11, 105 Reylgavík.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.